1.Wymień i omów rolę motywów przedsiębiorczości.

Głównymi motywami są: chęc zdobycia zysku, bogacenie się ale także poczucie niezależności czy też prestiż i poważanie. Istotnym motywem jest chęc osiągania i dominacji. Wszystkie ww motywy kształtują motyw zasadniczy którym jest samorealizacja. Człowiek który się samorealizuje staje się tolerancyjny dla otoczenia, akceptuje siebie i innych, czerpie radośc ze swoich działań, wykazuje się większą empatią i szacunkiem dla innych ludzi. Jeżeli przedsiębiorca akceptuje zmiany, różne innowacje, dąży do samodoskonalenia to wzrasta jego osobiste zadowolenie, poczucie pewności siebie.

2. Wyjaśnij czym jest „homo hubris” i jak wpływa na rozwój przedsiębiorczości.?

Osobowośc „homo hubris” zgodnie z genealogią słowa oznacza „człowieka, który posiada nieposkromioną pychę i pragnienie wywyższania się, która wywoływała gniew bogów”. Obecnie pojęcie „homo hubris” odnosi się do sił które tkwią w człowieku, zmuszają one do działań prowadzących do dowartościowania siebie, samodoskonalenia, akceptowania zmian i innowacji. Jeżeli człowieka zaspokoi te dążenia, rodzi się w nim duma, zwiększa poczucie własnego bezpieczeństwa, pozwala optymistycznie patrzec na świat. Jednostka taka nie będzie się bała podejmowac wyzwań w sferze zawodowej, będzie otwarta na nowe pomysły, stanie się przedsiębiorcza.

3. Wyjaśnij w jaki sposób i dlaczego kultura może oddziałowywac na rozwój przedsiębiorczości?

Podstawą życia społecznego, podstawą systemu gospodarczego a w konsekwencji rozwoju przedsiębiorczości jest kultura. Kultura jest czynnikiem sprawiającym, że ludzie są gotowi ciężko pracowac, oszczedzac, inwestowac, ludzie są posłuszni wobec wspólnot, są gotowi godzic się z losem, współczuc bliźnim, potępiac egoizm i konkurencję. Kultura może być prorozwojowa( czyli sprzyjac przedsiębiorczości) albo antyrozwojowa. W kulturze antyrozwojowej nie toleruje się odmienności i zmian. Kulturę tę charakteryzuje dążenie do stabilności i nienaruszalności ładu społecznego, co kształtuje nieprzyjemny klimat wobec realizacji przedsiębiorczości, której cechą jest innowacyjnośc. Kwestia ta odmiennie wygląda w kulturze rozwojowej. Wpływ kultury na gospodarkę można analizowac w odniesieniu do typów kultur kapitalizmu.

4. Przedstaw argumenty „za” i „przeciw” koncepcji możliwości uczenia się przedsiębiorczości.

Argumenty za:

• odpowiednia motywacja

• radośc z wykonywanej pracy

• wykazywanie inicjatyw

• gotowośc podejmowania ryzyka

• dążenie do osiągnięc

W.Maderthaner twierdzi, że jeżeli wspomniane czynniki uaktywnią się u danej osoby, są w stanie ze zwykłego robotnika uczynic przedsiębiorcę. Z kolei P.Drucker twierdzi, że praktyka, strategia i funkcjonowanie jest czynnikiem przedsiębiorczości a nie cechy wrodzone.

Argumenty przeciw:

L.H. Habert twierdzi, że przedsiębiorczośc jest cechą wrodzoną. Związane to jest z osobowością „homo hubris”( czyli człowiek z wykształconą potrzebą osiągnięc i skłonnością do podejmowania ryzyka). Takie cechy jak duże poczucie własnej wartości, nonkorformizm powodują, że przedsiębiorca odczuwa motywację do poszukiwania nowego, do powoływania nowych przedsiębiorstw. Zatem nie ma jednomyślności, co do zagadnienia czy przedsiębiorczości można się nauczyc. Najlepszą opcją jest stwierdzenia L. Miliana: Jego zdaniem przedsiębiorczośc w pewnej mierze jest wrodzona dyspozycją psychiczną, jak też nabytą umiejętnością.

