W8 - 28.11
Integracja rynku bankowego
Integracja ekonomiczna to stopniowa eliminacja granic ekonomicznych między niepodległymi państwami. W rezultacie czego następuje utworzenie wspólnej gospodarki.
Podejście dynamiczne - proces
Podejście statyczne - stan
Integracja rynków finansowych (integracja finansowa) to proces łączenia w jeden rynek o wspólnej infrastrukturze.
Integracja wewnątrz poszczególnych segmentów lub między nimi.
Integracja na rynkach finansowych jest korzystna dla klienta, ponieważ uzyskuje on usługę o takich samych cechach, po tej samej cenie. Usługodawca ma prawo do świadczenia usługi w ramach takich samych reguł i mając równy dostęp do rynku.
Integracja rynków finansowych powinna realizować 2 podstawowe cele, tzn.:
Bardziej efektywne zaspokajanie potrzeb w dziedzinie finansowania
Bardziej efektywne zaspokajanie potrzeb w dziedzinie lokowania
Integracja rynków finansowych pojawiła się w ramach strategii lizbońskiej w tzw. „Białej księdze” opisującej działania na lata 2005-2010, gdzie uzgodniono wspólny cel polegający na ujednolicaniu tych regulacji i ich upraszczanie.
Za przyczyny integracji rynków finansowych podaje się:
- liberalizacje
- deregulację
- globalizację
- postęp w dziedzinie przesyłania danych
Ważne: wprowadzenie wspólnej waluty euro (zwrócić uwagę na korzyści i zagrożenia z wprowadzenia euro w Polsce!)
Europejski Bank Centralny (EBC) wykonuje określone zadania na rzecz pogłębiania integracji:
publikowanie opracowań i danych statystycznych na ten temat
wspiera rozwój rynku krótkoterminowych papierów wartościowych poprzez ogłaszanie wolumenu i poziomu transakcji
inicjuje i podejmuje działania dotyczące jednolitego europejskiego obszaru płatności
Ocena poziomu integracji rynków finansowych jest dokonywana najczęściej poprzez monitorowanie cen określonych produktów. Stosuje się w tym celu statystyczne miary rozproszenia, np. odchylenie standardowe, które jest destymulantą (im wyższy poziom wskaźnika tym niższy poziom integracji).
Przedmiotem oceny jest również badanie opinii klientów na temat tych usług. Badania są przeprowadzane prze Komisję Europejską.
Procesy integracji są widoczne również na rynku usług bankowych w Polsce. O ich istnieniu świadczy, np. funkcjonowanie oddziałów bankowych zgodnie z zasadą jednolitej licencji, a także aktywność kapitału zagranicznego.
Powołując się na analizę, raporty różnych instytucji, można zauważyć, że poziom cen usług bankowych w Polsce jest niższy albo porównywalny do cen na świecie i w Unii.
Procesy integracji rynków finansowych w krajach unijnych i w Polsce są ważną tendencją rozwoju. Sektor bankowy w Polsce jest stosunkowo dobrze zintegrowany.
Na rynkach hurtowych, krótkoterminowych integracja jest lepiej widoczna niż na detalicznych, długoterminowych. Na zwiększenie poziomu integracji w Polsce wpływa również emigracja zarobkowa, a także atrakcyjność rynku (niskie ryzyko, wysoka stopa zwrotu).
Z integracją dla sektora bankowego w Polsce będą wiązały się wady wynikające z podnoszenia poziomu konkurencji, wzrostu kosztów, np. związanych z dostosowaniem, tworzeniem nowej infrastruktury, czy udzieleniem większej ochrony klientów, ale w dłuższej perspektywie istnieje możliwość ekspansji na rynki zagraniczne.
Dzięki procesom integracyjnym klienci powinni uzyskiwać usługi po niższych cenach i w lepszej jakości.
Ochrona klienta na rynku usług bankowo-ubezpieczeniowych (francuskie bancassurance)
Bancassurance - powiązania miedzy sektorem bankowym i ubezpieczeniowym, w ramach których banki komercyjne występują jako kanały dystrybucji produktów ubezpieczeniowych (odwrotność assurbanking). W Polsce bankowość ubezpieczeniowa albo ubezpieczenia bankowe.
Powiązania kapitałowe - bank posiada część udziałów - bardziej efektywne - oba podmioty funkcjonują w ramach jednego zespołu.
Powiązania na podstawie umowy dystrybucyjnej - współpraca w określonym zakresie.
Przyczyny związków bankowo-ubezpieczeniowych:
procesy konkurencji (czynniki popytowe i podażowe)
regulacje prawne
postęp techniczny
potrzeba racjonalizacji działań wynikająca z korzyści skali, oczekiwać na spadek ryzyka, kosztów, wzrost zysków, dywersyfikację działań, lepsza pozycja konkurencyjna
Banki liczą na wymierne korzyści w postaci:
prowizji za dystrybuowane produkty
obrót pozyskanymi składkami ubezpieczeniowymi
przywiązanie klientów poprzez oferowanie im lepszych jakościowo usług
lepsze wykorzystanie infrastruktury
zmniejszenie ryzyka
Korzyści dla firm ubezpieczeniowych:
wykorzystanie prestiżu i renomy banku
wykorzystanie informacji o klientach, posiadanych przez banki
niższe koszty związane z dystrybucją produktów ubezpieczeniowych
Firmy ubezpieczeniowe w Polsce mają niewielką tradycję.
Konsumenci są zdefiniowani w art. 22 kodeksu cywilnego jako osoby fizyczne dokonujące czynności prawnych nie związanych bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową. Natomiast w regulaminie bankowego arbitrażu konsumenckiego przyjęto, że konsumentem jest osoba fizyczna zawierająca umowę z bankiem w celu niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Powyższa definicja wyklucza z tej zbiorowości drobnych przedsiębiorców, którzy również wymagają ochrony w relacjach z instytucjami finansowymi.
Odbiorcami usług bankowo-ubezpieczeniowych są zazwyczaj masowi klienci detaliczni, co powoduje unifikację i standaryzację oferty oraz brak negocjacji. Zakłada się, że klient w tym przypadku ma jednolite wymagania i oczekiwania. Nie ma prawa wniesienia zmian do umowy. Zagrożenia dotyczą obowiązywania standardowych wzorów druku, wniosku o uruchomienie, regulaminu u cennika. Zazwyczaj druk umowy jest bardzo krótki, a obowiązki i prawa są przenoszone do regulaminów. Często regulamin nie zawiera kosztów i klienci są odnoszeni do nieczytelnego cennika. W związku z tym klienci narzekają, że umowy są formułowane w sposób niezrozumiały.
Pracownik banku zainteresowany sprzedażą prezentuje tylko walory danego produktu, nie informuje o ryzyku i dodatkowych kosztach.
Z tej współpracy bankowo-ubezpieczeniowej wynikają niedogodności dla klientów:
ryzyko naruszenia tajemnicy bankowej i ubezpieczeniowej
ryzyko usługi złej jakości
ryzyko ograniczenia wyboru, czyli możliwość nadużycia pozycji sprzedawcy, np. połączenie zakupu polisy ubezpieczeniowej w określonej firmie, jako warunek pozyskania kredytu hipotecznego