ARTYLERIA MORSKA- III semestr, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO--III semestr


Uzbrojenie artyleryjskie i rakietowe okrętów.

1) Systemy uzbrojenia rakietowego, artyleryjskiego i rakietowo- artyl. okrętów MW RP. 2) Podstawowe dane taktyczno- techniczne (TT) i przeznaczenie wybranych sys. uzbrojenia.

W MW RP w skład uzbrojenia wchodzą:

W skład wchodzą: a) 14,5 mm wkm, b) 23mm- armata ZU-23-2M, c) 23mm- armata ZU-23-2MR (ZRA- zestaw rakietowo- artyl.) d) 30mm AK-230- armata okrętowa, e) 30 mm- AK-630 6 luf kalibru 30, f) 76mm- armata AK- 726 (276), g) 76mm- armata AK-176, h) Rakieta plot (W-P) RZ-61- tylko na ORP Warszawa, i) Rakieta strzała 2M, j) Rakiety P-15u, k) Rakiety P-20

Niszczyciel rakietowy- projektu 61 MP (typu Kaszub Mod)- ORP Warszawa 271- numer taktyczny):

- AK 726 *2, -AK 630 *4, -P 15/20 4*1, -RZ 61 2*2.

Dozorowiec projektu 620 (typu Kaszub) -ORP Kaszub 1240) : --ZU-23-2M *3, --AK-176M *1, --Strzała 2M *2.

Kuter rakietowy projektu 205 (typ Osa I ORP Puck 427): --AK-230 *2, --P-150 4*1, --Strzała- 2M *1.

DANE TT oraz przeznaczenie uzbrojenia: a) dwulufowa uniwersalna automat. armata 76,2mm AK-276 : -il.luf 2szt. -dł.lufy 59kalibrów, --masa pocisku 5,9kg, --masa naboju 16kg, --szybkostrzelność 90/min, --V pocz. pocisku 900 m/s,--zasięg max. 15700m, --zapas naboi 138szt.

b) Jednolufowa typu 76,2: --il. Luf 1 szt, --dł. Lufy 54 kalibry, --masa pocisku 5,9kg, --masa naboju 12,8kg, --szybkostrzelność 120-130strz/min, --V pocz pocisku 980m/s, --zasięg max 16000m, --zapas naboi 152 szt.

c) Przeciw okrętowe rakiety P-15 i -15U (woda- woda) -zasięg 40 km, --pręd. lotu 0,9Ma, --masa mat.wyb 450kg.

Oznakowanie amunicji artyleryjskiej: 1) Malowanie amunicji, 2) Znakowanie am., 3) Cechowanie am.

1) Podlegają zapalniki, łuski, woreczki, pociski, napłonniki. Istnieje malowanie ochronne- zabezpiecza ją i jej opakowanie przed wpływem warunków atmosfery. Używa się kolorów: -stalowy, -ghaki, -czarny. Nie maluje się wchodzących i środkujących. Malowanie rozpoznawcze:-- nanosi się różnokolorowe paski na elementy nabojów i opakowania, --stosowane poniżej pierścienia środkującego. CZARNY- p. dymny, BIAŁY- oświetlający, CZERWON- zapalający, zapalająco- smugowy, NIEBIESKI- przeciwbetonowy.

2) Znaki wagowe: N- normalny, LG- lżejszy od ciężaru N o więcej niż 3%, TŻ- cięższy od ciężaru N o więcej niż 3%. U- n. zespolony, W- n.wkładany, O- p.odłamkowy, F- p.burzący, OF- p.odłamkomo- burzący, OR- p. odłamkowo- smugowy, B- p.przeciwpancerny, BR- p. przeciwpancerno- smugowy, Z- p.zapalający, D- p. dymny, S-p. oświetlający, Z- pład. miotający w łusce, Z- pład. miotający w woreczku, KW- zapłonnik.

3) Cechowanie: Cechy- znaki wybite, wytłoczone na wszystkim oprócz woreczka, uzupełniają inf., których nie ma nanoszonych przez malowanie i znakowanie.

