DO KOLOKWIUM Z TEORII KOMUNIKACJI
Definicje komunikacji, komunikowania i komunikowania się
komunikacja - proces przekazywania informacji; nadawca i odbiorca nie są tutaj ważni
komunikowanie - jednostronny przekaz informacji od nadawcy do odbiorcy
komunikowanie się - przekazywanie i odbieranie informacji z możliwością zamiany ról między nadawcą a odbiorcą (sprzężenie zwrotne)
Szkoły badające komunikację i różnice między nimi
Szkoła procesu komunikacyjnego |
Szkoła semiotyczna |
Komunikacja to przekaz informacji; proces, dzięki któremu jedna osoba wpływa na zachowanie i stan umysłu drugiej osoby
Błędem komunikacji jest nieodczytanie komunikatu zgodnie z intencją nadawcy
Wiadomość - to, co jest przekazywane podczas procesu
Rola priorytetowa przypada nadawcy i jego komunikatowi |
Komunikacja to produkcja i wymiana znaczeń
Złe odczytanie wiadomości nie jest błędem, ponieważ może ono wynikać np.: z różnic kulturowych
Wiadomość - konstrukcja znaków, które tworzą znaczenie przez interakcję z odbiorcą
Ważny jest tekst i to, w jaki sposób jest on odczytywany (wielość odczytań i interpretacji) Ważna jest także identyfikacja z grupą i świadomość różnic kulturowych |
Najprostszy schemat komunikacji (omówienie)
Nadawca ----------------------------------> komunikat -------------------------------------->Odbiorca
- rodzaj komunikatora, który -informacja przekazywana od - zamierzony bezpośredni
stara się przekazać informację nadawcy do odbiorcy adresat wypowiedzi nadawcy
- osoba, grupa osób, instytucja, - może być dźwiękowy, muzyczny - może być indywidualny/
grupa instytucji, która bezpośrednio ikonograficzny zbiorowy; stały(audytorium)/
lub pośrednio udostępnia zmienny (publiczność)
nieograniczoną liczbę wiadomości
Ważne jest, aby nadawca i odbiorca posługiwali się tym samym kodem.
Podział komunikacji
Ze względu na sposób komunikowania się:
- werbalna
- niewerbalna
- pośrednia
- bezpośrednia
- ustna
- pisemna
Ze względu na charakter komunikowania:
- jednokierunkowa
- dwukierunkowa
- symetryczna (nad. i odb. mają taką samą rangę społeczną)
- niesymetryczna
- formalna (odbywa się za pomocą określonych reguł)
- nieformalna
- informacyjna (przekazywanie informacji)
- perswazyjna ( wpływanie na sposób zachowania, myślenia, na nastrój i opinię odbiorcy)
Piramida komunikowania McQuaila
Komunikacja masowa media
Komunikacja instytucjonalna instytucja - instytucja
K o m u n i k a c j a g r u p o w a grupa - grupa
K o m u n i k a c j a i n t e r p e r s o n a l n a ja - ty
Komunikacja intropersonalna (wewnątrzosobowa) rozmowa z samym sobą
Czym jest model i czemu służy?
Model- teoretyczny konstrukt skrótowy
- w komunikacji to słowne lub graficzne przedstawienie obrazujące proces
komunikowania w schematycznej lub uproszczonej formie
Funkcje:
- wskazuje elementy procesu
- obrazuje przebieg procesu
- ukazuje relacje między elementami
- pozwala przewidywać lub projektować przebieg procesu
- pokazuje cel, zamierzenie, rolę i funkcję komunikacji
Model aktu perswazyjnego - Lasswell
- ten model najlepiej stosuje się do tych form komunikowania, które mąją charakter wyraźnie instrumentalny, czyli taki, gdzie nadawca stawia sobie jasno określony cel: zmian postaw lub zachowań odbiorców
- jest linearny; ma jednokierunkowe oddziaływanie
- zwięzły
- istota procesu komunikacji polega na maksymalnej realizacji zamierzonych przez nadawcę celów
- dotyczy głównie komunikacji masowej
- komunikacja jako transmisja komunikatu
- „efekt” implikuje zauważalną i mierzalną zmianę u odbiorcy, spowodowaną rozpoznawalnymi elementami procesu. Zmiana jednego z tych elementów zmieni efekt.
