Zewnętrzne zjawisko fotoelektryczne: Po oświetleniu płytki cynkowe listki wracają do położenia równowagi. Pod wpływem światła elektrony wyrzucone są z metalu. Przy oświetleniu promieniowaniem czerwonym(długofalowym) zjawisko nie zachodzi. Rys.: Fotokomórka: Jest to bańka szklana opróżniona z powietrza. Część wew. Ściany pokryta jest cienką warstwą metalu stanowiącą katodę. Anoda jest zwykle cienkim drutem zakończoną pętlą. Rys.: Ze względu na przerwęo płynąć. na przerwe między katodą i anodą prąd nie moze zachodzi. między katodą i anodą prąd nie może płynąć. Po oświetleniu katody elektrony wyrzucone nie są przyciągane przez anody. Rys.: Charakterystyka prądowo-napięciowa fotokomórki: I=Q/t [C/s=A] e=1,6*10^-19 c Natężenie prądu wynosi 1A. Jeżeli ładunek 1 culomba przepływa przez poprzeczny przekrój przewodnika w czasie 1 sekundy. Q=Ne I=Ne/t =>N/t*e n- liczba elektronów dochodzących do anody w ciągu sekundy. I=n e I max=n max*e Liczba elektronów docierająca do anody w ciągu sekundy nie może przekroczyć liczbe elektronów wyrzuconych w tym czasie z katody. Rys.: Przy ujemnym napięciu pole elektryczne działa na elektrony siłą skierowaną w stronę katody(hamuje) ich ruch. Praca wykonana przeciw siłą tego pola wynosi: w=q*u q=e=> W=e u 1eV=1*e*1V=1,6*10^-19 C*I/C //C się skraca. 1eV= 1,6*10^-19 J Katody mogą osiągnąć tylko elektrody spełniające warunek: EK>= W Przy napięciu hamowania(Uh) do anody dochodzi elektron o max energi kinetycznej. EKmax= We EKmax= eUh Katoda oświetlana jest światłem monochromatycznym o różnych natężeniach. Napięcie hamowania jest niezależne od natężenia promieniowania monochromatycznego. To samo dotyczy EKmax Zmieniając dł. Fali stwierdzamy, że Uh ulega zmianie. V= λ/T C= λ/T C= λ*1/T A.Einstein wprowadził w 1905 pojęcie fotonu. Foton jest porcja en. Świetlnej poruszający się z prędkością światła. Ef=h h=6,62*10^-34 J*s -Plancka Foton w zderzeniu z elektronem przekazuje mu swoją energię sam znikając. Dzięki tej energii elektron za\ostaje wyżcony z metalu. Praca wyjścia W jest to praca , którą elektron wykonuje opuszczając metal. Zjawisko fotoelektryczne może zajśćjeżeli energia fotonu musi być równa co najmniej pracy wyjścia. Ef>=W Rys.: Zjawisko Termoelektryczne(termoemisja): W wysokich temperaturach niektóre elektrony mają energię kinetyczną wystarczającą na wykonanie pracy wyjścia. Im wyższa temp. Tym więcej

elektronów opuszcza w ciągu sekundy metalu. Dioda (rys.): Ogrzana katoda do wysokiej temp. Emituje elektrony, które są przyciągane przez anode. Rys: Tioda jest lampą elektronową, która miedzy katodą i anodą ma 3 elektrodę, zwaną siatką. Znajdująca się blisko kaody. Rys: Pochłanianie promieniowania gamma: I=E/ST [W/m^2] Natężenie fali jest to energia padająca w ciągu sekundy na 1 m^2 powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali. Rys: Na powierzchnie o wsp. X pada 1mm fotonów.Warstwa o grubości dx pochłania ich 1000. Na 5mln pochłoniętych 5000. dN~N Jeżeli podwoimy grubość warstwy to podwoi się liczba pochłoniętych fotonów. dN~dx dN~ N dn~ dx dN~ N*dx dN=-µ N*dx d I =-µ I*dx /I dJ/I=-µ dx /⌠-całka ⌠dI/I=⌠-µdx lnI=-µx+C C=ln K Ln I=lne^-µx +lnK Ln I=ln K*e^-µx I=K*e^-µx Warunek początkowy: X=O=> I=Io Io=K e^-µo Io=K*1 K=Io I=Io e^-µx Rys: I/Io=e^-µx /*lm Ln I/Io = -µx Rys:

