Co to są partycje i dyski logiczne?
Partycja, nazywana również czasami woluminem jest obszarem na dysku twardym, który może być formatowany w systemie plików i identyfikowany przy użyciu litery alfabetu. Na przykład dysk C na większości komputerów z systemem Windows oznacza partycję.
Jeśli w tej wersji systemu Windows zostanie użyta przystawka Zarządzanie dyskami do programu MMC (Microsoft Management Console) w celu utworzenia partycji na dysku podstawowym, pierwsze trzy utworzone partycje będą partycjami podstawowymi. Można ich używać do uruchamiania systemu operacyjnego. Jeśli użytkownik utworzy więcej niż trzy partycje, czwarta zostanie utworzona jako partycja rozszerzona.
Partycja rozszerzona umożliwia ominięcie limitu liczby partycji podstawowych, jakie mogą znajdować się na dysku podstawowym. Partycja rozszerzona jest kontenerem, który może zawierać jeden lub wiele dysków logicznych. Dyski logiczne działają tak samo, jak partycje podstawowe z tą różnicą, że nie można ich używać do uruchamiania systemu operacyjnego.
Dysk twardy należy podzielić na partycje i sformatować przed zapisaniem na nim danych. Wiele komputerów zawiera tylko jedną partycję, obejmującą cały dysk twardy. Dzielenie dysku twardego na kilka mniejszych partycji nie jest konieczne, lecz może okazać się przydatne do organizowania danych na dysku twardym. Niektórzy użytkownicy preferują oddzielne partycje do przechowywania plików systemu operacyjnego Windows, programów i pryw atnych danych.
Dysk logiczny - Wolumin tworzony na partycji rozszerzonej na podstawowym dysku MBR. Dyski logiczne przypominają partycje podstawowe, chociaż liczba dysków logicznych, jaką można utworzyć na jednym dysku fizycznym, jest nieograniczona, a liczba partycji podstawowych wynosi maksymalnie cztery. Dysk logiczny można formatować i można mu przypisać literę dysku. W systemach Windows pierwszą literą dla dysków twardych jest litera C. Na dysku C umieszczony jest system operacyjny Windows. Jest to partycja podstawowa. Kolejne partycje (o ile istnieją) są partycjami logicznymi.
Kliknij na Mój Komputer prawym przyciskiem myszy, wybierz z menu kontekstowego Zarządzaj.Wyświetli ci się okno po lewej stronie będzie lista kliknij w Magazyn następnie Zarządzanie dyskami.Teraz możesz śmiało dzielić swój dysk.Wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na partycje którą chcesz zmniejszyć lub zwiększyć , utworzyć nową usunąć i wybrać odpowiednią opcje.
Tworzenie partycji lub dysku logicznego
Aby utworzyć partycję lub dysk logiczny
Przy użyciu interfejsu systemu Windows
Przy użyciu wiersza polecenia
Przy użyciu interfejsu systemu Windows
Otwórz program Zarządzanie komputerem (lokalne).
W drzewie konsoli kliknij węzeł Zarządzanie komputerem (lokalne), kliknij polecenie Magazyn, a następnie kliknij pozycję Zarządzanie dyskami.
Kliknij prawym przyciskiem myszy nieprzydzielony region dysku podstawowego, a następnie kliknij polecenie Nowa partycja. Można również kliknąć prawym przyciskiem myszy wolne miejsce na partycji rozszerzonej, a następnie kliknąć polecenie Nowy dysk logiczny.
W Kreatorze nowych partycji kliknij przycisk Dalej, kliknij opcję Partycja podstawowa, Partycja rozszerzona lub Dysk logiczny, a następnie postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie.
Uwagi
Aby wykonać tę procedurę na komputerze lokalnym, użytkownik musi być członkiem grupy Operatorzy kopii zapasowych lub Administratorzy na komputerze lokalnym albo mieć delegowane odpowiednie uprawnienia. Aby wykonać tę procedurę zdalnie, użytkownik musi być członkiem grupy Operatorzy kopii zapasowych lub grupy Administratorzy na komputerze zdalnym. Jeśli komputer jest przyłączony do domeny, procedurę tę być może będą mogli wykonać członkowie grupy Administratorzy domeny. Ze względów bezpieczeństwa zalecane jest wykonanie tej procedury przy użyciu funkcji Uruchom jako. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Domyślne grupy lokalne, Grupy domyślne i Korzystanie z funkcji Uruchom jako.
