Jakie są Państwa refleksje na temat rynku pracy po zapoznaniu się / przeprowadzeniu analizy?

Jak już pisałam nie jest mi łatwo ustosunkować do krajowej formy rynku pracy, ponieważ mieszkam za granicą. Jednak poczytałam trochę na ten temat w Internecie i zasięgnęłam informacji z „pierwszej ręki” to znaczy popytałam znajomych i rodzinę, którzy aktualnie poszukują pracy lub szukali jej niedawno.

Niestety opinie na temat polskiego rynku pracy są w większości negatywne. Przede wszystkim chodzi o wynagrodzenie, które bardzo często nieadekwatne do wykonywanej pracy. W ofertach urzędów pracy większość ogłoszeń dotyczy ofert pracy na stanowiskach fizycznych, zaś mało jest propozycji dla osób po wyższych studiach.

W moim rejonie nadal słyszy się o zwolnieniach, pracodawcy często przyjmują na staż, następnie muszą (co wynika z umowy z Urzędem Pracy) zatrudnić na 6 miesięcy za nieco ponad 950zł netto, następnie dokonują zwolnień, w celu kolejnych powtórzeń poprzednich sytuacji.

Z danych GUS wynika, że nadal odnotowuje się wzrost liczby bezrobotnych i stopy bezrobocia. Liczba bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy w końcu stycznia 2011 r. wyniosła 2105,0 tys. osób (w tym 1080,5 tys. kobiet) i była wyższa niż przed miesiącem o 150,3 tys. osób (tj. o 7,7%). W ujęciu rocznym wzrosła o 52,5 tys. (w analogicznym okresie 2010 roku zanotowano wzrost o 159,8 tys., tj. o 8,4%).

Wydaje mi się jednak, że trzeba być dobrej myśli, bo z kolei jeśli chodzi o już pracujących ludzi to słyszy się o podwyżkach i ograniczeniach planów redukcji zatrudnienia. Tworzy się też wiele nowych miejsc pracy, ale prawdziwą stabilizacje trzeba będzie jeszcze poczekać.

Jakie są według Państwa przyczyny niepowodzenia w poszukiwaniu pracy?

Przyczyn niepowodzeń w poszukiwaniu pracy jest wiele. Wydaje mi się, że głównym problemem jest sytuacja na rynku pracy, gdzie oferty nie pokrywają się z kwalifikacjami poszukujących pracy. Kolejny problem jest taki, że kandydaci często szukają stanowisk przewyższających ich kompetencje. Również pracodawcy często mają wygórowane wymagania (często wspominane w żartach 25 lat, dwa fakultety i 5 lat doświadczenia).

Wielu kandydatów nie wie jak poruszać się po rynku pracy, nie potrafi poprawnie napisać CV czy listu motywacyjnego. Takim osobom nawet jeśli uda się przejść pierwszy etap rekrutacji to źle wypadają podczas rozmowy kwalifikacyjnej, nie potrafią się dobrze zaprezentować.

Według mnie bardzo ważne jest to o czym już pisała Krystyna, a mianowicie reguła „samosprawdzającej się przepowiedni”, czyli po co szukać pracy, skoro i tak się nie uda.

Często niepowiedzenie w poszukiwaniu pracy nie ma nic wspólnego z kwalifikacjami czy umiejętnościami. Niestety w niektórych rejonach kraju po prostu bardzo ciężko znaleźć pracę.

W poprzednim module wymieniali Państwo metody poszukiwania pracy - PUP, ogłoszenia prasowe, internetowe itd. Proszę wymienić metody niestandardowe, o których Państwo słyszeli, lub sami zastosowali?

Coraz częściej kiedy szukamy pracy tradycyjne CV już nie wystarcza. Żeby przyciągnąć uwagę. Dziś już nawet video CV, prezentacje multimedialne i specjalne strony internetowe nie są zaskoczeniem. Szczególnie w branżach reklamowych czy mediach pracodawcy oczekują niestandardowości i kreatywności. Słyszałam o kilku pomysłowych metodach poszukiwania pracy. Najciekawszym pomysłem jest chyba graffiti na ścianie przed agencją z autoportretem i adresem www. Podobnym pomysłem jest CV wielkiego formatu na ścianie budynku czy przechadzanie się z wielką tablicą na piersiach.