Model przekazu sygnałów - Shannon, Weaver
Nowe pojęcia:
-> szum (zakłócenie w procesie komunikacji; wszystkie dźwięki towarzyszące nadawaniu i odbieraniu sygnału)
a) wewnętrzny (ściśle uzależniony od nadawcy lub odbiorcy, np.: zmęczenie, niewyspanie)
b) zewnętrzny
techniczny
semantyczny
-> pojemność kanału
-> przepustowość kanału
-> kod
- komunikacja jako proces prosty i linearny
- wg twórców znaczenie zawarte jest w samym przekazie i jest ono tak mocno osadzone w kulturze jak sam przekaz
- komunikacja postrzegana jest tutaj w kategoriach manipulacji, propagandy
- efektem komunikacji jest estetyczna lub emocjonalna reakcja na dzieło sztuki
- model jest na tyle ogólny, aby stanowił podstawę ilościowej teorii informacji, stosującej się do wszelkiej wymiany informacji, tak między maszynami jak i ludźmi
- twórcy zrezygnowali z włączenia do modelu wszelkich zmiennych semantycznych, psychologicznych i społecznych
- jedynym problemem jest wierność przekazu sygnałów; wierność sprowadzona do poziomu dokładności technicznej
źródło- decydent; decyduje, który przekaz przesłać; wybiera jedną z wielu możliwych
informacji
sygnał- fizyczna forma komunikatu; np.: fale dźwiękowe, świetlne, impulsy elektryczne
odbiorca- pasywny adresat przekazywanych do niego sygnałów; jest niejako mechanicznie
„podłączony” do źródła informacji; jego reakcje są z góry zaprogramowane
Model- Jacobson
kontakt
(f. fatyczna)
komunikat
(f. poetycka)
Nadawca -------------------------------------------------------------------------- ---> Adresat
(f. ekspresyjna) (f. konatywna)
kod
(f. metajęzykowa)
kontekst
(f. referencyjna)
kontakt- fizyczny kanał komunikacyjny lub psychologiczne powiązania pomiędzy nadawcą
a odbiorcą
--> funkcja fatyczna - służy podtrzymaniu związku między nadawcą a odbiorcą i
potwierdza, że komunikacja ma w ogóle miejsce
nadawca
--> funkcja ekspresyjna - związek komunikatu z nadawcą, który ma komunikować
emocje, status i klasę przekazu, czyli te elementy wypowiedzi,
które czynią ją jedyną, niepowtarzalną i charakterystyczną dla
danej osoby
komunikat
--> funkcja poetycka - stosunek przekazu do samego siebie; komunikat skupia się na
samym sobie
kod- strukturyzujący wiadomość system wspólnych znaczeń
--> funkcja metajęzykowa - pomaga w identyfikacji używanego kodu; nadawca i
odbiorca chcą sprawdzić czy posługują się tym samym kodem
kontekst
--> funkcja referencyjna- nastawienie na oznaczenie; funkcja oznaczająca, poznawcza
adresat
--> funkcja konatywna - odnosi się do wrażenia jakie komunikat wywarł na odbiorcy
Pojęcie redundancji i entropii
redundancja
- to, co przewidywalne lub konwencjonalne w przekazie
- wynik dużego prawdopodobieństwa
- przekaz o dużej przewidywalności; zawiera niewiele informacji
- sposób na poprawianie samego procesu komunikacji
- termin ten oznacza nadmiarowość np. wielokrotne występowanie w jakimś systemie pewnego elementu, tak by utrzymać sprawność systemu w razie awarii
- źródła: kontekst, konwencja
entropia
- to, co nieprzewidywalne lub niekonwencjonalne w przekazie
- wynik małego prawdopodobieństwa
- przekaz o małej przewidywalności; zawiera dużo informacji
- konstytuuje sytuację komunikacyjną
- korzystanie z niej czyni komunikację mniej efektywną
