WYDOLNOŚĆ FIZYCZNA
ZDOLNOŚĆ DO REALIZOWANIA CIĘŻKICH LUB DŁUGOTRWAŁYCH WYSIŁKÓW FIZYCZNYCH Z UDZIAŁEM DUŻYCH GRUP MIĘŚNI, BEZ SZYBKIEGO NARASTANIA ZMĘCZENIA I WARUNKUJĄCYCH JEGO ROZWÓJ ZMIAN W ŚRODOWISKU WEWNĘTRZNYM ORGANIZMU
CECHĘ TĘ WARUNKUJĄ;
1.SPRAWNOŚĆ FUNKCJI ZAOPATRZENIA TLENOWEGO I AKTYWIZACJA PROCESÓW BIOCHEMICZNYCH DECYDUJĄCYCH O WYKORZYSTANIU TLENOWYCH ŹRÓDEŁ ENERGII
2. WIELKOŚĆ ZASOBÓW SUBSTRATÓW ENERGETYCZNYCH W MIĘŚNIACH I INNYCH TKANKACH ORAZ SPRAWNOŚĆ ICH MOBILIZACJI
3. SPRAWNOŚĆ PROCESÓW WYRÓWNUJĄCYCH ZMIANY W ŚRODOWISKU WEWNĘTRZNYM ORGANIZMU SPOWODOWANYCH WYSIŁKIEM
4. SKUTECZNE ELIMINOWANIE ZMIAN ZMĘCZENIOWYCH W ORGANIZMIE
TOLERANCJA WYSIŁKU OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
TO ZDOLNOŚĆ REALIZACJI WYSIŁKU DO MOMENTU WYSTĄPIENIA NIEKORZYSTNYCH REAKCJI ZE STRONY NARZĄDÓW LUB UKŁADÓW ZAJĘTYCH SCHORZENIEM
INTERPRETACJA WYTRENOWANIA
1.POSTĘP WYDOLNOŚĆI I KORZYSTNE ZMIANY W METABOLIŹMIE W POCZĄTKOWYM OKRESIE TRENINGU FIZYCZNEGO ( MIEŚIĄCE, ROK)
2. PO LATACH TRENINGU NASTĘPUJE UTRZYMANIE KORZYSTNYCH WZKAŹNIKÓW FIZJOLOGICZNYCH
3.PROCESY ROZTRENOWANIA (HIPOKINEZJA) OGRANICZĄJĄ WYDOLNOŚĆ BARDZO SZYBKO W PORÓWNANIU DO OKRESU JEJ BUDOWANIA
4.W PREWENCJI ZDROWIA NAJKORZYSTNIEJSZA AKTYWNOŚC UMIARKOWANA ( 500-300 Kcal/TYDZ.)
METABOLIZM KWASU MLEKOWEGO
90% KWASU MLEKOWEGO METABOLIZOWANE JEST W WĄTROBIE LUB W MIĘŚNIACH W GLIKOGEN
10% W PROCESIE ODDYCHANIA PRZEKSZTAŁCANE JEST W CO2 i H2O.
3. NAGROMADZENIE— DŁUG TLENOWY
-L.A. 2.5 LITRA * BEZMLECZANOWY
-DO 15 Litrów * MLECZANOWY
- 4. PRZEPŁYW PRZEZ MIĘŚNIE
-spoczynkowy* 5 ml/100g/min. (25% CD)
-wysiłkowy- 40-100 ml/100g/min. (90% CD)
- Przepływ wieńcowy 5% CD i w
-wysiłku zmienia się nieznacznie.
Diagnostyka fizjologiczna ćwiczeń fizjoterapeutycznych
1.Test diagnostyczny właściwy do pomiaru danej cechy lub zestawu czynności motorycznych.
2.W diagnostyce fizjologicznej należy stosować
wystandaryzowane, metodycznie poprawne
próby czynnościowe.
3.W kolejnych badaniach wyniki można porównać ze sobą oraz badaniami wykonanymi przy użyciu tego samego testu.
4.Badania czynnościowe powinny być w miarę proste w metodyce wykonania zaś uzyskany wynik powinien rzetelnie informować o stanie danej cechy.
