GŁUSI I NIEDOSŁYSZĄCY
PODSTAWY SURDOPEDAGOGIKI
NARZĄD SŁUCHU:
Część percepcyjna:
- ucho zewnętrzne - wychwytywanie i kierowanie dźwięków na błonę bębenkową
-ucho środkowe - przenoszenie drgań do ucha wewnętrznego
Ucho wewnętrzne:
- przekształcanie dźwięków na impulsy bioelektryczne
- nerw słuchowy
- ośrodek słuchu - płat skroniowy
ROLA SŁUCHU:
odbiór mowy dźwiękowej, uczenie się mowy dźwiękowej przez naśladownictwo
orientacja w przestrzeni
komunikacja szybka, precyzyjna, typowa dla ludzi
stymulacja rozwoju myślenia abstrakcyjnego
doznania estetyczne
PODSTAWOWE TERMINY:
GŁUSI, NIESŁYSZĄCY:
- osoby. które nie mogą nauczyć się mowy w sposób naturalny
GŁUCHONIEMY
- osoba, która na skutek głuchoty nie opanowała mowy, nie posługuje się nią i nie rozumie jej na drodze odczytywania z ust
NIEDOSŁYSZĄCY
- osoba, która pomimo ubytków słuchu można opanować w sposób naturalny. Może słyszeć i rozumieć mowę ustną z pomocą protezy słuchowej.
GŁUCHOTA
- całkowite zniesienie czynności narządów słuchu lub głębokie ich uszkodzenie, które ogranicza lub utrudnia pomimo korekcji protezą orientację w przestrzeni i porozumiewanie się. Należą do tej grupy osoby z głębokim i znacznym uszkodzeniem słuchu.
NIEDOSŁUCH
- uszkodzenie słuchu, które można skorygować przy pomocy aparatu słuchowego, niepowodujące większych ograniczeń i trudności w porozumiewaniu się ze słyszącymi. Należą do tej grupy osoby z lekkim i umiarkowanym uszkodzeniem słuchu.
PRZYCZYNY USZKODZEŃ SŁUCHU:
Czynniki działające przed poczęciem (genetyczne)
- głuchota może być dziedziczona recesywnie lub dominująco, jest sprzężona z płcią (mężczyźni częściej) i taka może rozwinąć się nawet około 15-30 r.ż.
Czynniki działające w toku życia płodowego
- choroby kobiety ciężarnej - różyczka, kiła, złe warunki zdrowotne i psychiczne, zatrucie, konflikt serologiczny, antybiotyki ototoksyczne
Czynniki okołoporodowe
Czynniki działające w toku życia osobniczego
- choroby i urazy narządu słuchu
KRYTERIA KLASYFIKACJI USZKODZEŃ SŁUCHU:
RODZAJ CZYNNIKA - LOKALIZACJA
- wewnątrzpochodna (endogenna)
- zewnątrzpochodna (egzogenna)
ETAP ROZWOJU MOWY:
- głuchota prelingwalna - przed opanowaniem języka (przed 2-3 r.ż.)
- głuchota interlingwalna - gdy dziecko uczy się mowy, ale nie opanowało jeszcze całego systemu symboli słownych, związków między wyrazami, gramatyki (3-5 r.ż.)
- głuchota postlingwalna - po 5 r.ż.
ETAP SYKU ŻYCIA
- wrodzona - głusi
- nabyta - ogłuchli
LOKALIZACJA USZKODZENIA
* uszkodzenia obwodowe
- przewodzeniowe (ucho zewnętrzne i środkowe),odbiorcze (ucho wewnętrzne), mieszane
* uszkodzenia centralnej drogi słuchu
- przedłużenia nerwu słuchowego i ośrodka słuchu w mózgu w płacie skroniowym
STOPIEŃ UTRATY SŁUCHU LUB UBYTEK SŁUCHU W DECYBELACH:
SKUTKI USZKODZEŃ SŁUCHU:
SFERA RUCHOWA:
zaburzenia chodu przy uszkodzeniu narządu równowagi
trudności w orientacji
szuranie stopami przy chodzeniu (głuchota głęboka)
mniejsza sprawność ruch.- słabsza koordynacja statyczna i dynamiczna, szybkość i precyzja ruchu
częstsza leworęczność
SFERA POZNAWCZA:
niemożność odbioru doznać słuchowych - trudności w orientacji
opóźnienie rozwoju intelektualnego - z powodu trudności w opanowaniu mowy
trudności w opanowaniu mowy w sposób naturalny
kompensacyjna rola wzroku, zmysłu wibracji i dotyku
spostrzeżenia - charakter synkretyczny - zwracanie uwagi na to, co silniej rzuca się w oczy, chociaż może być mniej istotne
dostrzeganie w obiektach tego, co jest specyficzne i indywidualne, a nie tego, co ogólne i rodzajowe
brak lub niedokładność spostrzeżeń powoduje niedokładność wyobrażeń
zapamiętywanie mechaniczne, bez kojarzenia, co sprawia, że opanowany materiał nie jest operatywny
myślenie - u osób nie posługujących się mową dłuższe utrzymywanie się myślenia konkretnego, sytuacyjnego, egocentryzmu
SFERA EMOCJONALNA:
kształtowanie się osobowości w warunkach trudności
opóźnienie rozwoju uczuć wyższych (pochodna rozwoju myślenia abstrakcyjnego
niestałość emocjonalna, konfliktowość, drażliwość, brak autokrytycyzmu
SFERA SPOŁECZNA:
izolacja
zawężenie styczności do grupy podobnych
poczucie mniejszej wartości, unikanie sytuacji mówienia
REWALIDACJA:
diagnoza - wczesna, kompleksowa, specjalistyczna
nauka technik porozumiewania się
korekty operacyjne (implanty ślimakowe)
pomoce techniczne
kompetencje społeczne(uświadomienie dźwięków - np. mlaskanie)
wszechstronny rozwój
DIAGNOZA - ETAPY I TYPY
I ETAP - diagnoza medyczna
- określenie rodzaju i stopnia, przyczyny lokalizacja, wiek, w którym doszło do uszkodzenia, możliwość leczenia, użycia pomocy technicznych
II ETAP - diagnoza psychologiczno-socjalna
- ocena rozwoju psychoruchowego i ocena relacji w rodzinie
III ETAP - diagnoza logopedyczna
- poziom komunikacji z otoczeniem, wskazania preferowanych sposobów komunikacji
IV ETAP - diagnoza pedagogiczna
- określa szanse w przyswojeniu umiejętności czytania i pisania
TECHNIKI POROZUMIEWANIA SIĘ:
język migowy - ideograficzny
daktylografia - alfabet palcowy
fonogesty - umowne ruchy jednej albo drugiej ręki na wysokości twarzy osoby mówiącej oraz (niewidoczne?) ruchy artykulacyjne. Pomagają w rozumieniu i odczytywaniu mowy z ruchu ust.
metoda kombinowana - mowa ustna, alfabet palcowy i znaki migowe
metoda totalnej komunikacji - wszelkie drogi porozumiewania się - migi, daktylografia, mowa ustna
metoda ustna - mówienie
UWARUNKOWANIA REAKCJI:
cechy dysfunkcji - stopień i rodzaj, etap cyklu życia, etap rozwoju mowy, zakres, rola dziedziczności
cechy i doświadczenia indywidualne nie związane z niepełnosprawnością
czynniki zewnętrzne - postawy otoczenia, możliwości rehabilitacji, edukacji, leczenie, głusi w rodzinie