IDEOLOGIE EDUKACYJNE
definicja ideologii edukacyjnych
ideologia edukacyjna - zbiór idei i przekonań wyznawanych przez grupę ludzi na temat formalnych ram edukacji, zwłaszcza szkolnictwa
często także na temat nieformalnych aspektów edukacji - nauka w domu
podejście dychotomiczne - kontrastowanie dwóch przeciwstawnych modeli np.:
orientacja na nauczyciela - orientacja na dziecko
nauczanie otwarte - nauczanie zamknięte
przyjmowanie znaczeń - tworzenie znaczeń
system autorytarny - system demokratyczny
model tradycyjny - model postępowy
przekaz - interpretacja
szkoły otwarte - szkoły zamknięte
nauka zależna - nauka autonomiczna
modele analityczne oparte na kryteriach (model Meighana) - ustalenie kryteriów głównych cech ideologii i następnie wypróbowanie wszystkich możliwych kombinacji
model Meighana - łączy elementy podane przez Smitha i Hammersleya, który ma służyć do analizy poszczególnych klas, szkół lub systemów; w tym ujęciu ideologia edukacji ma różne teorie składowe:
teoria wiedzy, jej treści i struktury
wiedza ukierunkowana na przeszłość - podział na przedmioty
wiedza ukierunkowana na teraźniejszość - znaczenie integracji
wiedza ukierunkowana na przyszłość - umiejętność rozwijania się i uczenia
wiedza zbudowana hierarchicznie - składająca się z przedmiotów o równej dostępności - nie
teoria uczenia się i roli ucznia
uczenie się to :czynność zbiorowa - czynność indywidualna
uczenie się to :rywalizacja z innymi - rywalizacja wobec kryteriów osiągnięć - polega na współpracy
uczniowie uczą się: unikać nieprzyjemnych konsekwencji - powiększać własną kompetencję
uczenie się zależy - od zdolności manifestujących się przez rozwiązywanie coraz trudniejszych zadań - od umiejętności zorganizowania sytuacji uczenia się
uczeń uczy się przez: słuchanie - oglądanie - działanie
rola uczącego się: przyjmowanie decyzji bez kwestionowania - prowadzenie konsultacji - podejmowanie decyzji
rola uczenia się - reprodukowanie wiedzy - tworzenie syntezy - znajdowanie nowej wiedzy
teoria nauczania i roli nauczyciela
wymagania stawiane nauczycielowi dotyczą: wiedzy przekazywanej - roli specjalisty w przekazywaniu - roli pomocnika i konsultanta
przy nauczaniu nacisk na: produkt - proces
nauczanie to: przymus - negocjacje - kontrola wg demokratycznych zasad
teoria środków nauczania odpowiednich do procesu uczenia się
środki nauczania to: doświadczenia pierwszego stopnia (prace badawcze lub symulujące) - doświadczenia drugiego stopnia (relacje z doświadczeń 1. stopnia z książek, filmów) - doświadczenia trzeciego stopnia (podręczniki ze streszczeniami doświadczeń innych niż autor ludzi)
środki to: książki - materiały multimedialne - doświadczenia pierwszego stopnia
dostęp do środków: bardzo ograniczony - ograniczony do kręgu danej społeczności - dostęp do niektórych środków dla osób spoza szkoły - otwarty dostęp
teoria organizacji sytuacji uczenia się
organizacja szkoły: odpowiedzialność jednej osoby - wyższych rangą nauczycieli - wszystkich nauczycieli - wszystkich nauczycieli i starszych uczniów - całej społeczności szkolnej