5.Trudności motoryczne w wykonaniu testu (szczególnie w różnych rodzajach niepełnosprawności) nie mogą mieć wpływu na końcowy wynik badań.
6.Testy fizjologiczne powinny być specyficzne dla wieku , płci, danego schorzeń lub ograniczenia funkcji i możliwości ruchowych i wydolnościowych badanego
7. Uzyskane wyniki z przeprowadzonych badań powinny być opisane zgodnie z obowiązującą terminologią diagnostyczną dla pomiaru danej cechy oraz podane według systemu pomiarowego międzynarodowych jednostek
SI (Systeme International )
dla porównania z literaturą obcojęzyczną.
8.Przed rozpoczęciem badań diagnostycznych należy poinformować badanych pacjentów o celu i zasadach badań. Po ich zakończeniu natomiast należy omówić uzyskane wyniki z badanymi.
9. Testy diagnostyczne wykonywane wielokrotnie w określonym czasie powinny być wykonywane w jednakowych warunkach otoczenia (temperatury, wilgotności powietrza itp.) oraz przez ten sam zespół badawczy i jednakowa metodyką pomiarową
10. Wynik testu diagnostycznego nie powinien stanowić jedynego kryterium oceny klinicznej pacjenta, możliwe są bowiem wysoce indywidualne reakcje badanego niezgodne z jego osobniczymi możliwościami fizjologicznymi.
11. Stosujemy zawsze bardzo indywidualną procedurę badawczą uwzględniając aktualny stan kliniczny pacjenta i zalecenia lekarskie w tym postępowaniu.
BADANE CECHY OSOBNICZE
w zakresie kontroli funkcjonalnej procesu rehabilitacji ( możliwości motorycznych i wydolnościowych pacjenta) badamy następujący zespół cech:
1. WYDOLNOŚĆ FIZYCZNĄ
( mierzoną:- zużyciem tlenu, progami metabolicznymi, LT, zasobami energetycznymi, mocą układu krążenia i oddychania, zmianami równowagi kwasowo-zasadowej ( pH), składem włókien mięśniowych ( Typ I, Typ IIA IIX.)- badania biopsyjne.
2.SPRAWNOŚĆ FIZYCZNĄ
( mierzoną: - siłą mięśni, koordynacja nerwowo- mięśniową, ruchomością w stawach, gibkością, zakresem i szybkością ruchów, orientacją przestrzenną.
3.BUDOWĘ ANTROPOMETRYCZNĄ określaną: - proporcjami tkankowymi tkanka tłuszczowa, LBM, masę i wysokość ciała, obwody i długość kończyn.)
4. CECHY PSYCHICZNE
Takie jak :
-pobudliwość,
- typ układu nerwowego,
- reaktywność ,
- czas reakcji,
- męczliwość psychiczna,
- koncentracja uwagi,
- psychonerwice zmęczeniowe
Testy Diagnostyczne
1.Określenie upośledzenia funkcjonalnego
2.Określenie wydolności fizycznej
( dla potrzeb wykonywania czynności życia
codziennego-samoobsługi)
3.Ocena skuteczności programu zastosowanego
leczenia i rehabilitacji
WYSIŁEK SUBMAKSYMALNY
PONIŻEJ VO2 max. WYRAŻANY W % NP.% HR; %VE;% OBCIĄŻENIA PRACĄ
WYSIŁEK MAKSYMALNY
PODCZAS PRACY FIZYCZNEJ ZUŻYCIE TLENU ODPOWIADA MAKSYMALNEMU JEGO POBOROWI
WYSIŁEK SUPRAMAKSYMALNY
WYSIŁEK, PRZY KTÓRYM OBCIĄŻENIE WYSIŁKOWE PRZEKRACZA MOŻLIWOŚCI OSIĄGNIĘCIA OSOBNICZEGO V02 max
Efektywność ćwiczeń zależy;
1. RODZAJU WYSIŁKU
2. CZĘŚTOTLIWOŚCI ĆWICZEŃ
3. STANU FIZJOLOGICZNEGO USTROJU
4. INTENSYWNOŚCI PRACY FIZYCZNEJ.
5. CZASU TRWANIA WYSIŁKU.
RODZAJE WYSIŁKÓW FIZYCZNYCH
1.DYNAMICZNE (IZOTONICZNE) -
-STATYCZNE (IZOMETRYCZNE)
2. LOKALNE (do 30%MASY MIĘŚNI),
-OGÓLNE > 30% MASY MIĘŚNI
-KRÓTKOTRWAŁE (ANAEROBOWE) 2min
-ŚREDNIE DO 60 min.
