EWG (31 stron), stosunki międzynarodowe 1 rok


UNIWERSYTET

JANA KOCHANOWSKIEGO W KIELCACH

FILIA W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM

Wydział Filologiczno - Historyczny

TEMAT 10:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA

Milena Banaszczyk

Katarzyna Bińczyk
Karolina Rabikowska

Geneza i cele EWG

Pierwszym krokiem w tworzeniu wspólnej Europy było podpisanie Traktatu Paryskiego. Traktat o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS) podpisany 18 IV 1951 roku w Paryżu, wszedł w życie 23 lipca 1952 roku. Sygnatariuszami było sześć państw: Francja, RFN, Włochy, Belgia, Holandia, Luksemburg.

Do nadzorowania postanowień traktatu powołano instytucję o charakterze ponadpaństwowym - Wysoką Władzę (od 1967 roku Komisja WE).

Wspólne Zgromadzenie EWWiS zostały uwspólnione z odpowiadającymi organami pozostałych dwóch Wspólnot po powstaniu EWG i układach o fuzji (1965) i są obecnie wspólnymi instytucjami Unii Europejskiej (Parlament Europejski, Rada UE, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Trybunał Rewidentów Księgowych i Komitet Ekonomiczno Społeczny).

Kolejnym etapem prowadzącym do integracji europejskiej było powołanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG). Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą (w 1992r. nazwa zmieniona na Wspólnota Europejska) podpisany w Rzymie w 1957, wszedł w życie 1 stycznia 1958r. Impulsem do podpisania traktatów rzymskich był raport Spaaka przedstawiający koncepcję rozszerzenia integracji europejskiej w zakresie ekonomicznym.

Od 1992 EWG zmieniła nazwę na Wspólnota Europejska. Jej instytucje pierwotne, takie jak Rada Ministrów, Komisja zostały uwspólnione z odpowiadającymi organami pozostałych dwóch Wspólnot po powstaniu EWG i układach o fuzji (1965) i są obecnie wspólnymi instytucjami Unii Europejskiej (Parlament Europejski, Rada UE, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Trybunał Rewidentów Księgowych i Komitet Ekonomiczno Społeczny).

Wraz z traktatem o EWG w Rzymie został zawarty - przez te same państwa - traktat o utworzeniu trzeciej Wspólnoty: Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, zwanej Euroatomem. Wszedł w życie 1 stycznia 1958 roku.

Główne cele Euroatomu to:

Punktem kulminacyjnym w tworzeniu wspólnej Europy było podpisanie traktatu o Unii Europejskiej (traktat z Maastricht podpisany 7.02.1992). Głównym celem traktatu było stworzenie Unii Europejskiej. Traktat połączył uregulowania dot. Unii Gospodarczej i Walutowej z traktatem o ustanowieniu EWG (Wspólnota Europejska) i włączenie do traktatu regulacji o współpracy w zakresie polityki sprawiedliwości i spraw wewnętrznych i o unii politycznej.

Cele Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej:


* stworzenie wspólnego rynku i stopniowe zbliżenie polityki gospodarczej krajów członkowskich
* stały i zrównoważony wzrost gospodarczy
* zwiększenie stabilności gospodarczo-walutowej
* przyspieszony wzrost stopy życiowej

Unia Europejska.

Utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego było tylko etapem niezbędnym do osiągnięcia wyższego poziomu integracji - Unii Europejskiej (UE). Unia Europejska została utworzona na mocy Traktatu podpisanego 07.02.1992 r. w Maastricht.

Postanowienia Traktatu dotyczące kolejnych kroków na drodze integracji gospodarczej i walutowej obejmują te działania, które w Raporcie Delorsa zostały określone jako drugi i trzeci etap tworzenia UGiW. Zgodnie z Traktatem Unia Gospodarcza i Walutowa oznacza nieodwracalne ustalenie kursów walut państw członkowskich między sobą i wprowadzenie jednolitej jednostki walutowej, jak również uzgadnianie i prowadzenie jednolitej polityki monetarnej i fiskalnej, których celem jest stabilizacja cen

Cele Unii Europejskiej.

Głównym zadaniem Unii Europejskiej jest organizacja stosunków między państwami członkowskimi i między narodami Europy w sposób oparty na zasadzie solidarności i zrozumienia.