dzielenie na grupy: na podstawie wieku - płci - osiągnięć - kombinacji tych czynników - bez uwzględnienia żadnego z nich
plan lekcji: ustalony przed przybyciem uczniów - wynik wyboru uczniów - wynegocjowany z uczniami
nauczyciele zorganizowani jako: nauczyciele poszczególnych przedmiotów - nauczający w jednej klasie szeregu przedmiotów - zespół pracujący z jedną wielką grupą
teoria oceniania, że uczenie było prowadzone
mogą oceniać: egzaminatorzy z zewnątrz - nauczyciele uczących się - uczniowie
przedmiot oceny: kurs nauki za efektywność - nauczyciele za rezultaty - uczniowie za osiągnięcia
cel oceniania: dla ukierunkowania nauczania - dla selekcji
ocenianie skoncentrowane na: procesach uczenia się - końcowym produkcie
ocenianie odnosi się: do osiągnięć pisemnych - niepisemnych
forma: krótka adnotacja - sprawozdanie - prezentacja sylwetki - świadectwo - profil ucznia
teoria dążeń, celów i wyników
cel: przypisanie ról rządzących i rządzonych uczniom (sztywne zasady nierówności) - możliwość awansu dzięki zasługom (stan płynnej nierówności) - wersja równości - pluralizm - indywidualizm
teoria miejsca uczenia się
nauczanie przebiega: w specjalnym budynku - w terenie
autorytarne i nieautorytarne ideologie edukacji (porządek autorytarny, porządek demokratyczny)
autorytarne - system dyscypliny w związku zależności, w którym jedna osoba jest dominująca
forma autokratyczna -strach - dyktator
forma paternalistyczna - respekt - matka/ojciec
forma charyzmatyczna - urok - mistrz
forma ekspercka - informacja - mędrzec
forma organizacyjna - tworzenie systemów - architekt
forma konsultacyjna - reakcje - badacz rynku
niautorytarne
demokratyczne - system dyscypliny zawierający element niezależności w relacjach
forma proceduralna - określone wcześniej reguły - sędzia sportowy
forma reprezentacyjna - rzecznicy mający wpływ na decyzje
forma komitetowa - przedstawiciele spotykający się i podejmujący decyzje
forma forum - otwarta dyskusja
autonomiczne
nauka autonomiczna - nauka samodzielna, przyznająca większy stopień odpowiedzialności za proces uczenia uczniowi
powody zainteresowania nauką autonomiczną:
zmiany w społeczno - ekonomicznym środowisku ucznia
zmiany w technikach informacyjnych
zmiany w teoriach uczenia się
jako alternatywna ideologia edukacji:
teoria wiedzy: wiedza jako struktura płynna, pogląd na przyszłość
teoria uczenia się i roli ucznia: uczeń tworzy znaczenia, motywacja wewnętrzna
teoria nauczania i roli nauczyciela: zadaniem jest organizacja zajęć, od organizatora do konsultanta
teoria źródeł odpowiednich dla procesu uczenia się: każde źródło umożliwiające uczenie się jest do przyjęcia, bezpośredni do nich dostęp
teoria organizacji sytuacji uczenia się: organizacja przez uczniów
teoria oceniania: rola nauczyciela jako oceniającego przejściowa, samoocena, ocena członków grupy przez grupę, zewnętrzne formy oceny
teoria celów i rezultatów: wykształcenie człowieka
UCZNIOWIE JAKO KLIENCI
Spostrzeganie interpersonalne i rozumienie ludzi - Rylke
Nie istnieje obiektywne spojrzenie na drugiego człowieka, nie istnieje obojętność
