-wymień i opisz krótko różne techniki zapisu magnetycznego
Metoda FM:
W tej na najstarszej technice każdej jedynce odpowiada zmiana biegunowości pola magnetycznego, natomiast przy zerze pozostaje ona niezmieniona. Początek każdego bitu (obojętnie zero czy jedynka) wymaga dodatkowo tzw. sygnału taktującego, czyli dodatkowej zmiany biegunowości. Tak, więc do zapisu "1" potrzeba dwu zmian biegunowości, a do "0" jednej (tylko początek taktu).
Metoda ta nie wykorzystuje optymalnie miejsca na twardym dysku, gdyż wymaga zbyt wielu zmian biegunowości. Im mniej tych zmian, tym więcej danych można zmieścić na tej samej powierzchni. Metoda ta jest już dosyć przestarzała i używana jest właściwie tylko przez stary format dyskietki IBM.
Metoda MFM:
Lepsze wykorzystanie miejsca na dysku umożliwia zmodyfikowana metoda modulacji częstotliwości - MFM. Sygnał taktujący został tutaj niejako "przejęty" przez strumień informacji. Rozwiązanie to zakłada jednak stałą prędkość obrotową dysku, tylko wtedy każdemu bitowi przyporządkowany jest taki sam, co do wielkości obszar. W technice MFM zmiana biegunowości odbywa się dla każdej jedynki tylko w środku danego obszaru, natomiast każde zero rozpoczyna się na początku takiego obszaru, ale tylko wtedy, gdy wcześniejszy bit nie był jedynką. Oznacza to 100% wzrost gęstości zapisu w stosunku do metody FM. Przez wiele lat była to najczęściej stosowana technika zapisu na twardych dyskach. Współpracowały one z kontrolerami w standardzie ST506/412, który umożliwiał zapis w 17 sektorach po 512 bajtów w każdym. Standard ten stosowany jest ciągle w spotykanych obecnie napędach dyskietek 3,5" i 5,25".
Metoda RLL:
Dalsze zagęszczenie zapisu, czyli zmniejszenie ilości zmian biegunowości pola magnetycznego na jednostkę informacji, przyniosła metoda kodowania informacji. Pewnym grupom bitów przyporządkowano kod o zmiennej długości. Odkodowanie następowało według następującej zasady:
Pomiędzy dwoma jedynkami znajdować się musi zawsze określona liczba zer.
Procedura ta - a istnieje cały ich szereg - nazywana jest metodą RLL
Np. w metodzie RLL2.7 pomiędzy dwie jedynki wstawianych jest od 2-7 zer, zas w RLL 3.9, znanej również pod nazwą ARLL (Advanced RLL), od 3 do 9.
Twarde dyski IDE i SCSI wykorzystują zwykle procedurę RLL1.7 lub jakąś jej odmianę. Tabel 2.1 pokazuje przyporządkowanie konkretnym grupom bitów (jest ich tylko siedem) kodów w procedurze RLL2.7. Procedura RLL2.7 pozwala na 50% zwiększenie pojemności twardych dysków w porównaniu z metoda MFM, na każdej ścieżce zmieści się bowiem 26 a nie 17 sektorów. Procedura RLL3.9 zwiększa te pojemność już o 100% (34 sektory na każdej ścieżce).
-jakimi prędkościami obrotowymi charakteryzują się dyski twarde
prędkość obrotowa dysku
- 4500 obrotów na minutę
-5400 obrotów na minutę
-7200 obrotów na minutę
-10 000 obrotów na minutę
- 15 000 obrotów na minutę
- co może spowodować zatrzymanie głowicy
Zatrzmaniue pracy głowicy morze być spowodowane:
- Uszkodzeniem głowicy (Powstaje na skutek wyczerpania, zabrudzenia lub uderzenia głowic o powierzchnię talerza.)
- Uszkodzeniem elektroniki dysku
-Zatrzymanie pracy silnika
-Zrestartowanie komputera (głowica nie „parkuje `' tam gdzie powinna )
- Kiedy dysk twardy jest najbardziej podatny na uszkodzenia
Dyski twarde najbardziej narażone są na uszkodzenia podczas ruchu talerzy. Poduszka powietrzna jest niewielka, dlatego jakiekolwiek uderzenie w obudowę dysku może spowodować wytrącenie głowicy z prawidłowej trajektorii. Taka sytuacja w najlepszym przypadku może zakończyć się utratą danych, a w najgorszym uszkodzeniem nośnika. Dysk jest mniej narażony na uszkodzenie podczas spoczynku, ponieważ specjalny mechanizm dokuje i blokuje ramię głowicy.
-na jaki parametr należy zwrócić uwagę kupując dysk twardy do komputera stacjonarnego a na jakie kupując dysk do serwera
Najważniejsze cechy dysku dla przeciętnego użytkownika Dla komputera stacionarnego:
format dysku 3.5”
złącze SATA
typ dysku: magnetyczny
prędkość obrotowa talerzy 7200
pojemność dysku co najmniej 250 GB
liczba talerzy - bez znaczenia, zalecane max. 2 na każde 500GB
technologia S.M.A.R.T.
niezawodność - standard
głośność dysku - poniżej 29 dBA
technologia NCQ - mile widziane
pamięć cache - co najmniej 8MB
średni czas dostępu - poniżej 10 ms
Najważniejsze cechy dysku serwerów:
duża pojemność, wysoka niezawodność, niski średni czas dostępu
format dysku 3.5” lub 2.5" - coraz częściej stosuje się modele 2,5 cala
złącze SAS, Fibre Channel - najlepszy stosunek wydajności do ceny oferuje SAS
typ dysku: magnetyczny lub SSD
prędkość obrotowa talerzy 10.000 lub 15.000
pojemność dysku od 80 GB
liczba talerzy - bez znaczenia
niezawodność MTBF 1.400.000 i więcej
średni czas dostępu - zalecane poniżej 4 ms
zużycie energii - w małych serwerowniach bez znaczenia, przy farmach serwerów im mniejsze, tym lepiej
głośność dysku - bez znaczenia
technologia NCQ - tak
pamięć cache od 16 MB