Transport i przechowywanie amunicji: a) zaopatrywanie okrętów w amunicję: -- przyjęcie amunicji: -instruktaż, -zabezpieczenie med./p.poż, --ogloszenie ALARMU BOJOWEGO- czerwona flaga BRAVO, --przyjęcie, --zapisanie w zeszycie komory amunicji, --zamknięcie i zameldowanie. b) komora amunicyjna: --temp.< 300,jeżeli wyższa - zraszanie. c) przechowywanie amunicji, d) Dyżurny komory: --szafka zamykana, --tablica ścienna do instrukcji, --sprzęt p.poż, --urządzenie do zraszania, zatapiana, --syst. wentylacji, --antystatyczne masy gumowe, --metryka komory, instrukcje.

WKM 14,5mm tzw. `'WRÓBEL'': wielkokalibrowy karabin maszynowy : 1) przeznaczenie i dane t-t, 2) Budowa i częściowe składanie, rozkładanie:

Służy do niszczenia niskolecących celów powietrznych, lekko pancernych celów naziemnych, śr. ogniowych i siły żywej przeciwnika. Szybkostrzelność: a)teoretyczna 1100/ min, b) praktyczna 300/min. Prędko., początkowa pocisku 980- 1010 m/s, kąt ostrzału: a) poziomego 3600, b) pionowego -150do + 900, zasięg ognia skutecznego: a) do celów opanc. 1000m, b) do celów powiet. 1500m, c) do skupionej siły żywej 2000m., waga 50,2 kg, ciężar PKM- 2 (podwójnie sprzężone WKM) z 300 nabojami 600kg. BUDOWA:

1) Lufa- służy do nadawania pociskowi kierunku lotu, 2) Osłona lufy- łączy podst. odrzutnika z kom. zamkową, ma podłużne okna do chłodzenia lufy powietrzem. 3) Odrzutnik- wraz z tłokiem zwiększa energię odrzutu lufy i tłumienia płomieni przy strzelaniu. 4) Kom. zamkowa- łączy zasadnicze cz. karabinu cz. ruchomych, zapewnia obrót tłoku zaporowego przy ryglowaniu i odryglowaniu lufy. 5) Pokrywa kom. zamkowej- zamyka kom. zamkową od góry. 6) Zamek- służy do wyciągania z donośnika i podawania do kom. nabojowej naboju, zaryglowania przewodu lufy podczas strzału, spowodowania strzału, wyciągnięcia i wyrzucenia łuski i uruchomienia urz. donoszącego taśmę. 7) Urz. spustowe- napina i zwalnia zamek oraz powstrzymuje tylec od obrotu względem kom. zamkowej. 8) Tylec- tylna ściana kom. zamkowej i opora sprężyny powrotnej. W tylcu znajduje się zderzak.

KOLEJNOŚĆ rozkładania: 1) odłączyć lufę z osłoną od kom. zamkowej. 2) odł. pokrywę od osłony zamkowej. 3) odł. kom. zamkową od kołyski. 4) odł. tylec od kom. zamkowej. 5) wyjąć sprężynę powrotną z kom. zamkowej. 6) odł. urz. spustowe. 7)odł. osłony okien od kom. zamkowej. 8) wyjąć zamek. 9)odł. donośnik od kom. zamkowej. 10) odł. zamek. 11)odł. mechanizm donośnika. 12) odł. odrzutnik od osłony lufy.

23 mm armata morska: Używana jest w Morskim Zest. Rakietowo- Artyleryjskim ZU-23-2MR. Służy do zwalczania obiektów powiet. niskolecących, manewrujących i nieruchomych oraz lekko opancerzonych celów nawodnych i nabrzeżnych oraz rażenia siły żywej. Jest to podwójna, samoczynna armata p. lot. z rakietami samonaprowadzającymi na podczerwień. 23 mm armata (2A14)

a) prowadzenie ognia do celów powiet: --poruszających się z Vmax.=450m/s, --na wys. 100- 1500m, --do odl. 2,5 km, --przy temp. otoczenia -300 d0 +500 , b) prowadzenie ognia do celów naziemnych z odl. do 2 km. Po oddaniu 120- 150 strzałów, przerwa 10- 15s na ostudzenie.