Czynnik zniekształcający poznawanie - każdy posiada własny „pryzmat” na drugiego człowieka (potrzeby, wartości, zainteresowania, doświadczenia); kategorie, w których spostrzegamy, łączą się w systemy - stereotypy (ułatwiają zorganizowanie masy informacji o ludziach, lecz usztywniają spostrzeganie i zmniejszają jego trafność)
Czynnik zniekształcający poznawanie - Mechanizmy obronne - nieprzyjmowanie informacji sprzecznych z dotychczasowym doświadczeniem,
Uprzedzenie może powstać na skutek informacji zdobytych przed poznaniem osoby, niekoniecznie jej nawet dotyczących
Czynnik zniekształcający poznawanie - stan lęku lub presja
Najważniejsze jest zdrowie psychiczne - obraz samego siebie
Rozumienie zależy od tego:
co naprawdę odebrali słuchacze
czy komunikuje się to, co chce się zakomunikować
czy słuchacz ma dużą tendencje do oceniania
czy słuchacz słucha ze zrozumieniem
Procesy zachodzące w grupie Rylke Hanna
Wpływ na działanie jednostki w grupie: facylitujący (łatwe zadania, aktywność fizyczna, niska motywacja jednostki) i hamujący(trudność zadania, duży wysiłek intelektualny, wysoka motywacja jednostki)
Współzawodnictwo
Spójność (przyjazne interakcje, kooperacja, status grupy, zagrożenie z zewnątrz, styl kierowania)
Konformizm, normy grupowe i socjalizacja
Kierowanie grupą i dynamika grupowa
Komunikacja w grupie - Rylke Hanna
Wzory komunikacji:
Jednokierunkowa - przekazywanie przez osobę kierującą poleceń lub własnych interpretacji; szybszy ale mniej dokładny
Dwukierunkowa - przekazywanie informacji i opinii przez kierującego, zachęta do pytań i wyrażania własnych opinii przez uczestników; trwa dłużej ale daje lepsze rezultaty;
Czynniki wpływające na wybór wzoru komunikacji:
Charakter zadania
Czas do dyspozycji
Wielkość grupy
Potrzeby uczestników
Potrzeby kierującego
Poglądy kierującego
Cechy społeczne klasy - Doyle Walter
Wielowymiarowość - klasa: pomieszczenie, mieszczące wielu ludzi z własnymi upodobaniami i zdolnościami współzawodniczących o jakieś dobra; istnieje potrzeba zaplanowania i zgrania wielu czynności: gromadzenie wielu danych, utrzymanie ich w harmonogramie, dostarczenie materiałów, zebranie i ocenienie prac
Jednoczesność
Gwałtowność - szybkość reakcji
Nieprzewidywalność
Jawność - miejsce publiczne
Przeszłość - wspólne doświadczenia, zwyczaje i normy
Środowisko klasy a motywacja
Środowiska o wzajemnym szacunku, wysokich standardach, życzliwe bardziej niż inne sprzyjają motywacji uczniów;
wytrwanie ucznia przy zadaniu nie zależy tylko od samokontroli czy zainteresowania, ale w dużym stopniu od otoczenia (od właściwości jego, nad którymi nauczyciel ma kontrolę)
Wpływ zachowania nauczyciela na uczniów - wnioski z badań Lewina, Lippitta i White'a
zachowanie nauczyciela wywiera wpływ na chęć uczniów do współpracy i wytrwałość w działaniu
zbyt surowy nauczyciel skłania uczniów do wytężonej pracy, kiedy jest z nimi, ale aktywność ich spada pod nieobecność nauczyciela - autokratyczny styl kierowania rozwija poczucie zależności
w grupach liberalnych pojawia się problem z niską wytrwałością w działaniu i uświadomieniem sobie kryteriów pomyślnego wykonania zadania
NAUCZYCIELE - OFIARAMI?