Komunikacja niewerbalna
Cechy:
- jest wielokanałowym procesem przebiegającym spontanicznie
- zachodzi często na poziomie podświadomości
- przekazuje informacje dotyczące sfery emocjonalnej nadawcy
- obejmuje nie lingwistyczne zachowania
- dokonuje się w sposób ciągły
- form niewerbalnych nie można odwołać, powtórzyć, wyjaśnić
Dziedziny zachowań niewerbalnych:
kinezyka
analizuje postawy ciała, gesty i inne ruchy ciała
wokalika
źródłem informacji są cechy głosu- wysokość, natężenie, tempo mówienia, wahania i inne zakłócenia
płynności mowy; obejmuje cechy wokalne naszego głosu w czasie tworzenia wypowiedzi
okulestyka
badanie kontaktu wzrokowego; spobu, w jaki posługujemy się oczami w trakcie konwersacji
autoprezentacja
badanie nad rolą w komunikacji czynników składających się na `image' osoby
proksemika
dostarcza informacji o partnerach interakcji na podstawie przestrzennej odległości
miedzy nimi, sposobu strukturyzowania i wykorzystania mikroprzestrzeni.
Dystanse:
-> intymny (15 - 45 cm)
-> indywidualny (45 - 120 cm)
-> społeczny (120 - 560 cm)
-> publiczny (560 - 750 cm)
haptyka
bada rolę zachowań dotykowych w komunikacji
chronemika
wykorzystanie czasu w sytuacji, np.: spóźnienie, oczekiwanie, czas trwania
elementy otoczenia
bierze się pod uwagę wszystko to, co wpływa na ludzi i ma wartość komunikatywną;
np.: temperatura, oświetlenie, sposób urządzenia przestrzeni
Właściwości zachowań niewerbalnych:
w trakcie konwersacji każda ze stron jest nieustannie zaangażowana w zachowania niewerbalne
sygnały niewerbalne mogą być wysyłane zarówno świadomie jak i nieświadomie
komunikację werbalną i niewerbalną różni stopień uzależnienia od kontekstu; znaczenie zachowań niewerbalnych jest w wyższym stopniu funkcją wyłącznie czynników kontekstowych
komunikowanie niewerbalne, bardziej niż k. werbalne, odzwierciedla stany emocjonalne
umiejętności komunikowania niewerbalnego nabywa się automatycznie w trakcie procesu socjalizacji
komunikowanie niewerbalne jest zdeterminowane kulturowo; różnice znaków niewerbalnych utrudniają komunikację międzykulturową
sygnały niewerbalne mają znaczenie dla negocjowania postaw interpersonalnych
kody niewerbalne przekazują komunikaty dotyczące tylko „tu i teraz”; komunikacja niewerbalna ograniczona jest do komunikacji „twarzą w twarz”
znaczenie jednostkowych zachowań niewerbalnych nie jest do nich przypisane
konkretne zachowanie niewerbalne wytwarzane jako część szerszego wzorca - zachowania niewerbalne są wytwarzane w zintegrowanych zbiorach
Kategorie funkcji zachowań niewerbalnych:
ilustratory - funkcja uzupełniająca
(gesty, które mają uzupełnić wypowiedź, wzmocnić ją, precyzować, ilustrować)
regulatory - funkcja regulacyjna
(sposoby używania całego ciała lub jego części, które służą do regulacji przebiegu interakcji; pozwalają uzyskać w interakcji sprzężenie zwrotne)
emblematy - funkcja zastępowania
(gesty niewerbalne, które zastępują słowa lub zdania)
adaptery - funkcja moderująca
(służą jednostce do łagodzenia napięć)
pozy
(gesty, które pomagają w eksponowaniu uczuć i emocji w większym stopniu niż jest ich rzeczywisty stan lub odwrotnie)
Rodzaje ekspresji emocji: intensyfikacja, dezintensyfikacja, neutralizacja, maskowanie
