Uczenie się - nabywanie doświadczenia indywidualnego
Potocznie: przyswajanie sobie pewnych informacji, faktów, umiejętności (głównie w sposób świadomy i celowy).
Definicja uczenia się
Proces psychiczny, zachodzący na podłożu zmian fizjologicznych, prowadzący do względnie trwałych zmian w zachowaniu jednostki.
Zmiany fizjologiczne - zmiany w układzie nerwowym związane z powstawaniem nowych połączeń synaptycznych.
Zmiany w zachowaniu - nabyta wiedza i umiejętności wpływają na nasze zachowanie (np. posługiwanie się sztućcami zamiast rękoma przy jedzeniu).
Zmiany względnie trwałe - nabyte podczas uczenia się umiejętności będą zanikać, jeśli z nich nie korzystamy na co dzień (zanikanie wprawy)
Uczenie się jako czynność
Uczenie się jako czynność - świadome wykonywanie pewnych czynności - opanowywanie wiedzy czy umiejętności - związane z osiągnięciem określonego celu (np. nauka wiersza, opanowanie umiejętności jazdy na deskorolce).
Ma charakter świadomy i zamierzony.
Trwa określoną ilość czasu.
Uczenie się jako proces
Najogólniej - nabywanie doświadczenia indywidualnego w toku życia jednostki.
Obejmuje wszelkie zmiany w zachowaniu będące efektem uczenia się, zarówno zamierzone (np. celowe przyswajanie wiedzy), jak i niezamierzone (nieświadome przyswajanie informacji i umiejętności).
Trwa całe życie.
Po co się uczymy?
Możliwość przetrwania w zmiennym środowisku.
Usprawnienie naszego funkcjonowania - stajemy się bardziej samodzielni, szybciej i lepiej wykonujemy różne czynności, lepiej orientujemy się w otoczeniu.
!Ale: nie wszystkie efekty uczenia się są dla nas korzystne, np. przyzwyczajenia i nawyki (palenie papierosów, garbienie się, obgryzanie paznokci, używanie wulgaryzmów w rozmowie, itd..)
Rodzaje uczenia się
RODZAJ UCZENIA SIĘ |
CO ZOSTAJE WYUCZONE |
JAK PRZEBIEGA UCZENIE SIĘ |
Warunkowanie klasyczne |
Związek między zdarzeniami (bodźcami), antycypacja, sygnały, oczekiwania, automatyczne reakcje na nowe bodźce. |
Bodziec neutralny (BW) wielokrotnie współwystępuje z BB wywołującym RB, dopóki sam BW nie zacznie wywoływać tej reakcji (która staje się RW), przygotowującej na pojawienie się BB. |
Warunkowanie instrumentalne (sprawcze) |
Zachowanie sprawiające, że w otoczeniu pojawiają się pożądane przez organizm zdarzenia. |
Reakcja zostaje nagrodzona, czyli wzmocniona, wskutek czego pojawia się ona w podobnych okolicznościach ze zwiększoną częstością. |
Uczenie się przez obserwację
|
Oczekiwania (związki typu „jeżeli-to”), wiedza i umiejętności. |
Człowiek obserwuje zachowanie innego człowieka (na żywo lub za pośrednictwem telewizji, filmów lub książek) oraz efekty, do których ono prowadzi. |
Jak nabywamy umiejętności?
Zaczynamy od tego co organizm już umie (warunkowanie klasyczne)
Zaczynamy od przypadkowego odkrycia, że za pomocą danej czynności można osiągnąć nowy, pożyteczny stan rzeczy (warunkowanie instrumentalne)
Zaczynamy od tego, co już umieją inni i potrafią to przekazać (uczenie się przez obserwację/społeczne uczenie się)
Uczenie się - perspektywa biologiczna
Każdy organizm (ludzie i zwierzęta), aby przetrwać musi mieć zdolność uczenia się:
Jakie zdarzenia następują po innych zdarzeniach, w nas samych albo w środowisku (warunkowanie klasyczne).
