Wody lecznicze - woda podziemna, bakteriologicznie i chem bez zarzutu, o niewielkich wahaniach składu chem i wł fiz, uznana za leczniczą przez ministra zdrowia na podstawie udowodnionego badaniami naukowymi lub długotrwałą obserwacją lekarska działania leczniczego. Zawierają co najmniej 1000 mg składników mineralnych w 1dm3. Czynniki od których zależy działanie kąpieli leczniczych - chem, termiczny, mech, tech, psych. Czynniki od których zależy kliniczne działanie kąpieli leczniczych: fiz (temp, ciśnienie, wypór, lepkość), chem (zawartość składników farmakol), inne (pow działania, czas, przerwy między, liczba w serii). Czynniki od których zależy biol działanie: rodz i wł fizjolog makro i mikroskł, stężenie składników, charakter ich współdziałania, pH wody, temp wody, wł osobnicze skóry. Odczyn kąpielowy - zespół objawów wyst po przebiego kuracji kąpielami leczniczymi, będący wyrazem ich nadmiernego działania bodźcowego.Nazywany też odczynem uzdrowiskowym. Wyst świadczy o nadmiernym obciążeniu org bodźcami i powinno powodować przerwanie zabiegu. Gdy mocne objawy wymaga leczenia farmakologicznego. Jego objawy dzielimy na swoiste (związane z chorobami na które pacjent cierpi) i nieswoiste (nie związane z nimi). Obydwa rodz mogą mieć charakter miejscowy (zmiany skórne - pokrzywka, świąd) lub ogólny (bezsenność, bóle głowy, brak łaknienia, zaparcia, biegunka). Kąpiele solankowe - resorpcja jonów (2% sodu tylko w pobliżu wew warstwy rogowej naskórka), wypłukiwanie składników skóry (elucja małocząsteczkowych, dobrze rozpuszczalnych związków), płaszcz solny (wraz z wodą do war rogowej wnika chlorek sodowy, który po odparowaniu wody pozostaje w postaci kryształków), pocenie się i utrata ciepła (w kąpieli solankowej wzrost temp skóry następuje szybciej i jest większy niż w kąpieli w zwykłej wodzie). Kąpiele solankowe powodują: zmniejszenie pobudliwości nerwów czuciowych i ruchowych, zwiększenie ukrwienia skóry, normalizację ciśnienia, zwiększenie sprawności serca, wzrost przewietrzenia płuc, pobudzenie przem mat, wzrost diurezy. Wskazania - ch reumatyczne, reh w stanach pourazowych, zwiększenie odporności na infekcje, zaburzenia wegetatywne, rekonwalescencja po ch ginekologicznuch, łuszczyca. U dzieci - zakażenia dróg oddech, alergie z astmą oskrzelową, otyłość. Przeciwwskazania - niewydol krążenia, świeżo przebyty zawał, wady zastawkowe, ostre ch i w okresach zaostrzeń ch przewlekłych, psychopatie, ciąża, nowotwory. U dzieci - ch gorączkowe, ch serca, nerek i reumatyczna. Kąpiele w wodzie morskiej - wskazania - hartowanie, rekonwalescencja, zaburzenia czynnościowe, niskie ciśnienie krwi, ch przem mat, otyłość. Przeciwwskazania - ch reumatyczne, zapalne ch kobiece, zaburzenia krążenia, organiczne ch ukł nerwowego. Kąpiele kwasowęglowe - mogą odbywać się przy użyciu naturalnej wody leczniczej zawierającej dwutlenek węgla lub przy zastosowaniu wody gospodarczej wysyconej nim w saturatorze (sztuczne). Naturalne wyk się uzdrowiskach dysponujących źródłami wód kwasowęglowych lub szczaw. Fizjologiczne działanie wód kwasowęglowych zależy od: ilości rozpuszczonego CO2, ciśnienia, temp wody, rodz i ilości innych składników. Działanie na termoreceptory - CO2 zmniejsza próg pobudliwości receptorów ciepła i zwiększa próg na zimno. Działanie kąpieli kwasowęglowych - uwolnienie hormonów tk w skórze, rozszerzenie i otwarcie naczyń włosowatych skóry, zwiększa o ok. 300% liczbę czynnych naczyń włosowatych, zwiększa o ok. 600% ukrwienie skóry, zwolnienie czynności serca, zwiększa obj wyrzutową serca, obniża ciśnienie tętnicze, zwiększa przepływ wieńcowego, zwiększa diurezę, nasilenie przem mat, zwiększenie napięcia żył i ukrwienia mózgu, zwiększenie pobierania tlenu w płucach. Wskazania - łagodna postać nadcisnienia (okres I i II), czynnościowe zaburzenia krążenia tętniczego, zaburzenia