5. Omów założenia i walory praktyczne teorii D.McClellanda.

McClelland wyodrębnił 3 podstawowe potrzeby człowieka:

• potrzebę osiągnięc

• potrzebę przynależności

• potrzebę władzy

Osoby z silnie wykształconą potrzeba osiągnięc wykazują skłonnośc do ustalania celów, pragną podejmowac osobistą odpowiedzialnośc, są one otwarte na informacje zwrotne. Jednostka taka będzie dążyła do jak najlepszego wykonania zadań. Osoby takie są potencjalnymi kandydatami na przedsiębiorców lub osobami zatrudnionymi na stanowiska menadżerskie. Ich wadą jest małe zainteresowanie współpracownikami, co stanowi barierę komunikacyjną.

Potrzeba przynależności określa pragnienie ludzkiego towarzystwa i akceptacji. Ludzie o dominującej potrzebie przynależności są efektywniejsi pracując w gronie znajomych. Preferują pracę wymagającą szerokich społecznych interakcji oraz umożliwiającą zawieranie nowych przyjaźni. Potrzeba władzy wynika z pragnienia wywierania wpływu na grupę oraz kontrolowania jej zachowań. Osoby o silnie ukształtowanej potrzebie władzy będą miały lepsze wyniki w pracy, jednakże nie będą dobrymi partnerami w grupie. McClelland opowiada się za zwiększeniem poziomu potrzeb osiągnięc w społeczeństwie w celu pobudzania przedsiębiorczości i wzrostu gospodarczego. Według niego przedsiębiorczośc jest aktywowana przez wysoki zakres motywacji osiągnięc.

6. Przedsiębiorczośc w wąskim ujęciu i szerokim. Przedstaw różnice i obszary wspólne.

Zarówno przedsiębiorczośc w wąskim oraz szerokim ujęciu, skupia się na zdobywaniu dóbr ekonomicznych, jednakże przedsiębiorczośc w szerokim znaczeniu koncentruje się także na dobrach społecznych i psychologicznych. W obu pojęciach występuje zjawisko obrotu kapitałem. W ujęciu wąskim przedsiębiorczośc związana jest ze skłonnością do ryzyka, czego w znaczeniu szerokim nie znajdziemy. W szerokim ujęciu jednostka jest bardzo pomysłowa, zaradna.

7. Scharakteryzuj ideę wieloaspektowości terminu „przedsiębiorczośc”.

Wieloaspektowośc słowa „przedsiębiorczośc” można sprowadzic do 5 sposobów interpretacji tego terminu:

• przedsiębiorczośc może być zjawiskiem o charakterze społeczno-gospodarczym, który odnosi się do innowacji w aktywności ekonomicznej ( zakładanie przedsiębiorstw)

• przedsiębiorczośc można traktowac jako prowadzenie własnego przedsiębiorstwa

• przedsiębiorczośc jest także przedmiotem badań teoretyków organizacji i socjologii organizacji

• na przedsiębiorczośc można patrzec jako na cechę jednostki, która jest skłonna do działań na własny rachunek, nie boi się ryzyka

• można także traktowac przedsiębiorczośc jako dziedzinę dydaktyki

8. Przedstaw cechy psychologiczne ułatwiające i utrudniające działania przedsiębiorcze.

Cechy ułatwiające	Cechy utrudniające
Zdecydowanie	Trudności w podejmowaniu decyzji
Konsekwencja	Chwiejnośc
Decyzje adekwatne do sytuacji	Wyuczona bezradnośc
Postawa pioniera	Postawa zachowawcza
Intuicja	Brak zdolności twórczych
Dążenie do autonomii	Uległośc
Orientacja na sukces	Odrzucenie i izolacja
Ekstrawagancja	Introwersja
Zdolności przywódcze	Trudności w kontaktach z innymi
Tendencja do dominowania	Liczenie na pomoc innych
Znajomośc siebie
Optymizm	Pesymizm
Sangwinik	Lenistwo
Duża energia	Lęki, obawy
Zrównoważenie	Melancholia

