August Comt

Na czym polegała filozofia pozytywistyczna Comta

Polegała na:

-zajmowaniu się wyłącznie przedmiotami rzeczywistymi- bada rzeczy dostępne umysłowi

-rozważa tylko tematy pożyteczne- chce służyć polepszeniu życia

-ogranicza się do przedmiotów o których można uzyskać wiedze pewną

-zajmuje się kwestiami ścisłymi

-pracuje pozytywnie, nie ogranicza się do krytyki

-najważniejszy jest postęp intelektualny

-podstawowe komórki społeczeństwa: rodzina, ojczyzna, państwo

STATYSTYKA- teoria porządku społecznego

DYNAMIKA- teoria postępu

METODA SUBIEKTYWNA- wartościująca

METODA OBIEKTYWNA- metody analizy

Rudolf Steiner

Antropomorfia i jej wpływy na pedagogikę wg Rudolfa Steinera

Opisz pozytywne i negatywne aspekty szkoły waldorskiej

POZYTYWNE

-celem nauczania i wychowania jest wspomaganie dzieci w osiągnięciu świadomej, odpowiedzialnej dojrzałości

-odpowiada na potrzeby, zainteresowania i problemy dzieci i młodzieży

-główny nacisk kładzie na wychowanie do wolności, gdzie człowiek będzie w stanie wnosić nowe wartości twórcze, przekształcać społeczeństwo i zmieniać ustrój społeczny

-rozwój postawy badawczej ucznia osiąga się przez rozbudzenie naturalnej ciekawości dziecka i chęci rozumienia świata

-program nauczania każdego dziecka jest dostosowany indywidualnie

-każdy nauczyciel jest twórcą i kreatorem procesu kształcenia ucznia

-szkoła kładzie nacisk na pracę nauczyciel- dziecko- rodzina

-rolą nauczyciela jest pomaganie uczniowi w rozwoju wrodzonych możliwości i zdolności oraz usuwaniu i pokonwaniu słabości i trudności

-szkoły nie są zależne od państwa

NEGATYWY

-w szkole nie można pracować nie będąc antropozofem

-ELITARYZM- zamykanie się w grupie uprzywilejowanych oraz pogląd głoszący konieczność istnienia elit w społeczeństwie

-szkoła przeznaczona dla zamożnych

-brak podręczników

Helenia Radlińska

Główne założenia pedagogiki społecznej H. Radlińskiej

Miała być pedagogiką narodową. Do jej zadań należało by:

-krzewienie określonych postaw

-kształtowanie świadomości przynależności do narodu

Przedmiotem PS jest wzajemne oddziaływanie wpływów środowiska i przekształcających środowisko sił jednostek (człowiek- wychowanie- środowisko)

Podstawowe obszary i działania PS

-określenie wpływu warunków bytowych na rozwój jednostek, grup oraz środowisk społecznych

-ustalenie możliwości przetwarzania istniejących realiów czyli środowiska życia w procesie wychowania, działalności oświatowo- społecznej

3 KONCEPCJE P

1.) KONCEPCJA OSOBOWOŚCI I CZŁOWIEKA- opiera się na kategorii czynu. Tylko taka postawa działania, ulepszania może przynieść pożądane rezultaty starań wychowawczych. Zachowanie te ma eliminować uleganie wpływom otoczenia i przeciwstawiać się odrzucaniu określonych bodźców środowiska. W ramach tej koncepcji mieści się indywidualny rozwój jednostki a zarazem jej aktywność społeczna. Człowiek powinien być wszechstronnie rozwinięty pod względem umysłowym jak i fizycznym ciągle udoskonalać i mieć poczucie przynależności narodowej, kierując się dobrem ogólnospołecznym

2.) KONCEPCJA ŚRODOWISKA- Między rożnymi rodzajami środowisk zachodzą związki. Najważniejszą role w życiu człowieka odgrywa środowisko niewidzialne- umożliwia wybór określonych dróg postępowania i przekształcanie życia. Czynniki niewidzialne mają największe znaczenie dla wychowania ponieważ dzięki nim może dokonać się ulepszenie życia które jest ostatecznym celem wychowawczym. Wyróżniamy 3 PARY ŚRODOWISK- A) środowisko BEZPOŚREDNIE- to wszystko co najbliższe i POŚREDNIE- ma większy zasięg B) środowisko OBIEKTYWNE-wszystko po co człowiek może sięgnąć i SUBIEKTYWNE- elementy oddziałujące w danej chwili na człowieka C) środowisko MATERIALNE-realne wytwory ludzkie i NIEMATERIALNE- idee wierzenia poglądy więź moralna.

