Siarka należy do pierw.o średnim rozpowszechnieniu w skorupie ziemskiej. Występuje w przyrodzie w stanie wolnym,a także w formie różnych minerałów, w postaci siarkowodoru w niektórych wodach min. i w wyziewach wulkanicznych oraz wchodzi w skład białek zwierzęcych.

Złoża siarki w: Polsce(w widłach Wisły i Sanu),USA,Włochy,Rosja i Japonia. Pokłady siarki mogą być pochodzenia wulkanicznego(złoża sycylijskie,japońskie) oraz biologicznego-w wyniku działania redukcyjnego na złoża gipsu(złoża polskie,rosyjskie).

Siarka (otrzymuje się ją przez oddzielenie siarki rodzimej od towarzyszącego złoża) jest ciałem stałym, krystalicznym, barwy żółtej, o temp topnienia112,8C a wrzenia 445,6C,źle przewodzi ciepło i elektryczność, w wodzie praktycznie nie rozpuszcza się, natomiast jest rozpuszczalna w dwusiarczku węgla CS₂ i na gorąco w toluenie. Cząsteczki siarki w stanie pary są 8atomowe, w zakresie temp500-800C tworzą się cząsteczki 6,4 i 2atomowe, a w temp2000C ulega rozpadowi na poj atomy. Siarka jest pierw. występującym w kilku odmianach alotropowych-poniżej 95C trwała jest siarka rombowa(α) powyżej tej temp-siarka jednoskośna(β). W temp.112,8C siarka topi się na ruchliwą ciecz koloru jasnożółtego. W czasie dalszego ogrzewania ciecz gęstnieje i przyjmuje zabarwienie ciemnobrązowe. W temp 187C osiąga maks. lepkość , staje się tak gęsta że nie wylewa się z odwróconej probówki. Po dalszym ogrzewaniu siarka zmniejsza swoją lepkość i staje się płynna.

W zwykłej temp siarka jest chem bierna(działają na nią fluorowce) w nieco wyżeszej łączy się prawie ze wszystkimi pierw.oprócz azotu,złota i helowców. W pow. spala się niebieskawym płomieniem, dając 2tlenek siarki.

Siarka ma zastosowanie do wulkanizacji kauczuku, wyrobu kw.sirakowego,barwników siarkowych, preparatów leczniczych. W transp. należy do mat. niebezp. klasy 4.1.-do ciał stałych łatwo palnych. Temp. samozapłonu =250C. Im większy jest jej stopień rozdrobnienia, tym bardziej jest niebezpieczna. Pył siarki ma skłonność do tworzenia z pow. mieszanin wybuchowych. Siarkę transportuje się także w postaci stopionej na szczególnie do tego celu przeznaczonych statkach.

Siarkowodór-najważniejsze połaczenie siarki z H(wodorem). Można go otrzymać przepuszczając H w podwyższonej temp nad stopioną siarką

lub przez działanie kw.solnego na siarczek żelazawy.

Jest gazem bezbarwnym, palnym, silnie trującym, o przykrym zapachu zgniłych jaj. Wdychany w niewielkich ilościach powoduje bóle głowy i nudności. Ma charakter silnego reduktora, zawiera bowiem siarkę na min. stopniu utlenienia.

Spalanie:

2tlenek siarki otrzymuje się przez:

a)spalanie siarki:S+O₂=SO₂+297,07kJ; b)prażenie siarczków w pow.: 4FeS₂+11O₂=2Fe₂O₃+8SO₂;

c)prażenie anhydrytu z węglem: CaSO₄+C=CaSO₃+CO.

W lab.SO₂można otrzymać: działając kw.siarkowym na wodorosiarczyny 2NaHSO₃+H₂SO₄=Na₂SO₄+2H₂O+2SO₂; spalając siarkę S+O₂=SO₂+297 kJ;

utleniając metale lub niemetale gorącym stężonym kw.siarkowym: 2H₂SO₄+Cu=CuSO₄+SO₂+2H₂O, H₂SO₄+C=CO+SO₂+H₂O.

2tlenek siarki jest gazem bezbarwnym, o ostrym, pobudzającym do kaszlu zapachu,2 razy cięższy od pow., szkodliwie działa na org. ludzki(ale w mniejszym st. od siarkowodoru.)Wywiera zabójcze działanie na drobnoustroje o dlatego stosowany jest do dezynfekcji pomieszczeń i sterylizacji beczek od wina, szkodliwy dla roślinności-powoduje jej zamieranie. 2tlenek siarki skrapla się bardzo łatwo na ciecz bezbarwną i ruchliwą, temp krytyczna wynosi 157C,stosowany był w chłodnictwie, gdzie zastąpiły go z czasem chlorek metylu, amoniak, stała dielektryczna SO₂=13,8 moment dipolowy1,6D. Siarka w SO₂ znajduje się na pośrednim stopniu utlenienia(+4)i dlatego ma własności redukujące jak i utleniajace, dobrze rozpuszcza się w wodzie.

