STANDARYZACJA SYSTEMÓW ECDIS
2.1. Nawigacyjne systemy informacyjne - pojęcia podstawowe
Omawiając zastosowanie map wektorowych i rastrowych we współczesnej nawigacji morskiej, istotnym jest wyraźne rozróżnienie podstawowych pojęć związanych z systemem przetwarzania i zobrazowania informacji nawigacyjnej. Termin ECDIS (Electronic chart display and information system) oznacza zawsze system zobrazowania elektronicznej mapy i informacji nawigacyjnej na mapach wektorowych. Elektroniczna mapa nawigacyjna ENC ( Electronic navigational chart) wykorzystywana w ECDIS jest oryginalną baza danych, standaryzowaną co do zawartości, struktury i formatu, tworzoną w upoważnionych przez rząd biurach hydrograficznych. Baza ta zawiera wszelkie informacje zamieszczane na mapach papierowych, a także uzupełniające informacje locyjne ,niezbędne do prowadzenia bezpiecznej nawigacji . Jednym z podstawowych zadań ECDIS jest tworzenie statkowej bazy danych zwanej Systemową elektroniczną mapą nawigacyjną SENC (System Electronic Navigational Chart), która w wyniku odpowiedniego przekształcenia oryginalnych danych ENC , uwzględnienia oficjalnych poprawek do ENC oraz informacji i uaktualnień wprowadzanych przez nawigatora, jest bezpośrednio wykorzystywana do tworzenia zobrazowania i innych nawigacyjnych funkcji systemu. Tylko taka mapa , o ile posiada wymagane urządzenia rezerwowe, może być uznana za ekwiwalent zaktualizowanej mapy papierowej.
ECDIS pozwala na zobrazowanie wybranej informacji z bazy SENC oraz informacji pozycyjnej pochodzącej z urządzeń nawigacyjnych, tworząc w ten sposób pomoc nawigacyjną mogąca ułatwić nawigatorowi zarówno planowanie trasy statku, jak i jej monitorowanie na etapie realizacji podróży.
Termin RCDS ( Raster Chart Display System ) oznacza nawigacyjny system informacyjny pozwalający na zobrazowanie rastrowych map nawigacyjnych RNC ( Raster Navigational Chart) oraz informacji pozycyjnej pochodzącej z urządzeń nawigacyjnych, wykorzystywany przez nawigatora przy planowaniu trasy statku i jej monitorowaniu. Zarówno ECDIS jak i RSDS może zobrazować dodatkową informację związaną z nawigacją. Rastrowa mapa nawigacyjna RNC może oznaczać pojedynczą mapę lub zbiór map, tworzonych w upoważnionych przez rząd biurach hydrograficznych. Nie może ona jednak stanowić ekwiwalentu dla map papierowych. Tym samym, użycie RSDS nie zwalnia statku z obowiązku posiadania odpowiedniego zestawu aktualnych map papierowych, pokrywających akwen na którym wykorzystywany jest system map rastrowych.
Odpowiednikiem SENC dla systemu RCDS jest systemowa baza danych rastrowej mapy nawigacyjnej SRNC (System Raster Navigational Chart Database), która oznacza bazę danych powstającą poprzez przekształcenie przez RCDS oryginalnej mapy rastrowej RNC, w celu dołączenia oficjalnych poprawek dotyczących mapy oraz innej informacji wprowadzanej przez nawigatora.
2.2. Proces standaryzacji nawigacyjnych systemów informacyjnych
Zastosowanie cyfrowych map w nawigacji morskiej poprzedzały działania zmierzające do ustalenia międzynarodowych standardów dotyczących tak samych map, jak i urządzeń i systemów przeznaczonych do przetwarzania i zobrazowania informacji nawigacyjnej. W pracach legislacyjnych brało i bierze nadal udział wiele organizacji , jednak wiodącą rolę odgrywają Międzynarodowa Organizacja Morska IMO, Międzynarodowa Organizacja Hydrograficzna IHO oraz Międzynarodowa Organizacja Elektrotechniczna IEC . Zadaniem IMO było przede wszystkim ustalenie standardów uwzględniających wymagania użytkowników i określenie podstawowych wymagań sprzętowych. Wymagania w stosunku do map oraz produkcji, dystrybucji i aktualizacji baz danych map elektronicznych miała głównie określić IHO, zaś zadaniem IEC było opracowanie normy międzynarodowej dotyczącej ECDIS. Podstawowy dokument określający warunki jakie musi spełniać system zobrazowania informacji nawigacyjnej, który formalnie może być uznany za ekwiwalent map papierowych ustaliła rezolucja A.817(19) Performance Standards for Electronic Chart Display and Information Systems (ECDIS) przyjęta przez IMO na 19 sesji zgromadzenia 23 listopada 1995r. Ten podstawowy dokument został poszerzony dwoma dodatkowymi uzupełnieniami. Pierwszy z nich oznaczony jako Appendix 6 - Back-up requirements przyjęty rezolucją MSC.64(67) w grudniu 1996 r , bardziej szczegółowo precyzował wymagania odnoszące się do urządzeń rezerwowych jakie powinny być przewidziane dla zapewnienia bezpiecznej nawigacji w przypadku awarii systemu ECDIS. Drugie uzupełnienie wprowadzone Rezolucją MSC.86(70) z grudnia 1998, zawiera Appendix 7 - RCDS Mode of operation, precyzujący wymagania odniesione do nawigacyjnego systemu informacyjnego wykorzystującego rastrowe mapy nawigacyjne.
