Przepisy prawne
Za posiadanie nawet minimalnej ilości narkotyków lub ich używanie grożą kary wieloletniego więzienia.
Cło, wizy, paszport
Od obywateli polskich wymagane są wizy bez względu na kraj zamieszkania. Obywatele polscy niezależnie od kraju, z którego rozpoczynają podróż, mogą wjeżdżać do Tunezji bez wizy tylko w ramach wyjazdów grupowych organizowanych przez biura podróży i pod warunkiem przekroczenia granicy wraz z grupą, zgodnie z listą pasażerów linii lotniczych. Powrót powinien nastąpić na tych samych zasadach. Od turystów przekraczających granice indywidualnie - nawet z wykupionymi w biurze podróży biletami i świadczeniami w ramach wycieczki - wymagane są wizy. Dotyczy to szczególnie osób przybywających do Tunezji promem. Wizy tranzytowe wydawane są na 24 godziny w tranzycie lotniczym i 48 godzin w tranzycie lądowym. Wizy wydawane są przez przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne Tunezji. Maksymalny okres ważności wizy wynosi trzy miesiące. W przypadku przedłużenia pobytu należy przedstawić przedłużoną rezerwację hotelu lub zgodę osoby zapraszającej. Łącznie pobyt turystyczny nie może trwać dłużej niż 3 miesiące. Przy wjeździe nie wymaga się biletu powrotnego ani posiadania określonej kwoty na czas pobytu. Paszport powinien być ważny co najmniej 3 miesiące dłużej niż data deklarowanego powrotu. Wjazd do Tunezji powinien nastąpić na podstawie paszportu nie budzącego wątpliwości co do jego autentyczności. Wszelkie uszkodzenia mechaniczne dokumentu, zamazane dane osobowe, wizy czy pieczęcie mogą spowodować uciążliwą procedurę wyjaśniającą lub cofnięcie z granicy. Podjęcie pracy możliwe jest po uzyskaniu karty pracy i karty czasowego pobytu. Kartę pracy załatwia pracodawca w Ministerstwie ds. Zatrudnienia, przy czym firmy zagraniczne mają zagwarantowaną w statucie możliwość zatrudniania cudzoziemców. Kartę pobytu załatwia zainteresowany w wydziale ds. cudzoziemców w siedzibie gubernatora, na którego terenie znajduje się zakład pracy. W przypadku podjęcia studiów obowiązuje ta sama procedura, z tym że o wizę pobytową lub kartę pobytu (w zależności od okresu nauki) występuje zainteresowany, załączając zgodę Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i zaświadczenie z właściwej uczelni o gotowości przyjęcia na staż/studia. Wskazane jest uzyskanie zgody na pracę, studia, staż przed wyjazdem do Tunezji, ponieważ zmiana statusu pobytu z turystycznego na jeden z wymienionych może okazać się skomplikowana. W przypadku zawarcia małżeństwa z obywatelem Tunezji uzyskanie karty stałego pobytu następuje automatycznie po przedłożeniu kontraktu o zawarciu małżeństwa. Małżeństwo z obywatelką Tunezji wymaga uzyskania zgody Ministerstwa ds. Religijnych. Wniosek do ministerstwa de facto oznacza przejście na islam osoby składającej wniosek.
Nie ma obowiązku deklarowania na granicy wwożonych środków płatniczych. Jest to jednak wskazane, jeśli zakłada się ewentualność wywozu nie wydanych dewiz przekraczających sumę 1000 USD. Nie ma ograniczeń w wymianie dewiz na walutę miejscową. Nie wydane dinary można wymienić przy wylocie na dewizy po okazaniu karty pokładowej i dowodu wymiany dewiz na dinary. Zabroniony jest wywóz waluty tunezyjskiej. Dozwolony jest wwóz: rzeczy osobistych, 400 szt. papierosów lub cygar, 2 l alkoholu poniżej 25 proc. i 1 l powyżej 25 proc., dwóch aparatów fotograficznych i 20 filmów, jednej kamery filmowej i 20 kaset.
Przepisy prawne
Surowo karane (od 7 do 15 lat więzienia) jest posiadanie i przewóz narkotyków oraz handel nimi. Identyczna kara grozi za handel bronią i jej posiadanie. Za handel materiałami radioaktywnymi i ich przemyt grozi kara 2-4 lat więzienia. Nie ma możliwości odbycia kary więzienia w Polsce. Osoby przyjmujące leki psychotropowe podczas podróży muszą mieć zaświadczenie lekarskie.
Cło, wizy, paszport
Obywatele polscy udający się do Azerbejdżanu muszą mieć wizę. Można ją uzyskać w Ambasadzie Republiki Azerbejdżańskiej w Warszawie (03941, ul. Zwycięzców 12, tel. 617 67 28 i 616 21 88, faks 616 19 49, email: info@azerembassy.pl), a także we wszystkich azerbejdżańskich placówkach dyplomatyczno-konsularnych za granicą, np. w Kijowie, Moskwie, Wiedniu, Berlinie, Bukareszcie, Ankarze, Stambule czy Tbilisi. Jednokrotna wiza pobytowa kosztuje 40 USD, tranzytowa - 20 USD. Można uzyskać wizę także na lotnisku w Baku (maksymalnie na 30 dni): po przylocie należy wypełnić ankietę i dołączyć jedną fotografię (ankietę można pobrać ze strony internetowej Ambasady RP w Baku: www.embpol.azeurotel.com/visa_ az.pdf). Nie wydaje się wiz na przejściach morskich, drogowych i kolejowych. W razie potrzeby wizę pobytową można przedłużyć do jednego roku w MSZ w Baku (opłata wynosi 250 USD). Termin ważności paszportu przy wjeździe do Azerbejdżanu nie jest określony (zwyczajowo nie powinien być krótszy niż 6 miesięcy). Nie jest wymagane posiadanie biletu powrotnego ani określonej sumy pieniędzy na każdy dzień pobytu. Politykę wizową azerbejdżańskich władz należy określić jako liberalną i otwartą.
Nie ma ograniczeń we wwożeniu gotówki do sumy stanowiącej odpowiednik 2000 USD, konieczne jest natomiast jej zadeklarowanie (można nie deklarować sum mniejszych niż 500 USD). Przy wwozie ponad 2000 USD w gotówce na przejściach granicznych pobierany jest podatek w wysokości 1 proc. od deklarowanej sumy. Należy również zadeklarować wszelkie cenne rzeczy (komputery przenośne, dzieła sztuki, wyroby jubilerskie itp.). Przy wywozie dywanów, przedmiotów antykwarycznych, dzieł sztuki i wyrobów jubilerskich konieczne jest przedstawienie ich certyfikatów (wystawia je Ministerstwo Kultury, w uzyskaniu certyfikatu pomocy udzielają wyspecjalizowane salony sprzedaży) oraz rachunków. Dozwolony jest wywóz do 0,6 kg czarnego kawioru (w jednym oryginalnym opakowaniu - w praktyce dostępne są opakowania o objętości najwyżej 0,5 kg).
Azerbejdżan jest z Armenią w stanie wojny o Górny Karabach, ale od kilkunastu lat trwa zawieszenie broni. Ta sytuacja doprowadziła do wielkiego uchodźctwa - setki tysięcy Azerbejdżan znajduje się w "tymczasowych" obozach (wagonach kolejowych, akademikach itd.). Grupa Mińska OBWE stara się znaleźć drogę wyjścia z tej patowej sytuacji, ale wciąż bezskutecznie.