1. Opis przeprowadzonych pomiarów
Doświadczenie polegało na umieszczeniu w wiązce fal mikrofalowych różnego typu przedmiotów, począwszy od pryzmatu w postaci granulek polistyrenu skończywszy na innych przedmiotach np. papier, dykta, metal, tkanina ubrania.
2. Tabele
Tab. 1 - wyniki pomiarów
Przeszkoda |
[°] |
[rad] |
mA] |
bez pryzmatu |
180 |
3,157895 |
21 |
pryzmat bez granulek |
180 |
3,157895 |
21 |
pryzmat z granulkami |
165 |
2,894737 |
35 |
|
167 |
2,929825 |
24 |
|
168 |
2,947368 |
27 |
|
162 |
2,842105 |
26 |
|
161 |
2,824561 |
27 |
dykta |
180 |
3,157895 |
22 |
tkanina |
180 |
3,157895 |
25 |
3. Obliczenia
Współczynnik załamania granulek polistyrenowych
![]()
n1=1,00
![]()
Prędkość rozchodzenia się fal w granulacie polistyrenu
![]()
![]()
4. Obliczenia błędu
Obliczenia błędu współczynnika załamania
![]()
![]()
Obliczenia błędu prędkości


5. Wyniki końcowe
Prędkość mikrofal w granulacie polistyrenu
![]()
Współczynnik załamania promieniowania mikrofalowego dla granulek polistyrenowch
![]()
6. Wnioski
Doświadczenie to ukazało nam, iż niektóre materiały mają gorszą przenikalność dla wiązki fal mikrofalowych. Metal nie przepuszcza ich wcale. Największy współczynnik załamania otrzymaliśmy dla pryzmatu. Współczynnik który otrzymaliśmy w wyniku przeprowadzonych badań jest większy od wielkości współczynników załamania znanych z tablic, np. współczynnik załamania dla wody lub szkła.