- DŁUGOTRWAŁE ( AEROBOWE) >60 min.
Zasady treningu:
- w pierwszej kolejności doskonalimy wydolność potem siłę mięśni
- małe obciążenia * większa częstotliwość
- utrata wydolności (hipokinezja) szybsza niż jej pozyskiwanie
- efekt treningu - mechanizmy obwodowe (mięśnie)* mechanizmy centralne (narządowe)
- wzrost HR - praca statyczna * małe grupy mięśniowe * duże grupy mięśniowe
SPECYFIKA WYSIŁKOWYCH REAKCJI FIZJOLOGICZNYCH W REHABILITACJI
1.Hipokinezja towarzysząca chorobie lub urazowi pogarsza znacząco wydolność krążenia i oddychania, zmniejsza siłę mięśniową i sprawność ustrojową.
2. Ograniczenie funkcji czynnej masy mięśniowej zaburza relację pomiędzy krążeniem centralnym a obwodowym.
3. Wysiłek ćwiczeń rehabilitacyjnych o dużej intensywności powoduje nadmierne ciśnienie krwi w zmniejszonej masie mięśni.
4. Mniejsza masa czynnych mięśni ogranicza powrót krwi do serca, bowiem zalega ona w obszarach porażonych
5. Ograniczona wydolność fizyczna, mierzona V02 max. upośledza funkcję płuc, bowiem mięśnie oddechowe, w trakcie swojego metabolizmu zużywają 5 %-10% dostarczanego tlenu.
6. Zaburzenia koordynacji ruchowej, obserwowane w procesie rehabilitacji pogarszają wartość współczynnika pracy użytecznej wykonywanych ćwiczeń.
PROBLEMY BADAWCZE ORAZ DIAGNOSTYCZNE Z ZAKRESU FIZJOLOGII WYSIŁKU W FIZJOTERAPII.
1. Sprecyzować pojęcie wydolności fizycznej w odniesieniu do rehabilitacji (tolerancja wysiłku)
2. Określić, jakie wskaźniki wydolności są najbardziej diagnostyczne dla procesu rehabilitacji.
3. Dokonać próby określenia norm wydolności fizycznej dla płci, różnych schorzeń, wieku pacjentów.
4. Określić dolny stopień wydolności jako stan graniczny oddzielający zdrowie - choroba.
5. Opracować zakres korelacji pomiędzy wskaźnikami wydolności a skalą ADL i IADL.
6. Ocenić, w jakim zakresie choroba lub upośledzenie danej funkcji wpływa na wydolnością fizyczną.
7. Zbadać, jaki rodzaj ćwiczeń fizycznych w rehabilitacji najskuteczniej poprawia wydolność osobniczą pacjenta.
8. Zbadać, czy szpitalne badania kliniczne i laboratoryjne mogą być wykorzystane do prognozowania wydolności pacjenta (korelacje pomiędzy wskaźnikami fizjologicznymi i biochemicznymi).