DANE TT zestawu ZU-23-2MR: 1) masa- 2500kg, 2) l. automatów- 2 szt. 3),żywotność autom.- 6000 strz. 4) kaliber- 23mm. 5) żyw. lufy- 3000strz. 6) masa- 81kg. 7) chłodzenie lufy- ciecz, 8) masa naboju- 450g. 9) masa pocisku- 190g. 10) pręd. początk. V0- 950/1000 m/s. 11) szybkostrzel.teort.(z2szt.)- 1700/2170 strz/min, prakt-400

Armata 30mm AK- 230: Przeznaczenie: 1) uzbroj. kutrów i innych ok. MW. 2) razi cele nawodne i powietrzne w odl. kątowej do 4km. 3) przeładowanie, włączenie i wyłączenie zasilania, śledzenie prawidłowego działania w czasie strzelania sterowanie mech. naprowadzania, śledzenie celu, otwarcie i przerwanie ognia z gł. stanowiska kierowania ogniem (GSKO) i stacji radiolokacyjnej MR- 104. DANE TT: kaliber- 30mm, szybkostrzl.- 1000 strz/min, pręd. począt.- 1050 m/s. Budowa i za. działania: Działanie polega na wykorzystaniu en. krótkiego odrzutu cz. ruchomych (lufy, obsady zamkowej i połączonych z nimi części). NN-30 typu bębnowego, bęben obrotowy z 4 symetrycznie rozmieszczonymi komorami nabojowymi, z których każda kolejno przed wystrzałem podchodzi z nabojem do przewodu lufy i ustawia się dokładnie wzdłuż osi lufy. 4 kom. bębna umożliwiają przygotowanie i wykonanie strzału:- I kom. nabojowa- jest bezpośrednio naprzeciw lufy, wykorzystana do dokonania wystrzału. II kom. nabojowa- wyrzuca łuskę za pomocą gazów prochowych do doprowadzonych z odrzutnika., III kom.- wstępne dosłanie naboju do komory. IV kom- końcowe dosłanie naboju do komory. Takie rozwiązanie umożliwia jednoczesne dokonanie wystrzału, wyrzucenie łuski i dosłanie naboju przez co uzyskuje się większą szybkostrzelność. Regulowanie przewodu lufy następuje poprzez obrót bębna. Łuska wyrzucana jest za pomocą g. prochowych doprowadzonych z odrzutnika. Nabój dosyłany jest do kom. nabojowej przez sprężone powietrze. Odpalenie naboju następuje pod wpływem pr. elektr. z łącznika obwodu (24-26V)

BUDOWA: 1) Zespół wahadłowy: umacnia się na nim 2 automaty i ustawia się je w płaszczyźnie pionowej. Skład:- kołyska, -ruchoma tarcza ochronna, przednie połączenie automatów. 2) Zesp. obrotowy- naprowa automat w płaszczyźnie poziomej. Skład: -tarcza ochronna, -mechanizm ryglowania marszowego. 3) Zesp. nieruchomy- fundament dla zesp. obrotowego, łączy armatę z pokładem. Skład: -poj. amunicji.

Armata składa się z dwóch automatów umożliwiających ciągłe podawanie nabojów z nieruchomego podajnika znajdującego się pod zesp. obrotowym. W czasie strzelania łuski i ogniwa taśmy spadają. Jej budowa zapewnia chłodzenie luf w czasie strzelania.

Systemy kierowania pociskami rakietowymi.

Efektywność syst. zależy od dokładności syst. kierowania

Syst. kierowania- zesp. urz. kierujących wyrzutnią i pociskiem przed, w trakcie wystrzału i podczas naprowadzania. Składa się z ukł. określających: a) położenie pocisku i celu, b) tor lotu niezbędny do spotkania się z celem, c) kadłub pocisku, d) ukł. wykonawczy.

Jeśli rzeczywiste położenie pocisku pokrywa się z wielk. zadaną do naprowadzania pocisku na cel, wtedy leci on po właściwym torze. Porównanie tych położeń odbywa się w ukł. porównującym i przeliczającym, do którego wielk. te są dostarczane w postaci syg. elektr. na tej podstawie wypracowane są decyzje o uruchamianiu serwomechanizmów lub urz. pneumatycznych, które pod wpływem tych danych wychylają w odpowiednim kier. stery pocisku—jest to UKŁ. WYKONAWCZY (z tyłu pocisku). Wszystkie ukł. syst. kier. są w każdym pocisku kier. ukł. określ. wielk. zadaną. Ukł. ten to kompleks urz. określających położenie pocisku w przestrzeni w stosunku do celu i obliczanie toru pocisku do punktu spotkania się z celem. W jego skład wchodzą: a) okrętowe, lotnicze, naziemne stacje naprowadzania, b) człony naprowadzania w pocisku, c) urz. liczące.

