Więź funkcjonalna: powstała w wyniku wyodrębnienia się najpierw stanowisk pracy a później komórek organizacyjnych wspomagających merytorycznie kierownika. Występuje ona między komórkami niezależnymi od siebie służbowo. Komórki doradcze zaczęto powoływać z powodu komplikowania się procesów kierowania rozrastającymi się instytucjami, gdyż przełożonym służbowo brakować wiedzy niezbędnej do samodzielnego podejmowania kompetentnych decyzji. Ewolucja więzi funkcjonalnej: nieobligatoryjny charakter (bierne), aktywna rola, obowiązkowe konsultacje, dojście do konsensusu, prawo veta.
Kontrola strategiczna: skupia się na ukierunkowaniu na weryfikację zasadności celów; polega na podejmowaniu działać polegających na ciągłej weryfikacji aktualności planów strategicznych; ma za zadanie zabezpieczyć organizację przed skutkami selektywnego planowania. STRATEGICZNY NADZÓR: skupia się na identyfikacji zmian, które mogą być początkiem kryzysu, jego skalą odniesienia jest otoczenia, uruchamiany jest w momencie przyjęcia założeń strategicznych. STRATEGICZNA KONTROLA REALIZACJI: ma stwierdzić czy kurs strategiczny jest zagrożony różnymi zakłóceniami w realizacji strategii, nowymi kierunkami rozwoju czy też nie; musi śledzić i analizować sytuacje które mogą wpływać na implementacje strategii; uruchamiana jest w momencie rozpoczęcia wdrażania przyjętej strategii. STRATEGICZNA KONTROLA ZAŁOŻEŃ: ma na celu penetrację zjawisk i obszarów pominiętych przez przyjęte założenia, które mogą zagrażać realizacji strategicznego kursu organizacji; uruchamiana jest w momencie przyjęcie założeń.
Płace stałe: akordowa- jest proporcjonalna do wyników pracy, jednak nie uwzględnia ich jakości oraz czasu wykonania, powoduję pewną niestabilność przez co zagraża poczuciu bezpieczeństwa u pracownika, kłopotu z oszacowaniem potencjalnego wynagrodzenia. Zwiększa odpowiedzialno0ść pracownika za efekty jego pracy. Istnieje bezpośredni związek między wydajnością pracy a wysokością płacy. Stwarza warunki współzawodnictwa i niemiłej atmosfery między pracownikami. czasowa - zależy od przepracowanego czasu ale nie uwzględnia wyników pracy, daje poczucie bezpieczeństwa ze względu na stabilność (miesięczna, tygodniowa), niedostatecznie motywuje pracowników gdyż nie uwzględnia różnic między zatrudnionymi. zadaniowa - jest połączeniem płacy akordowej i czasowej, jej wysokość zależy od wykonanego zadania w określonym czasie, który zostaje oszacowany zgodnie z przyjętymi normami oraz opiniami fachowców. prowizyjna - jest proporcjonalna do wypracowanego przychodu lub obrotu (jako procent, udział w dochodach) stosowana głównie w przedsiębiorstwach handlowych występują wahania płac co może zagrozić poczuciu bezpieczeństwa u pracowników, daje szansę na atrakcyjniejsze wynagrodzenie dla lepszych (dobrych) pracowników. Mobilizuje pracownika do uzyskania jak najwyższego przychodu dla przedsiębiorstwa, łatwa do negocjacji z pracownikiem. kontrakt menedżerski - zastępuje lub uzupełnia stosunek pracy o umowę cywilnoprawną zobowiązującą pracownika do wykonania konkretnego dzieła a nie tylko pracy. Wiążę się zwykle z wyższą płacą niż w przypadku etatu.
Funkcje zarządzania: organizowanie - decydowanie w jaki sposób możliwie najlepiej pogrupować działania i zasoby organizacji; proces dostosowywania struktury organizacji do celów, zasobów i otoczenia; sprowadza się do najbardziej korzystnego współdziałania części dla powodzenia całości poprzez tworzenie powiązań wspomagających pożądane funkcjonowanie podmiotu założonego. planowanie - jest to proces polegający na zdefiniowaniu wizji, misji i celów organizacji, decyzji co do alokacji zasobów, zasięgu działania, konkurowania oraz wybranej strategii na poziomie przedsiębiorstwa, autonomicznej jednostki gospodarczej oraz funkcjonalnym. Dzielimy je na strategiczne, taktyczne i operacyjne. motywowanie - stwarzanie warunków, stosowanie bodźców zmierzające do tego aby podwładni zachowywali się zgodnie z wolą kierującego, czyli do realizacji celów organizacji, zachowując przy tym poczucie samodzielnych decyzji. kontrola - działanie polegające na nadzorowaniu i korygowaniu ewentualnych odchyleń od normy oraz regulowaniu procesów realizowanym dla zapewnienia ich przyszłej sprawności. Jest ona potrzebna za względu na zmieniające się warunki otoczenia, rosnącą złożoność organizacji, błędy pracowników oraz potrzebę delegowania uprawnień na niższe szczeble hierarchiczne.
Teoria „X” i „Y” Mc Gregora: „X” - człowiek leniwy, posiadający wrodzoną niechęć do pracy, opierający się wszelkim zmianom i innowacjom, egocentryk, musi być przymuszany, kontrolowany, zagrażany karami z zewnątrz oraz kierowany, ponieważ nie chce ponosić odpowiedzialności, posiadający małe ambicje i pragnący jedynie spokoju. „Y” - człowiek aktywny, chce ponosić odpowiedzialność, twórczy, źródłem podstawowych podniet postępowania człowieka są motywy społeczne, poszukuje on poczucia własnej wartości wśród współpracowników, silniej reaguje na bodźce przychodzące ze środowiska koleżeńskiego niż kierowniczego.
Proces podejmowania decyzji: Faza I: 1)sformułowanie / rozpoznanie problemu 2) generowanie, projektowanie, poszukiwanie rozwiązać 3) testowanie i ocena wariantów 4)wybór wariantu i decyzja Faza II 1)planowanie działania 2)działanie 3)ocena realizacji.
Prakseologiczna teoria motywacji: stosunek oczekiwanych uzyskanych korzyści do poniesionych nakładów pracy. Ocenę tą przeprowadza się przed podjęciem działania.
Kontrola operatywna: dotyczy krótkich okresów czasu, obejmuje kontrolę wyników i postępu realizacji planu, opiera się na idei sprzężenia zwrotnego. PROSPEKTYWNA -
(wstępna) przeprowadzana przed podjęciem działania, obejmuje sprawdzenie poprawności ustalania wzorców działania, tj. struktury operacyjnej procesu wykonawczego i struktury organizacji, w której planowany proces ma być realizowany, ma na celu przewidzenie zakłóceń, które mogą wystąpić w trakcie realizacji. BIEŻĄCA - wykrycie odchyleń od norm, opracowanie i dokonanie korekt, bieżące śledzenie czy wszystko jest zgodne z powziętym planem, pozwala na zniwelowanie negatywnych skutków odchyleń, realizowana w czasie4 rzeczywistym. AKCEPTUJĄCA / ODRZUCAJĄCA - międzyoperacyjna, przeprowadzana w przerwach między kolejnymi operacjami dla ograniczenia strat do wysokości nakładów poniesionych na realizację konkretnego fragmentu a nie całego planu. RETROSPEKTYWNA - (końcowa) realizowana po zakończeniu działania, polega na sprawdzeniu zgodności wyników otrzymanych z zamierzonymi.