Czynnik Janusa
- polega on na tym, że każda kobieta i każdy mężczyzna w organizacji ma dwie twarze; jedna jest zwrócona w stronę ludzi stojących wyżej w hierarchii i wysyła jeden typ podtekstu, a druga twarz jest zwrócona ku znajdującym się niżej w hierarchii i wysyła podtekst całkiem odmienny
- następstwem działania tego czynnika jest to, że im bardziej ktoś czuje się bezpieczny w strukturze organizacji, tym mniejsza jest różnica między dwiema twarzami i dwoma podtekstami
Teoria użytkowania i korzyści
Przedstawiciele: E.Katz; J.G.Blumler; D.McQuail; P.Palmgreen; M.Gurevitch
Teoria ta opiera się na założeniu, że to odbiorcy używają mediów masowych dla swoich celów zależnie od zainteresowań i potrzeb
Podstawowe założenia:
- audytorium jest aktywne
- użytkowanie mediów ma na ogół charakter celowy
- użytkowanie mediów konkuruje z innymi sposobami zaspokajania potrzeb
- wybór środków masowego przekazu zależy od inicjatywy audytorium
- konsumpcja środków masowego przekazu pozwala uzyskiwać rozliczne korzyści
- dla określenia tych korzyści nie wystarcza znajomość przekazu
- stopień zaspokojenia różnych potrzeb zależy od właściwości środka przekazu
- uzyskane korzyści mogą być skutkiem zawartości przekazów, samego kontaktu z przekazem i/lub sytuacji społecznej, w jakiej przekaz jest odbierany
Fazy rozwoju badań
I opisu - opis nastawienia różnych grup odbiorczych do wybranych rodzajów treści mediów masowych; media są zatem skuteczne o tyle o ile pozwalają im na to odbiorcy
II operacjonalizacji - mniej uwagi należy zwracać na to, co media robią z ludźmi, a więcej na to, co ludzie robią z mediami; pojawia się zainteresowanie typologiami
Typologia:
obserwacja środowiska (orientacja)
korelacja reakcji na otoczenie (współdziałanie)
transmisja dziedzictwa kulturowego (socjalizacja)
rozrywka (zabawa)
Typologia potrzeb J.Blumlera
obserwacja środowiska/ poznawcze uporządkowanie otoczenia
ciekawość/ potrzeba wiedzy o szczególnych wydarzeniach lub zjawiskach
urozmaicenie, rozrywka/ ucieczka
osobista tożsamość/ poczucie własnego znaczenia
III wyjaśnień - zaczęto myśleć o odbiorcach jako o aktywnych, świadomych swych potrzeb odbiorcach, w których rękach media stanowią jedynie instrument do realizacji tych potrzeb
IV konstruowania i weryfikacji teorii
Korzyści a konsumpcja przekazów masowych
- rozrywka
- zwyczaj
- wygoda
- społeczna użyteczność
- relaks/ ucieczka od problemów
- ucieczka od nudy
- zgłębianie rzeczywistości
- porada
Teoria agenda- setting
Przedstawiciele: Maxwell McCombs; Donald Show
Założenia:
- środki masowego przekazu wywierają istotny wpływ nie tyle na ludzkie opinie, ile na kierunki, tj. zakres i hierarchie, myślenia
- media tworzą hierarchiczną strukturę informacji przekazywanych publiczności
- w mediach, `gate-keeperzy', dokonują selekcji wiadomości
Etapy procesu agenda setting
autentyczne wydarzenia i sprawy a) zainteresowanie i wiedza odbiorców
selekcja; wybór newsów
rodzaj medium informacyjnego
typ historii
stopień emocjonalności/ emfazy
(jak często inf. jest przekazywana odbiorcom)
* tworzenie hierarchii ważności wydarzeń, która konstytuuje wiedzę społeczną*
(tutaj łączą się obie części modelu)
b) zachowanie społeczne