RYS. schemat blokowy ogólnego ukł. Kierowania.

Podział syst. kierowania: 1) Autonomiczne (programowe)

- automatyczne, -bezwładnościowe(inercyjne), -grawita-cyjne, -topograficzne, - astronomiczne, -radioastronomi-

czne, - radionawigacyjne. Syg. kier. wypracowywane są przez aparaturę umieszczoną w rakiecie, lecz po starcie nie otrzymuje żadnych inf. od stanowiska dowodzenia i od celu. 2) Telekierowania (zdalne): a) Sposoby kontroli: -wzrokowy, -optyczny, -telewizyjny, -termolokacyjny, -radiolokacyjny. b) Sposoby kierowania: -przewodowy, -radiowy, -radiolokacyjny. c) Sposoby wypracowania komend: -ręczny (joystik),-półautomatyczny,-automatyczny

Tor lotu rakiety określa stacja naprowadzania znajdująca się na stanowisku kierowania. 3) Samonaprowadzanie: A) Bierne (pasywne): -radiolokacyjne, -termiczne (w podczerwieni). Rakieta czeka na promieniowanie, szuka tych promieni. B) Półaktywne (półczynne): radiolokacyjne. Rakieta wysyła promienie i czeka na ich odbicie. C) Czynne (aktywne):-radiolokacyjne, -hydroakustyczne.

Posiada aparaturę do automat. śledzenia celu, określającą automatycznie położenie rakiety w stosunku do celu. 4) Kombinowane: zastoso. kilku syst. kier. dla jednego pocisku, każdego na wydzielonym odcinku toru w zależności od możliwości efektywnej pracy). Proces naprowadzania dzielimy na 2 lub 3 fazy w zależności od l. wykorzystywanych sposobów naprowadzania. Stosuje się kilka s. kierowania dla jednego pocisku, każdego na wydzielonym odc. toru w zależności od możliwości efektywnej pracy. Stosowane jest w celu wykorzystania dodatnich cech wszystkich systemów. FAZY te pokrywają się z etapami lotu pocisku: I Faza startowa- naprowadzania startowe, II Faza kier. zasadniczego- naprowadzanie na środkowym odcinku lotu. III Faza końcowa- naprowadzanie końcowe.

Kierowanie topograficzne: ciągłe, elektroniczne porównywanie terenu z uprzednio przygotowanym obrazem.

Kierowanie automatyczne: pomiar odchyleń w odległości i kierunku od zaplanowanego toru. Urz. sterujące samoczynnie reaguje na wszelkie zbaczanie z kursu. Kier. określa się najczęściej z żyro odpowiednio zorientowanego i służącego jako ukł. odniesienia.

Amunicja artyleryjska na okrętach: 1) 23mm nb OFZT, 2) 23mm nb BZT, 3) 23mm nb szkolne i treningowe.

OFZT- odłamkowo -burząco -zapalająco -smugowy.

BZT- p. pancerno -zapalająco -smugowy.

4) 30mm OFZ, 5) 30mm OF, 6) 30mm OT ( oświetla tor lotu). Dla 1,2 zapalniki: -typu mech. z krótką zwłoką i samolikwidatorem. Są to dwa zapalniki: -MG-25, KW-3

O- odłamkowy: stosunek skorupy do mat. wybuchowego jest duży, pocisk jest specjalnie nacinany.

F- burzący: il.mat. burzącego do całości sięga nawet 90%

Z- zapalający: posiada mat. zapalający, np. fosfor

T- smugowy: oświetla tor ostrzału, np. co 5 wystrzałów.

Dla amunicji typu 30mm mamy zapalniki: - MD 30 (denny), -EKW 2 (elektryczny) .

Uzbrojenie artyleryjskie i rakietowe okrętów.

1) Systemy uzbrojenia rakietowego, artyleryjskiego i rakietowo- artyl. okrętów MW RP. 2) Podstawowe dane taktyczno- techniczne (TT) i przeznaczenie wybranych sys. uzbrojenia.