Prace Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej zaowocowały opracowaniem dokumentu S-52 Specification for Chart Content and Display Aspects of ECDIS , którego aktualne 5-te wydanie ukazało się w grudniu 1996. Dokument ten odnosi się szczegółowo do takich zagadnień jak : treść i zobrazowanie elektronicznej mapy nawigacyjnej, podstawa kartograficzna mapy, minimalny zestaw wymagań eksploatacyjnych, konfiguracja systemu i jego aktualizacja. Dokument główny uzupełniają 4 oddzielne uzupełnienia :
S- 52 Appendix 1 - Guidance on Updating the ENC dotyczący systemu aktualizacji elektronicznych map nawigacyjnych którego 3-cie wydanie ukazało się w grudniu 1996 r
S- 52 Appendix 2 -Colour and Symbol Specyfications for ECDIS, podający wymagania IHO w zakresie stosowanej kolorystyki i symboliki , którego 4 wydanie opublikowano w lipcu 1997
S- 52 Appendix 3 - Glossary of ECDIS -Related Terms zawierający specjalny słownik terminów pojawiających się w tekstach przyjmowanych standardów, którego 3 wydanie ukazało się w grudniu 1997.
S-52 Appendix 4 - IHO ENC Test Data Set for IEC - (w opracowaniu).
Drugim zasadniczym dokumentem opracowanym przez IHO jest publikacja S-57- IHO Transfer Standards for Digital Hydrografic Data, ustalająca standard wymiany danych cyfrowych. Uzupełnianie standardu w wersji 3.1 ukazało się w listopadzie 2000r i jest obowiązujące dla producentów systemów ECDIS i biur hydrograficznych tworzących bazę danych elektronicznych map nawigacyjnych.
Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna IEC w sierpniu 1998 roku wydała dokument IEC 61174 Electronic Chart Display and Information Systems (ECDIS)- Operational and performance requirements, methods of testing and required test results, który nadając wymaganiom określonym przez IMO i IHO wymiar normy międzynarodowej, ustala sposoby testowania mające sprawdzić zgodność badanego sprzętu z powyższymi standardami. Norma ta stała się podstawą przyjęcia normy europejskiej , a także projektu normy polskiej PrPN 61174 opracowywanej przez Polski Komitet Normalizacji.
W chwili obecnej można przyjąć, że podstawowe normy i wymagania dla tworzenia numerycznych baz danych i map elektronicznych oraz do funkcjonowania systemu wymiany danych cyfrowych zostały ustalone i generalnie zaakceptowane. Powszechnie przyjmuje się pogląd, iż dane muszą być dostarczane w postaci wektorowej, zgodnie z standardem S- 57. Dane muszą być autoryzowane przez właściwe biura hydrograficzne. Z inicjatywy IHO, opracowano i częściowo wdrożono, koncepcję światowej bazy danych elektronicznej mapy nawigacyjnej WEND ( World Electronic Navigational Database ) zgodnych z normami IHO dla systemów ECDIS. System ten, według przyjętych założeń , ma wykorzystywać narodowe zbiory zintegrowanych danych ENC ,które są uaktualniane i rozsyłane przez regionalne centra koordynacyjne map cyfrowych RENC.