9. Badać wnikliwiej, fizjologię zjawisk odmiennych od norm populacyjnych występujących w rehabilitacji, takich jak:
-wysoka aktywność - niskie V02max;
-wysoka aktywność - brak schorzenia układu krążenia;
-wysoki LDL - brak CHD;
-nieodpowiednia dieta - niski cholesterol;
-poprawa koordynacji mięśniowej - pogarszanie wartości współczynnika pracy mechanicznej
10. Obserwować uważnie korelacje pomiędzy takimi zależnościami jak długością życia a stanem wydolności;wiek,wydolność,*hipokinezja - wydolność;
rodzaj choroby - stan wydolności;
czas rehabilitacji - stopień wydolności;
metody fizjoterapii - stan wydolności
PRZECIWSKAZANIA
DO WYKONYWANIA PRÓB WYSIŁKOWYCH
WZGLĘDNE
1. ZABURZENIA METABOLICZNE
2. SILNA FARMAKOTERAPIA
3. NIEDOKRWISTOŚĆ
4. WADY ZASTAWEK
5. OBNIŻONA MOTYWACJA
6. DIETA LECZNICZA
7. ZABURZENIA PRZEWODNICTWA
8. NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA
9. II St. W Skali N.Y.H.A.
10. ZABURZENIA RYTMU
Bezwzgledne:
1. ZAWAŁ ( 3-6 TYG0DNIOWY)
2. ZABURZENIA PRACY SERCA
3. DUSZNICA BOLESNA
4. KARDIOMIOPATIE
5. ZWĘŻENIA AORTY
6. ZAPALENIE WSIERDZIA
7. NADCIŚNIENIE
8. CHOROBY ZAPALNE I ZAKAŹNE
9. CHOROBY PŁUC
10. ZATOROWOŚĆ
Wysiłkowe wielokrotnośći MET.
POCZĄTEK PROGRAMU
1 MET
REHABILITACJA W SZPITALU-
2 MET
REHABILITACJA W AMBULATORIUM-
4MET
REHABILITACJA POSZPITALNA-
5MET
POWRÓT DO ZDROWIA
6MET
TESTY KARDIOLOGICNE
WYDOLNOŚĆ ZMNIEJSZA SIĘ WYSOCE ZALEŻNIE OD ZKRESU OGRANICZENIA KRĄŻENIA WIEŃCOWEGO
1.ANGIOGRAFIA NIE ODDAJE ZAKRESU ZMIAN MORFOLOGICZYCH SERCA
ZNACZĄCE ZWĘŻENIE NAWET 3 NACZYŃ WIEŃCOWYCH, PRZY DOBRYM KRĄŻENIU OBOCZNYM MOŻE NIE DAWAĆ OZNAK NIEDOTLENIENIA SERCA I SPADKU WYDOLNOŚĆI;
CD = 5-6 litra krwi -DOSTARCZA 1 litr tlenu
WYSOKA KORELACJA NIEWYDOLNOŚCI KRĄŻENIA;
A. ZDOLNOŚĆI LOKOMOCJI- POPRAWNOŚĆ, RYTM i ODLEGŁOŚĆ chodu
B. CZYNNOŚCIAMI ADL i IADL
TESTY NEUROLOGICZNE
1.PROWADZONE BARDZO OSTROŻNIE-
Z POWODU ZAGROŻENIA POGORSZENIA STANU ZDROWIA PACJENTA.
2. TRUDNE DO PRZEPROWADZENIA BEZ SPECJALISTYCZNEJ APARATURY NIE ZWSZE DOSTĘPNEJ W FIZJOTERAPII
3. SCHORZENIOM NEUROLOGICZNYM ZWYKLE TOWARZYSZĄ ZABURZENIA KLINICZNE INNYCH NARZĄÓW LUB UKŁADÓW
2. ZAKRES WYLEWU, OGRANICZA W RÓŻNY SPOSÓB MOTORYKĘ I WYDOLNOŚĆ PACJENTA.
3.NACZYNIA MÓZGOWE Z USZKODZONYM ŚRÓDBŁONKIEM REAGUJĄ W SPOSÓB PARADOKSALNY I POD WPŁYWEM HIPOKSJI ULEGAJĄ SKURCZOWI
( WAZOSPAZM) CO POGARSZA WARUNKI PRZEŻYCIA TKANKI NERWOWEJ.
USZKODZONE NACZYNIA MÓZGOWE POD WPŁYWEM PROSTAGLANDYN I SEROTONINY( WYNIK STRESU) ULEGAJĄ NASILONEMU SKURCZENIU
KLASYFIKACJA NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
1.Uszkodzenie organizmu (impairment )
są to zaburzenie funkcji motorycznych, fizjologicznych danego układu lub narządu na skutek urazu lub choroby.
