ELEKTROKARDIOGRAFIA SPOCZYNKOWA - EKG

• Jest to zapis czynności elektrycznej serca, będący wykresem zmiennych napięć elektrycznych powstających w mięśniu sercowym. Badanie umożliwia w sposób nieinwazyjny rejestrację czynności elektrycznej serca. Umożliwia rejestrację rytmu i przewodnictwa, ocenę pracy rozrusznika serca oraz nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego.

• EKG

EKG stosuje się np.:

• w zaburzeniach rytmu,

• w zawale mięśnia sercowego,

• po wszczepieniu sztucznego rozrusznika.

• EKG

Zadania i kompetencje pielęgniarki:

• Pielęgniarka może samodzielnie wykonywać badanie, po odbyciu kursu specjalistycznego. Do jej zadań należy również:

• Przygotowanie pomieszczenia do badania.

• Przygotowanie sprawnego aparatu do EKG.

• Poinformowanie pacjenta o sposobie zachowania się w czasie badania.

• EKG

Przygotowanie pacjenta:

• Nie ma specjalnych zaleceń co do przygotowania, należy jedynie poinformować pacjenta, że jeżeli przyjmuje jakieś leki, należy to zgłosić przed badaniem. U mężczyzn zachodzi niekiedy potrzeba ogolenia okolicy klatki pier­siowej, aby móc umocować elektrody i uzyskać w ten sposób lepsze przewodnictwo elektryczne.

• EKG

Przygotowanie sprzętu:

• Sprawny aparat do EKG.

• Leżanka dla pacjenta przykryta czystym prześcieradłem.

• Żel do smarowania

skóry w miejscu

przyczepu elektrod

EKG lub namoczone

w wodzie gaziki.

• EKG

Sposób wykonania:

1. Pacjent zdejmuje górną część ubrania oraz skarpety (pończochy).

2. Kładzie się na plecach na leżance.

3. Skórę w miejscu przyczepu elektrod pokrywa się żelem lub smaruje się gazikami namoczonymi w wodzie.

4. Elektrody umieszcza się na kończynach górnych (w okolicy nadgarstków), na kończynach dolnych (w okolicach kostek) i na klatce piersiowej, mogą one być umocowane za pomocą pasa lub „ssawek".

5. Po włączeniu w odpowiedni sposób aparatu (zależy to od typu aparatu) czynność serca jest rejestrowana w postaci zapisu krzywej EKG.

• EKG

Zasady:

• Pacjent nie powinien

być zmęczony.

• Pacjent nie powinien

być zdenerwowany.

• Powinien być

rozluźniony (zrelaksowany).

• Zarówno pacjent, jak i odprowadzenia aparatu nie powinny dotykać do metalowych części łóżka.

• EKG

Załamek P wiąże się z początkiem depolaryzacji przedsionków. Załamki Q, R, S tworzą zespół QRS, który odpowiada początkowy depolaryzacji mięśnia komór. Załamek T wskazuje na szybką repolaryzację mięśnia komór.

• Endoskopia

Endoskopia (wziernikowanie) -

• badanie jamy ciała lub narządów głębiej położonych i trudniej dostępnych za pomocą wziernika z układem optycznym i własnym źródłem światła z możliwością pobrania materiału do badania histopatologicznego, usunięcia niektórych zmian patologicznych (polipy) oraz ciał obcych i kamieni.

Endoskop

• giętki przewód z głowicą endoskopu,

• optyka użytkowa,

• połączenie ze źródłem światła, powietrzem, aparatem ssącym,

• kanał do spłukiwania zanieczyszczeń.

Endoskopowe instrumenty dodatkowe:

• szczypczyki do pobierania tkanki,

• kleszczyki,

• pętla,

• sonda do elektrokoagulacji.

• Endoskopia

Miejsce badania:

• łóżko z możliwością zmiany wysokości i obracaniem we wszystkich kierunkach.