Główne cele UE to:

Do najważniejszych traktatów należą:

Traktat lizboński (2009)

Cel: Unia Europejska ma być bardziej demokratyczna, skuteczniejsza i lepiej przygotowana na podejmowanie globalnych problemów, takich jak zmiana klimatu, wypowiadając się jednym głosem.

Najważniejsze zmiany: większe uprawnienia Parlamentu Europejskiego, zmiana procedur głosowania w Radzie, inicjatywa obywatelska, stały przewodniczący Rady Europejskiej, nowy wysoki przedstawiciel do spraw zagranicznych, nowe służby dyplomatyczne UE.

Traktat lizboński wyjaśnia, które uprawnienia:

Traktat nicejski (2003)

Cel: reforma instytucji umożliwiająca efektywne funkcjonowanie UE przy 25 państwach członkowskich.

Najważniejsze zmiany: metody zmiany składu Komisji i określony w nowy sposób system głosowania w Radzie.

Traktat amsterdamski (1999)

Cel: reforma instytucji UE w ramach przygotowania do przyjęcia nowych państw członkowskich.

Najważniejsze zmiany: zmiana, nowa numeracja i konsolidacja traktatów UE i EWG. Bardziej przejrzysty proces decyzyjny (częstsze stosowanie procedury współdecyzji).

Traktat o Unii Europejskiej - traktat z Maastricht (1993)

Cel: przygotowanie europejskiej unii walutowej i wprowadzenie elementów unii politycznej (obywatelstwo, wspólna polityka zagraniczna i wspólna polityka spraw wewnętrznych).

Najważniejsze zmiany: ustanowienie Unii Europejskiej i wprowadzenie procedury współdecyzji, przyznanie Parlamentowi większej roli w procesie decyzyjnym. Nowe formy współpracy między rządami UE - na przykład w obszarze obrony, sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.

Jednolity akt europejski (1986)

Cel: reforma instytucji w ramach przygotowań do członkostwa Portugalii i Hiszpanii oraz przyspieszenie procesu decyzyjnego w ramach przygotowań do jednolitego rynku.

Najważniejsze zmiany: rozszerzenie procedury głosowania większością kwalifikowaną w Radzie (pojedynczemu krajowi jest trudniej zawetować proponowane przepisy), utworzenie procedur współpracy i zgody, zwiększenie wpływu Parlamentu.

Traktat fuzyjny - Traktat brukselski (1967)

Cel: usprawnienie działania instytucji europejskich.

Najważniejsze zmiany: utworzenie jednej Komisji i jednej Rady do obsługi trzech wspólnot europejskich (EWG, Euratom, EWWiS). Uchylony traktatem amsterdamskim.

Traktaty rzymskie - traktaty EWG i EURATOM (1958)

Cel: powołanie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom).

Najważniejsze zmiany: rozszerzenie procesu integracji europejskiej na ogólną współpracę gospodarczą.

Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (1952)

Cel: stworzenie współzależności na rynku węgla i stali, tak aby jeden kraj nie mógł mobilizować sił zbrojnych bez wiedzy innych krajów. Złagodzenie braku zaufania i napięć po drugiej wojnie światowej. Traktat EWWiS wygasł w 2002 roku.

Do zmian traktatów założycielskich dochodziło, gdy do UE przystępowały nowe kraje:

Struktura instytucjonalna

Jako główne organy statutowe EWG utworzono:

oraz

Ponadto głównymi organami wspólnymi dla EWG, EWWiS i Euratomu zostały:

oraz

Deputowani Europejskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, od 1962 roku, Parlamentu Europejskiego, byli desygnowani przez parlamenty państw członkowskich, a od roku 1979 pochodzili z wyborów powszechnych i bezpośrednich (w każdym z państw wybierano określoną liczbę deputowanych) na kadencję 5-letnią.

Na mocy tzw. traktatu o fuzji organów z roku 1965, który wszedł w życie w 1967 roku, utworzono jedną Radę Ministrów i jedną Komisję dla wszystkim trzech Wspólnot Europejskich; w 1977 roku powołano Trybunał Obrachunkowy o uprawnieniach w zakresie kontroli dochodów i wydatków Wspólnot.

Siedzibą Rady i Komisji została Bruksela, Parlamentu - Strasburg, obu Trybunałów- Luksemburg.