2.Upośledzenie ( handicap ) -
czyli ograniczenie możliwości życiowych osoby niepełnosprawnej, nieprzystosowanie społeczne do pełnienia ról rodzinnych i zawodowych oraz brak mechanizmów adaptacyjnych do danych warunków Środowiskowych.
3.Inwalidztwo (disability) -
to uszkodzenie aparatu ruchu ograniczające możliwości ruchowe i wynikające z tego stanu ograniczenia życiowe. Pojęcie najszersze w klasyfikacji niepełnosprawności dotyczy bowiem ograniczenia funkcji całego organizmu i wynikających z tego konsekwencji życiowych.
Współczesny podział :
•Uszkodzenie.-
•(fizyczne, fizjologiczne, sensoryczne).
•Opisano 873 najważniejsze funkcje i czynności organizmu, które mogą być uszkodzone przez chorobę powodując niepełnosprawność.
2. Działanie rodzaj, jakość, trwanie, ograniczenia - według różnych skal i testów m.in. ADL i IADL opisano 617 różnych form aktywności, których ograniczenie można zaklasyfikować jako określoną formę niepełnosprawności
3.Udział (zakres kontaktu, zaangażowanie)- opisano 106 pewnych form uczestnictwa człowieka w życiu społecznym rodzinnym czy religijnym podczas okresu swojej niepełnosprawności.
DIAGNOSTYKA NEUROLOGICZNA
PACJENTÓW PO URAZACH RDZENIA KRĘGOWEGO
1.BADANIA MOTORYCZNOŚCI (FUNKCJA MIĘŚNI) W ZALEŻNOŚCI OD POZIOMU USZKODZENIA RDZENIA KRĘGOWEGO
2. BADANIE WYDOLNOŚCI UMOŻLIWIAJACE PLANOWANIE OBCIĄŻEŃ WYSIŁKOWYCH.
3.BADANIE SENSORYCZNOŚCI (POZIOMU
CZUCIA, OCENA UŁOŻENIA CZĘŚCI CIAŁA)
4.BADANIE REFLEKSYJNOŚCI W OBREBIE STÓP i DŁONI.
Urazy rdzenia kręgowego
45% - ma zaburzenia funkcji układu oddechowego
40%- ma zaburzenia funkcji układu krążenia
20% --umiera na skutek niewydolności krążenia
9% -- umiera na skutek niewydolności
układu oddechowego.
KLASYFIKACJA NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆI PACJENTÓW NEUROLOGICZNYCH-
1.Anatomiczno-medyczna - ocena wysokości
uszkodzenia rdzenia, czynności fizjologiczne ,siła i
stabilizacja mięśni, praca układów wegetatywnych
2. Funkcjonalna - ocena możliwości funkcjonalnych pracy mięśni, wykonanie określonych testów sprawności i wydolności
fizycznej)
KLINICZNA
3.Dynamiczna - ocena możliwości funkcjonalnych na podstawie
skali ADL, IADL oraz wydatku energetycznego określonych
czynności, pomiarów biomechanicznych i antropometrycznych
4.Statyczna - ocena możliwości pacjenta w stanach dużej hipokinezji (ćwiczenia izometryczne, zapobieganie odleżynom,
stan napięcia mięśniowego)
WYSIŁEK W REHABILITACJI SCI
W NORMIE WYSIŁEK STYMULUJE FUNKCJE KRĄŻENIA POPRZEZ 3 GŁÓWNE MECHANIZMY.
STYMULACJĘ SYMPATYCZNĄ-CHRONOTROPIĘ (WZROST HR )
INOTROPIĘ ( SIŁA SKURCZU)
WZROST POWROTU ŻYLNEGO POPRZEZ WSPOMAGANIE POMPY MIĘŚNIOWEJ
WZROST STĘŻENIA KATECHOLAMIN
W WYSIŁKU REHABILITACYJNYM PACJENTÓW ZE SCI WSZYSTKIE
TE MECHANIZMY SĄ UPOŚLEDZONE.