Jakie zdarzenia następują w środowisku po naszych własnych działaniach czy reakcjach (warunkowanie instrumentalne).
Dmuchnij Marioli dmuchawką w oko
Klaśnij
Dmuchnij w oko
Klaśnij…
Warunkowanie klasyczne
Czego się uczymy? - jakie zdarzenia następują po innych zdarzeniach.
Pewne bodźce stają się sygnałami informującymi, że pojawi się inny bodziec o dużym znaczeniu.
Np.: Grzmot - burza, zapach - jedzenie, groźna mina szefa - kłopoty.
!!! Dzięki tej nauce możemy lepiej przygotować się do zdarzeń, które sygnalizują bodźce.
Zasady warunkowania klasycznego
Iwan Pawłow - rosyjski uczony, fizjolog, odkrył (przypadkiem!!!) zasady warunkowania klasycznego.
Zasady warunkowania klasycznego
Wzmocnienie - czynnik (bodziec) utrwalający związek między bodźcem warunkowym a reakcją warunkową (np. pokarm w eksperymencie Pawłowa).
Wygaszanie - zanikanie reakcji warunkowej w sytuacji, gdy nie pojawia się wzmocnienie.
Warunkowanie klasyczne
Przykłady działania warunkowania klasycznego u ludzi:
Pomyśl o cytrynie (albo twojej ulubionej potrawie)…
Czujesz jak „cieknie ci ślinka”?
Przykłady działania warunkowania klasycznego u ludzi:
Reakcje emocjonalne - ścisk żołądka, przyspieszone bicie serca na myśl o jakiejś stresującej sytuacji.
Awersje pokarmowe.
Skojarzenia w reklamie:
samochód - piękna kobieta (zazwyczaj skąpo ubrana)
Potrząśnij niedziałającym radiem…
Warunkowanie instrumentalne (sprawcze)
Czego się uczymy? - związków między własnymi działaniami a następującymi po nich zdarzeniami.
Uczymy się, jak te zdarzenia wywołać, albo jak ich uniknąć.
PRAWO EFEKTU
(Thorndike)
Jeżeli jakieś zachowanie przynosi efekty satysfakcjonujące dla organizmu, to będzie miało tendencję do utrwalania się.
Prace nad warunkowaniem instrumentalnym - BEHAWIORYŚCI.
Badania ludzi i zwierząt.
Podobieństwa w uczeniu się zwierząt i ludzi (zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie).
Zasady warunkowania instrumentalnego
Warunkowanie instrumentalne
Wzmocnienie - każdy bodziec (zdarzenie) występujący po reakcji i zwiększający prawdopodobieństwo jej ponownego wystąpienia
Rodzaje wzmocnień:
POZYTYWNE - NEGATYWNE
PIERWOTNE - WTÓRNE
NATYCHMIASTOWE - ODROCZONE
REGULARNE - NIEREGULARNE
WZMOCNIENIE POZYTYWNE (nagroda)
efekt zachowania pożądany dla organizmu; zwiększa prawdopodobieństwo przyszłego pojawiania się reakcji, po której występuje.
WZMOCNIENIE NEGATYWNE (kara)
efekt zachowania niepożądany dla organizmu; zmniejsza prawdopodobieństwo przyszłego pojawiania się reakcji.
WZMOCNIENIE PIERWOTNE - czynniki związane z biologicznymi potrzebami organizmu, np. jedzenie, woda, odpowiednia temperatura (wzmocnienie pozyt.), ból (wzmocnienie negat.).
WZMOCNIENIE WTÓRNE - nabywają wartości poprzez skojarzenie z bodźcami, które już mają własności wzmocnienia, np. pieniądze, uwaga innych osób, uznanie społeczne.
Rodzaje wzmocnień - c.d.
WZMOCNIENIE NATYCHMIASTOWE - pojawiaja zaraz po wystąpieniu danej reakcji, są zdecydowanie bardziej skuteczne niż odroczone.
WZMOCNIENIE ODROCZONE - pojawiaja się po pewnym czasie od wystąpienia reakcji.
Rodzaje wzmocnień - c.d.