Słyszałam też o nowym metodach używanych w Stanach Zjednoczonych. Jedną z nich jest Event Recruiting. Metoda ta polega na uczestniczeniu firmy w imprezie jako sponsor lub jej organizator (może to być wspinaczka w skałkach, wyścig, maraton, etc.), Uczestnicy muszą wiedzieć, kto jest organizatorem, jaka firma i jakiemu celowi ma służyć całe przedsięwzięcie. Rekrutujący natomiast stosują wszelkie środki, żeby zapaść w pamięci uczestników, np. rozdając upominki, gadżety, nagrody. Skutecznie dając się pamiętać jako „cool”, tworzą wizerunek firmy, która również będzie odbierana jako „cool”, a więc taka, dla jakiej może warto pracować, w odróżnieniu od innych firm o tym samym profilu, ale rekrutujących tradycyjnie. Zaletą tej metody jest możliwość zaobserwowania kandydatów w specyficznych sytuacjach, np. sportowej rywalizacji, co wzbogaca dane na temat kandydata niezbędne w kolejnym etapie - selekcji.

Kolejną metodą jest Re-Recruiting czyli nic innego jak ponowne zatrudnianie pracowników, którzy z jakiś powodów odeszli z firmy. Z badań wynika, że tacy pracownicy są bardziej produktywni, nie potrzebują tak wiele czasu na asymilację, gdyż są bardziej zaznajomieni ze środowiskiem pracy a ich pobyt w firmie jest kilka razy dłuższy niż pobyt nowo przyjętych.

http://www.hrc.pl/

Poza ciekawymi sposobami poszukiwania pracy, możemy się spotkać z "ciekawym" zachowaniem kandydatów podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Znalazłam kilka takich przykładów w internecie:

- kandydatka przyszła z walkmanem i stwierdziła że ma podzielność uwagi i może jednocześnie słuchać muzyki i odpowiadać na pytania

- kandydat podczas całej rozmowy chichotał (prawdopodobnie takie zachowanie wynikało ze stresu, co nie zmienia faktu iż kandydat zaprezentował się niezbyt poważnie)

- łysy kandydat, na początku rozmowy przeprosił rekrutera, powiedział że musi wyjść, po czym przyszedł kilka minut później w tupeciku na głowie

- kandydat wyzwał rekrutera do siłowania się na ręce

- poprosił rekrutera o jego CV, mówiąc że chce sprawdzić, czy rekruter ma odpowiednie kwalifikacje by go oceniać

- kandydat powiedział że nie jadł lunchu i podczas rozmowy wyciągnął kanapkę

- bez mówienia słowa, kandydat wstał i wyszedł w połowie rozmowy

- kandydat na stanowisko vice dyrektora, przyszedł na rozmowę w dresie

- kandydat ogłosił, że jeśli zostanie zatrudniony, każe wytatuować sobie na czole logo firmy

- kandydat powiedział, że nie wyjdzie z rozmowy dopóki nie zostanie zatrudniony. Rekruter musiał wezwać policję

- zapytany o hobby, kandydat wstał i zaczął stepować

- kandydat wyciągnął aparat typu Polaroid i zrobił rekruterowi zdjęcie tłumacząc, że robi zdjęcie każdemu, kto prowadził z nim wywiad rekrutacyjny

- kandydat przerwał rozmowę i zadzwonił do swojego terapeuty, aby ten doradził mu jak ma odpowiedzieć na pytanie

- podczas spotkania rekrutacyjnego, kandydatowi zadzwonił alarm w komórce. Kandydat wyłączył alarm po czym powiedział że musi już iść, bo ma następną rekrutację

http://www.infopraca.pl/

Co uwzględniliby Państwo przygotowując bilans osobisty mający pomów w poszukiwaniu pracy?