-BRAK POMPY MIĘŚNIOWEJ
-UPOŚLEDZENIE POWROTU ŻYLNEGO
-ZALEGANIE KRWI W PORAŻONYM MIĘŚNIU
-OGRANICZONE PRZEWODNICTWO MIĘŚNIOWE
-PRZERWANY ŁUK ODRUCHOWY
-OGRANICZENIE PRACY MIĘŚNI ODDECHOWYCH
-BRAK KONTROLI KINESTETYCZNEJ
-BRAK NORM WYDOLNOŚCIOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH POZIOMÓW USZKODZENIA RDZENIA KRĘGOWEGO
Skala funkcjonalna( 9 pytań )
1. Z powodu choroby masz problemy z wstawaniem z łóżka
2. Czy choroba ogranicza Twoje uczestnictwo w aktywności socjalnej (kino, życie towarzyskie itp.
3. Czy masz kłopoty z czytaniem ?
4. Czy unikasz przebywania na wysokości ?
5. Czy masz trudności z pracą domowa lub ogrodową
6. Czy masz problemy z obejściem domu w nocy ?
7. Czy choroba wpływa istotnie na Twoje obowiązki domowe i zawodowe. ?
8. Czy choroba ogranicza Twoje podróże służbowe i rekreacyjne ?
9. Czy choroba ogranicza Twoje zadania samoobsługi ?
Skala emocjonalna ( 9 pytań )
1. Czy choroba powoduje frustrację ?
2. Czy obawiasz się opuścić sam swój dom ?
3. Czy tracisz pewność siebie w kontaktach z innymi ludźmi ?
4. Czy masz obawy, że ludzie sądzą, że jesteś pod wpływem leków
5. Czy masz kłopoty z koncentracją ?
6. Czy boisz się zostać w domu sam ?
7. Czy czujesz się osobą niepełnosprawną ?
8. Czy choroba wywołuje u Ciebie stres w kontaktach z rodziną i znajomymi ?
9. Czy masz depresję ?
Skala fizyczna ( 7 pytań )
1.Czy patrzenie w górę pogłębia chorobę (powoduje zawroty głowy )?
2.Czy szybki ruch głową pogłębia zawroty ?
3.Czy zmiana pozycji w łóżku pogarsza Twój stan samopoczucia ?
4.Czy schodzenie z góry pogarsza stan i nasila zawroty głowy ?
5.Czy pochylanie się do przodu pogarsza Twój stan ?
6.Czy zwiększona aktywność ruchowa pogarsza Twoje samopoczucie ?
7.Czy szybko się męczysz w różnych czynnościach życia codziennego
DIAGNOSTYKA WYDOLNOŚCI PACJENTA
Ocena możliwości funkcjonalnych pacjenta w oparciu o badania wydolności.
1 MET (3.5 ml tlenu \ kg\ min)
STAN PO OKRESIE HIPOKINEZJI .
BMR MIERZONA W POZYCJI LEŻĄCEJ. KONIECZNE ĆWICZENIA IZOMETRYCZNE, PRZYŁÓŻKOWE ZAPOBIEGAJĄCE NIEDOWŁADOM I ODLEŻYNOM.
2 MET ( 7 ml tlenu \ kg \ min)
POCZĄTKI REHABILITACJI SZPITALNEJ. ĆWICZENIA PRZYŁÓŻKOWE , WSPOMAGANA PIONIZACJA I KONTROLOWANA LOKOMOCJA W OBRĘBIE POKOJU.
4 MET (14 ml 02 \kg \ min )
GRANICZNY POZIOM WYDOLNOŚCI UZYSKANY PODCZAS REHABILITACJI SZPITALNEJ POZWALAJĄCY OPUŚCIĆ
SZPITAL. AKTYWNOŚĆ REKREACYJNA,
PROSTE ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE I OGÓLNOKONDYCYJNE.