W MW RP w skład uzbrojenia wchodzą:

W skład wchodzą: a) 14,5 mm wkm, b) 23mm- armata ZU-23-2M, c) 23mm- armata ZU-23-2MR (ZRA- zestaw rakietowo- artyl.) d) 30mm AK-230- armata okrętowa, e) 30 mm- AK-630 6 luf kalibru 30, f) 76mm- armata AK- 726 (276), g) 76mm- armata AK-176, h) Rakieta plot (W-P) RZ-61- tylko na ORP Warszawa, i) Rakieta strzała 2M, j) Rakiety P-15u, k) Rakiety P-20

Niszczyciel rakietowy- projektu 61 MP (typu Kaszub Mod)- ORP Warszawa 271- numer taktyczny):

- AK 726 *2, -AK 630 *4, -P 15/20 4*1, -RZ 61 2*2.

Dozorowiec projektu 620 (typu Kaszub) -ORP Kaszub 1240) : --ZU-23-2M *3, --AK-176M *1, --Strzała 2M *2.

Kuter rakietowy projektu 205 (typ Osa I ORP Puck 427): --AK-230 *2, --P-150 4*1, --Strzała- 2M *1.

DANE TT oraz przeznaczenie uzbrojenia: a) dwulufowa uniwersalna automat. armata 76,2mm AK-276 : -il.luf 2szt. -dł.lufy 59kalibrów, --masa pocisku 5,9kg, --masa naboju 16kg, --szybkostrzelność 90/min, --V pocz. pocisku 900 m/s,--zasięg max. 15700m, --zapas naboi 138szt.

b) Jednolufowa typu 76,2: --il. Luf 1 szt, --dł. Lufy 54 kalibry, --masa pocisku 5,9kg, --masa naboju 12,8kg, --szybkostrzelność 120-130strz/min, --V pocz pocisku 980m/s, --zasięg max 16000m, --zapas naboi 152 szt.

c) Przeciw okrętowe rakiety P-15 i -15U (woda- woda) -zasięg 40 km, --pręd. lotu 0,9Ma, --masa mat.wyb 450kg.

Oznakowanie amunicji artyleryjskiej: 1) Malowanie amunicji, 2) Znakowanie am., 3) Cechowanie am.

1) Podlegają zapalniki, łuski, woreczki, pociski, napłonniki. Istnieje malowanie ochronne- zabezpiecza ją i jej opakowanie przed wpływem warunków atmosfery. Używa się kolorów: -stalowy, -ghaki, -czarny. Nie maluje się wchodzących i środkujących. Malowanie rozpoznawcze:-- nanosi się różnokolorowe paski na elementy nabojów i opakowania, --stosowane poniżej pierścienia środkującego. CZARNY- p. dymny, BIAŁY- oświetlający, CZERWON- zapalający, zapalająco- smugowy, NIEBIESKI- przeciwbetonowy.

2) Znaki wagowe: N- normalny, LG- lżejszy od ciężaru N o więcej niż 3%, TŻ- cięższy od ciężaru N o więcej niż 3%. U- n. zespolony, W- n.wkładany, O- p.odłamkowy, F- p.burzący, OF- p.odłamkomo- burzący, OR- p. odłamkowo- smugowy, B- p.przeciwpancerny, BR- p. przeciwpancerno- smugowy, Z- p.zapalający, D- p. dymny, S-p. oświetlający, Z- pład. miotający w łusce, Z- pład. miotający w woreczku, KW- zapłonnik.

3) Cechowanie: Cechy- znaki wybite, wytłoczone na wszystkim oprócz woreczka, uzupełniają inf., których nie ma nanoszonych przez malowanie i znakowanie.

Transport i przechowywanie amunicji: a) zaopatrywanie okrętów w amunicję: -- przyjęcie amunicji: -instruktaż, -zabezpieczenie med./p.poż, --ogloszenie ALARMU BOJOWEGO- czerwona flaga BRAVO, --przyjęcie, --zapisanie w zeszycie komory amunicji, --zamknięcie i zameldowanie. b) komora amunicyjna: --temp.< 300,jeżeli wyższa - zraszanie. c) przechowywanie amunicji, d) Dyżurny komory: --szafka zamykana, --tablica ścienna do instrukcji, --sprzęt p.poż, --urządzenie do zraszania, zatapiana, --syst. wentylacji, --antystatyczne masy gumowe, --metryka komory, instrukcje.

