Przygody Piotrusia Pana
Wszystkie dzieci dorastają, oprócz jednego. Ten wyjątek stanowi Piotruś Pan. Jest chłopcem, mieszkającym w Nibylandii. Bardzo lubi przylatywać pod okno jednego domu w Londynie, by przysłuchiwać się bajkom i opowieściom, a w szczególności tym, w których jest mowa o nim samym. W tym domu mieszkają państwo Darling z trójką dzieci: najstarszą Wendy, Jankiem i najmłodszym Michasiem oraz psem Naną, który spełnia rolę niani. Pewnego wieczoru, gdy państwo Darling wychodzą z domu, a Nana smacznie śpi na dworze, Piotruś powraca po swój cień, który przytrząsnęło okno. Kiedy nie potrafi go przymocować, zwraca się do Wewndy z prośbą o pomoc. Niebawem budzi się również reszta rodzeństwa i wszyscy wspólnie, dzięki pyłowi ze skrzydeł wróżki-Dzwoneczka, udają się do Nibylandii.
Tuż przed lądowaniem zostają rozdzieleni przez kulę wystrzeloną z pirackiego statku. Ułatwia to zazdrosnemu Dzwoneczkowi ukartowanie spisku. Tłumaczy mieszkającym w Nibylandii Zaginionych Chłopców, iż to Piotruś rozkazał zestrzelić Wendy-Ptaka.
Szczęśliwie jednak dziewczynka ratuje się dzięki podarowanemu jej przez Piotrusia „pocałunkowi” - małemu naparstkowi, który ma zawieszony na szyi. Gdy sprawa się wyjaśnia, wszyscy okazują Dzwoneczkowi wielką niechęć. Chłopcy stawiają dla Wendy domek, gdzie żyją jak jedna rodzina.
Pewnego razu, gdy Wendy i Piotruś są w Lagunie Syren, piraci porywają córkę wodza Indian, Tygrysią Lilię. Piotruś naśladując głos kapitana Hucka przychodzi z pomocą dziewczynie. Potem sam jednak jest za bardzo osłabiony, by odlecieć i zostaje na skale w czasie przypływu. Ale bohater nawet śmierć traktuje jak wielką przygodą. Zostaje uratowany przez Niby-Ptaka, który proponuje mu, by przeczekał przypływ w jego gnieździe.
Z czasem rodzeństwo coraz bardziej tęskni za domem. Chłopcy obawiają się również, że ich mama może zamknąć okno, a wtedy nie mieliby jak wlecieć z powrotem, tak zrobiła matka Piotrusia. Dzieci decydują się na powrót i próbują namówić do tego także Zaginionych Chłopców. Tylko Piotruś chce zostać na wyspie. Gdy opuszczają domek okazuje się, że piraci zastawili na nich pułapkę i porywają dzieci.. Jakby tego było mało, Huck zatruwa także lekarstwo, które kazała Piotrusiowi pić Wendy. Dzwoneczek, gdy dowiaduje się o podstępie, chce uratować ukochanego chłopca i sama wypija zabójczy płyn. Jedyne, co ją może uratować to dziecięca wiara we wróżki. Na szczęście wiele dzieci śniących o Nibylandii pragnie pomóc Piotrusiowi uratować Dzwoneczka i klaszcze w dłonie, by udowodnić swoją wiarę.
Piotruś od razu leci na piracki statek, zwycięża Hucka i oswobadza dzieci. Wszyscy wracają do domu, gdzie zaszły pewne zmiany, np. Pan Darling, zamieszkał w budzie Nany, której nie opuszczał nawet pracując, miała to być oznaka jego pokuty. Państwa Darling raduje szczęśliwy powrót dzieci. Zgadzają się adoptować Zaginionych Chłopców. Jednak Piotruś nie chce zostać ich synem. Obiecuje jednak Wendy, że co roku będzie zabierać ją do Nibylandii na wiosenne sprzątanie. Pamięta o swoim zapewnieniu w następnym roku i jeszcze kolejnym lecz gdy zjawia się znowu po dłuższej nieobecności, Wendy jest już dorosłą kobietą, która ma własną rodzinę i córeczkę. Piotruś początkowo przeraża się tak szybkim upływem czasu, ale kiedy zaprzyjaźnia się z małą Jankę, decyduje, że teraz to ona może być jego mamą i bierze ją ze sobą do Nibylandii, która będzie istniała tak długo, jak długo dzieci będą niewinne i radosne.