6 MET lub mniej ( 21 ml O2 \ kg \min )
GRANICA MOŻLIWOŚCI WYDOLNOŚCIOWYCH PACJENTÓW KARDIOLOGICZNYCH . PONIŻEJ TEGO PROGU MOGĄ WYSTĄPIĆ OBJAWY NIEWYDOLNOŚCI KRĄŻENIA, BÓLE W KLATCE PIERSIOWEJ,
DUSZNOŚĆ WYSIŁKOWA.
4 - 7 MET (14-25 ml tlenu \ kg\ min)
PROGRAM REHABILITACJI DOMOWEJ Z OKRESOWĄ KONTROLĄ FIZJOTERAPEUTY. MOŻLIWOŚĆ PODJĘCIA PRACY
ZAWODOWEJ BEZ ZNACZĄCEJ
KOMPONENTY PRACY FIZYCZNEJ.
8 -10 MET( 28-35 ml tlenu \ kg \min)
PEŁNE MOŻLIWOŚCI ADL I PRACY ZAWODOWEJ BEZ OBAW O NAWRÓT NIEWYDOLNOŚCI KRĄŻENIOWEJ.
STAN WYDOLNOŚCI FIZYCZNEJ
POZWALAJĄCY NA UMIARKOWANY
WYSIŁEK FIZYCZNY.
10 -15 MET ( 35-52 ml O2\ kg \ min )
NORMA WYSOKIEJ WYDOLNOŚCI FIZYCZNEJ. PACJENCI W PEŁNI WYDOLNI MOGĄCY PODEJMOWAĆ PROGRAM BARDZO INTENSYWNEJ REHABILITACJI FIZYCZNEJ. MOŻLIWOŚCI PROWADZENIA DZIAŁALNOŚĆI ZAWODOWEJ LUB REKREACYJNO-SPORTOWEJ O DUŻEJ KOMPONENCIE PRACY FIZYCZNEJ
REAKCJA FIZJOLOGICZNE U PACJENTÓW Z URAZAMI RDZENIA KRĘGOWEGO
POCZĄTKOWY SPADEK MASY CIAŁA, POTEM WZROST I ZASTĘPOWANIE ATROFII MIEŚNI POPRZEZ ROZWÓJ TKANKI ŁĄCZNEJ, TŁUSZCZOWEJ I WODY
URAZ > Th-5 UPOŚLEDZA UNERWIENIE- SYMPATYCZNE I SKURCZ ŻYŁ GÓRNEJ CZEŚCI CIAŁA,
ZUŻYCIE W SPOCZYNKU V02 (TLEN) 2.8 ml /kg / min (n-3.5)
WZROST ILOŚCI WODY POZAKOMÓRKOWEJ.
SPADEK HDL-C RYZYKO CHD
UTRUDNIONY POWRÓT ŻYLNY
DIAGNOSTYKA KLINICZNA
1. Określić pełny obraz kliniczny pacjenta(stan upośledzenia funkcji, metody leczenia i rehabilitacji, stosowane leki itp.).
2. Informacje o zwyczajach żywieniowych (sposobie życia, aktywność zawodowa, warunki rodzinne i domowe, stan materialny, stan sprawności i zwyczaje ruchowe przed chorobą).
3. Wydolność fizyczna (tlenowa jak i beztlenowa ), w zależności od możliwości może być mierzona różnymi testami-w tym pośrednimi. Odniesienie tych danych do wskazań Towarzystwa Kardiologicznego kwalifikującego możliwości krążeniowe chorego.
4. E.K.G. wysiłkowe i badania morfologiczne krwi wskazują na brak przeciwwskazań do wykonywania pracy fizycznej.
5. Siłę i wytrzymałość mięśniową zarówno w skurczu izotonicznym jak i izometrycznym (MVC).
PROBLEMY BADAWCZE Z ZAKRESU FIZJOLOGII WYSIŁKU W REHABILITACJI.
1. Sprecyzować pojęcie wydolności fizycznej w odniesieniu do rehabilitacji (tolerancja wysiłku).
2. Określić, jakie wskaźniki wydolności są najbardziej diagnostyczne dla procesu rehabilitacji. Wykorzystać w diagnostyce
bardziej precyzyjne wskaźniki wydolności (progi metaboliczne, Próg AT, zmiany równowagi kwasowo-zasadowej, poziom substratów, zmiany elektrolitowe wykorzystywane współcześnie w diagnostyce wydolności w sporcie).