9. Omów od jakich czynników ekonomicznych zależy rozwój przedsiębiorczości?

Rozwój przedsiębiorczości zależy od:

• swobody przepływu towarów na rynku

• zmniejszenia obciążeń podatkowych (ale także parapodatkowych)

• braku ograniczeń popytowych i podażowych

• zwiększenia dostępności do źródeł kapitału

• kształtowania się nowych struktur gospodarczych na rynkach

10. Scharakteryzuj klimat kulturowy wobec przedsiębiorczości w Polsce współczesnej.

W Polsce współczesnej nie ma poszanowania bogactwa, tzn. z jednej strony kultura Polaków jest ukierunkowana na sukces, z drugiej strony osoby, które ten sukces osiągnęły traktowane są z podejrzliwością. W polskiej kulturze nie występuje w większym udziale przedsiębiorcze podejście do pracy zarobkowej. W Polsce można zaobserwowac niski poziom zaufania społecznego dla uczestników rynku, który może przyczynic się do „zahamowania” gospodarki. Wszystkie ww wskaźniki kształtują mało sprzyjający kulturowy klimat wobec przedsiębiorczości.

11. Dokonaj egzemplifikacji typów przedsiębiorczości.

Przedsiębiorczość zorientowana na wykorzystanie szans- działania przedsiębiorcze wynikają z pozytywnych motywów, których istotą jest chęć złożenia przedsiębiorstwa, która jest dla przedsiębiorcy wyzwaniem i sposobem zaspokojenia potrzeby samorealizacji w warunkach jasno sprecyzowanego przez przedsiębiorcę celu i dążenia do jego realizacji

Przedsiębiorczość wymuszona- działalność pod przymusem ekonomicznym w celu zdobycia środków na utrzymanie; przedsiębiorstwo i jego rozwój w tym tempie nie jest celem zasadniczym. W sytuacji pojawienia się alternatywy, np.: praca na etacie, przedsiębiorca wymuszony zrezygnuje z działalności na własny rachunek

Przedsiębiorczość garażowa- typ przedsiębiorczości charakteryzujący się małymi zasobami na starcie, ale przy dużym zaangażowaniu osobistym przedsiębiorcy skłonnego eksperymentować i tworzyć.

Przedsiębiorczość korporacyjna- podejście w ramach działań w korporacji, którego celem jest dostrzeganie szans i ich wykorzystywanie.

Przedsiębiorczość intelektualna- wykorzystywanie wiedzy w celu tworzenia wartości ekonomicznych.

12. Wyjaśnij, które wśród licznych uwarunkowań osobowościowych przedsiębiorczości są najistotniejsze i dlaczego.?

Przedsiębiorca to osoba wiele od siebie wymagająca i wiele wymagająca od innych współpracowników. Wśród licznych uwarunkowań osobowościowych przedsiębiorczości jest 5 najistotniejszych:

- potrzeba osiągnięcia

- potrzeba autonomii

- potrzeba skuteczności

- wewnętrzne poczucie kontroli

- skłonność do ryzyka

Próby wskazania „psychologicznego portretu przedsiębiorcy” zazwyczaj sprawdzają się do wymienienia długiej listy cech związanych z ogólnie pojętą zaradnością gospodarczą i zdolnościami nawiązywania i utrzymywania więzi interpersonalnych. Ważną cechą w procesie stawania się przedsiębiorca ogrywa cecha, jako „gotowość do działania”. Niezbędne są również korzystne uwarunkowania zewnętrzne, ułatwiające podejmowanie i prowadzenie przedsiębiorstwa. Wszystkie te cechy wiąże silnie wykształcona potrzeba osiągnięć.