3.) KONCEPCJA WYCHOWANIA- stwierdza że człowiek jest jednostką bio- socjo- kulturową. Jednostkę taką charakteryzują 3 procesy : WZROST- jest autonomicznym rozwojem psychofizycznym, WZRASTANIE- wcielaniem się jednostki w środowisko i WPROWADZANIE- ukazywaniem wartości kultury kształtowaniem zachowań. Do zakresu wychowania należy wszystko co wspomaga wzrost, wzrastanie i wprowadzanie.

Przedmiot wychowania obejmuje nie tylko kształtowanie osobowości ale i warunki w których przebiega rozwój człowieka. Wychowanie ma kształtować człowieka - podmiot życia społecznego jednostkę wolną która dąży do doskonalenia siebie środowiska.

EROS PEDAGOGA- postawa wychowawcy wobec wychowanka świat i samego siebie. Wychowawca powinien mieć poczucie łączności z podopiecznymi darzyć ich miłością opiekuńczą podobną rodzicielskiej uświadamiać sobie postawione przed nim zadania odnajdować pokłady nowych sił wychowanie jest aktem twórczym świadomym zależnym od wychowawcy.

SIŁY LUDZKIE- odgrywają dużą rolę w procesie wychowania. Są to zdolności możliwości jednostek i grup do wyrażania się lub mogą wyrażać się twórczym działaniem.

3 OBSZARY PS

1.teoria pracy społecznej - ta dziedzina PS winna zajmować się badaniem środowiska w jakim jednostka żyje Rozpoznaniem warunków wpływających na jej rozwój, oraz wyszukiwaniem sposobów na odkrywanie, wykształcanie sil jednostkowych i społecznych, w celu zmiany środowiska na korzystniejsze dla rozwoju.

2.teoria oświaty dorosłych - Zajmuje się zagadnieniem kształcenia i dokształcania dorosłych. Ma szczególne znaczenie w naszych czasach w związku z koncepcja edukacji permanentnej, ustawicznej.

3.historia pracy społecznej i oświatowej - zajmuje się poszukiwaniem pewnych powiązań, czynników ewolucji wymienionych zagadnień.

Pedagogika społeczna stworzona przez profesor Radlińską traktuje wychowanie jako proces integralny, obejmujący całe życie człowieka, przywiązujący wielką wagę do zagadnień pracy społecznej, organizacji życia kulturalnego, poradnictwa i wypoczynku

Wkład pedagogiki H. Radlińskiej do teorii i praktyki pedagogicznej

- PS otworzyła przed człowiekiem perspektywę lepszego świata i przypisała mu rolę głównego budowniczego tego świata

- przyjęcie stanowiska humanistycznego podmiotowego i twórczego

- PS dziedziną interdyscyplinarną żywą otwartą i elastyczną

- cechy PS A) praktyczność- praktyczne działanie jako nauka gromadzi i wzbogaca wiedzę na temat środowiska i wykorzystywana w działaniu B)skuteczność w działaniu- próbuje odp. na pyt. Jak skutecznie działać? C) empiryczna- oparta na badaniach ludzi zjawisk określonych procesów

- PS wyodrębnia się z pedagogiki ogólnej czerpie dorobek z innych nauk tj. teoria wychowania, socjologia

- główna koncepcją jest koncepcja człowieka gdyż w jej centrum znajduje się człowiek i troska o rozbudzenie jego twórczej aktywności społecznej.

Maria Montessori

Rola i zadania nauczyciela

Wychowawca powinien być sługą ludzkiego ducha, współpracownikiem dziecka jego pomocnikiem doradcą, przewodnikiem i organizatorem oraz animatorem dziecięcej wolności. Jego rolą jest udzielanie pomocy osobie uczącej się w osiągnięciu przez nią należności i wspierania jej rozwoju duchowego, psychicznego i fizycznego. Nauczyciel musi być osobą dobrze wykształconą, wychowaną zdolną do pełnej szacunku autentycznej miłości. musi być człowiekiem cierpliwym zdolnym do obserwacji rozwoju dziecka o wysokiej moralności i bogactwie duchowym ma być łącznikiem dla swoich uczniów tłumaczem i interpretatorem skomplikowanego świata kultury. Nauczyciel powinien kierować się w tuku procesu edukacyjnego takimi zasadami dydaktycznymi jak zasada indywidualizmu samodzielności i izolacji trudności ograniczenia materiałów dydaktycznych oraz ładu i porządku.

