SYLABUS PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH

Lp.	Elementy składowe sylabusu	Opis
1.	Nazwa przedmiotu	Kultura języka
2.	Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot	Wydział Filologiczny Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
3.	Kod przedmiotu	Proszę nie wypełniać
4.	Język wykładowy	Język polski
5.	Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany	Przedmiot może być realizowany w ramach następujących grup, zgodnie ze standardami kształcenia: - grupa treści podstawowych, - grupa treści kierunkowych, - grupa treści kształcenia do wyboru. Proszę nie wypełniać
6.	Typ przedmiotu	Należy wskazać, czy jest to przedmiot: - obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów, - obowiązkowy do ukończenia całego toku studiów, - fakultatywny - ograniczonego wyboru, - fakultatywny - dowolnego wyboru. Proszę nie wypełniać
7.	Rok studiów, semestr	Rok I, semestr I
8.	Imię i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot	dr Roman Wróblewski
9.	Imię i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądź udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nią osoba prowadząca dany przedmiot	dr Roman Wróblewski
10.	Metody dydaktyczne	Ćwiczenia, 3 godziny podczas zjazdu, 6 zjazdów w semestrze
11.	Wymagania wstępne	Ogólna wiedza i kompetencja językowa na poziomie absolwenta szkoły średniej.
12.	Liczba godzin zajęć dydaktycznych	18 godzin ćwiczeń.
13.	Liczba punktów ECTS przypisana przedmiotowi	Proszę nie wypełniać Punkty winny być przyporządkowane wszystkim przedmiotom, które kończą się ewaluacją (oceną), zgodnie z zasadą, że nakład pracy przeciętnego studenta przypadający na rok akademicki odpowiada 60 punktom ECTS, również w przypadku , gdy przedmioty pogrupowane są w moduły lub większe bloki. Przyporządkowane punkty powinny uwzględniać oprócz udziału w wykładach i ćwiczeniach, także czas studenta poświęcony na wykonanie takich zadań, obowiązujących w ramach zajęć z danego przedmiotu, jak prace semestralne (roczne), dyplomowe, dysertacje, projekty, ćwiczenia realizowane w laboratorium, prace terenowe, itp.
14.	Założenie i cele przedmiotu	Efektem kształcenia powinno być rozumienie przez studentów podstawowych pojęć z kultury języka; umiejętność rozpoznawania i unikania różnych typów błędów językowych; umiejętność diagnozowania szczególnie niepokojących zjawisk językowych, takich jak zapożyczenia językowe, mody językowe, neologizmy, stereotypy językowe, profesjonalizmy, kolokwializmy czy wulgaryzmy. Celem ćwiczeń jest, aby studenci posiedli kompetencje w zakresie poprawnego używania polszczyzny. Zajęcia służą do przedstawienia i zarysowania wielu zagadnień poprawnościowych. Główny nacisk jest położony na zachęcanie do samokształcenia w tej dziedzinie.
15.	Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a także formę i warunki zaliczenia poszczególnych form zajęć wchodzących w zakres danego przedmiotu	Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena ze sprawdzianu. Na ocenę zaliczeniową mają również wpływ „małe” punkty, które studenci zdobywają wykonując ćwiczenia poprawnościowe w trakcie zajęć - w ten sposób na zajęciach jest realizowane ocenianie ciągłe.
16.	Treści merytoryczne przedmiotu	Internetowe źródła wiedzy poprawnościowej. Kultura języka - znaczenie terminu; najważniejsze pojęcia. Błąd językowy. Typy błędów językowych. Kryteria poprawności językowej. Poziomy i typy normy współczesnej polszczyzny. Kodyfikacja polszczyzny. Polityka językowa. Ustawa o języku polskim. Poprawność wymawianiowa. Akcent wyrazowy Poprawność leksykalna i frazeologiczna. Błędy stylistyczne i stosowność stylistyczna. Pleonazmy, tautologie i paradoksy językowe. Poprawność składniowa. Gatunki dziennikarskie a język Moda językowa. Wulgaryzacja języka, grzeczność językowa. Etyka słowa. Manipulacja językowa. Nowomowa. Język polityki. Brutalizacja języka. Zasady komunikacji internetowej.
17.	Wykaz literatury podstawowej	Bugajski Marian, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993. Buttler Danuta, Kurkowska Halina, Satkiewicz Halina, Kultura języka polskiego, t. 1 Warszawa 1986, t. 2 Warszawa 1987. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, [red.] K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001. Grzenia Jan, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa 2006. Jadacka Hanna, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2008. Kamińska-Szmaj Irena, Agresja językowa w życiu publicznym, Wrocław 2007. Karpowicz Tomasz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2008. Markowski Andrzej, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2007. Miodek Jan, Kultura języka w teorii i praktyce, Wrocław 1983. Ożóg Kazimierz, Język w służbie polityki, Rzeszów 2004. Ożóg Kazimierz, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001. Pisarek Walery, Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002. Polszczyzna na co dzień, [red.] Mirosław Bańko, Warszawa 2006. Porayski-Pomsta Józef, Błędy językowe i ich rodzaje, [w:] Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku. Zbiór studiów, [red.] Kwiryna Handke i Hanna Dalewska-Greń, Warszawa 1994. Przybylska Renata, Wstęp do nauki o języku polskim, Kraków 2003. Walczak Bogdan, Przegląd kryteriów poprawności językowej, „Poradnik Językowy” 1995 z 9/10. Wójcikiewicz Marek, Piszę, więc jestem. Podręcznik kompozycji i redakcji tekstów, Kraków 1993. Współczesny język polski, [red.] Jerzy Bartmiński, Lublin 2001

---