Pojęcia:
news agenda - kolejność newsów w konkretnych wydaniach programów informacyjnych
pseudowydarzenia - nie są to wydarzenia spontaniczne, ale wręcz zaplanowane; ich
twórcom chodzi o przyciągnięcie uwagi mediów masowych
Hipoteza spirali milczenia
Przedstawiciel: Elisabeth Noelle - Neumann
- media jako czynnik zmiany poglądów
- media mają decydujący wpływ na wyobrażenia ludzi o rzeczywistości
- media oddziałują na odbiorcę wszystkie razem łącznie
- gdy występuje różnica między stanowiskami większości opinii publicznej i władzy, wówczas wszystko zależy od władzy i jej charakteru (ma decydujące znaczenie)
Założenia:
- ludzie tworzą obrazy rozkładu opinii w swym społecznym otoczeniu oraz oceniają kierunek zmian tych opinii (kierują się przy tym wyczuciem, które poglądy są większościowe, a które nie)
- gotowość do publicznego przedstawienia swych poglądów zmienia się zgodnie z jednostkową oceną rozkładu opinii oraz kierunku jej zmian w otoczeniu społecznym (jest większa, jeśli jednostka wierzy, że jej własny pogląd jest coraz bardziej dominujący lub stanie się bardziej powszechny)
- ocena aktualnego rozkładu opinii oraz rozkład faktyczny są rozbieżne, ponieważ opinie, których siła jest przeceniana, są częściej głoszone publicznie
- istnieje pozytywna korelacja między opinią aktualną i przyszłą (opinia uznana za obecnie przeważającą ma większą szansę być uznana za dominującą w przyszłości)
- jeżeli istnieje różnica między oceną obecnego i przyszłego rozkładu opinii, to oczekiwanie przyszłej pozycji będzie determinowało stopień, w jakim jednostka jest gotowa przedstawiać własne poglądy
Mechanizm spirali milczenia:
Odczucie, że ma się za sobą poparcie opinii publicznej, sprzyja wypowiadaniu zgodnych z nią poglądów, podczas, gdy odczucie przeciwne sprzyja milczeniu. Swoje poglądy przestają, w obawie przed wyizolowaniem, wygłaszać ludzie, którzy czują, że są one mało popularne. Natomiast ci, którzy mają przeciwne odczucia, bardzo chętnie zabierają głos. W efekcie następuje spiralny proces wyciszania jednych, a wzmacniania innych opinii, co doprowadza do ustalenia jednej opinii publicznej jako obowiązującej
Pojęcia:
opinie żywione - opinie oparte na głębokim przekonaniu jednostki o słuszności swoich
poglądów
opinie społeczne - opinie wypowiadane w małych, półprywatnych gronach
opinia publiczna - opinia dominująca, tzn. wyrażana przez większość, jak i przez środowisko
opiniotwórcze
zjawisko dynamiki opinii- zawsze mamy do czynienia z procesem formowania się opinii
publicznej, a nie z jej formą stałą
konformizm społeczny - postępowanie jednostki polegające na ścisłym podporządkowaniu
się normom narzuconym przez grupę społeczną, do której dana
jednostka należy lub którą przyjmuje za grupę odniesienia;
spowodowany jest lękiem przed odrzuceniem społecznym
wzorzec zwierciadlanego postrzegania - kiedy ktoś uważa, że większość ludzi ma takie same
poglądy jak on; wiara w zgodność opinii innych z
własnymi przekonaniami
skala polaryzacji- określa stopień zróżnicowania w danym środowisku ocen, co do tego, które
poglądy są aktualnie dominujące
Kto?
Analiza nadawcy
Co?
Analiza treści
Jakim medium?
Do kogo?
Analiza audytorium
Z jakim skutkiem?
Analiza efektów