Prawo Międzynarodowe Publiczne, Prawo Międzynarodowe Publiczne


Prawo Międzynarodowe Publiczne

Rozdział I. Zagadnienia ogólne

1. Pojęcie prawa międzynarodowego

1. Definicja prawa międzynarodowego

Prawo międzynarodowe - zespół norm regulujących stosunki między pastwami. Takie ujęcie prawa międzynarodowego nazywamy przedmiotowym, gdyż obejmuje ono tylko stosunki zewnętrzne między państwami, obecnie niektóre umowy PM obejmują tez

Obecnie w stosunkach międzynarodowych, poza państwami występują też:

  1. organizacje międzynarodowe

  2. narody

  3. osoby fizyczne

  4. osoby prawne

2. Prawo międzynarodowe prywatne

Prawo międzynarodowe prywatne - zespół norm, których celem jest wskazanie określonego systemu prawnego właściwego, dla dokonania oceny prawnej konkretnej sytuacji osobistej lub majątkowej.(jest to spowodowane pojawieniem się czynnika obcego, np. przejęcie spadku po osobie będącej obywatelem innego państwa).

2. Funkcje(przedmiot) prawa międzynarodowego

  1. Regulowanie stosunków zewnętrznych państw

    1. Określa sytuację państwa w społeczności międzynarodowej

    2. Określa zasady postępowania państw w wzajemnych stosunkach

    3. Reguluje konkretne stosunki między państwami

    4. Ustala formy wzajemnych stosunków

    5. Ustala zasięg terytorialny władzy poszczególnych państw

    6. Ustala reguły postępowania na terenach niczyich

  2. oddziaływanie na stosunki wewnętrzne państw(np. prawa człowieka)

  3. sposób oddziaływania na stosunki wewnętrzne

3. Stosunki międzynarodowe czyli obrót międzynarodowy

stosunkami międzynarodowymi nazywamy takie stosunki społeczne, które przekraczają granice jednego państwa.

4. cechy charakterystyczne prawa międzynarodowego

1. Uwagi ogólne

stosunki międzynarodowe odnoszą się w szczególności do stosunków do dwóch niezależnych i suwerennych państw mających teoretycznie równy status, a co za tym idzie zasada równości.

2. Tworzenie prawa międzynarodowego

Prawo międzynarodowe jest tworzone przez same państwa, które są jego podmiotami. Państwa tworzą prawo międzynarodowe bądź na podstawie zawieranych umów, lub stałego zwyczaju przekształconego w prawo zwyczajowe.

3. Przymus w prawie międzynarodowym

nie istnieje coś takiego jak scentralizowany aparat przymusu, jego namiastką jest obecnie organizacja narodów zjednoczonych, który jest realizowany poprzez nakładanie sankcji, które może stosować tylko w celu obronie pokoju lub jego przywrócenia.

Można wyróżnić trzy rodzaje sankcji:

  1. psychologiczne

  2. odwetowe - np. retorsje lub represalia

  3. sankcje zorganizowane

4. Brak obowiązkowego sądownictwa międzynarodowego

Obecnie istniejący Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze, ma uprawnienia do rozstrzygania tylko i wyłącznie spraw przekazanych im przez poszczególne państwa, z tym, że takie upoważnienie może być przekazane wcześniej dla wszystkich spraw danego typu.

5. Stosowanie prawa międzynarodowego i jego moc wiążąca

decydującym argumentem, że prawo międzynarodowe jest prawem jest to, że wszystkie państwa uznają istnienie prawa międzynarodowego i jego moc wiążącą.

5. Struktura i charakter norm współczesnego prawa międzynarodowego

A. normy powszechne i partykularne

W związku na dowolność zatwierdzania i zawierania umów międzynarodowych, prawo międzynarodowe nie jest zamkniętym systemem norm jednakowym dla wszystkich podmiotów. Charakter powszechny ma międzynarodowe prawo zwyczajowe. Wyróżniamy więc:

  1. normy o charakterze powszechnym

  2. normy o charakterze partykularnym, wielostronne

  3. normy o charakterze dwustronnym

B. sprzeczne prądy w prawie międzynarodowym

Równoczesne obowiązywanie norm z różnych okresów, zawieranych w innych systemach, na innym poziomie sił wytwórczych i przy innym stanie techniki, poprzez rozmaite często rozbieżne interesy różnych państwprowadzi do pewnej destabilizacji. Takie zjawisko nazywamy sprzecznymi prądami w prawie międzynarodowym.

C. Ius cogens

W związku z tym, że państwa same tworza normy prawa międzynarodowego same mogą je też zmieniać, jednak obecnie uznaje się, że niektóre normy PM uważa się za bezwzględnie wiążące - ius cogens.

D. hierarchia norm prawa międzynarodowego publicznego

Wszystkie normy PM mają w zasadzie równy stopień ich hierarchia opiera się na szczegółowości i uchwalenia w czasie. Pierwszeństwo maję też normy ius cogens i karta narodów zjednoczonych.

6. prawo międzynarodowe a prawo wewnętrzne

1. Dualizm i monizm

2. Obowiązek dostosowania prawa wewnętrznego do prawa zewnętrznego

zasada dotrzymywania zobvowiążań jest jedną z najważniejszych zasad PM, państwo nie może więć uchylać się od wykonywania zobowiązań umownych ze względu na posiadany stan prawny. Pastwo ma obowiązek dostosować swoie prawo wewnętrzne, żeby PM było stosowane.