13. Omów etapy rozwoju ekonomicznych teorii rozwoju przedsiębiorczości.

Pierwsze ujęcia przedsiębiorczości odnosiły się do indywidualnych jednostek, które posiadają umiejętność założenia i prowadzenia własnego przedsiębiorstwa.

Następnym etapem były rozważania o małych i średnich przedsiębiorstwach, który stanowi wg. teorii główny czynnik rozwoju społeczno - gospodarczego

Kolejne rozważania dotyczyły dużych przedsiębiorstw - czyli teoria która traktuje przedsiębiorczość, jako wszelką aktywność ludzi - nie tylko gospodarczą.

KONCEPCJE W MYŚLI EKONOMICZNEJ:

-MARKANTYZN - mówił o przedsiębiorczości jako o czynniku wzrostu gospodarczego

LESEFETYZM I LIBERALIZM - swoboda działania gospodarczego, wolność gospodarcza stanowi podstawowy warunek rozwoju przedsiębiorczości

EKONOMIA KLASTCZNA - przedsiębiorczość wyrażona w pomysłowości , twórczości , wykorzystywaniu szans, umiejętności oszczędzania. (Smith) Przedsiębiorczość należy wiązać z poszukiwaniem sposobów na podnoszenie wydajności i zyskowności realizowanych przedsięwzięć, kreatywnością i podnoszeniem ryzyka

EKONOMIA NEOKLASYCZNA - przedsiębiorczość oparta na określonych cechach takich jako innowacyjność, ponoszenia ryzyka, kierowania.

INSTYTUCJONALIZM - przedsiębiorczość musi być oparta na wiedzy specjalistycznej, menedżerskiej w ten sposób może pobudzać wzrost gospodarczy i postęp technologiczny

NEOLIBERALIZM - przedsiębiorca jako jednostka ponosząca ryzyko i działająca w warunkach niepewności

14. Wyjaśnij i zilustruj przykładami na czym polega interdyscyplinarnośc zjawiska przedsiębiorczości?

Przedsiębiorczośc jest przedmiotem wielu nauk. Na ogół termin ten wyraża aktywnośc ludzką, działania, dzięki którym tworzy się coś nowego. Takie rozumowanie przedsiębiorczości wymaga wysiłku fizycznego i psychicznego. W średniowieczu terminem tym określano osobę, która sprawowała dozór nad wytwarzaniem dóbr. Z kolei w XVII wieku mówiąc o przedsiębiorcy, mówiono o osobie, która ponosi ryzyko uzyskania zysku lub poniesienia strat. Ciekawostką jest fakt, iż w okresie od średniowiecza do renesansu, przedsiębiorcą nazywano np. aktora.

Na przedsiębiorczośc można patrzec przez pryzmat zdolności jednostki (tzn. zwraca się uwagę na zaradnośc życiową). W ujęciu szerokim, przedsiębiorczośc to atrybut, który związany jest z umiejętnością człowieka zdobywania dóbr ekonomicznych, społecznych i psychologicznych. Według P.F Druckera, przedsiębiorczośc odnosi się w celowym poszukiwaniu źródeł innowacji, wypatrywaniu zmian. Sprowadza się ona do poszukiwania zmian i wykorzystywania ich jako szansy. Termin przedsiebiorczośc ma 5 sposobów interpretacji:

• jako właściwośc działania gospodarczego, przejawia się inicjatywą w organizacji, jest to tzw. przedsiębiorczośc korporacyjna

• jako zjawisko społeczno- gospodarcze ( zakładanie przedsiębiorstw)

• jako prowadzenie własnego przedsiębiorstwa

• cecha jednostki, która nie boi się ryzyka

Dlatego przedsiębiorczośc a charakter interdyscyplinarny.