Ponadto od roku 1958 tworzono organy pomocnicze, jak:

KONCEPCJA INTEGRACJI GOSPODARCZEJ

Przyczyny procesów integracyjnych

Wspólnota Europejska (dawna EWG)

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA

Unia stawia sobie następujące cele:

- popieranie zrównoważonego i trwałego postępu gospodarczego i społecznego, w szczególności poprzez utworzenie przestrzeni bez granic wewnętrznych, umacnianie gospodarczej i społecznej spójności oraz ustanowienie unii gospodarczej i walutowej, obejmującej docelowo jedną walutę, zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu;

- potwierdzanie swej tożsamości na arenie międzynarodowej, zwłaszcza poprzez realizację wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, obejmującej docelowo określanie wspólnej polityki obronnej, która mogłaby prowadzić do wspólnej obrony;

- umacnianie ochrony praw i interesów obywateli Państw Członkowskich poprzez ustanowienie obywatelstwa Unii;

- rozwijanie ścisłej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych;

- pełne zachowanie dorobku wspólnotowego i jego rozwój, mając na celu rozważenie, w drodze procedury określonej w artykule N ustęp 2, zakresu, w jakim polityki i formy współpracy, ustanowione niniejszym Traktatem, wymagają zmiany w celu zapewnienia skuteczności mechanizmów i instytucji Wspólnoty.

Żaden przepis prawa wewnętrznego nie ma pierwszeństwa przed prawem wspólnotowym (ETS - O 1964, 1251 - Costa/ENEL). W orzeczeniu InternationaleHandelsgesellschaft (ETS - O 1970, 1125) TS stwierdził też, że prawo wspólnotowe ma pierwszeństwo również przed normami konstytucyjnymi państw członkowskich, takimi jak prawa podstawowe lub zasady strukturalne konstytucji. Ważność aktu prawa wspólnotowego można badać tylko w stosunku do wyższego rangą prawa wspólnotowego, a nie w stosunku do prawa wewnętrznego. Obowiązywanie prawa wspólnotowego w państwach członkowskich nie może doznać uszczerbku.

Art. 3 „Unię stanowią Wspólnoty Europejskie uzupełnione politykami i formami współpracy ustanowionymi niniejszymi Traktatami”

Art. 3b I TWE mówi: „wspólnota działa w ramach ograniczeń nałożonych na nią niniejszym traktatem i zgodnie z wyznaczonymi w nim celami"

Wspólnota może zadecydować o współpracy z państwami trzecimi w celu wsparcia projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz zapewnienia współdziałania między sieciami.

Unia osiąga swe cele zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu, określonymi w nim warunkami i harmonogramem, z poszanowaniem zasady pomocniczości, określonej w artykule 3b Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Zadaniem Wspólnoty jest, przez ustanowienie wspólnego rynku, unii gospodarczej i walutowej oraz urzeczywistnianie wspólnych polityk lub działań określonych w artykułach 3 i 3a, popieranie w całej Wspólnocie harmonijnego i zrównoważonego rozwoju działań gospodarczych, stałego i nieinflacyjnego wzrostu uwzględniającego środowisko naturalne, wysokiego stopnia konwergencji dokonań gospodarczych, wysokiego poziomu zatrudnienia i ochrony socjalnej, podwyższania poziomu i jakości życia, spójności gospodarczej i społecznej oraz solidarności między Państwami Członkowskimi.

Aby osiągnąć cele określone w artykule 2 działalność Wspólnoty obejmuje, na warunkach i zgodnie z harmonogramem przewidzianym w niniejszym Traktacie:

a) zniesienie opłat celnych i ograniczeń ilościowych między Państwami Członkowskimi w przywozie i wywozie towarów, jak również wszelkich innych środków o skutku równoważnym;

b) wspólną politykę handlową;

c) rynek wewnętrzny, charakteryzujący się zniesieniem między Państwami Członkowskimi przeszkód w swobodnym przepływie towarów, osób, usług i kapitału;

d) środki dotyczące wjazdu i przemieszczania się osób na rynku wewnętrznym, zgodnie z artykułem 100c;

e) wspólną politykę w dziedzinach rolnictwa i rybołówstwa;

f) wspólną politykę w dziedzinie transportu;

g) system zapewniający niezakłóconą konkurencję na rynku wewnętrznym;

h) zbliżanie ustawodawstw krajowych w stopniu koniecznym do funkcjonowania wspólnego rynku;

i) politykę w sferze społecznej obejmującą Europejski Fundusz Społeczny;

j) wzmacnianie spójności gospodarczej i społecznej;