WKM 14,5mm tzw. `'WRÓBEL'': wielkokalibrowy karabin maszynowy : 1) przeznaczenie i dane t-t, 2) Budowa i częściowe składanie, rozkładanie:

Służy do niszczenia niskolecących celów powietrznych, lekko pancernych celów naziemnych, śr. ogniowych i siły żywej przeciwnika. Szybkostrzelność: a)teoretyczna 1100/ min, b) praktyczna 300/min. Prędko., początkowa pocisku 980- 1010 m/s, kąt ostrzału: a) poziomego 3600, b) pionowego -150do + 900, zasięg ognia skutecznego: a) do celów opanc. 1000m, b) do celów powiet. 1500m, c) do skupionej siły żywej 2000m., waga 50,2 kg, ciężar PKM- 2 (podwójnie sprzężone WKM) z 300 nabojami 600kg. BUDOWA:

1) Lufa- służy do nadawania pociskowi kierunku lotu, 2) Osłona lufy- łączy podst. odrzutnika z kom. zamkową, ma podłużne okna do chłodzenia lufy powietrzem. 3) Odrzutnik- wraz z tłokiem zwiększa energię odrzutu lufy i tłumienia płomieni przy strzelaniu. 4) Kom. zamkowa- łączy zasadnicze cz. karabinu cz. ruchomych, zapewnia obrót tłoku zaporowego przy ryglowaniu i odryglowaniu lufy. 5) Pokrywa kom. zamkowej- zamyka kom. zamkową od góry. 6) Zamek- służy do wyciągania z donośnika i podawania do kom. nabojowej naboju, zaryglowania przewodu lufy podczas strzału, spowodowania strzału, wyciągnięcia i wyrzucenia łuski i uruchomienia urz. donoszącego taśmę. 7) Urz. spustowe- napina i zwalnia zamek oraz powstrzymuje tylec od obrotu względem kom. zamkowej. 8) Tylec- tylna ściana kom. zamkowej i opora sprężyny powrotnej. W tylcu znajduje się zderzak.

KOLEJNOŚĆ rozkładania: 1) odłączyć lufę z osłoną od kom. zamkowej. 2) odł. pokrywę od osłony zamkowej. 3) odł. kom. zamkową od kołyski. 4) odł. tylec od kom. zamkowej. 5) wyjąć sprężynę powrotną z kom. zamkowej. 6) odł. urz. spustowe. 7)odł. osłony okien od kom. zamkowej. 8) wyjąć zamek. 9)odł. donośnik od kom. zamkowej. 10) odł. zamek. 11)odł. mechanizm donośnika. 12) odł. odrzutnik od osłony lufy.

23 mm armata morska: Używana jest w Morskim Zest. Rakietowo- Artyleryjskim ZU-23-2MR. Służy do zwalczania obiektów powiet. niskolecących, manewrujących i nieruchomych oraz lekko opancerzonych celów nawodnych i nabrzeżnych oraz rażenia siły żywej. Jest to podwójna, samoczynna armata p. lot. z rakietami samonaprowadzającymi na podczerwień. 23 mm armata (2A14)

a) prowadzenie ognia do celów powiet: --poruszających się z Vmax.=450m/s, --na wys. 100- 1500m, --do odl. 2,5 km, --przy temp. otoczenia -300 d0 +500 , b) prowadzenie ognia do celów naziemnych z odl. do 2 km. Po oddaniu 120- 150 strzałów, przerwa 10- 15s na ostudzenie.

DANE TT zestawu ZU-23-2MR: 1) masa- 2500kg, 2) l. automatów- 2 szt. 3),żywotność autom.- 6000 strz. 4) kaliber- 23mm. 5) żyw. lufy- 3000strz. 6) masa- 81kg. 7) chłodzenie lufy- ciecz, 8) masa naboju- 450g. 9) masa pocisku- 190g. 10) pręd. początk. V0- 950/1000 m/s. 11) szybkostrzel.teort.(z2szt.)- 1700/2170 strz/min, prakt-400