• Inne sprzęty:

• jednorazowe podkłady,

• ślinianki,

• bielizna osłaniająca intymne miejsca,

• okrycie,

• poduszka.

• 
  Rodzaje badań endoskopowych:

Układ pokarmowy

EZOFAGOSKOPIA (przełyk)

GASTROSKOPIA (żołądek)

GASTRODUODENOSKOPIA (żołądek - dwunastnica)

DUODENOSKOPIA (dwunastnica)

REKTOSIGMOIDOSKOPIA (odbyt, jelito grube)

SIGMOIDOSKOPIA (jelito grube)

KOLONOSKOPIA (jelito grube)

REKTOSKOPIA (odbytnica)

PROKTOSKOPIA (odbyt)

LAPAROSKOPIA (jama otrzewnowa)

 

Górne i dolne drogi oddechowe

LARYNGOSKOPIA (krtań)

BRONCHOSKOPIA (oskrzela)

TORACOSKOPIA (jama opłucna)

 

Drogi moczowe

CYSTOSKOPIA (pęcherz moczowy)

URETHROSKOPIA (cewka moczowa)

 

• Gastroskopia

Wziernikowanie górnego odcinka przewodu pokarmowego.

• Badanie polega na wprowadzeniu endoskopu do żołądka, dwunastnicy w celu obejrzenia błony śluzowej i wykrycia ewentualnych zmian patologicznych w obrębie przełyku, żołądka i dwunastnicy (zmian o charakterze zapalnym, wrzodowym bądź nowotworowym).

• Gastroskopia

• Jeśli jednocześnie zostanie pobrana tkanka do badania, to możliwe jest potwierdzenie rozpoznania histopatologicznego.

• Badanie powinno być wykonane w gabinecie zabiegowym (pracowni endoskopowej), wyposażonym w łóżko lub stół z możliwością zmiany wysokości i ustawienia; powinien być zapewniony dostęp do tlenu, aparat EKG, taca ze sprzętem i lekami w razie wystąpienia objawów zagrażających życiu pacjenta

• Gastroskopia zadania pielęgniarki:

Pacjent powinien wiedzieć, że 8 h przed badaniem należy być na czczo, nie należy palić papierosów; należy wyjąć ruchome protezy zębowe i zdjąć okulary.

• Podanie środków odpieniających.

• Znieczulenie gardła (lidokaina).

• Przygotowanie dostępu do żyły (w razie nagłego pogorszenia stanu zdrowia).

• Ułożenie chorego na lewym boku z uniesieniem schylonej głowy do przodu.

• 
  Gastroskopia -pomoc podczas badania:

• Wprowadzenie pierścienia ochronnego.

• Przypominanie choremu o konieczności głębokiego i spokojnego oddychania.

• Pomoc w obsłudze sprzętu i instrumentów dodatkowych.

• Dbanie o pełną drożność dróg oddechowych. ( w razie potrzeby oddessanie).

• Kontrola położenia pierścienia ochronnego.

• Opieka nad stanem psychicznym pacjenta.

Czynności końcowe:

• Czuwanie nad chorym w chwili ustąpienia podanych leków uspokajających.

• Pilnowanie ze względu na znieczulenie gardła, aby chory powstrzymał się przed spożywaniem posiłków po badaniu.

• Oczyszczenie sprzętu.

• Przesłanie materiału biopsyjnego do odpowiedniej pracowni.

• Gastroskopia

Wprowadzenie

endoskopu

• KOLONOSKOPIA

Jest to badanie endoskopowe jelita grubego; polega na wprowadzeniu endoskopu w celu zdiagnozowania zmian patologicznych w obrębie błony śluzowej jelita grubego.

• Przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi możliwe jest pobranie wycinka tkanki do badania histopatologicznego, a także wykonanie małych zabiegów chirurgicznych, np. polipektomii.