k) wspólną politykę w dziedzinie środowiska naturalnego;

l) wzmacnianie konkurencyjności przemysłu Wspólnoty;

m) wspieranie badań naukowych i rozwoju technologicznego;

n) zachęcanie do tworzenia i rozwijania sieci transeuropejskich;

o) przyczynianie się do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony zdrowia;

p) przyczynianie się do osiągnięcia wysokiej jakości edukacji i kształcenia zawodowego oraz rozkwitu kultur Państw Członkowskich;

q) politykę w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju;

r) stowarzyszanie z krajami i terytoriami zamorskimi w celu zwiększenia wymiany handlowej i wspólnych starań na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego;

s) przyczynianie się do wzmocnienia ochrony konsumentów;

t) środki w dziedzinach energetyki, ochrony ludności i turystyki.

Zgodnie z postanowieniami TUE, Unii Europejskiej wyznaczono konkretne cele (art. 2 TUE):

1. Popieranie postępu gospodarczego i społecznego oraz wysokiego poziomu zatrudnienia, doprowadzenie do zrównoważonego i trwałego rozwoju, a zwłaszcza poprzez utworzenie przestrzeni bez granic wewnętrznych, wzmocnienie spójności ekonomicznej i społecznej oraz ustanowienie unii gospodarczej i walutowej ze wspólną walutą.

2. Potwierdzanie tożsamości na arenie międzynarodowej, a zwłaszcza poprzez realizację wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym stopniowe określanie wspólnej polityki obronnej mającej prowadzić zgodnie z art. 17 TUE do wspólnej obrony.

3. Umacnianie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich  Wspólnoty poprzez ustanowienie obywatelstwa Unii Europejskiej.

4. Utrzymanie i rozwijanie Unii Europejskiej jako przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w której zagwarantowana jest swoboda przepływu osób, w powiązaniu z właściwymi środkami w odniesieniu do kontroli granic zewnętrznych, azylu, imigracji oraz zapobieganie i zwalczanie przestępczości.

5. Zachowanie dorobku wspólnotowego, jego rozwój oraz zapewnienie skuteczności funkcjonowania instytucji wspólnotowych.

Powyższe cele Unii Europejskiej miały być realizowane z wykorzystaniem ram instytucjonalnych Wspólnot Europejskich, w sposób zapewniający spójność podejmowanych działań. Kompetencje w zakresie ustalania wytycznych dla polityki unijnej przyznano Radzie Europejskiej w składzie której znalazły się głowy państw lub szefowie rządów państw członkowskich Wspólnoty oraz przewodniczący Komisji Europejskiej.

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Materiały Kolowium Nauka o Państwie Kolos, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr 1, Nauka o Państwi
Wstęp do prawoznawstwa notatki kolowium, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr 1, Wstęp do prawozna
I r. II stopnia SM dzienne (semestr zimowy), stosunki międzynarodowe 1 rok
Materiały na kolosa temat 2 Integracja Europejska Kolokwium, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr
Globalizacja i regionalizacja ściaga, Stosunki międzynarodowe 2 rok 2 stopnia, Materiały o regionali
teorie stosunków międzynarodowych ściąga, stosunki międzynarodowe 1 rok
Polska wobec globalnego ocieplenia, stosunki międzynarodowe 1 rok
system-polityczny, Stosunki MIędzynarodowe I rok, Systemy polityczne
metodologia badań profesor Bylok, Stosunki międzynarodowe 2 rok 2 stopnia, Materiały o regionaliźmie
Ściągi Ściąga Mikroekonomia Makroekonomia, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr 2, Mikroekonomia
Podstawy prawa, Stosunki Międzynarodowe, Stosunki Międzynarodowe I ROK, Podstawy prawa
Międzynarodowa ochrona praw człowieka1, stosunki międzynarodowe 1 rok
UniptPrawo gospodarcze 2012, stosunki międzynarodowe 1 rok
Pojęcie i istota regionalizmu w stosunkach międzynarodowych, Stosunki międzynarodowe 2 rok 2 stopnia
GiR program 2, stosunki międzynarodowe 1 rok
REGIONALIZM skrocony, Stosunki międzynarodowe 2 rok 2 stopnia, Materiały o regionaliźmie
REGIONALIZACJA, Stosunki międzynarodowe 2 rok 2 stopnia, Materiały o regionaliźmie

więcej podobnych podstron