3. Stosowanie prawa międzynarodowego w Polsce

Według art. 91 ust.1 ratyfikowana umowa międzynarodowa po jej ogłoszeniu staje się częścia systemu prawnego w Polsce, ustęp 2 stanowi że za zgodą w ustawie ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo nad ustawami 3. ustęp stanowi, że stanowione prawo przez organizację międzynarodową, której polska jest członkiem ma pierwszeństwo nad prawem.

4. Miejsce P. wew w stosunkach z PM

Prawo międzynarodowe, które rządzi stosunkami zewnętrznymi państw niejednokrotnie odsyła do prawa wewnętrznego lub wiąże jego skutki prawnomiędzynarodowe z wewnętrznymi aktami ustawodawczymi lub administracyjnymi. Taka konieczność wynika z :

Rozdział III: Źródła Prawa Międzynarodowego

1. Pojęcie źródeł prawa międzynarodowego

1. Różne znaczenia terminu

Źródła prawa Międzynarodowego w znaczeniu:

2. Artykuł 38 Statutu międzynarodowego trybunału sprawiedliwości a źródła prawa międzynarodowego

W tym artykule wymienione są źródła wyrokowania MTS, które jednocześnie sa oczywiście źródłami prawa międzynarodowego. Punkt a i b stanowi o umowach i zwyczaju natomiast punkt c mówiący o ogólnych zasadach prawa uznanych przez narody cywilizowane nasuwa pewne trudności(ogólne zasady PM czy ogólne zasady ogólnie). Ogólnie przyjęło się rozumieć ten punkt jako ogólne zasady w ogóle(chodzi tu przede wszystkim o pdstawowe zasady oprawa rzymskiego jak nikt nie morze przekazać więcej praw niż sam posiada czynikt nie morze wynieść korzyści z własnego bezprawia). Natomiast wymienione w punkcie d judykatura i doktryna mają mieć tylko charakter pomocniczy

3. Współczesne źródła prawa międzynarodowego

Źródłami prawa międzynarodowego są przede wszystkim umowa i zwyczaj. Wiąże się to z zasadą suwerenności, każde państwo jest związane tylko tym prawem na które wyraziło zgodę, przy czym morze być to jak w zwyczaju zgoda domniemana.

Czasami wyraża się pogląd, że nie wszystkie umowy międzynarodowe są źródłami prawa, co wiąże się z ich podziałem na umowy prawotwórcze i umowy kontrakty, pogląd ten jednak nie ma większego zastosowania praktycznego gdyż zazwyczaj umowy są i umowami kontraktami i umowami prawotwórczymi

Ostatnio za źródła prawa międzynarodowego zaczęto uważać uchwały prawotwórcze organizacji międzynarodowych.

4. Środki pomocnicze do stwierdzenia istnienia norm prawa międzynarodowego

Judykatura(orzecznictwo) i doktryna(nauka prawa międzynarodowego) nie są źródłami prawa międzynarodowego mimo, że niektórzy naukowcy wyrażali inne poglądy, nie mogą za takie być uznane bo nie są wyrażeniem woli państw. Mogą natomiast służyć jako dodatkowy dowód istnienia takiej normy.

2. Umowa międzynarodowa

1. Uwagi ogólne

Podstawową przewagą umowy międzynarodowej nad zwyczajem jest to, że jej postanowienia są z reguły bardziej jasne i precyzyjne w porównaniu z normami zwyczajowymi.

2. Zawieranie umów międzynarodowych

3. Obowiązywanie umowy międzynarodowej

4. Zakres czasowy obowiązywania i stosowania umowy międzynarodowej

Umowa międzynarodowa obowiązuje od momentu jej uprawomocnienia się do jej wygaśnięcia.

Umowa obowiązuje od momentu jej uprawomocnienia się, od czasu, w którym konstrachenci definitywnie wyrazili zgodę na związanie się umową i kiedy dokonano wszelkich czynności niezbędnych do uprawomocnienia sięumowy.

Umowa wchodzi w życie od momentu kiedy jest stosowana.

Umowa jest stosowana do czasu jej wygaśnięcia, w niektórych jednak sytuacjach może ona ulec zawieszeniu, mimo że sama umowa nie wygasła.

Rozdział XV. Załatwianie sporów międzynarodowych

9. Środki odwetowe



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dyplomacja, Prawo międzynarodowe publiczne
wykład 1 prawo międzynarodowe publiczne
prawo 23-44, studia prawnicze, 4 rok, prawo miedzynarodowe publiczne
mpp 2, Międzynarodowe prawo publiczne
KSOP 22.03.2009, Administracja-notatki WSPol, prawo międzynarodowe publiczne i ochrona praw człowiek
Prawo międzynarodowe publiczne( 03
Prawo międzynarodowe publiczne wykład z dn  października 11 r
prawo międzynarodowe publiczne
Prawo międzynarodowe publiczne, opracowania ustaw
prawa.cz owieka. skrypt. egzamin, Administracja-notatki WSPol, prawo międzynarodowe publiczne i ochr
PRAWO MIĘDZYNARODOWE PUBLICZNE – ĆWICZENIA, studia prawnicze, 4 rok, prawo miedzynarodowe publiczne
Konwencja Wiedeńska, PRAWO, Prawo międzynarodowe publiczne
Karta Narodów Zjednoczony ch (od mgr O.Łachacz), Studia, Prawo, prawo międzynarodowe publiczne
PMP Wykłady 1-21, studia prawnicze, 4 rok, prawo miedzynarodowe publiczne
Skrypt Prawo Miedzynarodowe Goralczyk, Prawo Międzynarodowe Publiczne
prawo międzynarodowe publiczne(8 str), Prawo Administracyjne, Gospodarcze i ogólna wiedza prawnicza
prawo międzynarodowe publiczne (2)

więcej podobnych podstron