W pedagogice personalistycznej i egzystencjalnej wyróżniamy trzy podstawowe warunki/wartości: Autentyczność, Zaangażowanie, Dialog/Spotkanie. Rozwiń jedną z powyższych wartości.
Dialog
W dialogu wyróżniamy metodę, proces i postawę. Metoda dialogu ot inaczej sposób komunikacji prowadzący do zrozumienia i współdziałania, Proces dialogu zachodzi, kiedy chociaż jeden z elementów zawartych w metodzie został uwzględniony. Natomiast postawa dialogu to gotowość zbliżenia i współdziałania. Postawa dialogowa to otwarcie się wobec wszystkich ludzi, a człowiek dialogu to taki, który poszukuje prawdy i dąży do współwolności z otoczeniem. Dialog jest bardzo ważny w pedagogice, bo nauczyciel nie powinien widzieć w uczniach tylko odbiorców, ale i „nadawcę” wiedzy.
Autentyczność
W sensie negatywnym autentyczność to wyzwolenie się od wyobcowania od różnych czynników (opinii, monotonii, schematów itp.) Natomiast w sensie pozytywnym autentyczność to bycie sobą - samodzielne decydowanie o swoich czynach - nie uleganie urzeczowieniu - aktywne życie. Dla pedagogiki autentyczność oznacza poznawanie w procesie wychowawczym autentycznej egzystencji dziecka lub młodego człowieka i dotarcie do niej.
Zaangażowanie
Zaangażowanie to pochodzące z wolnego wyboru zupełne oddanie się pewnej sprawie lub osobie. W znaczeniu pedagogicznym to potrzeba aktywnego udziału nie tylko składników intelektualnych i emocjonalnych, ale całej psychiki w procesie wychowania. Wiąże się to dojściem do zrozumienia, co najgłębiej określa egzystencję dziecka lub młodego człowieka, z czym się wiążą jego najistotniejsze dążenia i niepokoje. Dodatkowe znaczenie ma też okazanie pomocy wychowankowi.
Z. Kwieciński, B. Śliwerski, „Pedagogika”, Podręcznik akademicki, T. 1, Warszawa 2003
Rozwiń koncepcję wychowania i nauczania Brühlmeiera przez rozwijanie predyspozycji i zdolności (zainteresowań).
Artur Bruhlmeier był pedagogiem i psychologiem, który umiejętnie łączył te dwie nauki w kompatybilną całość, dotyczącą wychowania oraz nauczania dzieci przez pedagogów-wychowawców. Jego koncepcja wychowania i nauczania dotyczyła zwłaszcza podejścia duchowego do rozwoju dzieci w obrębie ich predyspozycji i zdolności. Bruhlmeier, jako świetny pedagog, starała się rozpowszechniać idee, dotyczące właściwego postępowania nauczycielskiego. Jedną z wielu dróg, które starał się wyznaczać pedagogom, była droga, w której nauczyciel poznaje właściwości wewnętrzne ucznia, poprzez które dokonuje indywidualnej oceny dziecka, jako osoby. Wówczas można rozpocząć pracę pełną zaangażowania w wychowanie i nauczanie. Albowiem te dwa skomplikowane procesy należy umiejętnie łączyć, aby w dziecku rozwijać ogromny potencjał ludzki. Każde dziecko rodzi się z pewnym potencjałem, a rolą nauczyciela jest go wydobyć i pomóc pielęgnować, wówczas z dziecka wyrośnie pełnowartościowy człowiek (zarówno w aspekcie osobowym, społecznym i moralnym).
Myślę, że wykorzystując postulaty Bruhlmeiera, nie powinno się ich łączyć z innymi, które kładą nacisk wyłącznie na umysł dziecka. Innymi słowy, albo pedagogika Bruhlmeiera, albo np. wyłącznie idea Marii Montessorii. Uważam ponad to, że koncepcja Bruhlmeiera nie jest wiodąca we współczesnych szkołach. Choć głośno dyskutuje się o podmiotowym traktowaniu ucznia, nadal jest on w realiach współczesności, wyłącznie przedmiotem w procesie nauczania i wychowania szkolnego. Ustawy dyktują sposób kształcenia, nie zaś predyspozycje i zdolności dzieci. Bruhlmeier uważał, że zanim rozpoczniemy pracę z dzieckiem, należy je poznać i „wyczuć”. Określić poziom jego motywacji do nauki, jego właściwości wewnętrzne oraz zdolności, które posiada. Do tego jednak, wymagane jest zaangażowanie umysłu i ducha pedagoga. Albowiem nauczyciel musi być czujny i pełnić rolę obserwatora. Wreszcie nadchodzi rola partnera w procesie wychowania i nauczania. Dzięki niej, nauczyciel zbliża się do uczniów, przechodzi w ich aurę miłości i zrozumienia. Zainteresowania i predyspozycje dziecka należy „polerować” wszelkimi technikami, również własną twórczością nauczyciela. Dziecko, u którego nie tłumi się predyspozycji i zdolności, będzie z pewnością człowiekiem mądrym, i bogatym, w sensie społeczno - moralnym.