SALICACEAE

Populus alba

Drzewo wysokości 30—35 (40) m i 2 (3) m grubości pnia, dające liczne odrośle korzeniowe. Korona bardzo zmienna, od szerokiej, zaokrąglonej, do wąskiej, o cienkich gałęziach bocznych. Kora na starszych drzewach gładka, szarawobiała, u nasady pni spękana i czarna. Młode pędy, pąki i liście pokryte nietrwałym, białym, filcowatym kutnerem. Pąki drobne, długości 0,5 cm, jajowate, początkowo omszone, później nagie, błyszczące, nie pokryte lepką substancją, kwiatowe większe od liściowych.

Liście bardzo zmienne w kształcie: na pędach wydłużonych 6—12 cm długości, 3—5-klapowe i grubo ząbkowane; na pędach skróconych mniejsze, jajowate lub eliptycznie wydłużone, zatokowowrębne. Górna strona starszych liści ciemnozielona, dolna biało- lub szarofilcowata, na liściach krótkopędów może być pozbawiona kutneru.

Populus tremula

Liście

Skrętoległe, jajowate, do prawie okrągłych, grubo i nieregularnie ząbkowane, nagie , z wierzchu żywozielone i błyszczące, od spodu jasnozielone, na długich bocznie spłaszczonych ogonkach; na pędach szczytowych, odroślowych i świętojańskich, podobne do liści topoli czarnej.

Pędy

Pędy w stanie bezlistnym: Pąki skrętoległe (2/5), wąsko-stożkowate, przylegające, kwiatowe grube, jajowate. Łuski zielonobrązowe, cieniowane, błyszczące. Rdzeń nieregularny. Kora brązowa, gładka, błyszcząca. Przetchlinki eliptyczne, małe, pomarańczowe, dość liczne.

Populus x xanadensiis

Pędy szarobrązowe lub zielonobrązowe, walcowate, w pobliżu pąka często kanciaste. Pąki brązowozielonkawe, lepkie; szczytowe do 2 cm długości.

Liście skórzaste, okrągłotrójkątne, zaostrzone, u podstawy prosto ścięte, niekiedy klinowate, na brzegach ząbkowane; z górnej strony ciemnozielone, ze spodniej nieco jaśniejsze. Ogonek liściowy czerwonawy, nagi; u nasady blaszki występują 2 gruczołki. Jest to jedna z najszybciej rosnących topól.

Populus nigra

Gałązki obłe; w pierwszym roku żółtawobrązowe i nagie, w drugim popielate. Pąki lepkie, wydłużone, z końcami odgiętymi na zewnątrz, brązowe.

Liście na pędach wydłużonych długości 5—10 cm, szerokie, trójkątne, o prawie prostej podstawie i krótkim wierzchołku. Liście pędów skróconych mniejsze, wydłużone, z klinowatą nasadą, długo zaostrzone. Topola czarna rozwija liście stosunkowo późno, na początku maja (młode liście zielone), kwitnie miesiąc wcześniej przed rozwojem liści. Nasiona dojrzewają w maju i w czerwcu.

Salix pentandra

Młode pędy lepkie, potem błyszczące, brązowozielone, nagie, pąki żółte.

Liście długości 4—12 cm, sztywne, lancetowato- lub jajowatoeliptyczne, krótko zaostrzone; u nasady zaokrąglone lub sercowate, na brzegu drobno i gęsto gruczołkowato piłkowane. Górna strona liści ciemnozielona i błyszcząca, dolna jaśniejsza (ale nie sina), z żółtym nerwem głównym, liście obustronnie nagie. Przylistki gruczołkowato piłkowane.

Salix triandra

Młode gałązki nieco owłosione, potem nagie, błyszczące, czerwono- lub oliwkowobrązowe. Kora szara lub ciemnobrunatna, spękana.

Liście lancetowate lub jajowatolancetowate, długo zaostrzone, piłkowane, długości 5—10 cm. Górna strona ciemnozielona i błyszcząca, dolna jaśniejsza, sinozielona; liście obustronnie nagie. Przylistki zwykle sercowate, piłkowane.