Bilans osobisty (bilans umiejętności i mocnych stron) jest niezwykle ważny podczas poszukiwania pracy. Żeby udało się nam znaleźć odpowiednią posadę musimy przede wszystkim dobrze poznać samego siebie. Musimy znać swoje mocne strony, wiedzieć jakie mamy predyspozycje i możliwości. Taki bilans najlepiej sporządzi ć pisemnie, bo to pozwoli nam dobrze się mu przyjrzeć i w razie potrzeby wrócić do niego. Powinien zawierać zarówno informacje o naszej wiedzy i kwalifikacjach, jak i o cechach charakteru i wyglądzie zewnętrznym. Ważne jest, aby taki bilans sporządzić w sposób rzetelny i szczery. Powinien zawierać pytania jak:

- Co umiem robić najlepiej? Jakie zadania wykonuję z przyjemnością?

- Jakie są moje cechy charakteru? Jakie mam wady, a jakie zalety?

- Jak można ocenić mój wygląd zewnętrzny?

- W jakiej dziedzinie mam doświadczenie i wiedzę?

Po sporządzeniu bilansu najlepiej głośno przeczytać wszystkie odpowiedzi. To pozwoli nam uporządkować wiedzę na swój tenuta. Na koniec czas na refleksję. Jeżeli bilans został sumiennie nie powinniśmy mieć już problemu z określeniem naszym mocnych stron, i powinniśmy wiedzieć co możemy jeszcze poprawić

Czy pierwsze wrażenie jest istotne? Jeśli tak, to dlaczego?

Pierwsze wrażenie trwa od 4 do 6 sekund i niejednokrotnie zaważa na naszej ocenie. Właśnie w tak krótkim czasie kształtuje się nasza opinia o drugiej osobie, przede wszystkim na podstawie jej wyglądu. Następnie mamy do czynienia z tzw. Pogłębionym drugim wrażeniem, które trwa około 4 minut. W tym czasie kształtuje się 90% opinii, którą potem niełatwo zmienić. Na pogłębione pierwsze wrażenie składa się:

- 7% - treść, którą mamy do przekazania

- 38% - głoś i jego modulacja (zarówno intonacja jak i sposób mówienia)

- 55% - mowa ciała, czyli komunikacja niewerbalna (postawa, gesty, kontakt wzrokowy, uśmiech, aktywne słuchanie)

Ja osobiście uważam, że rola pierwszego wrażenia jest przeceniania i dość niesprawiedliwa. Kiedy ktoś na przykład przychodząc na rozmowę kwalifikacyjną przypadkiem się potknie lub coś zrzuci od razu zostaje mu przypięta etykieta niezdary i już do końca rozmowy jest oceniany w inny sposób niż gdyby to zdarzenie nie miało miejsca. A przecież wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i każdy powinien pamiętać, że zdarzają nam się „wpadki”. Oczywiście nie raz może się okazać, że to pierwsze wrażenie było słuszne i negatywne cechy osoby które zauważyliśmy na wstępie potwierdzą się. Ale każdy zasługuje na drugą szansę i nie wydaje mi się, że nie powinniśmy być oceniani przez pryzmat pierwszego wrażenia.

http://manipulant.info/pierwsze-wrazenie-psychologia/

O czym warto pomyśleć, pracując nad autoprezentacją?

Podczas autoprezentacji ważne jest:

- panowanie nad emocjami

- entuzjazm

- kreatywność

- otwartość

- życzliwość

- higiena

- ubiór

- fryzura

- paznokcie

- dobór kolorów

- punktualność

- kontakt wzrokowy

- gesty (komunikaty niewerbalne)

- panowanie nad tremą

- aktywne słuchanie

- UŚMIECH

Jakie znają Państwo rodzaje rozmów kwalifikacyjnych? Jak się do nich przygotować?

