• Laboratorium fizyki CMF PŁ

• Dzień Środa x2 godzina 16.15 - 18.00 grupa A6

Wydział EEIiA

semestr II rok akademicki 2005/2006

ocena _____

1. Przebieg ćwiczenia

Wiązka promieniowania mikrofalowego pochodzącego z nadajnika przechodząc przez podwójną szczelinę ulega dyfrakcji. Powstałe za przeszkodą fale interferują ze sobą. Wyszukujemy

punktów w przestrzeni, w których nałożone fale tworzą maksima i minima interferencyjne. Aby tego dokonać obracamy odbiornik mikrofalowy umieszczony na specjalnym goniometrze. W tych punktach mierzymy natężenie fali, a następnie sporządzamy wykres zależności natężenia od kąta I(Θ)

2. Wyniki pomiarów

Płytka d₁= 7,5 cm

kąt [°]	natężenie [mA]
0	1
5	0,2
10	0
15	0,04
20	0,5
25	0,7
30	0,02
35	0
40	0
45	0,08
50	0,14
55	0,04
60	0
65	0
70	0

I

Θ

Liczymy długości fal dla widocznych maksimów:

d - odległość środków szczelin Θ - kąt detekcji λ - długość padającej fali

n - liczba całkowita

a) dla n = 1

λ = (7,5 cm * sin(25°)) / 1 = 3,17 cm

b) dla n = 2 λ = (7,5 cm * sin(50°)) / 2 = 2,87 cm

Płytka d₂ = 10,5 cm

kąt [°]	natężenie [mA]
0	1
5	0,04
10	0,04
15	0,14
20	0,06
25	0,04
30	0,08
35	0,1
40	0,04
45	0,04
50	0,06
55	0,08
60	0,07
65	0,04
70	0,04

I

Θ

Liczymy długości fal dla widocznych maksimów

a) dla n = 1 λ = (10,5 cm * sin(15°)) / 1 = 2,71 cm

b) dla n = 2 λ = (10,5 cm * sin(35°)) / 2 = 3,01cm

c) dla n = 3 λ = λ = (10,5 cm * sin(55°)) / 3 = 2,86cm

3. Wnioski

Na podstawie otrzymanych wyników możemy wywnioskować, że fale padające mają długość ok. 3 cm . Mamy jednak do czynienia z błędem pomiarowym. Przyczynami niedokładności pomiarów mogły być:

- mała awaria urządzenia pomiarowego

- ruchy wykonywane przez osoby obok stanowiska, a tym samym trudności w obserwacji zjawiska dyfrakcji

Mateusz Marciniak

imię i nazwisko

nr indeksu 131205

Dominik Jasionowski

imię i nazwisko

nr indeksu 131175

Sylwester Gorazda

imię i nazwisko

nr indeksu 131158

Kod ćwiczenia	Tytuł ćwiczenia
E4 B	Badanie własności mikrofal Dyfrakcja na dwóch szczelinach

---