• Badanie powinno być wykonywane w pracowni endoskopowej, wyposażonej w stół lub łóżko z możliwością modyfikacji ustawienia, aparat EKG, dostęp do tlenu, tacę ze sprzętem i lekami

• Badanie histopatologiczne - ocena morfologiczna fragmentu tkanki uzyskanego drogą wycięcia, nakłucia lub wyskrobania, mająca na celu ustalenie charakteru toczących się w nim zmian nowotworowych, zapalnych, zwyrodnieniowych.

Widomska-Czekajska T., Górajek-Jóźwik J., Przewodnik encyklopedyczny dla pielęgniarek, PZWL, Warszawa 1996

• KOLONOSKOPIA

Zadania pielęgniarki:

Przygotowywanie:

• Przeczyszczenie jelita grubego przez podanie doustnego (p.o.) środka przeczyszczajacego lub wypicie roztworu soli - 3 litry w przeddzień badania i 2 litry w dniu badania.

• Inne metody przeczyszczania j.grubego: lewatywa, dieta płynna, płukanie jelita.

• Przygotowanie dostępu do żyły (w razie nagłego pogorszenia stanu zdrowia).

• Ułożenie na lewym boku przy wprowadzeniu koloskopu, następnie ułożenie chorego jest uzależnione od fazy badania (np. położenie pacjenta na prawym boku przy przechodzeniu koloskopem przez zgięcie śledzionowe).

• Bielizna intymna.

• KOLONOSKOPIA

Pomoc podczas badania:

• Przypominanie choremu o konieczności głębokiego i spokojnego oddychania.

• Pomoc w obsłudze sprzętu i instrumentów dodatkowych.

• Opieka nad stanem psychicznym pacjenta.

Czynności końcowe:

• Czuwanie nad chorym w chwili ustąpienia podanych leków uspokajających.

• Przy silnych wzdęciach wprowadzić rurkę doodbytniczą.

• Normalne odżywianie przy dobrym ogólnym samopoczuciu.

• Oczyszczenie sprzętu.

• Przesłanie materiału biopsyjnego do odpowiedniej pracowni

• KOLONOSKOPIA

• KOLONOSKOPIA

• Rak jelita grubego

• REKTOSKOPIA

Wziernikowanie odbytnicy.

• Badanie wykonuje lekarz. Polega ono na wprowadzeniu endoskopu do odbytnicy w celu wykrycia i oceny zmian patologicznych w obrębie błony śluzowej, np. owrzodzeń, polipów, zmian nowotworowych.

• Przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi możliwe jest pobranie tkanki do badania histopatologicznego, a także wykonanie drobnych zabiegów - wycięcie polipów - polipektomii.

• KOLONOSKOPIA

Pomoc podczas badania:

• Podtrzymanie chorego we właściwym ułożeniu.

• Przypominanie choremu o konieczności głębokiego i spokojnego oddychania.

• Pomoc w obsłudze sprzętu i instrumentów dodatkowych.

• Opieka nad stanem psychicznym pacjenta.

• Podtrzymanie chorego przy schodzeniu z łóżka po badaniu.

BRONCHOSKOPIA

• Endoskopowe obrazowanie tchawicy i oskrzeli w celu bliższego wyjaśnienia zmian o podłożu zapalnym lub nowotworowym z możliwością usunięcia ciała obcego.

• Pobranie materiału tkankowego do badania histopatologicznego umożliwia również uściślenie rozpoznania.

BRONCHOSKOPIA

Zadania pielęgniarki

Przygotowywanie:

• Podaż leku na zlecenie lekarza:

• lek zmniejszający wydzielanie śluzu - lek parasympatykolityczny np. atropina,

• środek przeciwlękowy - np. walium,

• lek przeciwkaszlowy - np. kodeina

• Chory musi pozostać na czczo (odruch wymiotny, wymioty), bezwzglądny zakaz palenia papierosów.

• Wyjąć protezę zębową.

• Zdjąć uciskające, ciasne części ubrania.

