PRAWO GOSPODARCZE - WYKŁADY
Wykład z dnia 28.02.2015 r.
Jan Olszewski, Prawo gospodarcze kompendium, 2012 bądź 2013
Źródła prawa gospodarczego:
Konstytucja RP
Ratyfikowane umowy międzynarodowe, z uwzględnieniem rozróżnienia umowy międzynarodowe ratyfikowane za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie i bez takiej zgody
Ustawy
Rozporządzenia
Oraz akty prawa miejscowego.
Żadne akty nie mogą być sprzeczne z innymi. Akty prawa tworzą zamknięty katalog źródeł prawa, tzn. nic poza nimi nie może regulować sytuacji prawnej podmiotów prywatnych. Każdy akt prawa znajdujący się niżej w hierarchii źródeł prawa ma być zgodny z aktami prawa stojącymi od niego wyżej.
Źródła prawa unijnego:
Rozporządzenia
Mają charakter wiążący, pełnią rolę ujednolicającą, przepisy prawa w krajach wspólnotowych Unii Europejskiej
Dyrektywy
Wiążą wyłącznie co do rezultatu, państwo członkowskie ma swobodę wyboru formy i środków implementacji danej dyrektywy
Decyzje
Nie mają charakteru prawa powszechnie obowiązującego, są wiążące jedynie wobec adresatów
Opinie i zalecenia
Nie mające charakteru wiążącego, ale mogące sugerować podjęcie działań.
Pojęcie działalności gospodarczej w prawie Unii Europejskiej:
Prawo Unii Europejskiej nie posługuje się definicją legalną pojęcia „działalność gospodarcza”
System prawa unijnego operuj pojęciami „przedsiębiorczość” oraz „świadczenie usług”
Kształt pojęcia „działalność gospodarcza” powstał w drodze orzecznictwa organów Unii Europejskiej
Działalność gospodarcza w prawie Unii Europejskiej
Mianem działalności gospodarczej określa się wykonywanie we wszelkich formach organizacyjnych przez osoby fizyczne i prawne rzemiosła, przemysłu, handlu oraz innej działalności o charakterze gospodarczym łącznie z wolnymi zawodami.
Swoboda przedsiębiorczości a swoboda świadczenia usług
Generalnie prawo Unii Europejskiej utożsamia wykonywanie działalności gospodarczej z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Na prowadzenie przedsiębiorstwa składa się natomiast przedsiębiorczość oraz świadczenie usług.
Istota i podstawowe różnice
Swoboda przedsiębiorczości
Ma gwarantować wolność prowadzenia działalności w wybranym przez podmiot miejscu.
Element stałości
Tzn. związanie z państwem członkowskim - oznacza legalizację, rejestrację i organizację działalności na terenie konkretnego państwa członkowskiego zgodnie z normami prawa wewnętrznego państwa.
Pojęcie stałości
Oznacza to trwałe związanie z państwem członkowskim i nie wyklucza rozszerzenia zakresu wykonywanej działalności.
Zasadny jest podział na:
Przedsiębiorczość pierwotną
Przedsiębiorczość wtórną
Swoboda świadczenia usług
Obejmuje cały obszar Jednolitego Rynku - z założenia opiera się na działalności przejściowej, tymczasowej, prowadzonej przez podmiot w innym państwie członkowskim. Może być realizowana w różnych konfiguracjach, których stałym elementem jest transgraniczność.