Armata 30mm AK- 230: Przeznaczenie: 1) uzbroj. kutrów i innych ok. MW. 2) razi cele nawodne i powietrzne w odl. kątowej do 4km. 3) przeładowanie, włączenie i wyłączenie zasilania, śledzenie prawidłowego działania w czasie strzelania sterowanie mech. naprowadzania, śledzenie celu, otwarcie i przerwanie ognia z gł. stanowiska kierowania ogniem (GSKO) i stacji radiolokacyjnej MR- 104. DANE TT: kaliber- 30mm, szybkostrzl.- 1000 strz/min, pręd. począt.- 1050 m/s. Budowa i za. działania: Działanie polega na wykorzystaniu en. krótkiego odrzutu cz. ruchomych (lufy, obsady zamkowej i połączonych z nimi części). NN-30 typu bębnowego, bęben obrotowy z 4 symetrycznie rozmieszczonymi komorami nabojowymi, z których każda kolejno przed wystrzałem podchodzi z nabojem do przewodu lufy i ustawia się dokładnie wzdłuż osi lufy. 4 kom. bębna umożliwiają przygotowanie i wykonanie strzału:- I kom. nabojowa- jest bezpośrednio naprzeciw lufy, wykorzystana do dokonania wystrzału. II kom. nabojowa- wyrzuca łuskę za pomocą gazów prochowych do doprowadzonych z odrzutnika., III kom.- wstępne dosłanie naboju do komory. IV kom- końcowe dosłanie naboju do komory. Takie rozwiązanie umożliwia jednoczesne dokonanie wystrzału, wyrzucenie łuski i dosłanie naboju przez co uzyskuje się większą szybkostrzelność. Regulowanie przewodu lufy następuje poprzez obrót bębna. Łuska wyrzucana jest za pomocą g. prochowych doprowadzonych z odrzutnika. Nabój dosyłany jest do kom. nabojowej przez sprężone powietrze. Odpalenie naboju następuje pod wpływem pr. elektr. z łącznika obwodu (24-26V)

BUDOWA: 1) Zespół wahadłowy: umacnia się na nim 2 automaty i ustawia się je w płaszczyźnie pionowej. Skład:- kołyska, -ruchoma tarcza ochronna, przednie połączenie automatów. 2) Zesp. obrotowy- naprowa automat w płaszczyźnie poziomej. Skład: -tarcza ochronna, -mechanizm ryglowania marszowego. 3) Zesp. nieruchomy- fundament dla zesp. obrotowego, łączy armatę z pokładem. Skład: -poj. amunicji.

Armata składa się z dwóch automatów umożliwiających ciągłe podawanie nabojów z nieruchomego podajnika znajdującego się pod zesp. obrotowym. W czasie strzelania łuski i ogniwa taśmy spadają. Jej budowa zapewnia chłodzenie luf w czasie strzelania.

Systemy kierowania pociskami rakietowymi.

Efektywność syst. zależy od dokładności syst. kierowania

Syst. kierowania- zesp. urz. kierujących wyrzutnią i pociskiem przed, w trakcie wystrzału i podczas naprowadzania. Składa się z ukł. określających: a) położenie pocisku i celu, b) tor lotu niezbędny do spotkania się z celem, c) kadłub pocisku, d) ukł. wykonawczy.

Jeśli rzeczywiste położenie pocisku pokrywa się z wielk. zadaną do naprowadzania pocisku na cel, wtedy leci on po właściwym torze. Porównanie tych położeń odbywa się w ukł. porównującym i przeliczającym, do którego wielk. te są dostarczane w postaci syg. elektr. na tej podstawie wypracowane są decyzje o uruchamianiu serwomechanizmów lub urz. pneumatycznych, które pod wpływem tych danych wychylają w odpowiednim kier. stery pocisku—jest to UKŁ. WYKONAWCZY (z tyłu pocisku). Wszystkie ukł. syst. kier. są w każdym pocisku kier. ukł. określ. wielk. zadaną. Ukł. ten to kompleks urz. określających położenie pocisku w przestrzeni w stosunku do celu i obliczanie toru pocisku do punktu spotkania się z celem. W jego skład wchodzą: a) okrętowe, lotnicze, naziemne stacje naprowadzania, b) człony naprowadzania w pocisku, c) urz. liczące.

RYS. schemat blokowy ogólnego ukł. Kierowania.