Salix viminalis

Gałązki cienkie i giętkie, początkowo owłosione, potem nagie, szarozielone. Pąki podłużniejajowate, owłosione, przylegające do gałęzi, żółte albo czerwonobrunatne.

Liście długości 10—25 cm, równowąskie lub lancetowate, prawie całobrzegie, o falistym, podwiniętym brzegu. Górna strona prawie naga, matowo-zielona, dolna jedwabiście biało owłosiona. Przylistki lancetowate, długo zaostrzone, wcześnie opadające. Kwitnie w marcu i kwietniu.

Salix purpurea

Młode pędy zwykle czerwone, giętkie i mocne, starsze szare lub oliwkowoszare, nagie.

Liście długości 5—10 cm, zwykle mniejsze, często ułożone nakrzyżlegle, łopatkowatolancetowate, w górnej części blaszki najszersze i piłkowane. Górna strona liści matowozielona, dolna sina, naga. Przylistki drobne lub brak. Liście po zasuszeniu czernieją.

Salix cinerea

Gałązki roczne i dwuletnie oraz pąki szaro, filcowato owłosione. Kora gałązek pokryta wgłębieniami, jak u wierzby uszatej.

Liście odwrotniejajowate, długości 5—9 cm, podobne do liści wierzby uszatej, ale tylko w górnej części blaszki nieznacznie piłkowano-karbowane. Młode liście obustronnie filcowato owłosione, starsze matowozielone i nagie na stronie górnej, niebieskawozielone i gęsto szaro filcowate od spodu.

Salix aurita

Gałązki cienkie, tylko za młodu lekko owłosione, potem nagie, ciemnobrązowe. W korze młodych pędów (2—5-letnich) charakterystyczne zagłębienia.

Liście długości 3—8 cm, odwrotniejajowate, tępe lub krótko zaostrzone i niewyraźnie, falisto ząbkowane. Młode liście obustronnie owłosione, starsze matowozielone i nieznacznie owłosione na stronie górnej, silniej na stronie dolnej; powierzchnia liści pomarszczona.

Salix acutifolia

Krzew wysokości do 4 m, o smuklejszym wzroście. Gałązki wzniesione do góry, fioletowe lub czerwononiebieskie, również silnie oszronione.

Liście ma węższe i dłużej zaostrzone; przylistki lancetowate; kotki mniejsze. Kwitnie w marcu i kwietniu, przed rozwojem liści.

Salix caprea

Pąki i pędy grube, początkowo owłosione, potem nagie i błyszczące, brunatne u okazów męskich, bardziej zielone u żeńskich. Kora gładka, zielonkawoszara, która na starszych pniach przechodzi w jasnoszarą, głęboko podłużnie spękana.

Liście długości 6—10 cm, szerokoeliptyczne, krótko zaostrzone i nierówno falisto piłkowane lub prawie całobrzegie. Młode liście obustronnie owłosione, starsze ciemnozielone, na dolnej stronie szaro owłosione; powierzchnia liści lekko pomarszczona. Przylistki skośne, nerkowate, piłkowane.

Salix alba

Gałązki żółtawe lub oliwkowobrązowe; za młodu owłosione jedwabiście, potem nagie, giętkie. Pąki owłosione i przylegające do gałązek, czerwonawo-żółte.

Liście długości do 10 cm, lancetowate, zaostrzone, piłkowane na brzegu. Młode liście obustronnie jedwabiście owłosione, starsze — tylko na dolnej stronie. Przylistki lancetowate, słabo rozwinięte lub brak.

Salix fragilis

Gałązki prosto odstające, u nasady bardzo kruche (łatwe do odłamania), błyszczące, zielonkawożółte, nagie. Pąki wydłużone, zgięte, ciemnobrązowe, nagie i błyszczące.

Liście lancetowate, długości 15 cm, podobne do liści wierzby białej, lecz zwykle większe i szersze. Górna strona błyszcząca, ciemnozielona, dolna sinozielona. Młode liście nieznacznie jedwabiście owłosione i lepkie, starsze obustronnie nagie, błyszczące.

---