2.3. Standardy eksploatacyjne odnoszące się do systemów ECDIS
Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) na dziewiętnastej sesji zgromadzenia w listopadzie 1995 roku przyjęła rezolucje A.817 (19) Performance Standards for Electronic Chart Display and Information Systems (ECDIS), która jest podstawowym dokumentem ustalającym warunki jakie musi spełniać system zobrazowania elektronicznej mapy i informacji nawigacyjnej będącym ekwiwalentem map papierowych. Rezolucja poza definicjami i wprowadzeniem zawiera standardy odnoszące się do następujących informacji.
zobrazowanie informacji SENC
proces aktualizacji danych mapy ENC
skala
zobrazowanie innej informacji nawigacyjnej
sposób zobrazowania i generowanie sąsiedniego obszaru
kolory i symbole
wymagania odnośnie zobrazowani
planowanie drogi
kontrola drogi
zapis podróży
dokładność
powiązania z innym sprzętem
testy eksploatacyjne, alarmy i komunikaty wadliwego działania
układ back - up
zasilanie
Podstawową funkcją ECDIS jest zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi. Tylko taki system ECDIS, który posiada odpowiedni układ rezerwowy (back-up arrangement), może być uznany za spełniający wymóg aktualizacji map zgodnie z prawidłem V/20 Konwencji SOLAS 1974. Oprócz ogólnych wymagań odnoszących się do statkowego sprzętu radiowego stanowiącego część światowego systemu bezpieczeństwa i powiadamiania w niebezpieczeństwie GMDSS oraz do elektronicznych pomocy nawigacyjnych zawartych w Rezolucji IMO A.694/17, ECDIS powinien spełniać wymagania tychże standardów eksploatacyjnych.
ECDIS powinien umożliwiać zobrazowanie wszystkich informacji zawartych w mapie niezbędnych do prowadzenia bezpiecznej i efektywnej żeglugi tworzonych i udostępnianych za upoważnieniem autoryzowanych przez rząd biur hydrograficznych.
ECDIS powinien zapewniać prosty i pewny sposób aktualizacji elektronicznych map nawigacyjnych.
ECDIS powinien zmniejszać obciążenie pracy nawigatora w porównaniu z korzystaniem z tradycyjnych map papierowych. Powinien umożliwiać nawigatorowi wykonywanie w sposób dogodny i na czas wszelkich rutynowych czynności obecnie wykonywanych na mapach papierowych takich jak: planowanie drogi, kontrola drogi i określanie drogi. Powinien umożliwiać stałe nanoszenie pozycji statku.
ECDIS powinien zapewniać co najmniej tą samą niezawodność i dostępność przedstawiania co mapa papierowa publikowana przez upoważnione przez rząd biura hydrograficzne.
ECDIS powinien generować odpowiednie alarmy i komunikaty ostrzegawcze dotyczące zobrazowanej informacji lub w przypadku awarii sprzętu.
2.3.1. Zobrazowanie informacji SENC
ECDIS powinien umożliwiać zobrazowanie wszystkich informacji SENC.
Informacje SENC dostępne dla zobrazowania podczas planowania drogi i kontroli drogi powinny być podzielone na trzy następujące kategorie: zobrazowanie standardowe, podstawę zobrazowania i wszelkie inne informacje.
ECDIS powinien prezentować zobrazowanie standardowe w dowolnym momencie poprzez pojedyncze działanie ze strony operatora.
Kiedy mapa jest prezentowana w ECDIS po raz pierwszy, system powinien dostarczyć zobrazowanie standardowe w większej ze skal dostępnych w SENC dla zobrazowanego obszaru.
Dodanie lub usunięcie informacji z zobrazowania ECDIS powinno być łatwe. Usunięcie informacji zawartej w podstawie zobrazowania powinno być niemożliwe.
Nawigator powinien mieć możliwość wyboru izobaty bezpieczeństwa spośród izobat dla głębokości zapewnianych przez SENC. ECDIS powinien wyróżnić na zobrazowaniu izobatę bezpieczeństwa od innych izobat.
Marynarz powinien posiadać możliwość wyboru bezpiecznej głębokości. ECDIS powinien wyróżnić głębokości równe lub mniejsze od głębokości bezpieczeństwa zawsze wtedy, kiedy pojedyncze głębokości zostały wybrane do zobrazowania.
ENC i wszystkie poprawki do nich powinny być zobrazowane bez ograniczenia czytelności zawartych w nich informacji.
ECDIS powinien zabezpieczyć metody upewnienia się, czy ENC i wszelkie do nich poprawki były prawidłowo załadowane do SENC.
Dane ENC i ich poprawki powinny być wyraźnie odróżnialne od innych zobrazowanych informacji.
