Przebieg zajęcia:
1.Powitanie- przy dźwiękach muzyki dzieci biegają, podskakują, maszerują, na przerwę w muzyce witają się różnymi częściami ciała np. noskami. łokciami. kolanami itp.( do zabawy zaproszeni są rodzice)
Nauczyciel gra na pianinie gamę durową oraz molową. Następnie pyta uczniów, czy przebiegi melodyczne czymś się różniły. Po ustaleniu, że były to dwie gamy o odmiennych charakterach, (oraz określeniu na czym polegają różnice między nimi), powstanie i zaśpiewanie na sylabie „la” obu gam.
Prezentacja przez nauczyciela (na pianinie) melodii Wlazł kotek w obu tonacjach.
Określenie przez dzieci, która melodia zagrana była w tonacji molowej, a która
w durowej.
Prezentacja utworów:
♫ C. Saint - Saens, Karnawał zwierząt, Pianiści (1'20)
♫ C. Saint - Saens, Karnawał zwierząt, Łabędź (2'00)
Po wysłuchaniu dzieci określają tryb każdego utworu. Zauważają, że we fragmentach wykorzystywane były całe pochody gamowe.
Ponowne wysłuchanie fragmentów utworów (tym razem ze świadomością, który z nich jest „smutny”, a który „wesoły”).
KOTKI NA DRZEWO
Wszystkie dzieci są „kotkami”. Gdy słyszą melodię wesołą - wesoło hasają po parku i „pomiaukują”. Po chwili pojawia się melodia smutna - to znak, że pojawił się w ogrodzie piesek i trzeba uciekać na drzewo. Drzewem może być kącik sali. Tam uciekają „kotki”, kładą się i zasypiają. Zabawę powtarzamy kilka razy.
2. Zabawa muzyczno- rytmiczna ,, Smutno-wesoło”
Dzieci losują buźki smutne lub wesołe, słuchają muzyki- określają jej nastrój i poruszają się do niej wesoło lub
smutno. Na przerwę wywołana grupa dzieci ( smutna lub wesoła) rytmicznie wypowiada zdanie:
Jes-tem jes-tem dzi-siaj we-so-ły
Nie chcę nie chcę być dzi-siaj smut-ny
"Wesoło smutno"- nauczyciel gra na instrumencie lub odtwarza z płyty cd muzykę smutną lub wesołą. Dzieci słysząc melodię wesołą, żywo poruszają(podskakują) się w parach. Słysząc melodię smutną, siadają naprzeciwko siebie trzymając się za ręce , wolno kołyszą się na boki.
2. Zabawa poprawiająca nastrój " Rozśmieszaj mnie"
Dzieci dobierają się parami. Jedna osoba usiłuje być poważna, a partner rozśmiesza ją w sposób podany przez nauczyciela. Kiedy uda mu się to, następuje zamiana ról. Na sygnał /dzwonek/ następuje zmiana partnera. Kolejne sposoby rozśmieszania podawane przez nauczyciela: rozśmieszamy miną, ruchem, słowem, własnym sposobem.
Dlaczego ludzie lubią się śmiać?
Dlaczego lubią gdy inni się do nich uśmiechają?
Dlaczego warto się uśmiechać? Jaki byłby nasz świat bez uśmiechu?
7.Smutny - wesoły. Oglądanie ilustracji przedstawiających twarze chłopców , określanie ich nastroju . Wypowiedzi po czym poznałem , że chłopiec jest smutny, wesoły lub zły. Naśladowanie miny chłopców.
„Iskierkę przyjaźni wypuszczam w krąg niech wróci do moich rąk.
7.Zabawa „świat wesoły - świat smutny”
Prowadzący z jeszcze jedną osobą (np. z wybranym dzieckiem) formują w powietrzu skakankę na kształt „koła”. Jest to zaczarowane przejście do wesołego lub smutnego świata. Zadaniem dzieci po przejściu przez skakankę jest przedstawienie tylko ruchem i mimiką - atmosfery danego świata.