Rozróżniamy różne rodzaje rozmów kwalifikacyjnych:

- rozmowa według ustalonego wzorca - pracodawca zadaje standardowe i przygotowane wcześniej pytania. Podczas takiej rozmowy uzyskuje się uporządkowane odpowiedzi

- swobodna rozmowa - nie planowana dyskusja. Stosowana często, kiedy pracodawca nie jest przygotowany

- rozmowa kompleksowa - najskuteczniejsza metoda rozmowy kwalifikacyjnej. Połączenie rozmowy według ustalonego wzorca z rozmową swobodną. Oprócz zadawania wcześniej przygotowanych pytań pracodawca prowadzi luźną konwersację

- rozmowa w sytuacji stresu - podczas takiej rozmowy pracodawca celowo wywołuje napięcie w celu sprawdzenia jak kandydat poradzi sobie ze stresem

- rozmowa grupowa - przeprowadzona przez różne osoby np. z działu kadr czy pracujących na równorzędnych stanowiskach. Dzięki niej uzyskuje się różne punkty widzenia

- rozmowa wstępna - ma na celu określenie podstawowych umiejętności

- rozmowa specjalistyczna - prowadzona przez bezpośredniego przełożonego, ma na celu określenie umiejętności i kwalifikacji

- rozmowa hipotetyczna - pytania dotyczą głównie zachowania w różnych sytuacjach - pytania typu "co by Pan zrobił w następującej sytuacji..."

- rozmowa biograficzna - analiza poszczególnych elementów CV

- wywiad epizodyczny - bardzo szczegółowa analiza jednego wybranego wydarzenia - epizodu z życia. Prowadzona przez psychologa, metodyka ogranicza bardzo możliwości kreowania własnego wizerunku

- wywiad indywidualny - rozmowę z kandydatem przeprowadza tylko jedna osoba.

- wywiad panelowy - z kandydatem rozmawiają przynajmniej dwie osoby; najlepiej, jeżeli są to: pracownik służb personalnych i przyszły przełożony pracownika

- wywiad z zespołem selekcyjnym - rozmowę przeprowadza grupa osób wytypowanych w oparciu o formalne znaczenie zatrudnienia pracownika dla ich pracy lub dla jednostki organizacyjnej, którą reprezentują

- rozmowa sam na sam - ma miejsce kiedy już wiadomo, że kandydat spełnia wymagania. Celem potencjalnego pracodawcy jest przekonanie się, czy zaadaptujesz się w firmie

- rozmowa przesiewowa - ma na celu odrzucenie kandydatów, którzy nie spełniają wymagań

- rozmowa przy obiedzie - jest to rodzaj rozmowy prowadzonej w trochę mniej oficjalnych okolicznościach

- rozmowa z komisją - prowadzona przez kilkoro przedstawicieli firmy, którzy decydują o zatrudnieniu

- rozmowa przez telefon - z reguły są tylko wstępem do właściwej rozmowy

Zalecane jest przeprowadzenie 2-3 rozmów na różnych etapach procedury selekcyjnej:

- rozmowa wstępna - pierwsze spotkanie z kandydatem ma na celu: wzajemne poznanie, konfrontację wzajemnych oczekiwań, weryfikację, w jakim stopniu kandydat spełnia formalne wymogi. Organizacja pozyskuje ogólne i formalne informacje o kandydacie i jego dotychczasowej pracy. Pracownik z kolei ma możliwość zdobycia bardziej szczegółowych informacji dotyczących pracy, o jaką się stara, wymagań w stosunku do kandydatów, korzyści płynących z zatrudnienia, przebiegu oczekującej go procedury selekcji.

- wywiad pogłębiony - kolejna rozmowa ma służyć badaniu i ocenie kandydata w kontekście postawionych kryteriów i wymagań wynikających z przeprowadzonej wcześniej analizy pracy. Zalecany jest współudział w rozmowie osoby będącej przyszłym przełożonym potencjalnego pracownika. Skuteczność wywiadu pogłębionego można znacznie podnieść przeprowadzając go w oparciu o zestaw przygotowanych wcześniej pytań dotyczących treści

pracy. Pytania powinny być przygotowane na podstawie aktualnego opisu stanowiska pracy i profilu kwalifikacyjnego stanowiska. Każdy kandydat powinien odpowiadać na ten sam zestaw pytań. Prowadzący rozmowę powinien robić notatki, gromadząc informacje o kandydacie, ale nie powinien w czasie trwania wywiadu podejmować jeszcze decyzji o zatrudnieniu.