2.3.2. Proces aktualizacji danych mapy ENC
Informacja używana w ECDIS powinna odpowiadać informacji z ostatniej edycji map tworzonych przez rządowo upoważnione biura hydrograficzne i dostosowana do standardów IHO.
Zawartość SENC powinna być aktualna i właściwa dla zamierzonej podróży tak, by spełnione było prawidło V/20 Konwencji SOLAS 1974.
Jakakolwiek zmiana zawartości ENC nie powinna być możliwa. Poprawki do ENC powinny być gromadzone w oddzielnych zbiorach. ECDIS powinien umożliwiać akceptację oficjalnych poprawek do danych ENC dostarczanych w zgodności ze standardami IHO. Poprawki te powinny być automatycznie włączane do SENC. Należnie do tego, w jaki sposób poprawki były odebrane, procedury włączające nie powinny wpłynąć na pogorszenie prezentowanego zobrazowania.
ECDIS powinien także być zdolny do zaakceptowania poprawek do danych ENC wprowadzonych ręcznie z prostym sposobem ich weryfikacji przed ostateczną akceptacją danych. Poprawki te powinny odróżniać się na zobrazowaniu od oryginalnej informacji ENC jak ich oficjalnych poprawek i nie wpływać na pogorszenie czytelności zobrazowania.
ECDIS powinien utrzymywać pełny zbiór wprowadzonych poprawek łącznie z czasem ich włączenia do SENC.
ECDIS powinien umożliwiać marynarzowi zobrazowanie poprawek w celu przeglądu ich zawartości i upewnienia się czy są one zawarte w SENC.
2.3.3. Skala
Na zobrazowaniu ECDIS powinien pojawić się komunikat ostrzegawczy jeśli: informacja jest zobrazowana w większej skali niż skala w jakiej opracowano ENC;
pozycja własna statku mieści się w obrębie pokrycia map ENC w większej skali niż ta na zobrazowaniu
2.3.4. Kontrola drogi
W celu kontroli drogi wybrana trasa i pozycja statku własnego powinny pojawiać się na ekranie kiedykolwiek zobrazowanie pokrywa ten obszar.
Powinna istnieć możliwość zobrazowania obszaru morskiego, który nie obejmuje aktualnej pozycji statku na zobrazowaniu (np., dla przeglądania sytuacji do przodu, planowania drogi), podczas kontroli drogi. Jeśli to jest czynione na zobrazowaniu używanym do kontroli drogi, automatyczne funkcje kontroli drogi (np., aktualizacja pozycji statku i generowanie alarmów i komunikatów) powinny być kontynuowane. Powinien być możliwy natychmiastowy powrót do zobrazowania kontroli drogi obejmującego pozycję statku poprzez pojedyncze działanie operatora.
ECDIS powinien wszcząć alarm jeśli, w określonej, w określonej przez marynarza nastawia czasowej, statek własny przetnie izobatę bezpieczeństwa.
ECIDS powinien wszcząć alarm lub pokazać komunikat, w zależności od wyboru dokonanego przez marynarza, jeśli w określonym przez marynarza przedziale czasowym, własny statek przetnie granicę obszaru zakazanego lub obszaru geograficznego, dla którego istnieją warunki specjalne.
Alarm powinien być podnoszony, kiedy zadany limit odchylenia od planowanej trasy zostanie przekroczony.
Pozycja statku powinna być wyprowadzona z systemu ciągłego pozycjonowania z dokładnością zgodną z wymaganiami bezpiecznej nawigacji. Jeśli jest to możliwe, druga niezależna metoda pozycjonowania innego typu powinna być zapewniona; ECDIS powinien umożliwiać stwierdzenie niezgodności między tymi dwoma systemami.
ECDIS powinien prezentować komunikat ostrzegawczy kiedy sygnał wejściowy z systemu określania pozycji zostanie zgubiony. ECDIS powinien powtarzać, lecz tylko jako komunikat, jakikolwiek alarm lub komunikat przesłany do niego z systemu określania pozycji.
Alarm powinien być podnoszony przez ECDIS jeśli statek, w określonej przez marynarza nastawie czasowej lub odległościowej osiągnie punkt krytyczny na planowanej drodze.
System pozycjonowania i SENC powinny pracować w oparciu o ten sam poziomy układ odniesienia. ECDIS powinien alarmować jeśli to nie ma miejsca.
Powinna istnieć możliwość zobrazowania alternatywnej trasy dodatkowo wobec wybranej trasy. Wybrana trasa powinna być wyraźnie odróżnialna od innych tras. Podczas podróży marynarz powinien posiadać możliwość modyfikowania wybranej trasy żeglugi lub zmianę na alternatywną trasę.
