32. Teorie zm. Zmęczeniowych:

T. wyczerpania- zużycie mat. Energetycznych

T .zakwaszenia- kw. Mlekowy

T. neurogenna- uwodnienie

T. niedotlenienia

56. Typy postawy ciała:

Asteniczna: szczupły, wysoki, ukł. Mięśniowy wiotka

Pykniczna: otyły niski nadmiar tk. tłuszczowej

Atletyczny: proporcjonalna budowa ciała, ukł. mm. Rozbudowany

60.

1. Chód koszący (Objaw Wernickiego-Manna) - w niedowładzie połowiczym. 

2. Chód spastyczny lub nożycowy - w niedowładzie spastycznym kkd (trudności 
w oderwaniu stopy od podłogi, zaczepianie palcami o podłogę). 

3. Chód paretyczny - w niedowładzie wiotkim (chory chodzi powoli, małymi krokami, z trudem przesuwa stopy). 

4. Chód defiladowy - w uszkodzeniu układu pozapiramidowego. 
 5. Chód kołyszący - przy koślawości i szpotawości kolan i podudzi

Tego nie jestem pewna ale nic innego mi do głowy nie przychodzi

46. - Długotrwałe unieruchomienie powinno być stos.tylko w sytuacjach bezwzględnych, wynikających z zaleceń medycznych

- pacjentów należy jak najszybciej postawić w poz siedzącej, lub unosić górną połowę ciała oraz próbować pionizować w poz stojącej

-Stosowanie zwiększonej ilości płynów hiperosmotycznych w żywieniu pacjentów

- należy codziennie w sposób kompleksowy pionizować pacjentó i wyk c. izometryczne i dynamiczne

- zaleca się wyk w poz. leżącej intensywnych cw dynamicznych z uzyciem zdrowych kończyn aby nie dopuści do dużego spadku wartości VO2 max

---