Io/I=e^µx/*ln Ln Io/I=+µx Rys: Tgα=delta ln Io/I podzielone przez delta x=µ A=Ao e^-BT Ao/A=e^Bt/ln Ln Ao/A=Bt Rys. Rozpad promieniotwórczy: Liczbę jąder rozpadowych się w jednostce czasu jest wprost proporcjonalna do aktualnej liczby jąder dN~N/s dN~N dt st. Rozpadu dN=-λn dt dN/N=-µdt dI/I=-µ dx N=Noe^-µt Ładowanie kondensatora: Przy zbliżeniu laski do przewodnika wskazówka elektroskopu wychyla się(bez dotknięcia), a przy oddaleniu spada do zera. Elektrony zostają przyciągnięte przez laskę a na listkach elektr. powstaje nadwyżka ładunku dodatniego. Rys. Zewnętrzna siła elektrostatyczna jest stała, a wewnętrzna rośnie w miarę separacji ładunków w stanie równowagi siły zewnętrznej. rys: Natężenie pola wewnątrz przewodnika jest równa zero. Kondensator płaski rys: Elektrony wypływające z ujemnego bieguna źródła gromadzą się na jednej płytce kondensatora. Działają one siła odpychania na elektrony z płytki , które odpływają do dodatniego bieguna źródła prądu. W wyniku straty elektronów prawa płytka ładuje się dodatnie. C = Q / u = const ! u=1/c*Q <=> u ~ Q Jednostka : [c]= 1c/1v=1F Pojemność elektryczna wynosi 1F , jeżeli ładunek 1 culomba zgromadzona na płytkach wytwarza między nimi napięcie 1V. 1µF=10^-6F Krzywa ładowania kondensatora: Rys: I=Ko e^-t/rc Drgania relaksacyjne: Rys: Neonówka ma napięcie zapłonu U2=110 V oraz napięcia gaśnięcia ug=84V. rys: Uwaga:ze względu na bardzo krótki czas rozładowania kondensatora przez neonówkę okres drgań relaksacyjnych jest praktycznie równy czasowi ładowania kondensatora. T=t2-t1 -lnx=lnx^-1=ln1/x T=R*C*a Siła elektrodynamiczna: Rys:

Reguła lewej dłoni: 4 palce otwartej dłoni wskazuja kierunek przepływu prądu a pole magnetyczne wnika do jej wnętrza, natomiast wychylony kciuk wskazuje zwrot sily. F/IL=const=B (eksperyment) [B]=N/A*m=1Tesla Def: Indukcja magnetyczna jest rowan 1 Tesl, jeżeli na przewodnik o dł. 1 metra przez który płynie prąd 1A działka siła 1N. F=B*I*L Siła Lorentza: Prąd elektryczny przewodnika jest uporządkowanym ruchem elektronów. Wniosek: Na ruchomą cząstkę w polu magnetycznym działa siła. Rys: F= B I L I=Q U׳/t Q^prim- ładunek elektronów przepływających w czasie t przez przekrój S2 Q- ładunek elektronów zawartych we fragmencie przewodnika o dł. L(El) Przyjmijmy że czas t, czas pzejścia elektronów od S1 do S2 wszystkie elektrony zawarte we fragmencie przewodnika o dł. L przechodzą przez S2. Siła Lorentza: Jest w każdym punkcie toru prostopadła do prędkości podobnie jak siła dośrodkowa w ruchu jednostajnym po okręgu. Będziemy zatem mieli do czynienia ruchem jednostajnym po okręgu.Fl=m*ad

---