Aby otworzyć przystawkę Zarządzanie komputerem, kliknij przycisk Start, kliknij polecenie Panel sterowania, kliknij dwukrotnie ikonę Narzędzia administracyjne, a następnie kliknij dwukrotnie ikonę Zarządzanie komputerem.
Partycje podstawowe, partycje rozszerzone i dyski logiczne można tworzyć tylko na dyskach podstawowych. Woluminy podstawowe zamiast dynamicznych należy tworzyć również wtedy, gdy na danym komputerze jest używany system MS-DOS, Windows 95, Windows 98, Windows Millennium Edition, Windows NT lub Windows XP Home Edition.
Na dysku z głównym rekordem rozruchowym (MBR) można utworzyć najwyżej cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe, jedną rozszerzoną oraz nieograniczoną liczbę dysków logicznych.
Na dysku z tabelą partycji GUID (GPT) można utworzyć 128 partycji podstawowych.
Przy użyciu wiersza polecenia
Otwórz okno wiersza polecenia.
Wpisz:
diskpart
W wierszu polecenia programu DISKPART wpisz:
list disk
Zanotuj numer dysku, na którym chcesz utworzyć partycję podstawową lub rozszerzoną.
W wierszu polecenia programu DISKPART wpisz:
select diskn
Wybierz dysk n, na którym chcesz utworzyć partycję podstawową lub rozszerzoną.
W wierszu polecenia programu DISKPART wpisz jedno z następujących poleceń:
create partition primary [size=n] [offset=n] [ID=byte | GUID] [noerr]
lub
create partition extended [size=n] [offset=n] [noerr]
lub
create partition logical [size=n] [offset=n] [noerr]
W wierszu polecenia programu DISKPART wpisz:
assign letter=D
Poniższa lista zawiera opis kodów błędów narzędzia Diskpart:
0 - Nie wystąpił żaden błąd. Cały skrypt został wykonany bezbłędnie.
1 - Wystąpił wyjątek krytyczny. Może istnieć poważny problem.
2 - Argumenty podane w wierszu polecenia Diskpart były niepoprawne.
3 - Narzędzie Diskpart nie mogło otworzyć określonego skryptu lub pliku wynikowego.
4 - Jedna z usług używanych przez narzędzie Diskpart zwróciła błąd.
5 - Wystąpił błąd składniowy polecenia. Wykonanie skryptu nie powiodło się, gdyż obiekt nie został wybrany poprawnie lub nie był odpowiedni dla polecenia.
Po uruchomieniu narzędzia Diskpart zostanie wyświetlona wersja narzędzia oraz nazwa bieżącego komputera.
Spis poleceń
Polecenia ustawiające fokus
select
Polecenie select służy do ustawiania fokusu na określony obiekt docelowy. Aby uzyskać listę typów fokusu, należy pozostawić puste pole Typ. Jeśli nie zostanie określony numer identyfikacyjny (ID), zostanie wyświetlony fokus bieżącego obiektu.
select disk[=n]
Polecenie select disk służy do ustawiania fokusu na dysk mający określony numer dysku w systemie Windows NT. Jeśli nie zostanie podany numer dysku, polecenie wyświetli dysk, na który aktualnie skierowany jest fokus.
select partition[=n/l]
Polecenie select partition służy do ustawiania fokusu na określoną partycję. Jeśli partycja nie zostanie określona, zostanie wyświetlona partycja, na którą aktualnie skierowany jest fokus.
Na dyskach podstawowych można określić partycję, podając indeks, literę dysku lub punkt instalacji. Na dyskach dynamicznych partycję można określić jedynie przez podanie indeksu.
select volume[=n/l]
Polecenie select volume służy do ustawiania fokusu na określony wolumin. Jeśli wolumin nie zostanie określony, polecenie wyświetli wolumin, na który aktualnie skierowany jest fokus.
Wolumin można określić, podając indeks, literę dysku lub ścieżkę punktu instalacji. Jeśli wolumin zostanie wybrany na dysku podstawowym, to fokus zostanie skierowany na odpowiednią partycję.
Polecenia wyświetlające konfigurację dysku
Polecenie list służy do wyświetlania podsumowania. Aby wyświetlić więcej informacji, należy ustawić fokus, a następnie użyć polecenia detail.
detail disk
Polecenie detail disk służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat dysku, na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład:
Diskpart> select disk 3
Disk 3 is now the selected disk.