Powinna istnieć możliwość zobrazowania:
Etykiet czasowych wzdłuż przebytej drogi w sposób ręczny na żądanie i automatyczne w odstępach czasowych wybranych w zakresie od 1 do 120 minut;
Odpowiedniej liczby punktów, ruchomych elektronicznych kresek namiarowych, ruchomych i stałych znaczników odległości i innych symboli koniecznych do celów nawigacyjnych.
Powinna istnieć możliwość wprowadzenia współrzędnych geograficznych jakiejkolwiek pozycji i następnie zobrazowania na żądanie tej pozycji. Powinna także istnieć możliwość wyboru dowolnego punktu (elementu, symbolu lub pozycji) na zobrazowaniu i odczytania na żądanie jego współrzędnych geograficznych.
Powinna istnieć możliwość ustawienia pozycji geograficznej statku w sposób ręczny. To ręczne ustawienie powinno być odnotowane w sposób alfanumeryczny na ekranie, utrzymywane dopóki nie zostanie zmienione przez marynarza i automatycznie zapamiętane.
2.3.5. Zobrazowanie innej informacji nawigacyjnej
Informacja radarowa jak i inna informacja nawigacyjna może być nakładana na zobrazowanie ECDIS, jednakże, nie powinna wówczas obniżać czytelności informacji SENC i powinna być wyraźnie odróżnialna od informacji SENC.
ECDIS i dodana informacja nawigacyjna powinny używać tego samego systemu odniesienia. Jeśli tak nie jest, odpowiedni komunikat ostrzegawczy powinien ukazać się na ekranie.
Przekazywana informacja radarowa może zawierać zarówno obraz radarowy jak i informacje ARPA. Jeśli obraz radarowy jest włączony do zobrazowania ECDIS, mapa i obraz radarowy powinny być dopasowane skalą i zorientowaniem.
Obraz radarowy i pozycja uzyskana z sensora systemu pozycyjnego powinny być dopasowane i automatycznie uwzględniać dostrojenie antenowe od stanowiska dowodzenia.
Powinna istnieć możliwość ręcznego korygowania prezentowanej pozycji statku, tak aby umożliwić zgranie obrazu radarowego z zobrazowaniem SENC.
Powinna istnieć możliwość usunięcia informacji radarowej poprzez pojedyncze działanie operatora.
2.3.6. Sposób zobrazowania i generowanie sąsiedniego obszaru
Zawsze powinna istnieć możliwość zobrazowania SENC w zorientowaniu względem północy, natomiast inne zorientowania są dozwolone.
ECDIS powinien zapewniać pracę w ruchu rzeczywistym. Inne sposoby są dozwolone.
Kiedy obraz prezentowany jest w ruchu rzeczywistym, przeskok obrazu i zobrazowanie sąsiedniego obszaru powinny odbywać się w sposób automatyczny w momencie znalezienia się statku własnego we wcześniej zadanej przez marynarza odległości od krawędzi zobrazowania.
Powinna istnieć możliwość ręcznej zmiany obszary mapy i pozycji statku własnego względem krawędzi zobrazowania.
2.3.7. Kolory i symbole3
Do przedstawiania informacji SENC powinny być użyte kolory i symbole zalecane przez IHO.
Do opisu elementów i parametrów nawigacyjnych wymienionych w opublikowanych przez IEC4 powinny być użyte kolory i symbole inne niż te, które służą do przedstawiania informacji SENC
Kiedy informacja SENC zobrazowana jest w skali wymienionej w ENC, powinna używać ustalonych rozmiarów symboli, cyfr i liter.
ECDIS powinien umożliwiać marynarzowi dokonanie wyboru czy własny statek ma być zobrazowany w rzeczywistej skali czy też jako symbol.
2.3.8. Wymagania odnośnie zobrazowania
ECDIS powinien umożliwiać zobrazowanie w celu:
1. planowania drogi i rozwiązywanie dodatkowych zadań nawigacyjnych;
2. kontroli drogi
Efektywny rozmiar prezentowanej mapy w celu kontroli drogi powinien wynosić 270 mm na 270 mm.
Zobrazowanie powinno spełniać zalecenia IHO odnośnie rozdzielczości oraz kolorystyki. Sposób prezentacji powinien gwarantować, by zobrazowana informacja była czytelna dla więcej niż jednego obserwatora w normalnych warunkach oświetlenia panujących na mostku nawigacyjnym podczas dnia i nocy.