• Przygotowanie dostępu do żyły (w razie nagłego pogorszenia stanu zdrowia).

• Miejscowe znieczulenie środkiem anestetycznym (przez rozpylanie) gardła i drzewa oskrzelowego.

• Podanie tlenu przez sondę nosową.

Widomska-Czekajska T., Górajek-Jóźwik J., Przewodnik encyklopedyczny dla pielęgniarek, PZWL, Warszawa 1996

• BRONCHOSKOPIA

Pomoc podczas badania:

• Przygotowanie na zlecenie lekarza środków potrzebnych w razie nagłego zagrożenia życia.

• Wprowadzenie pierścienia ochronnego choremu do ust w celu zapobieżenia ewentualnemu przygryzieniu języka.

• Przypominanie choremu o konieczności głębokiego i spokojnego oddychania.

• Kontrola położenia pierścienia ochronnego.

• Pomoc w obsłudze sprzętu i instrumentów dodatkowych.

• Opieka nad stanem psychicznym pacjenta.

BRONCHOSKOPIA

Czynności końcowe:

• Czuwanie nad chorym w chwili ustąpienia podanych leków uspokajających.

• Kontrola parametrów krwi i zdjęcia klatki piersiowej po pobraniu materiału biopsyjnego.

• Poinformowanie, aby ze względu na znieczulenie gardła, aby chory przez 2 godz. powstrzymał się przed jedzeniem po wykonaniu badania.

• Oczyszczenie sprzętu.

• Przesłanie materiału biopsyjnego do odpowiedniej pracowni.

• 
  LAPAROSKOPIA

• Endoskopowe obrazowanie jamy brzusznej w celu bliższego wyjaśnienia uszkodzenia pourazowego lub zmian o podłożu zapalnym bądź nowotworowym. Pobranie materiału tkankowego do badania histopatologicznego umożliwia również uściślenie rozpoznania.

• 
  LAPAROSKOPIA

• LAPAROSKOPIA

Zadania pielęgniarki:

• Przygotowywanie:

• Przygotowanie dostępu do żyły (w razie nagłego pogorszenia stanu zdrowia).

• Podanie tlenu przez sondę nosową.

• Podłączenie aparatów (np.EKG) w celu wnikliwej obserwacji chorego.

• Ułożenie pacjenta na plecach.

• Przymocowanie rąk i nóg pacjenta (ochronna przed upadkiem chorego ze stołu przy zmianach pozycji).

• Dezynfekcja skóry jamy brzusznej.

• Chorego przykryć sterylnymi chustami.

• 
  LAPAROSKOPIA

Pomoc podczas badania:

• Przypominanie choremu o konieczności głębokiego i spokojnego oddychania.

• Stała obserwacja podstawowych parametrów życiowych.

• Pomoc w obsłudze sprzętu i instrumentów dodatkowych.

• Współpraca przy zakładaniu opatrunku (w miejscu nakłucia).

• Opieka nad stanem psychicznym pacjenta.

• 
  LAPAROSKOPIA

• Czynności końcowe:

• Czuwanie nad chorym do chwili ustąpienia podanych środków sedatywnych.

• Kontrola przestrzegania 12-godzinnego reżimu łóżkowego.

• Powolne wprowadzenie diety wieczorem, w dniu zabiegu.

• Oczyszczenie sprzętu.

• Zapakowanie materiału biopsyjnego i przesłanie do odpowiedniej pracowni.

•  

• LAPAROSKOPIA

Zadania pielęgniarki:

Przygotowywanie:

• Przeczyszczenie jelita z użyciem lewatywy; u chorych leżących ewentualnie ze skłonnością do zaparć, wskazane powtórzenie wlewki doodbytniczej.

• Ułożenie pacjenta w pozycji kolankowo-łokciowej, bądź jak u urolitotomii (usuwaniu kamieni z pęcherza moczowego).

• Bielizna intymna.

---