Metodologia, wykład IV cz. I (5.12.10)
Prowadzący: prof. dr hab. Danuta Urbaniak-Zając
Literatura dot. badań jakościowych.
Urbaniak-Zając, Piekarski [red.] „Jakościowe orientacje w badaniach pedagogicznych”, 2001
Uwe Flik „Projektowanie badania jakościowego”, 2010
Steinem Kvale „Prowadzenie wywiadów”, 2010
Kaja Kazimierska „Wywiad narracyjny jako jedna z metod w badaniach biograficznych” [w.] „Przegląd socjologiczny”, 2004/1
Urbaniak-Zając „Wywiad narracyjny na tle innych wywiadów” [w.] „Edukacja” 1999/4
Założenia aksjologiczne
badania jakościowe odsłaniają mechanizmy władzy i zniewolenia człowieka
badacze jakościowi „przyjmują stronę”, tych którzy są zepchnięci na margines, pozbawieni prawa głosu
Zalecenia metodyczne
zasada otwartości
- bez wstępnych hipotez, ale hipotezy robocze (wstępne interpretacje, odpowiedzi formułowane w trakcie badania poszczególnych przypadków)
- kołowy dobór próby badawczej albo analityczna indukcja
szczegółowa dokumentacja przebiegu badań (dziennik badacza)
Kołowy dobór próby badawczej
wstępna wiedza
pytania badawcze
poszukiwanie pierwszej osoby spełniającej warunki badania
zbieranie materiału i analiza, w wyniku której dobierany jest kolejny przypadek na zasadzie kontrastu minimalnego lub maksymalnego (min.-jak najbardziej podobni; max. -jak najbardziej różni)
teoretyczne nasycenie - analiza kolejnego przypadku nie wnosi nić nowego
Założenia teoretyczne wywiadu narracyjnego (F. Schütze)
technika - jako sposób zebrania materiału badawczego
metoda - zastosowanie metody interpretacji Schützego na etapie analizy
opowiadanie jest naturalną formą komunikacji
zasady biegu opowiadania : szczegółowości, kondensacji, zamknięcia całości
założenie homologii opowiadania i życia
Przebieg wywiadu narracyjnego
aranżacja sytuacji wywiadu (nie powinien być wcześniej przygotowywany), uzyskanie zgody na nagrywanie
sformułowanie zachęty do opowiadania - określa główny temat, wokół którego powinno się toczyć opowiadanie
faza głównego opowiadania (aktywny opowiadający, badacz aktywnym słuchaczem)
faza pytań wewnętrznych - odnoszą się do tego co zostało powiedziane
faza pytań zewnętrznych - dotyczy problemów - tego co jest ważne w tym temacie
bilansowanie życia
zakończenie wywiadu w „ludzki” sposób, neutralnie
transkrypcja tekstu
Struktura opracowania materiału
formalna analiza tekstu (podział na segmenty)
z wykorzystaniem rodzajów wypowiedzi:
opis (statyczny) - charakterystyka osób, sytuacji, doznań, stanów rzeczy
opowiadanie (dynamiczne) - bohater, zdarzenia, cel
argumentacja:
uzasadnianie własnego postępowania
prywatne teorie (uogólnienia)
identyfikacja tzw. markerów czasowych (potem, następnie, kiedy)
podział tematyczny (dzieciństwo, przyjaźń, kształcenie)
opis strukturalny - figury poznawcze:
„nosiciel” biografii - autor wypowiedzi, choć nie zawsze
inicjatorzy zdarzeń - znaczenie tych osób dla opowiadającego
łańcuchy zdarzeń i doświadczeń (w tym struktura w procesie) - jaka sytuacja wywołuje daną sytuację, przyczyna-skutek
społeczne struktury procesowe - informacje charakteryzujące kontekst, ramy działań społecznych, poza treścią wywiadu
konstrukcja w tle - wspominanie o czymś mimochodem
przesłonięcia:
aktualne - osoba nie chce o czymś mówić
uprzednie (dokonane wcześniej) - nieświadomie nie chce o czymś mówić
analityczna abstrakcja
całościowe uformowanie biografii z perspektywy osoby opowiadającej
analiza wiedzy z perspektywy badacza
Struktury procesowe
instytucjonalny wzór przebiegu życia - etap życia zdominowany przez instytucje
biograficzny plan działania - decyzje podejmowane są przez osobę działającą wbrew przeszkodom
trajektoria - sterowanie czynnikami zewnętrznymi niezależnymi od woli (uzależnienia)
metamorfozy - biograficzne zmiany - zdecydowane zmiany w życiu, zmiana systemu wartości, wyglądu itp.