Artyleria Morska - ściąga cz.3
10. Co nazywamy pociskiem. Podział i charakterystyka pocisków
11. Grupy systemów kierowania
12. Autonomiczny i grawitacyjny system kierowania
13. Ogólny system kierowania (omów elementy)
10. Pocisk rakietowy jest bezzałogowym aparatem latającym, który służy do przeniesienia ładunku bojowego do celu i rażenia go tym ładunkiem.
Składa się on z następujących elementów:
1) głowicy bojowej, 2) odrzutnego układu rakietowego,
3) kadłuba, 4) urządzenia stabilizującego lot, 5) układu samoczynnie naprowadzającego na cel.
Podział pocisków według kryteri:
w zależności od charakteru lotu
- balistyczne
- kierowane - wyposażone w urządzenia zdolne do zmiany toru lotu za pośrednictwem układu sterowania zgodnie z danymi systemu zdalnego kierowania, założonym programem lub według danych układu samonaprowadzania
- rakiety niekierowane
2. według miejsca startu i miejsca lądowania (woda, głębina wodna, ziemia, powietrze, przestrzeń kosmiczna - wszystkie możliwe ich kombinacje)
3. w zależności od wykorzystywanych działań bojowych:
1) taktyczne pociski rakietowe do 150km
2) operacyjne pociski rakietowe 150-1000km
3) strategiczne pociski rakietowe
- balistyczne średniego zasięgu 1000-5000km
- balistyczne dalekiego zasięgu (międzykontynentalne) 5000-10000km
- rakietowe kosmiczne (orbitalne) montowane na okrętach podwodnych
- pociski rakietowe obrony powietrznej
- antyrakiety
4. ze względu na przeznaczenie
- naziemne
- przeciwlotnicze
- lotnicze
- morskie (rakieto-torpedy)
11. Grupy systemów kierowania:
1. autonomiczne (programowe) systemy kierowania
- automatyczne (programowe)
- bezwładnościowe (inercyjne)
- grawitacyjne
- topograficzne
- astronawigacyjne
- radiowo nawigacyjne
2. telekierowane (zdalne kierowanie)
sposoby kontroli
- wzrokowy
- optyczny
- telewizyjny
- termo lokacyjny
- radiolokacyjny
sposoby kierowania
a) przewody - ręczny
b) radiowy - półautomatyczny
c) radiolokacyjny - automatyczny
3. kombinowane - zastosowanie kilku systemów kierowania dla jednego pocisku, każdego na określonym odcinku toru lotu w zależności od możliwości efektywnej pracy
proces naprowadzania rakiety na 2-3 fazy
1 faza naprowadzania początkowego - faza startowa
2 faza na środkowym odcinku lotu (na etapie zbliżania) - faza kierowania zasadnicza
3 faza naprowadzania końcowego - faza końcowa
12. Autonomiczny i grawitacyjny system kierowania
Kierowanie autonomiczne - sygnały kierowania wprowadzane przez aparaturę zamontowaną w rakiecie przy czym aparatura po starcie nie otrzymuje żadnych informacji ze stanowiska dowodzenia i od celu. Naprowadzanie na cel może być wykonywane po zaprogramowany torze lotu. Systemy autonomiczne posiadają najwyższą odporność na zakłócenia wynikające z niezależności od systemów łączności i stanowiska dowodzenia.
Kierowanie grawitacyjne - wykorzystanie przyciągania ziemskiego, pozwala przy zastosowaniu Wahadła matematycznego w sposób ciągły uzyskać pomiar kąta między linią pionu a stałą płaszczyzną odniesienia
(miejsce startu, cel, środek Ziemi → punkty odniesienia)
13. Ogólny system kierowania (omów elementy)