Schemat systemu edukacji

1. Daje szanse wszechstronnemu rozwojowi

- fizycznemu, - duchowemu, - kulturowemu, - społecznemu

2. Pomaga w:

-rozwoju indywidualnych cech osobowości

-formułowaniu prawidłowego charakteru

-zdobywaniu wiedzy i umiejętności szkolnych

-współdziałania

3. Cele realizowane są przez:

-pomoc dziecku

-w rozwoju samodzielności i wiary we własne siły

-formułowaniu postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji

-osiągnięcie długotrwałej koncentracji na wykonywanymi zadaniami

-wypracowanie szacunku do porządku i do pracy innych

-rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy

-system opiera się na nie ograniczaniu dziecka- (zasada swobodnego wyboru­)

-zaakceptowaniu potrzeb kształcenia zmysłów

-zdobywanie wiedzy i praktycznych umiejętności

-przekazanie i wpojenie społecznych reguł

-realna ocena umiejętności

-przygotowanie do pisma

Janusz Korczak

Scharakteryzuj koncepcje samorządu dziecięcego w pedagogice Korczaka

Był prekursorem walki o prawa dziecka, szczególną uwagę zwracał na ich nierówno prawną pozycję w społeczeństwie. Domagał się by uznano, że dziecko jest pełnowartościowym członkiem społeczeństwa, i chciał aby każdy dorosły uwzględniał i przestrzegał praw dziecka. Ustalone zostały prawa i obowiązki wychowawców. Powstanie samorządu dziecięcego było zachętom dla dzieci, miało to na celu danie dzieciom możliwości porozumiewania się z dorosłymi.

W skład samorządu wchodziły: Rada Samorządowa- zajmowała się zaspokajaniem potrzeb współmieszkańców, Sejm dziecięcy- jako najwyższa instancja samorządu, gazetka dziecięca- uczyła planowej pracy. Korczak chciał dzięki temu uzyskać najwyższy stopień inicjatywy, samodzielności i zgodnego współżycia wychowanków i ich zorganizowanej społeczności. Dzieci były włączane w różnego rodzaju prace, które sami sobie wybierali. Dom był utrzymany w porządku, dzieci opiekowały się słabszymi w nauce i chorymi.

PRAWA DZIECI:

=prawo do szacunku, =prawo do miłości, =prawo do tajemnicy,

=prawo do samostanowienia o sobie, =prawo własności,

=prawo do własnego rozwoju i dojrzałości, =prawo do ruchu, zabawy i pracy

=prawo do sprawiedliwości w życiu, prawo do przyjaźni

Opisz podstawowe założenia pedagogiki Korczaka

# Jest to system OPIEKUŃCZO- WYCHOWAWCZY

Podstawowe założenia

#dziecku należy się szacunek, powinno być traktowane jako podmiot, gdyż rozwija się dzięki własnej aktywności

#wychowanie powinno być traktowane jako proces opary na partnerstwie

#dziecko powinno mieć zapewnione prawo do opieki

#społeczeństwo dorosłych powinno być odpowiedzialne za warunki życia dziecka

#powinno się poszukiwać i pogłębiać wiedzę o dzieciach

#wszystkie techniki zastosowane w działaniach pedagogicznych powinny wynikać z założeń danego systemu opiekuńczo- wychowawczego

Założenia planu jenajskiego

-przyjmuje się tu że szkoła jako Turna forma życia społecznego może przyczynić się do rozwoju jednostki automatycznej, zdolnej do życia w społeczeństwie, będzie również zdolna odbudować wspólnotę ludzkości

-szkoła jako instytucja wolna i powszechna

-funkcjonyjąca na zasadzie zycia rodzinnego

Organizacyjne zasady szkoły

=powszechność- równość szans rozwoju

=wolność- wiąże się z ograniczeniem lub całkowitym wyeliminowaniem z edukacji czynników: -politycznych, -gospodarczych, -kościelnych, -autorytatywnych nauczycieli

=narodowość

=koedukacja

=podstawową jednostką organizacyjną jest: WSPÓLNOTA ŻYCIA I PRACY- zasady ustalają nauczyciele, rodzice i młodzież

=WSPÓLNOTA SZKOLNA- charakteryzuje się naturalnymi stosunkami międzyludzkimi pozwalają one na zachowanie wolności i godności moralnej

System jenajski

-mniejsze systemy (30-35 czasami 40 ) osobowe zwane GRUPAMI RODOWYMI

Grupy rodowe dzieli się na:

>grupy NIŻSZE (1-3 rok nauki)

>grupy ŚREDNIE (4-6 rok nauki)

>grupy WYŻSZE (6-8 rok nauki)

>grupy MŁODZIEŻOWE (8-10 rok nauki)

3 PODGRUPY grup rodowych

Terminatorzy

Czeladnicy

Majstrowie

Majstrowie opiekują się Czeladnikami, Czeladnicy opiekują się Terminatorami

-tygodniowy plan zajęć- w którym odbywa się dyskusja na wcześniej wybrany temat

-główną formą kształcenia były:

-FORMY AKTYWNOŚCI ZEW. swobodna rozmowa, praca, zabawa i uroczystość

-FORMY AKTYWNOŚCI WEW. myślenie, oglądanie, rozważanie, odczuwanie

-podstawową metodą przyswajania treści jest DZIAŁĄNIE PRAKTYCZNE

-zajęcia podzielone na ścisłe i do wyboru

-szkoła kontrolowana co 0.5 roku

-świadectwa- opisowe

Scharakteryzuj sylwetkę Celestyna Freinta.

Célestin Freinet (ur. 15 października 1896, zm. 8 października 1966) - pedagog francuski, twórca "francuskiej szkoły nowoczesnej" (école moderne française).Pochodził z biednej rodziny chłopskiej, wychowywał się na wsi. Wykazywał zainteresowania naukami przyrodniczymi. Znalazło to później odzwierciedlenie w jego teoriach pedagogicznych.Początkowo pobierał naukę w szkole wiejskiej w Gars, później w Grasse. W 1913 r. podjął studia w Nicei w Ecole Normale. Kształcił się jako przyszły nauczyciel szkoły podstawowej.W wieku 18 lat został powołany do wojska. Został ranny pod Verdun (1915 rok). Jako inwalida (uszkodzone płuco) podjął pracę w szkółce w Bar-sur-Loup. Działał w szkole do roku 1928. Przekonał się o nieefektywności szkoły tradycyjnej. Rozpoczął głębokie studia nad psychologią i pedagogiką. Zgłębiał teorię pedagogiczną Marii Montessori. Współpracował z Henrim Barbussem - redaktorem czasopisma "Clarté". Zainteresował się ideałami socjalizmu i odbył podróż do Związku Radzieckiego.Freinet szczególnie podkreślał bezcelowość stosowania podręczników, proponując w zamian metody oparte na swobodnym poznawaniu świata przez dziecko i jego działaniach twórczych. Nauka miała być oparta na własnych doświadczeniach (pozytywnych i negatywnych) dziecka.W 1927 r. ukazała się jego książka "Drukarnia w szkole". Zdaniem Freineta, wydawanie gazetki szkolnej przekonuje uczniów do samodzielnego działania i nadaje temu działaniu sens. W tym samym roku odbył się kongres zwolenników drukarni szkolnej i ukazuje się czasopismo "Le gerbe enfantine".W 1928 r. Freinet rozpoczął pracę w Saint-Paul. Tam jego idee nie znalazły podatnego gruntu. Opuścił Saint-Paul i założył własną szkołę w Vence. Szkoła w Vence stała się miejscem testowania nowych pomysłów Freineta. W 1935 r. zorganizował "front obrony praw dziecka".Podczas wojny został aresztowany przez Niemców. W warunkach obozowych napisał kolejne dzieła:"Wychowanie przez pracę""Zarys psychologii stosowanej w wychowaniu" W roku 1947, po wojnie, wznowił prace. W roku 1948 przejął Instytut spółdzielczy nowoczesnej szkoły. W roku 1957 zainicjował powstanie FIMEM, czyli Federacji Ruchów Szkoły Nowoczesnej. Jego działalność nie ustała aż do śmierci. Freinet zaliczany jest do przedstawicieli pedagogiki naturalistycznej. Bardzo dużą uwagę przywiązywał do znajomości prac rozwoju dziecka. Da się u niego znaleźć wpływy psychoanalizy i psychologii funkcjonalnej. Wyodrębnił trzy naturalne fazy rozwoju: szukanie po omacku, urządzanie się w świecie i zamiana zabawy na pracę. Stworzył także techniki pedagogiczne, które miały pomóc w organizacji pracy nauczyciela i aktywizacji uczniów.

Celestyn Frainet

Koncepcje pedagogiczne Fraineta

-sprzeciwiał się aby proces nauczania odbywał się wyłącznie w szkole

-kontakt ze zwierzętami pomagał lepiej zrozumieć to czego się akurat uczono

-uczono się odpowiedzialności, obowiązku oraz opieki nad mniejszymi i słabszymi zajmując się zwierzętami

-uczy samodzielności

-uwzględnia wszechstronny rozwój dziecka, jego potrzeby możliwości, naturalny sposób życia

-szanuje indywidualność i odrębność

-zapewnie naturalne zdobywanie doświadczeń i nabywanie umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach

-elementy sztuki w szkole- malarstwo, rzeźba, muzyka

-nieodłączny element rozwoju wiąże się z posiadaniem pasji lub jakiegoś hobby

---