3.Modele zarządzania kadrami
Spośród różnorodnych wzorcowych koncepcji (modeli) zarządzania kadrami, na szczególna uwagę zasługują:
model Michigan
model harwardzki
modele narodowe (japońskie)
model uniwersalny
Model Michigan powstał w efekcie prac grupy badaczy w Uniwersytecie Michigan, która opracowała koncepcje strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi. W modelu tym wyróżniono cztery funkcje zarządzania zasobami ludzkimi:
dobór pracowników
ocenianie efektów pracy
nagradzanie pracowników
rozwój pracowników
Powyższe funkcje są wzajemnie połączone, tworząc cykl zasobów ludzkich. Są one traktowane ponadto jako istotne na każdym poziomie zarządzania, tj. strategicznym.
Cykl zasobów ludzkich w modelu Michigana
Model Harwardzki
Powstanie tego modelu wiązało się z wprowadzeniem w Harvard Business School obowiązkowego przedmiotu pod nazwą Human Resource Management (HRM). W modelu tym wyróżnia się cztery główne obszary zarządzania zasobami ludzkimi:
partycypacje pracowników
ruchliwość pracowniczą (przyjmowanie, przemieszczanie, zwolnienie)
systemy nagradzania (bodźce, płace, udziały)
organizacje pracy (strukturyzacja pracy)
Za główne zadania zarządzania zasobami ludzkimi przyjmuje się koordynację tych czterech obszarów oraz ich integracje ze strategią organizacji, która w tym modelu jest jednym z czynników sytuacyjnych wpływających na zarządzanie zasobami ludzkimi i równocześnie wynikiem przedsięwzięć w tej dziedzinie zarządzania. Autorzy tego modelu wymieniają trzy możliwe warianty tego zadania, określenie jako „biurokracja, rynek i klan”.
Harwardzki model zarządzania zasobami ludzkimi
o
Mdele narodowe (model japoński)
Model japoński w zarządzaniu kadrami jest przedmiotem podziwu i obserwacji. Jest niewątpliwie głównym źródłem sukcesów w rozwoju gospodarki oraz międzynarodowej rywalizacji.
Oprócz głównie kulturowych uwarunkowań, artykułowane są trzy podstawowe zasady:
dożywotnie zatrudnienie dla pracowników należących do tzw. trzonu załogi
zasada starszeństwa przy wynagrodzeniu i awansowaniu
zorientowane na consensus zakładowe organizacje zawodowe
NAGRADZANIE
OCENIANIE
EFEKT PRACY
DOBÓR
ROZWÓJ
Uczestnicy organizacji
Czynniki sytuacyjne
Efekty
HRM
Obszary
HRM