- rozmowa końcowa - ostatnia rozmowa z kandydatem odbywa się po zakończeniu całej procedury oceny. Jest ukierunkowana już nie na badanie i ocenę predyspozycji, ale na szczegółowe określenie wzajemnych oczekiwań dotyczących warunków zatrudnienia. Może przybierać formę negocjacji.

http://www.edukacja.edux.pl/

http://polskieprawopracy.blox.pl/html

Jak się przygotować do rozmowy kwalifikacyjnej? Myślę, że przede wszystkim nie należy panikować i skupić się na tym, aby zrobić na potencjalnym pracodawcy jak najlepsze wrażenie. Jeśli będziemy zestresowani z całą pewnością będzie to widać i może to zepsuć atmosferę.

Ważne jest również przygotowanie merytoryczne. Należy zebrać wszystkie niezbędne dokumenty i poukładać sobie w głowie wszystkie informacje o nas samych, o które możemy być zapytani. Warto też zebrać wiadomości o firmie, w której staramy się o zatrudnienie.

Pod żadnym pozorem nie powinniśmy się spóźnić, lepiej być wcześniej i poczekać. Przed rozmową warto sprawdzić czas dojazdu i wziąć pod uwagę na przykład korki. Następnie powinniśmy zadbać o odpowiedni strój i wygląd. A podczas rozmowy zwracać uwagę na komunikaty niewerbalne, utrzymywać kontakt wzrokowy i postarać się o dobre nastawienie.

Zapraszam Państwa do eksperymentu. Proszę zapytać kilka osób w Państwa otoczeniu - zarówno osobistym jak i zawodowym, jakie pierwsze wrażenie Państwo sprawili - i podzielić się na naszym forum refleksjami (także, czy coś zainspirowało Państwa do jakiejś zmiany)...

Najpierw zwróciłam się z tym pytaniem do mojego pracodawcy. Powiedział, że podczas rozmowy kwalifikacyjnej wywarłam na nim bardzo dobre wrażenie (w końcu inaczej by mnie nie zatrudnił ). Co prawda widać było, że się trochę denerwuję i czasem brakowało mi słów, ale generalnie był zadowolony. Oczywiście trochę podczas tej rozmowy zmyślałam, o czy powiedziałam mu po jakimś czasie, kiedy już wiedziałam, że mogę sobie na to pozwolić. Chodziło o to, że szef nauczony doświadczeniem (poprzednia pracownica twierdziła, ze dobrze zna się na komputerze, a okazało się, że niewiele potrafi zrobić) zaczął mi pokazywać różne wydruki dokumentów i tabeli pytając czy będę umiała coś takiego zrobić. Widząc pierwszy raz jakieś dokumenty ciężko jest stwierdzić czy będzie się umiało coś takiego wykonać, ale potakiwałam, że tak oczywiście jak najbardziej .

Jeśli chodzi o współpracowników i znajomych to również stwierdzili, że najpierw byłam dość nieśmiała i nie bardzo wiedzieli co o mnie myśleć, bo niewiele mówiłam. Po tych wszystkich opiniach widzę, że powinnam spróbować być trochę bardziej odważna podczas pierwszych spotkań z ludźmi.

Z jakimi najdziwniejszymi/najtrudniejszymi pytaniami / zadaniami / zachowaniami na rozmowie kwalifikacyjnej się Państwo spotkali? Zapraszam do przedstawienia tych pytań, zaś pozostałych uczestników do próby odpowiedzi na nie ;)