krążenia żylnego, niektóre ch serca (sportowca, otłuszczone), ch reumatyczna w nieostrym okresie, ch Sudecka, polineuropatie. Przeciwwskazania- ciężkie nadciśnienie, świeży zawał serca, zwężenie zastawek aortalnej i mitralnej, wrodzone wady serca, ostre ch zapalne naczyń krwionośnych. Kapiele siarczkowo-siarkowodorowe - stosuje się przeważnie do kąpieli leczniczych i do płukań przyzębia. W czasie godzinnej kąpieli ok. 40 mg siarki wchłania się przez skórę. Odczuwanie w czasię kapieli palenia i swędzenia skóry jest związane z pobudzeniem odpowiednich receptorów. Pobudza też receptory ciepła i obniżenie progu pobudliwości receptorów zimna. Powoduje powstawanie rumienia skóry, ograniczonego do pow ciała stykającej się z wodą, która u zdrowych znika po kilku min. Działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie. BHP - pomieszczenie dobrze wietrzone, a personel używa okularów ochronnych. Nie zabieramy przedmiotów metalowych. Przeprowadzamy w wannach drewnianych, z akrylu lub tworzyw sztucznych. Wskazania - ch reumatyczne o charakterze zwyrodnieniowym, w leczeniu pooperacyjnym stawów, ch chrząstki stawowej, zmiany zwyr-wytwórcze kręgosłupa, stawów, po złamaniach, zwichnięciach, w leczeniu trądziku, łuszczycy. Kąpiele radonowe - wskazania - reumatoidalne zapalenie stawów o średnim nasileniu w nieostrym okresie, w ch Bechterewa, neuralgiach, zapaleniach nerwów. Przeciwwskazania - ciąża, druga połowa cyklu miesiączkowego, ch nowotworowe, ch ukł krwiotwórczego, nadczynność tarczycy, nowotwory. Kuracja pitnymi wodami mineralnymi - woda min wpływa w przew pok na: ukrwienie, czynności ruchowe, wydzielnicze, zawartość jelit, resorpcję, wydalanie. Działanie ogólne wchłoniętych składników: farmakologiczne, uzupełnienie niedoborów mikro i makroelementów, wpływ na przem mat, zmiana pH środowiska dróg moczowych. Wskazania - nadkwaśność, zaburzenia łaknienia, nadwrażliwość jelita grubego, wzdęcia, zaparcia, dolegliwości pooperacyjne ze strony dróg żółciowych. Przeciwwskazania - niewydolność krążenia i nerek, skłonność do obrzęków, nadciśnienie, zaburzenia motoryki i czynności wydzielniczych jelit, ostre zapalne ch pęcherza żółciowego, trzustki i wątroby oraz wrzód żołądka.
Metody jakościowe - polegają na obserwacji rodz siły skurczu mięśnia w odpowiedzi na określony impuls elektryczny. Metody ilościowe - oparte na ilościowym określeniu wielkości fizycznych które stanowią miarę pobudliwości mięśnia. Reakcje ukł ner-mm na prąd stały - skurcz może wyst tylko w przypadku zamykania i otwierania jego obwodu. Reakcje na prąd faradyczny - wywołuje skurcz tężcowy normalnego mm, utrzymujący się prze czas przepływu prądu. Badanie pobudliwości mm na prąd faradyczny służy do określenia odczynu zwyrodnienia (RD - powst w wyniku zmian zachodzących w mm na skutek jego odnerwienia). Chronaksymetria - met ta polega na oznaczeniu chronaksji tk pobudliwej np. nerwu lub mm przy użyciu specjalnego urządzenia wyposażonego w obwód do pomiaru war szczytowej natężenia. Chronaksja - jest miarą pobudliwości tk wyrażająca się najkrótszym czasem impulsu prądu stałego o natężeniu równym podójnej reobazie, który powoduje reakcję tk. War wyraża się w milisekundach. Reobaza - jest miarą pobudliwości tk i odpowiada najmniejszej, czyli progowej war natężenia impulsu prostokątnego o czasie trwania 1000 milisekund, która powoduje reakcję tk pobudliwej. Reakcją będzie minimalny skurcz. Wartość w miliamperach. Krzywa i/t - jest to wykres przedsawiający zależność pobudzenia od natężenie prądu (i) i czasu jego przepływu (t). Można określić stan badanego mm. Do badania stosuje się prą o impulsach prostokątnych i prąd eksponencjalny o impulsach trójkątnych z miożliwością rególowania czasu trwania impulsów od 1000 do 0,1 ms i czasu przerwy od 2000 do 5000 ms. Wyniki nanosi się na układ współrzędnych.