Diskpart> detail disk
Maxtor 90432D2
Disk ID: F549D151
Type : IDE
Bus : 0
Target : 0
LUN ID : 0
Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info
---------- --- ----------- ----- ---------------- ------- --------- --------
Volume 0 F My RAID Set NTFS RAID-5 4096 MB Healthy
Volume 1 G FATSTRIPE FAT32 Stripe 6144 MB Healthy
Volume 2 H My Mirror NTFS Mirror 2048 MB Healthy
Volume 3 I My Span NTFS Spanned 9 GB Healthy
detail partition
Polecenie detail partition służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus;
Diskpart> select disk 0
Disk 0 is now the selected disk.
Diskpart> select partition 1
Partition 1 is now the selected partition.
Diskpart> detail partition
Partition 0
Type : 07
Hidden: No
Active: Yes
Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info
---------- --- ----------- ----- ---------- ------- --------- --------
* Volume 2 C NTFS Partition 4110 MB Healthy System
detail volume
Polecenie detail volume służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład:
Diskpart> select volume 1
Volume 1 is now the selected volume.
Diskpart> detail volume
Disk ### Status Size Free Dyn Gpt
-------- ---------- ------- ------- --- ---
Disk 1 Online 8 GB 0 B *
Disk 2 Online 8 GB 0 B *
Disk 3 Online 8 GB 0 B *
list disk
Polecenie list disk służy do wyświetlania informacji podsumowujących na temat poszczególnych dysków w komputerze. Dysk oznaczony gwiazdką (*) ma aktualnie fokus. Jedynie dyski stałe (na przykład dyski IDE lub dyski SCSI) lub dyski wymienne (na przykład dyski 1394 lub dyski USB) są wymieniane. Stacje dysków wymiennych nie są wyświetlane.
Diskpart> select disk 3
Disk 3 is now the selected disk.
Diskpart> list disk
Disk ### Status Size Free Dyn Gpt
-------- ---------- ------- ------- --- ---
Disk 0 Online 4118 MB 0 B
Disk 1 Online 8 GB 4002 MB *
Disk 2 Online 8 GB 0 B *
* Disk 3 Online 8 GB 0 B *
Disk M0 Missing 8 GB 0 B *
list partition
Polecenie list partition służy do wyświetlania informacji na temat poszczególnych partycji dysku, na który aktualnie skierowany jest fokus, na przykład:
Diskpart> select disk 4
Disk 4 is now the selected disk.
Diskpart> list partition
Partition ### Type Size Offset
------------- ---------------- ------- -------
Partition 1 Primary 4094 MB 31 KB
Partition 2 Extended 4581 MB 4094 MB
Partition 3 Logical 2047 MB 4094 MB
Partition 4 Logical 2533 MB 6142 MB
All partitions (regardless of type) are displayed.
list volume
Polecenie list volume służy do wyświetlania informacji na temat poszczególnych woluminów w komputerze, na przykład:
Diskpart> list volume
Volume ### Ltr Label Fs Type Size Status Info
---------- --- ----------- ----- ---------------- ------- ---------- --------
Volume 0 F My RAID Set NTFS RAID-5 4096 MB Healthy
Volume 1 G FATSTRIPE FAT32 Stripe 6144 MB Failed
Volume 2 H My Mirror NTFS Mirror 2048 MB Healthy
Volume 3 I My Span NTFS Spanned 9 GB Healthy
Volume 4 D CDFS CD-ROM 0 B
Volume 5 C NTFS Partition 2047 MB Healthy System
Volume 6 E NTFS Partition 2063 MB Healthy Boot
Volume 7 J My Primary NTFS Partition 4095 MB Healthy
Volume 8 K My Logical NTFS Partition 2047 MB Healthy
Volume 9 L My Next Log NTFS Partition 2534 MB Healthy
Polecenia do zarządzania dyskami podstawowymi
W tej sekcji opisano polecenia służące do tworzenia i usuwania partycji oraz do przypisywania liter dysków i punktów instalacji. Polecenia z tej sekcji dotyczą jedynie dysków podstawowych. Opis poleceń dotyczących zarządzania dyskami dynamicznymi oraz do konwertowania dysków podstawowych na dynamiczne znajduje się w następnej sekcji.
