Skrypt Prawo Miedzynarodowe Goralczyk, Prawo Międzynarodowe Publiczne


0x08 graphic
Uniwersytet w Białymstoku

Wydział Prawa

rok akad.: 2005/2006; kierunek: prawo, rok: drugi,

wykładowca: dr Maciej Perkowski

ćwiczenia: dr Izabela Anna Kraśnicka

wersja z dnia 29 V 2006 r.

AUTORZY: Dariusz Kloza oraz Kalina A. Granacka

PRAWO

MIĘDZY­NARODOWE

PUBLICZNE

SPIS TREŚCI numery zagadnień:

  1. Wprowadzenie 1 - 07

  2. Zasady prawa międzynarodowego 8 - 15

  3. Źródła prawa międzynarodowego 16 - 48

  4. Podmioty prawa międzynarodowego 49 - 71

  5. Prawo dyplomatyczne i konsularne 72 - 86

  6. Terytorium państwa 87 - 92

  7. Prawo morza, rzeki międzynarodowe, cieśniny i kanały 93 - 106

  8. Prawo lotnicze i kosmiczne 107 - 113

  9. Ludność, obywatelstwo i prawa człowieka 114 - 131

  10. Organizacje międzynarodowe 132 - 140

  11. Prawo ochrony środowiska 141 - 143

  12. Spory międzynarodowe 144 - 150

  13. Prawo konfliktów zbrojnych 151 - 164

  14. Bibliografia

  1. Definicje

  1. Cechy charakterystyczne prawa międzynarodowego publicznego

W stosunkach międzynarodowych panuje zasada równości państw i wzajemnej od siebie niezależności. Nie ma też żadnej władzy, która stałaby ponad państwami.

Cechami p.m.p. są:

  1. brak organu tworzącego prawo (ustawodawcy) na wzór ustawodawcy wewnątrzpaństwowego, nie istnieje też żaden ponadpaństwowy organ międzynarodowy powołany do tworzenia prawa wiążącego dla państw, w szczególności nie jest nim ONZ. Podmioty tworzą prawo międzynarodowe zawierając umowy lub stosując określoną praktykę, która przechodzi w zwyczaj. Prawo to jest zdecentralizowane i niesformalizowane. Powoduje to m.in. partykularyzm prawa, bowiem dane przepisy wiążą te podmioty, które są stroną danej umowy lub stosują daną praktykę.

  2. brak zorganizowanego i scentralizowanego aparatu przymusu; stosowanie i wykonywanie środków przymusu należy indywidualnie do odpowiednich podmiotów prawa międzynarodowego, w szczególności państw.

  3. brak obligatoryjnego sądownictwa - kompetencja sądów międzynarodowych musi opierać się na zgodzie państw, która może dotyczyć wszystkich rodzajów sporów lub tylko określonej kategorii. Dopiero wtedy wyrok jest bezwzględnie wiążący. Co do zasady nie ma też uniwersalnego centralnego sądu - obok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze (ONZ) tworzy się sądy doraźnie, w zależności od potrzeb.

  1. System sankcji w p.m.p.

Sankcja - w p.m.p. negatywna reakcja społeczności międzynarodowej, z jaką spotyka się podmiot naruszający normy prawa międzynarodowego. Zasadniczo wyróżniamy sankcje trojakiej natury: