PODSTAWY PRODUKCJI ROŚLIN ROLNICZYCH
Wykład 1
Siedlisko zespół naturalnych i sztucznych czynników zewnętrznych występujących na danym obszarze, wpływających na rośliny bezpośrednio i pośrednio.
Czynniki warunkujące kształtowanie siedliska:
klimatyczne : światło, temperatura, opady, powietrze
glebowe : właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne gleby
topograficzne : wysokość nad poziomem morza, rzeźba terenu
biotyczne : obecność oraz wpływ roślin i zwierząt
antropogeniczne : wpływ człowieka na rośliny i na inne czynniki siedliska
Pierwotne naturalne siedlisko bytowania roślin było kształtowane głownie przez czynniki przyrodnicze ale pod wpływem naporu czynników antropogenicznych w miejscach naturalnej biocenozy powstał nowy układ zwany agrobiocenozą.
Znaczenie światła dla roślin:
źródło energii dla roślin
biosynteza chlorofilu
wymiana gazowa między rośliną a atmosferą
indukcja fotoperiodyczna
ruchy roślin
przeciwdziałanie chlorozy i etiologii roślin
wspomaganie działania desykantów
Nadmierne naświetlenie powoduje skrócenie pędów i zahamowanie wzrostu, czerwone zabarwienie liści i pędów, przyspieszenie kwitnienie i owocowania.
Wpływ rolnika na intensywność fotosyntezy- zwiększanie powierzchni asymilacyjnej roślin przez dobre zaopatrzenie w wodę i składniki mineralne.
Współczynnik wykorzystania promieniowanie padającego na roślinę
3-5% fotosynteza
50% transpiracja
45%
Regulowanie warunków świetlnych
Zmiana architektury łanu- zagęszczenie roślina na jednostce powierzchni i właściwy kierunek siewu
Przecinka lub przerywka (przerzedzanie łanu)
Ograniczenie zachwaszczenia
Wybieranie odpowiedniej wystawy względem stron świata
Znaczenie temperatury dla roślin
Determinuje szatę roślinną na danym terenie
Regulowanie nasilenia procesów życiowych roślin
Powoduje zmiany przepuszczalności membran plazmatycznych komórek
Indukuje hartowanie się roślin i przechodzenie w stan anabiozy
Wpływa na pobieranie wody i związków mineralnych
Reguluje procesy rozkłady resztek roślinnych (wpływ na aktywność mikroorganizmów glebowych)
Okres wegetacyjny - temperatury średnie dobowe powyżej 5C
Regulowanie warunków termicznych w siedlisku
Aktywne
Przyspieszanie ogrzewania się gleby poprzez odpowiednie zabiegi uprawowe
Obniżanie amplitudy wahań temperatur w płytkich warstwach przez niedopuszczenie do zaskorupiania powierzchni
Regulowanie głębokości przemarzania gleby w okresie zimy przez wykorzystanie orki przedzimowej
Bierne
Dobór gatunków i odmian do warunków termicznych siedliska
Wykorzystanie siewu we właściwym terminie
Zakładanie zadrzewień śródpolnych zabezpieczających pola przed wywiewaniem okrywy śnieżnej
Zimotrwałość ogólna wytrzymałość na niekorzystne warunki atmosferyczne w okresie zimowym. Stan rozwojowy roślin sprzyjających przezimowaniu
Jęczmień ozimy, żyto ozime - po rokrzewieniu
Pszenica ozima - faza 2-4 liści
Rzepak ozimy - faza rozetki
Wytrzymałość na niska temperaturę:
Żyto ozime do -35C
Pszenica, jęczmień do -25C
Hartowanie się roślin przed zimą przebiega w dwóch fazach:
I faza zachodzi w niskiej temperaturze dodatniej w obecności światła, co powoduje hamowanie procesów wzrostu, sprzyja gromadzeniu asymilatów, wytwarzaniu substancji ochronnych, hydrolizie węglowodanów i białek
II faza zachodzi w temperaturze do -3C do -5C następuje zanikanie plazmodesmów łączących plazmę sąsiadujących ze sobą komórek oraz wysycenie plazmodemy kw. tłuszczowych
Uszkodzenie roślin.
Wymarzanie
Bezpośrednie oddziaływanie mrozu na nie okryte śniegiem rośliny, szczególnie podatne są rośliny rozhartowanie podczas odwilży
U zbóż dopiero przemarznięcie węzła krzewienia powoduje ich zamieranie
W terenach urzeźbionych uszkodzeniu ulegają najbardziej rośliny na zboczach południowych i w obniżeniach terenu
Rośliny źle wyrośnięte ale i przenawożone nawozem
Wyprzenie
Następuje wówczas gdy obfite opady śniegu pokrywają niedostatecznie zamarzniętą glebę
Przy temperaturze około 0C rośliny silniej oddychają niż przy glebie zmarzniętej, również zaspy na przedwiośniu sprzyjają wyprzeniu
Rośliny tracą węglowodany, białka i na końcu poraża je pleśń śniegowa
Najbardziej wrażliwe jest żyto
Wczesny i gęsty siew, przenawożenie azotem sprzyja wyprzeniu
Wysmalanie roślin zachodzi wówczas gdy jest mało opadów śniegu i wieją suche, mroźne wiatry. Wysuszają nadziemna część rośliny a zamarznięta rola uniemożliwia pobieranie wody
Skorupa lodowa najgroźniejsza jest gdy przylega bezpośrednio do gleby i roślin, powoduje zamieranie roślin wskutek izolacji od atmosfery i mechanicznego uszkodzenia. Rozrywanie korzeniu i wysadzanie roślin występuje na przedwiośniu gdy temp jest na tyle zmienna ze rola rozmarza w ciągu dnia a zamarza w nocy.