W odniesieniu do wszystkich dysków MBR parametry size i offset są zaokrąglane w górę, aby osiągnąć wyrównanie do cylindra. W odniesieniu do dysków GPT parametry size i offset są zaokrąglane, tak aby osiągnąć wyrównanie do sektora. Jeśli parametr offset nie jest określony, wówczas partycja jest umieszczana w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku o dostatecznej wielkości. Jeśli parametr size nie jest podany, wówczas partycja może zostać rozszerzona, tak aby zajęła pozostały obszar dysku, zajmując nawet cały dysk.
Gdy nowe dyski zostaną wykryte po raz pierwszy, przyjmowane jest założenie, że są dyskami MBR. Należy jawnie skonwertować dysk na dysk GPT przed próbą utworzenia partycji GPT. Zaleca się tworzenie partycji MSR jako pierwszej partycji na każdym dysku danych oraz drugiej partycji (po partycji ESP) na każdym dysku systemowym i rozruchowym. Po skonwertowaniu dysku MBR na dysk GPT na dysku jest automatycznie tworzona partycja MSR.
Po utworzeniu nowej partycji nowa partycja otrzymuje fokus partycji. Po usunięciu partycji fokus partycji jest tracony. Fokus dysku pozostaje niezmieniony we wszystkich wypadkach.
active
Polecenie active służy do ustawiania jako aktywnej partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. To ustawienie informuje oprogramowanie układowe, że partycja jest prawidłową partycją systemową. Narzędzie Diskpart nie sprawdza prawidłowości zawartości partycji.
UWAGA: Użycie tego polecenia może uniemożliwić ponowne uruchomienie komputera.
assign [[letter=l]/[mount=path]] [noerr]
Polecenie assign służy do przypisywania litery dysku lub punktu instalacji partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli nie będzie podana litera dysku, zostanie przypisana następna dostępna litera. Jeśli litera lub punkt instalacji są używane, zostanie wygenerowany błąd, chyba że zostanie użyty parametr noerr.
Tego polecenia można użyć do zmiany litery dysku przypisanej do stacji dysków wymiennych.
Przypisywanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. Tego polecenia nie można użyć w celu przypisania litery dysku do partycji OEM lub jakiejkolwiek partycji GPT innej niż partycja Msdata.
create partition primary [size=n] [offset=n] [id=byte/guid] [noerr]
Polecenie create partition primary służy do tworzenia partycji podstawowej o rozmiarze size, zaczynającej się od przesunięcia offset na aktualnym dysku.
Jeśli bajt ID nie jest określony na dysku MBR, to polecenie tworzy partycję typu „0x6”. Można użyć parametru ID do określenia typu partycji. Nie odbywa się sprawdzanie poprawności ani jakiekolwiek inne sprawdzanie bajtu ID.
Jeśli nie zostanie określony identyfikator GUID dysku GPT, to polecenie utworzy partycję Msdata. Można użyć parametru ID do określenia dowolnego identyfikatora GUID. Nie odbywa się sprawdzanie poprawności bądź zdublowania ani jakiekolwiek inne sprawdzanie identyfikatora GUID. Identyfikator GUID wystąpienia partycji jest generowany automatycznie.
Partycje MBR oraz GPT są tworzone w taki sposób, aby system Windows nie przydzielał automatycznie liter dysków. Litery dysków należy przypisać w jawny sposób.
create partition extended [size=n] [offset=n] [noerr]
Polecenie create partition extended służy do tworzenia partycji rozszerzonej o rozmiarze size, zaczynającej się od przesunięcia offset na aktualnym dysku. Dysk musi być dyskiem MBR.
Po utworzeniu partycji nowa partycja rozszerzona uzyskuje fokus. Można utworzyć tylko jedną partycję rozszerzoną. Dyski logiczne można tworzyć dopiero po utworzeniu partycji rozszerzonej.
create partition logical [size=n] [offset=n] [noerr]
Polecenie create partition logical służy do tworzenia dysku logicznego o rozmiarze size, zaczynającego się od przesunięcia offset w istniejącej partycji rozszerzonej na aktualnym dysku. Dysk musi być dyskiem MBR.
Jeśli parametr offset nie jest podany, dysk logiczny jest umieszczany w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku w partycji rozszerzonej o wystarczającym rozmiarze. Jeśli parametr size nie jest podany, wówczas dysk może zostać rozszerzony w taki sposób, aby zajął całą partycję rozszerzoną.