Analogie sytuacji nauczyciela
rola: reprezentanta społeczeństwa, sędziego, źródła zasobów, oparcia, arbitra, detektywa, obiektu utożsamiania się, podpory ego;
pracownik kultury
czynnik kontroli
wolny zawód
scenariusz
ofiara - organizacja, budynek, program, system oceniania, środki, , oczekiwania klientów
świadomość własnej agresywności nauczyciela
strategie nauczycieli i uczniów
nauczycieli:
oswajanie,
dominowanie,
fraternizacja,
posługiwanie się rytuałem i rutyną
terapia zajęciowa
zamiana pracy na grę
wycofywanie się i nieobecność
moralizowanie
uczniów
kooperacji: podlizywanie się, staranie się by nie podpaść, podporządkowanie optymistyczne, podporządkowanie instrumentalne, rytualizm, oportunizm
przetrwania: podporządkowanie się z dystansem, szwejkizm,
opozycyjne: zamaskowane nieposłuszeństwo, strategia nieustępliwej wrogości, rebelia, sabotaż, odmowa
negocjacje miedzy nauczycielami i uczniami
ROLA RODZICÓW
kontakty nauczyciel - rodzice
trudności w nawiązywaniu kontaktu z rodzicami
organizacja współpracy szkoły z domem
czynniki warunkujące współdziałanie nauczycieli i rodziców
wzajemne postrzeganie się
poczucie podmiotowości rodziców
wykształcenie
własne doświadczenia szkolne
aspiracje kształceniowe rodziców wobec dzieci
zachowania interpersonalne
OCENIANIE
socjologia oceniania w szkołach
kto ocenia? - uczniowie, nauczyciele, egzaminatorzy
uczniowie uczniów - największy zasięg; według uczenia się, przystosowania, charakteru;
uczniowie nauczycieli - nie poświęca się temu formalnej uwagi
nauczyciele uczniów - według uczenia się, przystosowania, charakteru; ma znaczenia formalne; związek ze świadectwami, ocenami
egzaminatorzy uczniów - mały zasięg; duże znaczenie
co jest oceniane? - egzaminatorzy, nauczyciele - efekt końcowy;
jak jest przeprowadzane ocenianie?
dlaczego ocenianie? - świadectwa drogą do zawodu; ranga społeczna; dyscyplina, motywowanie, kontrola;
ideologie edukacji ( przekazu i interpretacji, autoratywna i demokratyczna, otwarta i zamknięta) i oceniania
zachęta, a podejmowanie działań (pozytywna, negatywna, brak zachęty)
na podstawie badań w szkołach średnich w USA stwierdza się, że zachęta negatywna (64%) działa silniej niż zachęta pozytywna (42%)
inne czynniki: właściwości zadania (interesujące czy nie, jak silną motywacje wzbudza); związek między otrzymaną oceną a wykonaną pracą; doświadczenia z ocenami
Lepper - zewnętrzne nagrody potrzebne, gdy brak motywacji wewnętrznej
funkcje oceniania
selekcyjna - do ról społecznych i zawodowych, skontrolowanie i ocenienie rozwoju uczniów ich możliwości; pozytywna lub negatywna
informacyjno-motywacyjna - informacja o wynikach dla ucznia i nauczyciela;
dydaktyczna - opanowanie treści nauczania
dydaktyczno-prognostyczna - planowanie
sterująco-metodyczna - konieczność zmian lub kontynuacji metod
psychologiczna - kontekst zdrowia psychicznego i fizycznego
wychowawcza - zaangażowanie, wkład, warunki
selektywna - odróżnienie dobrze przygotowanych
społeczna - kształtowanie stosunków w klasie
przebieg procesu oceniania
etap pierwszy - podjecie decyzji, jaką informację chcemy uzyskać
etap drugi - forma i środki jej uzyskania; metoda oceniania
etap trzeci - zbieranie informacji: obserwacja, test, itp.
etap czwarty - przetworzenie informacji
etap piąty - wykorzystanie informacji, podjęcie decyzji końcowej; możliwości:
diagnostyczna
odwoływania się do kryteriów
odwoływania się do norm
modele oceniania uczniów
tradycyjny/legalistyczny - stopnie zgodnie z zarządzeniem MEN
tradycyjny punktowo-ocenowy - najpierw punkty potem oceny
tradycyjny symboliczno-ocenowy - najpierw symbole potem oceny
opiniujący - bez stopni, ale klasyfikacyjny - nauczanie początkowe
alternatywny - bez stopni, ale klasyfikacyjny - świadectwa opisowe
alternatywny - bez stopni i bez promocji - dominacja wspierania rozwoju
5