WZMOCNIENIA REGULARNE - wzmocnienie występuje po każdej reakcji instrumentalnej lub po którejś z kolei w regularnych odstępach (np. co 5 reakcja).
WZMOCNIENIA NIEREGULARNE - wzmocnienia pojawiają się tylko po niektórych, czasem bardzo nielicznych reakcjach (takie zazwyczaj występują w naturze)
Modyfikacja zachowań
Modyfikacja zachowań przy użyciu zasad warunkowania instrumentalnego
Wywoływanie pożądanych zachowań:
poprzez wzmocnienia pozytywne
Eliminowania niepożądanych zachowań:
poprzez wzmocnienia negatywne (kary)
poprzez brak wzmocnień (wygaszanie)
Kontrowersje dotyczące stosowania kar
Kara nie znosi atrakcyjności czynu, po którym następuje.
Kara sama w sobie nie wskazuje dziecku alternatywnego, pożądanego sposobu zachowania.
Kara ma tendencję do okresowego tłumienia karanego zachowania - tylko w warunkach zapewniających jej nieuchronne pojawienie się.
Karanie może prowadzić do wycofania się dziecka z sytuacji (ucieczki z domu, ze szkoły, rezygnacja z nauki szkolnej).
Karanie może prowadzić do gniewu i wrogości.
Efekty kar mogą być zbyt szerokie, zwłaszcza, gdy dziecko nie wie dokładnie, za co jest karane, i gdy nie pokazuje mu się alternatywnych, pożądanych sposobów zachowania.
Karanie może być przez dziecko naśladowane, jako sposób radzenia sobie z własnym stresem.
Dzieci uczą się karanych reakcji (kara to jednak forma wzmocnienia), ponieważ kara przyciąga ich uwagę do karanych reakcji.
Warunki skuteczności kary
Kara nie jest zbyt surowa i jest adekwatna do popełnionego czynu (jest sprawiedliwa).
Kara jest wymierzana zaraz po nieakceptowanym zachowaniu.
Osoba karana ma świadomość tego, za co jest karana i akceptuje regułę, wg której kara jest wymierzana.
Osoba karana akceptuje osobę wymierzającą karę (autorytet, pozytywne więzi emocjonalne).
W celu wyeliminowania niepożądanego zachowania należy po zastosowaniu kary wywołać u osoby karanej POŻĄDANE ZACHOWANIE ALTERNATYWNE i WZMOCNIĆ JE NAGRODAMI.
Warunkowanie klasyczne i instrumentalne
Podsumowanie:
Uczenie się odwołujące się do mechanizmu skojarzeń (asocjacyjne formy uczenia się)
Kojarzenie bodźców (obojętnego i bezwarunkowego)
Kojarzenie czynności i jej skutków (nagrody lub kary)
„Małpowanie” - uczenie się przez obserwację
Uczenie się przez obserwację
Uczenie się przez obserwację - społeczne uczenie się
Obserwacja zachowania innych - świadoma lub (znacznie częściej) nieświadoma.
Ważne są tutaj obserwowane skutki zachowania innych ludzi (jak w uczeniu asocjacyjnym).
Uczenie się przez obserwację
NAŚLADOWANIE (zachowania imitacyjne) - przejmowanie konkretnych wzorów zachowań
MODELOWANIE - przejmowanie sensu zachowań lub ich motywacji
np. modelowanie zachowań agresywnych
KORZYSTANIE Z INSTRUKCJI
np. przepis jak upiec ciasto
Nawyki - zautomatyzowanie efektów uczenia się
Przyzwyczajenie drugą naturą człowieka
Nawyki - zautomatyzowanie efektów uczenia się
Nawyk - wyuczona czynność; wzorzec działania, który poprzez powtarzanie staje się zautomatyzowany, ustalony i z łatwością może być przywoływany.
Korzyści:
Oszczędzają zasoby poznawcze
Oszczędzają czas
Wady:
Rutyna, trudne do kontrolowania
Stają się nieadaptacyjne, kiedy zmieniają się warunki