Po utworzeniu partycji dysk logiczny uzyskuje fokus partycji.
create partition msr [size=n] [offset=n] [noerr]
Polecenie create partition msr jest równoważne utworzeniu partycji o identyfikatorze GUID MSR równym E3C9E316-0B5C-4DB8-817D-F92DF00215AE.
create partition esp [size=n] [offset=n] [noerr]
Polecenie create partition esp jest równoważne utworzeniu partycji o identyfikatorze GUID ESP równym C12A7328-F81F-11D2-BA4B-00A0C93EC93B.
delete partition [noerr] [override]
Polecenie delete partition służy do usuwania partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus.
Narzędzie Diskpart blokuje usuwanie bieżących woluminów systemowych, rozruchowych i stronicowania. Aby usunąć partycję ESP, MSR lub znaną partycję OEM, należy użyć parametru override.
extend [size=n][noerr]
Polecenie extend powoduje rozszerzenie woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus, na nieprzydzielony obszar. Nieprzydzielony obszar musi znajdować się za (musi zaczynać się na sektorze o wyższym przesunięciu) partycją, na którą jest skierowany fokus. To polecenie jest przeznaczone do rozszerzania istniejącej podstawowej partycji danych na nowo utworzony obszar w rozszerzonej sprzętowej macierzy Raid o numerze LUN.
Jeśli partycja została uprzednio sformatowana w systemie plików NTFS, to system plików jest automatycznie rozszerzany, tak aby objął większą partycję, i dane nie są tracone. Jeśli partycja została uprzednio sformatowana w systemie plików innym niż NTFS, to polecenie nie zadziała i partycja nie zostanie zmieniona.
Narzędzie Diskpart blokuje rozszerzanie jedynie bieżących partycji systemowych i rozruchowych.
remove [[letter=l]/[mount=path]/[all]] [noerr]
Polecenie remove usuwa literę lub punkt instalacji z partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli zostanie użyty parametr all, wówczas zostaną usunięte wszystkie aktualne litery dysków i punkty instalacji. Jeśli litera lub punkt instalacji nie będą podane, to zostanie usunięta litera dysku.
Tego polecenia można użyć do zmiany litery dysku przypisanej do stacji dysków wymiennych.
Usuwanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania. Tego polecenia nie można użyć w celu usunięcia litery dysku z partycji OEM, jakiejkolwiek partycji GPT z nierozpoznanym identyfikatorem GUID ani z jakiejkolwiek specjalnej partycji nie będącej partycją danych, ani z partycji GPT takich jak partycje ESP.
Polecenia do zarządzania dyskami dynamicznymi
Poleceń opisanych w tej sekcji można używać do tworzenia i usuwania woluminów, naprawiania woluminów odpornych na uszkodzenia i do importowania dysków.
Parametr size jest zawsze zaokrąglany w taki sposób, aby osiągnąć wyrównanie do MB. Nie można jawnie określić przesunięcia. Wolumin jest zawsze umieszczany w pierwszym wolnym ciągłym obszarze dysku o wystarczającym rozmiarze. Jeśli parametr size nie jest podany, to tworzony jest wolumin o maksymalnym rozmiarze.
Po utworzeniu woluminu fokus woluminu jest ustawiany na nowo utworzonym woluminie. Aktualny fokus dysku jest tracony, jeśli wolumin obejmuje kilka dysków. Fokus woluminu jest tracony, jeśli wolumin zostanie usunięty. Jeśli przed usunięciem woluminu istniał prawidłowy fokus dysku, to pozostanie on niezmieniony.
UWAGA: Narzędzie Diskpart wymusza utworzenie partycji MSR na pustym dysku, gdy dysk zostanie skonwertowany na dysk dynamiczny lub GPT.
active
Polecenie active służy do ustawiania jako aktywnego woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. To ustawienie informuje oprogramowanie układowe, że partycja jest prawidłową partycją systemową. Narzędzie Diskpart weryfikuje tylko, czy wolumin może pomieścić rozruchowy obraz systemu operacyjnego, ale nie sprawdza poprawności zawartości partycji. Użycie tego polecenia może uniemożliwić ponowne uruchomienie komputera.
add disk=n [noerr]
Polecenie add służy do dodawania dublowania do woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus na określonym dysku. Obsługiwane są tylko dwa obiekty typu plex. Wolumin, na który skierowany jest fokus, musi być woluminem prostym.
assign [[letter=l]/[mount=path]] [noerr]
Polecenie assign służy do przypisywania litery lub punktu instalacji woluminowi, na który aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli nie będzie podana litera dysku, zostanie przypisana następna dostępna litera. Jeśli litera lub punkt instalacji są używane, zostanie wygenerowany błąd, chyba że zostanie użyty parametr noerr.
Przypisywanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania.
break disk=n [nokeep] [noerr]
Polecenie break służy do dzielenia zestawu dublowania, na który aktualnie skierowany jest fokus.
Domyślnie zawartość obu obiektów typu plex jest zachowywana, ponieważ oba obiekty stają się woluminami prostymi. Jeśli zostanie użyty parametr nokeep, zostanie zachowany tylko określony obiekt typu plex, natomiast drugi zostanie usunięty i przekształcony w wolny obszar.
Oryginalny wolumin zachowuje wszystkie litery dysków i punkty instalacji. Jeśli obiekt typu plex nie jest zachowany, to fokus pozostaje na zachowanym prostym woluminie na określonym dysku. W przeciwnym wypadku fokus jest przenoszony na określony zachowany obiekt typu plex na określonym dysku. Obiekt typu plex staje się woluminem prostym; jednak do nowego woluminu nie jest przypisywana litera dysku.
create volume simple [size=n] [disk=n] [noerr]
Polecenie create volume simple służy do tworzenia prostych woluminów o rozmiarze size na określonym dysku.
Jeśli rozmiar nie zostanie podany, nowy wolumin może zająć cały pozostały ciągły wolny obszar dysku. Jeśli nie zostanie określony dysk, zostanie użyty dysk, na który aktualnie skierowany jest fokus.
Po utworzeniu woluminu fokus dysku jest przenoszony na docelowy dysk.
create volume stripe [size=n] disk=n[,n[,...]] [noerr]
Polecenie create volume stripe służy do tworzenia woluminu zestawu rozłożonego na określonym dysku. Całkowity rozmiar woluminu rozłożonego jest równy wartości parametru size pomnożonej (*) przez liczbę dysków.
Jeśli rozmiar nie będzie określony, zostanie utworzony wolumin rozłożony o maksymalnym rozmiarze. Znajdowany jest dysk o najmniejszym ciągłym wolnym obszarze. Rozmiar tego wolnego obszaru wyznacza rozmiar woluminu rozłożonego. Obszar o tym samym obszarze jest rezerwowany na każdym dysku.
create volume raid [size=n] disk=n[,n[,...]] [noerr]
Polecenie create volume raid służy do tworzenia woluminu zestawu Raid-5 na określonym dysku. Na każdym dysku rezerwowany jest obszar o rozmiarze „size” .
Jeśli rozmiar nie będzie określony, zostanie utworzony wolumin Raid 5 o maksymalnym możliwym rozmiarze. Znajdowany jest dysk o najmniejszym ciągłym wolnym obszarze. Rozmiar tego wolnego obszaru określa rozmiar woluminu Raid 5 i na każdym dysku rezerwowany jest obszar o tym samym rozmiarze. Faktyczny rozmiar woluminu, którego można użyć, jest mniejszy niż wartość parametru size pomnożona przez liczbę dysków, ponieważ część obszaru jest wykorzystywana do sprawdzania parzystości.
delete disk [noerr][override]
Polecenie delete disk służy do usuwania brakujących dysków dynamicznych z listy dysków.
Jeśli parametr override nie będzie określony, wszystkie woluminy proste obejmowane przez dysk zostaną usunięte i zostaną też usunięte obiekty typu plex. Jeśli dysk wchodzi w skład woluminu Raid 5, to polecenie nie zadziała.
delete partition [noerr] [override]
Polecenie delete partition służy do usuwania partycji, na którą aktualnie skierowany jest fokus.
Polecenie Diskpart blokuje usuwanie wszelkich partycji używanych do przechowywania istniejących woluminów dynamicznych online. Te woluminy muszą być usunięte, a dysk przekształcony na dysk podstawowy. Aby usunąć partycję ESP, MSR lub znaną partycję OEM, należy użyć parametru override.