Wykład 2.
Znaczenie wody dla roślin
Składnik konstytucyjnych organów roślinnych
Umożliwia pęcznienie i kiełkowanie nasion
Powstawanie roztworów glebowych
Transport składników pokarmowych w roślinie
Regulacje temperatury gleby i rośliny
Warunkowanie turgoru roślin
Udział w fotosyntezie i procesie transpiracji
Wpływ niesprzyjających warunków wodnych na rośliny
Nadmiar
Wymakanie roślin
Zatapianie korzeni oraz całych roślin
Wyleganie roślin
Porastanie ziarna
Wzrost zachwaszczenia
Wzrost zagrożenia występowanie chorób
Opóźnienie żniw i siewów jesiennych
Niedobór wody
Opóźnianie i uniemożliwianie wschodów
Zmniejszanie wyprodukowanej masy org.
Zakłócanie procesów biochemicznych(przemiana skrobi w cukry)
Rozpad tkanek
Bilans wodny gleby
Przychody
Opady
Kondensacja pary wodnej na powierzchni
Dopływ wody obcej
Rozchody
Zużycie wody przez rośliny uprawne i chwasty
Parowanie z powierzchni gleby
Spływ powierzchniowy
Podsiąkanie do głębszych warstw
Przyczyny pogłębiającego się przesuszania gleb
Nadmierne wylesienie
Oddrzewienie terenów rolniczych
Przemeriolowanie techniczne
Intensyfikacja rolnictwa (wzrost plonów o 33% zwiększa ewaporacje o 40 mm rocznie)
Regulowanie stosunków wodnych
Czynne
Meliorowanie pól
Zabiegi uprawowe - spulchnianie i wyrównanie powierzchni gleby
Budowa sieci zbiorników retencyjnych
Zwiększenie retencji w glebie (agromelioracje, fitomelioracje)
Bierne
Wybór lokalizacji użytku
Odpowiedni termin siewu
Właściwa głębokość siewu
Uzasadnione następstwo roślin
Hodowla odmian o niższym współczynniku transpiracji
Wpływ wiatru
Pośredni
Stwarzanie niejednakowych warunków przezimowania
Na przedwiośniu ciepły wiatr sprzyja topnieniu śniegu i przyspiesza wysychanie gleb i rozpoczęcie prac polowych
potęgowanie zaskorupienia się gleby po deszczu
Przenoszenie zarodników grzybowych
Ułatwianie migracji owadów
Powodowanie erozji wietrznej( wywiewanie najwartościowszych drobnych cząstek glebowych)
Przesuwanie ruchomych wydm piaszczystych
Utrudnianie wykorzystywania opryskiwań roślin pestycydami
Regulowanie działania wiatru
Czynne
Obsadzanie polnych dróg drzewami i krzewami
Zakładanie zadrzewień śródpolnych
Bierne
Stałe przykrycie szatą roślinną gleb narażonych na erozję wietrzną
Wprowadzanie do upraw odmian zbóż niskich i sztywno słomowych
Wykorzystanie zabiegów chemicznych przy bezwietrznej pogodzie
Zadrzewienia są to nasadzenia drzew i krzewów albo obu elementów roślinności łącznie poza obszarem lasów, mające jako główne zadanie wszechstronną poprawę siedliska naturalnego a dodatkowo uzupełnianie krajowych zasobów drewna i użytków niedrzewnych.
Podstawowe funkcje zadrzewień:
Funkcje wodochronne
Funkcje antyerozyjne
Funkcje poprawy agroklimatu
Funkcje ochronne względem upraw rolnych
Funkcje izolacyjne obiektów uciążliwych
Funkcje refugiów i korytarzy ekologicznych
Funkcje rekreacyjno-zdrowotne, dydaktyczne, naukowo-poznawcze i estetyczno inspiracyjne
Funkcje produkcyjne drewna oraz surowców użytków niedrzewnych
Czynniki topograficzne
Położenie nad poziomem morza
Rzeźba terenu, ekspozycja, skłon
Gleba zewnętrzna, ożywiona warstwa litosfery będąca podłożem dla wszystkich roślin a więc także dla roślin uprawnych. Gleba jest środowiskiem z którego roślina czerpię wodę i składniki mineralne a ich organy podziemne również tlen. Właściwości gleby kształtują warunki życia i wzrostu roślin oraz w zasadniczy sposób wpływają na stosowaną agrotechnikę.