2.3.9. Planowanie drogi
Planowanie drogi powinno być możliwe w sposób prosty i pewny. ECDIS powinien być zaprojektowany z zastosowaniem ergonomicznych zasad ułatwiających operatorowi obsługę.
Planowanie drogi powinno być możliwe przez odcinki proste jak i krzywoliniowe odcinki.
ECDIS powinien umożliwiać korygowanie trasy poprzez:
dodawanie punktów zwrotu do trasy;
usuwanie punktów zwrotu z trasy;
zmianę pozycji punktu zwrotu;
zmianę porządku punktów zwrotu na trasie.
Powinna istnieć możliwość zaplanowania alternatywnej trasy dodatkowo wobec wybranej trasy. Wybrana trasa powinna być czytelnie odróżniana od innych tras. Powinien wyświetlić się komunikat ostrzegawczy jeśli planowana trasa przecina izobatę bezpieczeństwa. Komunikat ostrzegawczy jest wymagany jeśli planowana trasa przecina linię ograniczającą obszar zakazany lub obszar geograficzny, dla którego istnieją warunki specjalne. Marynarz powinien posiadać możliwość określenia limitu poprzecznego odchylenia od planowanej trasy, po przekroczeniu którego powinno nastąpić uaktywnienie automatycznego alarmu zboczenia z kursu.
2.3.10. Zapis podróży
ECDIS powinien zachowywać i być w stanie odtworzyć pewne minimum elementów potrzebnych do odtworzenia przebiegu nawigacji i sprawdzenia oficjalnej bazy danych używanej podczas poprzednich 12 godzin. W odstępach jednominutowych powinny być zapamiętane następujące dane:
czas, pozycja, kurs i prędkość;
edycja, data, komórka ENC i historia aktualizacji.
ECDIS powinien dodatkowo zapisywać całą przebytą trasę bieżącej podróży, wraz z znacznikami czasu w przedziałach nie przekraczających 4 godzin. Nie powinna istnieć możliwość manipulowania lub zmiany zapisanej informacji.
ECDIS powinien posiadać zdolność do ochrony zapisu poprzednich 12 godzin oraz toru podróży.
2.3.11. Dokładności
Dokładność wszystkich obliczeń wykonywanych przez ECDIS powinna być niezależna od charakterystyk urządzeń wejściowych i powinna być zgodna z dokładnością SENC.
Namiary i odległości wykreślane na zobrazowaniu lub te mierzone pomiędzy elementami już naniesionymi na zobrazowanie powinny mieć dokładność nie mniejszą od tej, na jaką pozwala rozdzielczość ekranu.
2.3.12. Powiązania z innym sprzętem
ECDIS nie powinien obniżać działania jakiegokolwiek z urządzeń zewnętrznych dostarczające dane wejściowe. Z drugiej strony podłączenie jakiegokolwiek opcjonalnego sprzętu nie powinno powodować obniżenia jakości działania ECDIS poniżej tych standardów.
ECDIS nie powinien być stało podłączony z systemami dostarczającymi w sposób stały informację pozycyjną, kursową i prędkościową.
2.3.13. Testy eksploatacyjne, alarmy i komunikaty wadliwego działania
ECDIS powinien zapewniać środki umożliwiające automatyczne lub ręczne przeprowadzenie na statku testów głównych funkcji systemu. W przypadku uszkodzenia, przeprowadzony test powinien zobrazować informację wskazującą, który z modułów został uszkodzony.
ECDIS powinien zapewniać odpowiedni alarm lub komunikat ostrzegawczy dla wskazania wadliwego działania systemu.
2.3.14. Układ back - up
Odpowiednie układy back - up powinny być przewidziane w celu zapewnienia bezpiecznej żeglugi w przypadku uszkodzenia ECDIS.
2.3.15. Zasilanie
Powinna istnieć możliwość działania ECDIS i całego wyposażenia niezbędnego do jego normalnego funkcjonowania, kiedy zasilany on będzie z awaryjnego źródła energii elektrycznej zgodnie z odpowiednimi wymaganiami części II - 1 Konwencji SOLAS 1974.
Podczas jednego źródła zasilania na inne lub w przypadku jakiejkolwiek przerwy zasilania nieprzekraczającej 45 sekund sprzęt nie powinien wymagać ponownej ręcznej reinicjacji.
Międzynarodowa Organizacja Morska , Resolution A 817/19 ,1998 Londyn
4 IEC Publication 1174
IEC Publication 1162