Można usuwać partycje z dysków dynamicznych, ale nie można ich tworzyć. Można na przykład usunąć nierozpoznaną partycję GPT na dynamicznym dysku GPT. W wypadku usunięcia partycji wolny obszar nie staje się dostępny. Można użyć tego polecenia do odzyskania miejsca na uszkodzonym dysku dynamicznym offline w sytuacjach awaryjnych, w których nie można użyć polecenia clean.
delete volume [noerr]
Polecenie delete volume służy do usuwania woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. Po użyciu tego polecenia wszystkie dane są tracone.
extend disk=n [size=n] [noerr]
Polecenie extend służy do rozszerzania bieżącego prostego lub rozszerzonego woluminu na określonym dysku. Polecenie extend działa jedynie na woluminach z systemem plików NTFS.
Jeśli nie zostanie podany rozmiar, wolumin może zająć cały wolny obszar na określonym dysku. Wszelki istniejący fokus dysku jest tracony.
import [noerr]
Polecenie import służy do importowania wszystkich dysków z obcej grupy dysków.
Jeśli fokus zostanie skierowany na dowolny dysk w obcej grupie dysków, można importować dyski z tej grupy. Po wykonaniu tego polecenia wszelki istniejący fokus dysku jest tracony.
online [noerr]
Polecenie online służy do przywracania trybu online dysku lub woluminu uprzednio przełączonego na tryb offline. Użycie tego polecenia nie powoduje przeniesienia fokusu.
remove [[letter=l]/[mount=path]/[all]] [noerr]
Polecenie remove usuwa literę lub punkt instalacji z woluminu, na który aktualnie skierowany jest fokus. Jeśli zostanie użyty parametr all, wówczas zostaną usunięte wszystkie aktualne litery dysków i punkty instalacji. Jeśli litera lub punkt instalacji nie będą podane, to zostanie usunięta ścieżka, która zostanie znaleziona jako pierwsza.
Usuwanie liter dysku jest blokowane na woluminach systemowych, rozruchowych i stronicowania.
retain
Polecenie retain służy do przygotowania prostego woluminu dynamicznego do używania jako woluminu rozruchowego lub systemowego.
Jeśli polecenie retain zostanie użyte na komputerze z procesorem x86, to zostanie utworzona partycja MBR na prostym woluminie dynamicznym i fokus zostanie skierowany na nią. Aby utworzyć partycję MBR, prosty wolumin dynamiczny musi się rozpoczynać od przesunięcia wyrównanego do cylindra, a rozmiar w cylindrach musi dać się wyrazić liczbą całkowitą.
W wypadku użycia polecenia retain na komputerze z procesorem Itanium polecenie retain tworzy partycję GPT na prostym woluminie dynamicznym i partycja otrzymuje fokus.
Polecenia do konwertowania dysków
convert mbr [noerr]
Polecenie convert mbr służy do ustawiania stylu partycjonowania bieżącego dysku jako MBR. Dysk może być dyskiem podstawowym lub dynamicznym, ale nie może zawierać żadnych prawidłowych partycji i woluminów danych.
convert gpt [noerr]
Polecenie convert gpt służy do ustawiania stylu partycjonowania bieżącego dysku jako GPT. Dysk może być dyskiem podstawowym lub dynamicznym, ale nie może zawierać jakichkolwiek prawidłowych partycji i woluminów danych. To polecenie dotyczy jedynie komputerów z procesorem Itanium; na komputerach z procesorem x-86 może się nie powieść.
convert dynamic [noerr]
Polecenie convert dynamic służy do zmieniania dysku podstawowego na dysk dynamiczny. Dysk może zawierać prawidłowe partycje danych.
convert basic [noerr]
Polecenie convert basic służy do zmieniania dowolnego pustego dysku dynamicznego na dysk podstawowy.
Różne polecenia
exit
Polecenie exit kończy działanie narzędzia Diskpart i zwraca sterowanie do systemu operacyjnego.
clean [all]
Polecenie clean służy do usuwania formatowania partycji i woluminów na dysku, na który aktualnie skierowany jest fokus, przez wyzerowanie sektorów. Domyślnie jest zamazywana jedynie informacja o partycjach MBR i GPT oraz informacje w ukrytych sektorach dysków MBR. Jeśli zostanie użyty parametr all, wszystkie poszczególne sektory mogą być wyzerowane i wszystkie dane zawarte na dysku usunięte.
rem [...]
Polecenie rem nie wykonuje żadnej operacji i jest używane do komentowania skryptów.
rescan
Polecenie rescan służy do ponownego skanowania wszystkich magistrali We/Wy i powoduje wykrycie wszystkich nowych dysków dodanych do komputera.
Polecenia pomocy
help
Polecenie help służy do wyświetlania listy wszystkich poleceń.