3. Dokonać próby określenia norm wydolności fizycznej dla różnych schorzeń, wieku pacjentów, miejsca i okresu rehabilitacji.
4. Określić dolny stopień wydolności jako stan graniczny oddzielający stan zdrowie -choroba.
5. Opracować zakres korelacji pomiędzy wskaźnikami wydolności a skalą ADL I IADL dla osobniczej egzystencji i aktywności zawodowej po powrocie do pracy. Ważne kryterium w procesie przezawodowania pacjenta po przebytej chorobie i rehabilitacji.
6. Ocenić, w jakim zakresie choroba lub upośledzenie danej funkcji wpływa na wydolność. Wpływ różnych okresów hipokinezji na stan wydolności.
7. Zbadać, jaki rodzaj ćwiczeń fizycznych w rehabilitacji najskuteczniej poprawia WF.
8. Zbadać, czy szpitalne badania kliniczne i laboratoryjne mogą być wykorzystane do prognozowania wydolności pacjenta (korelacje pomiędzy wskaźnikami fizjologicznymi a biochemicznymi).
9. Badać wnikliwiej, fizjologię zjawisk odmiennych od norm populacyjnych występujących w rehabilitacji, takich jak: wysoka aktywność - niskie V02max; wysoka aktywność fizyczna - schorzenia układu krążenia; wysoki LDL-C - brak CHD; nieodpowiednia dieta - niski poziom cholesterolu; poprawa koordynacji mięśniowej - pogarszanie wartości WPM.
10. Obserwować zależności pomiędzy: długością życia a stanem wydolności; hipokinezja -wydolność; rodzaj choroby - stan wydolności; czas rehabilitacji - stopień wydolności.
ZESTAW TESTÓW DLA PACJENTÓW NEUROLOGICZNYCH:
-OCENA WSTĘPNA
-.INFORMACJA DEMOGRAFICZNA
-WYWIAD MEDYCZNY
-WYWIAD PSYCHOSOCJOLOGICZNY
-DOLEGLIWOŚĆI ZGŁASZANE PRZEZ PACJENTA
-WPŁYW SCHORZENIA NA SPOSÓB ŻYCIA
-STAN UMYSŁOWY
-ZAKRES ZDOLNOŚCI KOMUNIKOWANIA SIĘ Z OTOCZENIEM
-KONTAKTY INTERPERSONALNE
-.ZAKRESY RUCHÓW W STAWACH
-STAN FUNKCJONALNY POŁĄCZEŃ STAWOWYCH
-SIŁA MIĘŚNIOWA
-NIEPRAWIDŁOWE REAKCJE MOTORYCZNE
-ZAKRES WYKONYWANIA RUCHÓW CELOWYCH
REAKCJE FIZJOLOGICZNE
1.REAKTYWNOŚĆ NA BODŹCE ZEWNĘTRZNE
2.KONTROLA CZYNNOŚĆI FIZJOLOGICZNYCH
3.MOŻLIWOŚCI WYKONYWANIA CZYNNOŚCI ŻYCIOWYCH
4.BADANIE CZUCIA
Reakcje fizjologiczne:
-ZAKRES SPOSTRZEGANIA
-REAKCJE NA BÓL
-FIZJOLOGICZNA KONTROLA POSTAWY CIAŁA
-WYDOLNOŚĆ-REAKCJE KRĄŻENIOWO-ODDECHOWE
-SPOSOBY LOKOMOCJI W TYM GŁÓWNIE CHÓD
Reakcje psychologiczne:
-ZAKRES KONTAKTU PSYCHICZNEGO Z PACJENTEM
-SPOSÓB WYPOWIADANIA SIĘ O SWOIM STANIE ZDROWIA
-OCENA SPOSOBU LECZENIA I OPIEKI SZPITALNEJ
-MOTYWACJA DO PODJĘCIA PROGRAMU USPRAWNIANIA