Podział syst. kierowania: 1) Autonomiczne (programowe)

- automatyczne, -bezwładnościowe(inercyjne), -grawita-cyjne, -topograficzne, - astronomiczne, -radioastronomi-

czne, - radionawigacyjne. Syg. kier. wypracowywane są przez aparaturę umieszczoną w rakiecie, lecz po starcie nie otrzymuje żadnych inf. od stanowiska dowodzenia i od celu. 2) Telekierowania (zdalne): a) Sposoby kontroli: -wzrokowy, -optyczny, -telewizyjny, -termolokacyjny, -radiolokacyjny. b) Sposoby kierowania: -przewodowy, -radiowy, -radiolokacyjny. c) Sposoby wypracowania komend: -ręczny (joystik),-półautomatyczny,-automatyczny

Tor lotu rakiety określa stacja naprowadzania znajdująca się na stanowisku kierowania. 3) Samonaprowadzanie: A) Bierne (pasywne): -radiolokacyjne, -termiczne (w podczerwieni). Rakieta czeka na promieniowanie, szuka tych promieni. B) Półaktywne (półczynne): radiolokacyjne. Rakieta wysyła promienie i czeka na ich odbicie. C) Czynne (aktywne):-radiolokacyjne, -hydroakustyczne.

Posiada aparaturę do automat. śledzenia celu, określającą automatycznie położenie rakiety w stosunku do celu. 4) Kombinowane: zastoso. kilku syst. kier. dla jednego pocisku, każdego na wydzielonym odcinku toru w zależności od możliwości efektywnej pracy). Proces naprowadzania dzielimy na 2 lub 3 fazy w zależności od l. wykorzystywanych sposobów naprowadzania. Stosuje się kilka s. kierowania dla jednego pocisku, każdego na wydzielonym odc. toru w zależności od możliwości efektywnej pracy. Stosowane jest w celu wykorzystania dodatnich cech wszystkich systemów. FAZY te pokrywają się z etapami lotu pocisku: I Faza startowa- naprowadzania startowe, II Faza kier. zasadniczego- naprowadzanie na środkowym odcinku lotu. III Faza końcowa- naprowadzanie końcowe.

Kierowanie topograficzne: ciągłe, elektroniczne porównywanie terenu z uprzednio przygotowanym obrazem.

Kierowanie automatyczne: pomiar odchyleń w odległości i kierunku od zaplanowanego toru. Urz. sterujące samoczynnie reaguje na wszelkie zbaczanie z kursu. Kier. określa się najczęściej z żyro odpowiednio zorientowanego i służącego jako ukł. odniesienia.

Amunicja artyleryjska na okrętach: 1) 23mm nb OFZT, 2) 23mm nb BZT, 3) 23mm nb szkolne i treningowe.

OFZT- odłamkowo -burząco -zapalająco -smugowy.

BZT- p. pancerno -zapalająco -smugowy.

4) 30mm OFZ, 5) 30mm OF, 6) 30mm OT ( oświetla tor lotu). Dla 1,2 zapalniki: -typu mech. z krótką zwłoką i samolikwidatorem. Są to dwa zapalniki: -MG-25, KW-3

O- odłamkowy: stosunek skorupy do mat. wybuchowego jest duży, pocisk jest specjalnie nacinany.

F- burzący: il.mat. burzącego do całości sięga nawet 90%

Z- zapalający: posiada mat. zapalający, np. fosfor

T- smugowy: oświetla tor ostrzału, np. co 5 wystrzałów.

Dla amunicji typu 30mm mamy zapalniki: - MD 30 (denny), -EKW 2 (elektryczny) .



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ARTYLERIA MORSKA- III semestr, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO--III semestr
ARTYLERIA- POPRAWIONA, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO--III semestr
ZASADY DZIAŁAŃ BOJOWYCH- III SEMESTR, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
BROŃ PODWODNA- III SEMESTR, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO--III semestr
BROŃ PODWODNA- III SEMESTR, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO--III semestr
Artyleria morska II kolokwium, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
Artyleria morska I kolokwium, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
UO, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, 1 semestr
OBRONA PRZECIWCHEMICZNA, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO-IV semestr
KOMUNIKACJA MORSKA, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, WOJSKO-IV semestr
Regulaminy pytania kontrolne, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, 1 semestr
Artyleria Morska - ściąga cz3, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
taktyka, Akademia Morska Szczecin, Wojsko, 1 semestr
Artyleria morska II kolokwium, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
Artyleria morska I kolokwium, Akademia Morska Szczecin, Wojsko
Geografia morza-sciaga, Akademia Morska Szczecin, Wojsko

więcej podobnych podstron