3tlenek siarki można otrzymać:

prażenie siarczanu żelazowego:

Fe₂(SO₄)₃=Fe₂O₃+3SO₃;

odwodnienie kw.siarkowego 5tlenkiem fosforu: H₂SO₄+P₂O₅=SO₃+2HPO₃;

utlenienie dwutlenku siarki wobec katalizatorów tlenem pow. SO₃ jest bezbarwną masą krystaliczną, podobną do lodu, paruje w zwykłej temp tworząc na powierzchni gęste, białe dymy, wsytępuje w 3 odmianach polimorficznych:α,β, różniących się bud. cząsteczeki i temp topnienia., działa silnie utleniająco, redukując się do 2tlenku siarki SO₂

uzyskany w skali technicznej:

kwas siarkowy jest bezbarwną,oleistą cieczą o gęstości 1,84kg/dm³. Dzięki dużej lepkości daje się on przechłodzić i dopiero dłuższe przechowywanie w temp0C powoduje powstanie kryształków o temp topnienia 10,35C. W niskich temp posiada znikomą prężność pary-należy do kw.nielotnych. Z wodą miesza się w każdym stosunku(kwas wlewać do wody). Kw siarkowy charakteryzuje się dużym powinowactwem do wody. Stężony kwas siarkowy używany jest do osuszenia gazów, lecz może także odbierać wodę subst. w których woda związana jest chem. Stężony kw. siarkowy jest silnym utleniaczem oraz ma zastosowanie w produkcji nawozów mineralnych, barwników, środków leczniczych, materiałów wybuchowych.

Tiosiarczany są trwałe i większość z nich jest dobrze rozpuszczalna w wodzie. W handlu można spotkać tiosiarczan sodowy Na₂S₂O₃5H₂O. Jest to sól barwy białej dobrze rozpuszczalna w wodzie, topi się w temp 48C we własnej wodzie krystalizacyjnej i ma duże zastosowanie w technice: w fotografii-wchodzi w skład utrwalacza; służy do usuwania resztek chloru z tkanin w procesie bielenia bielizny; w analizie chem-będąc substratem podstawowej reakcji jodometrii.

Tiosiarczany nie należą do ładunków niebezpiecznych, jednak w pewnych warunkach mogą ujawnić groźne własności,np.; w zetknięciu z mocnymi kwasami.

6fluorek siarki (SF₆)-gaz bezbarwny, bierny pod względem chem,niepalny,odporny na działanie wody, nie nadgryzający szkła. Z powodu odporności na przebicie elektryczne jest stosowany w nowoczesnych generatorach wysokiego napięcia. W transporcie morskim zw.te zaliczono do niebezpiecznych.

Roztwory siarczków litowców i berylowców-nie są trwałe, gdyż pod wpływem tlenu atmosf.utleniają się z wydzieleniem siarki. Wykazują w rotworze wodnym odczyn silnie alkaliczny, ponieważ jako sole słabego kwasu i silnych zasad ulegają reakcji hydrolizy. Z tego powodu roztwory te mają charakter żrący i w transp.zaliczono je do niebezpiecznych kl.8.

Istnieją ponadto siarczki nierozpuszczalne w wodzie które: rozpuszczają się 2n kwasie solnym(MnS-cielisty,ZnS-biały,FeS-czarny); nie rozpuszczają się w 2n kw.solnym ale w 1n kw.azotowym.(SnS-czarny,ZnS₂-żółty); nie rozpuszczają się ani w 2n kw.solnym ani w 1n kw.azotowym.(HgS-czarny)

Minerały siarki:

piryt FeS₂; chalkopiryt CuFeS₂;

galena PbS; anhydryt CaSO₄;

celestyn SrSO₄; baryt BaSO₄.

Otrzymywanie siarki polega na oddzieleniu siarki rodzimej od towarzyszącego złoża. Na Sycylii skały siarkonośne ładuje się do wózków o perforowanym dnie, które wprowadza się do pieca tunelowego ogrzanego powyżej temp. Topnienia siarki(120C). Stopiona siarka ścieka kanałami do form. W Polsce siarkę wydobywa się systemem odkrywkowym. Zmieloną surową rudę wzbogaca się przez flotację. Otrzymany koncentrat zawierający 70-80%siarki, stapia się w autoklawach i sączy na gorąco oddzielając od niestopionego złoża. Otrzymywany produkt zawiera 99,5%siarki.

Zw.siarki na st. utlenienia +4 -niebezpieczne= dwutlenek siarki SO₂

;kw.siarkawy H₂SO₃;

wodorosiarczyn sodowy w roztworze Na₂SO₃; wodorosiarczyn sodowy KHSO₃; wodorosiarczyn wapniowy w roztwCa(HSO₃)₂.

Zw.siarki na st.utlenienia +6-niebezpieczne=

kw.siarkowy H₂SO₄;

kw.siarkowy akumulatorowy H₂SO₄; kw.siarkowy dymiący H₂SO₄+SO₃;

3tlenek siarki SO₃;

wodorosiarczyn sodowy NaHSO₄.

SO₂-2tlenek siarki;

H₂S₂O₄-kw.podsiarkawy;

SO₂Cl₂-chlorek sulfurylu;

KHSO₃-wodorosiarczyn potasowy;

H₂SO₃-kw.siarkawy;

HSO₃F-kw.fluorosulfonowy;

HSO₃Cl-kw.chlorosulfonowy;

SOCl₂-chlorek tionylu;

H₂S₂O₃-kw.tiosiarkowy;

H₂S₂O₅-kw.pirosiarkawy;

H₂S₂O₇-kw.pirosiarkowy;

H₂S₂O₈-kw.nadtlenodwusiarkowy.

---