Edafologia wyodrębniona z gleboznawstwa nauka o glebie rozpatrywanej pod kątem przydatności do produkcji rolniczej, zajmująca się właściwościami chemicznymi, fizycznymi i biotycznymi gleby.
Właściwości gleby pod kątem przydatności rolniczej
Właściwości chemiczne
Zawartość przyswajalnych makro- i mikropierwiastków
Odczyn gleby wpływający na pobieranie składników
Zawartość substancji organicznej wywierających wpływ na chemiczne i fizyczne cechy gleby
Zawartość pierwiastków śladowych- jonów żelaza i glinu jako szkodliwych dla roślin
Właściwości fizyczne
Skład granulometryczny
Układ gleby, gęstość i porowatość
Zwięzłość i lepkość decydująca o oporach
Stosunek wodno-powietrzny
Warunki termiczne
Właściwości biotyczne
Liczba i skład granulometryczny mikroorganizmów
Wykład 3.
Budowa wierzchniej warstwy gleby
Układ gleby przestrzenne ułożenie cząsteczek fazy stałej
Układ luźny (pulchny) gdy w jednostce gleby znajduje się mało cząstek fazy stałej a zwieksza się porowatość
Układ zbity(zagęszczony) gdy w jednostce objętości wzrasta udział fazy stałej a maleje jej porowatość
Czynniki rozluźniające układ gleby
Zabiegi uprawowe
Pęcznienie w trakcie zwilżania gleb suchych
Zamarzanie gleb wilgotnych
Uprawa roślin wytwarzających duża masę korzeniową
Działalność życiowa drobnoustrojów glebowych
Czynniki zagęszczające układ roli
Zabiegi uprawowe
Ugniatanie gleby przez koła ciągników i maszyn
Naturalne osiadanie roli
Intensywne opady deszczu
Porowatość ogólna gleby- całkowita objętość przestworów glebowych znajdujących się pomiędzy cząsteczkami fazy stałej.
Porowatość różnicowa - udział grup porów o różnej wielkości w porowatości ogólnej
Gęstość gleby stosunek jej masy do objętość
Gęstość gleby suchej jest miarą stopnia zagęszczenia fazy stałej
Żyzność naturalna zdolność gleby do zaspokajania potrzeb roślin jest wypadkową naturalnej zasobności i właściwości fizycznych gleb
Urodzajność zmodyfikowana przez świadome oddziaływanie rolnika, zdolność gleb do zaspokajania potrzeb rośliny, jest wypadkowa naturalnej żyzności i całokształtu agrotechniki
Produktywność zdolność gleby do zapewnienia określonego poziomu plonowania roślin jest wypadkową urodzajności danej gleby jej położenia w reliefie oraz występowaniu tam makro i mikroklimatu
Klasyfikacja bonitacyjna gleb wyznaczana jest na podstawie składu granulometrycznego, miąższości, poziomu próchnicznego, zawartości węgla organicznego, struktury, właściwości wodnych, odczynu gleby oraz ukształtowania terenu. Na gruntach ornych wyróżnia się 9 klas bonitacyjnych natomiast na użytkach zielonych 7 klas. Klasyfikacja bonitacyjna jest ważną cechą z rolniczego i ekonomicznego punktu widzenia.
Kompleks przydatność rolniczej gleb mianem tym określa się zespoły gleb, które mają zbliżone właściwości rolnicze i mogą być podobnie użytkowane
O zaliczeniu gleby do danego kompleksu decyduje:
Klasa bonitacyjna
Stopień kultury
Warunki klimatyczne
Warunki geomorfologiczne
Możliwość uprawianych roślin
(pszenny bardzo dobry, pszenny dobry, pszenny wadliwy, żytni bardzo dobry, żytni dobry, żytni słaby, żytni bardzo słaby)
Regulowanie warunków glebowych
Czynne
Zabiegi uprawowe
Nawożenie organiczne
Nawożenie mineralne
agromelioracje
bierne
dobór gatunków i odmian najlepiej dostosowanych do danych warunków glebowych
Czynniki biotyczne to wszystkie organizmy roślinne i zwierzęce wchodzące w skład biocenozy na danym obszarze. Skład ilościowy i jakościowy biocenozy zależy od nieożywionych komponentów siedliska. Agrocenoza jest uboższa pod względem składu gatunkowego niż biocenoza naturalna. Wzajemne zależności między komponentami agrocenoza są różnorakie i złożone z przewagą zależności troficznych,
Oddziaływanie
Bezpośrednie
Ujemny wpływ(patogeny, choroby, pasożyty i półpasożyty, szkodniki - nicienie, owady, gryzonie, ptaki)
Dodatni wpływ(zjawiska symbiozy, mikoryzy, zapylanie roślin, przenoszenie owadów i nasion przez zwierzęta)
Pośrednie
Oddziaływanie roślin na rośliny poprzez konkurencje w łanie
Zjawisko allelopatii