Nie mam niestety doświadczenia jeśli chodzi o rozmowy kwalifikacyjne. Tak dokładnie przypominam sobie trzy razy kiedy starałam się o pracę. Pierwszy to nie była to właściwie rozmowa kwalifikacyjna, bo chodziło o pracę na magazynie (moją pierwszą w Anglii) i było to spotkanie z całą grupą rekrutowanych w celu podania danych itp. Odbył się także test matematyczny. Drugi raz starałam się o pracę w supermarkecie. Rozmawiałam z menedżerem sklepu, ale skończyło się na standardowych pytaniach o wykształcenie, doświadczenie, dyspozycyjność czy oczekiwania finansowe. Ostatnią moją rozmowę kwalifikacyjną przeszłam kilka lat temu starając się o moją obecną pracę w biurze. Rozpoczęło się oczywiście od stałego zestawu pytań podobnych jakie wymieniłam powyżej. A potem zrobiło się trochę dziwnie, bo szef nauczony doświadczeniem (poprzednia pracownica twierdziła, ze dobrze zna się na komputerze, a okazało się, że niewiele potrafi zrobić) zaczął mi pokazywać różne wydruki dokumentów i tabeli pytając czy będę umiała coś takiego zrobić. Widząc pierwszy raz jakieś dokumenty ciężko jest stwierdzić czy będzie się umiało coś takiego wykonać, ale potakiwałam, że tak oczywiście jak najbardziej . No i się udało, a że szybko się uczę to po kilku tygodniach to ja pokazywałam szefowi jak robić niektóre rzeczy ;)

Podobnie jak Pani Paulinie najwięcej trudności sprawiło mi pytanie „Czy planuje Pani powrót do kraju, i jeśli tak to kiedy?” Było mi ciężko na nie odpowiedzieć, bo szczerze mówiąc nie ma zielonego pojęcia, a nie takiej odpowiedzi oczekuje potencjalny pracodawca. Wybrnęłam mówiąc, że w najbliższej przyszłości nie, a później to zależy jak będzie przebiegać moja kariera zawodowa.

Co by Państwo zalecili osobom starającym się o pracę w zakresie komunikacji niewerbalnej?

Komunikacja niewerbalna jest niezwykle ważna podczas rozmowy kwalifikacyjnej, równie ważna jak to co mówimy. To w jaki sposób się zachowujemy i mówimy może zaważyć n decyzji rekrutującego. Już na wstępie czyli czy powitaniu jest oceniana nasza postawa. Ważne jest, aby się nie spóźnić, a wręcz być parę minut przed czasem. Powinniśmy starać się wyglądać na pewnych siebie i przywitać się uściskiem dłoni (dłoń powinna być czysta i sucha, a uścisk zdecydowany i dość mocny).

Podczas całej rozmowy powinniśmy zwracać uwagę na naszą postawę. Czy stojąc czy siedząc trzymać proste plecy i naturalne, nie sztywne ruchy. Powinniśmy być zwróceni w stronę rekrutującego (nie tylko głowa, ale całe ciało). Jednak nie tylko postawa ma znaczenie, ale także mimika (nad ta należy popracować w domu przed lustrem).

Dla wielu osób (dla mnie również) dużym problemem są ręce. Możemy zarówno lekko gestykulować jak i trzymać je na kolanach. Przede wszystek należy unikać gestu zamknięcia czyli splatania rąk na piersi. Nie powinniśmy też bawić się długopisem lub innym drobiazgiem. Jeśli chodzi o nogi to możemy przyjąć różne pozycje, ale starać się ją utrzymywać, a nie się „kręcić”. Nie powinniśmy też dotykać swoich ust i nosa, bo to znak, ze kłamiemy.

Niezwykle ważny jest kontakt wzrokowy. Jego utrzymywanie oznacza, że słuchamy z uwagą. Nie wolno się nadmiernie wpatrywać w rekrutera lub wręcz przeciwnie unikać jego wzroku i patrzyć się na przykład w podłogę. Oprócz tego co mówimy powinniśmy też zwracać uwagę na ton, wysokość głosu czy szybkość mówienia.

Rola komunikacji niewerbalnej jest bardzo ważna, dlatego też dziwi mnie to, że na przykład w szkołach uczą dzieci jak napisać CV, a nie dają wskazówek jak zachować się na rozmowie kwalifikacyjnej.

http://www.praca.pl/

---