15. Wykorzystując teorie socjologiczne omów fenomen większego rozwoju przedsiębiorczości wśród emigrantów.

Z badań K.E Werneryda wynika, że często przedsiębiorcami stają się członkowie grup mniejszościowych, co jest efektem sytuacji tych grup. W. Misiak podziela opinię Werneryda. Jednostka, która znalazła się w obcym otoczeniu ( np. na skutek migracji) dąży do osiągnięc w pracy, chcąc zostac zaakceptowaną przez otoczenie, dąży także do ekonomicznego powodzenia. Poprzez intensywne działania w biznesie, jednostka rekompensuje sobie, brak w nowym otoczeniu, np. praw wyborczych. Podobny wydźwięk ma teoria Roberta Ezry Parka. Twierdził, że jednym z najważniejszych elementów systemu społecznego jest konkurencja. Odnosi się ona do zjawiska walki o byt ( walki jednostek w obym otoczeniu). Człowiek, który żyje w dwóch światach jednocześnie, staje się jednostką o szerszym horyzoncie, bystrzejszej inteligencji. Angażuje on się w działalnośc gospodarczą na własny rachunek, co stanowi reakcję na brak społecznej akceptacji, która może przejawiac się w ograniczeniu szans na rynku pracy.

16. Przedstaw instytucjonalną koncepcję T.Veblena oraz wskaż jej zastosowania do analizy zjawiska przedsiębiorczości.

T. Veblen podkreślał decydującą rolę instytucji nieformalnych (instynkty i nawyki);

Dla T. Veblena szczególnie istotne są relacje między zmianami techniczno-technologicznymi a inercją systemu instytucjonalnego; instytucje mogą zarówno hamować rozwój technik produkcji jak i im sprzyjać - endogeniczna zmiana instytucjonalna. T.Veblen bardziej się zajmuje ewolucją (wraz z mechanizmami naturalnej selekcji) i historyczną zmiennością analiz ekonomicznych.

17. Przybliż założenia koncepcji determinizmu kulturowego przedsiębiorczości wg J.Schumptetera.

Właściwa przedsiębiorczość wiązana jest z funkcjami wykraczającymi poza zarządzanie w warunkach długookresowej równowagi. Często rozumiana jest ona jako realizowanie innowacji. Wg. Schumptetera innowator wprowadza nowe produkty, zmienia organizację branży, kreuje nowe rynki. Takie innowacyjne działania wytrącają gospodarkę z równowagi poprzez proces twórczej destrukcji i są źródłem zmian. Wg. Schumptetera przedsiębiorca nie jest człowiekiem ekonomicznym zrównującym koszty końcowe z krańcowymi. Gotowy jest do znacznego wysiłku prowadzącego do celu. Motywami jago działania są: radość tworzenia, dążenie do sukcesu czy poprawa pozycji społecznej.

18. Omów założenia czynników rozwoju przedsiębiorczości wg M.Webera.

Nadal utrzymywały się tradycyjne wyznaczniki prestiżu, co kazało Weberowi zmienić spojrzenie - odrzucenie jednowymiarowej koncepcji społeczeństwa opartej wyłącznie o odmienność interesów ekonomicznych, okazała się niewystarczająca. Weber przyjął koncepcję, że nierówności to nie tylko efekt konkurowania o bogactwo, ludzie konkurują też o społeczny respekt, prestiż, władzę i wszystko to należy uwzględnić - wielowymiarowa koncepcja stratyfikacji o trzech wymiarach:
ekonomiczny - przejawia się w podziale na klasy społeczne,
statusów społecznych - podział na stany społeczne,
władzy - podział na partie.
Ekonomiczny- Weber dokonuje zróżnicowania na klasy posiadania i klasy zarobkowe.

Weber podkreślał, że klasy mają tendencje do monopolizowania swoich szans rynkowych np. poprzez stwarzanie barier edukacyjnych, jest to wskaźnik procesu zamykania się klas.
Weber uważał, że interesy klas społecznych nie muszą pociągać za sobą żadnego wspólnego działania, zwłaszcza rewolucyjnego, bo członkowie klas mogą akceptować swoje położenie i nie kontestują takiego stanu rzeczy.
Stany społeczne-Potrzebą ludzi jest poszukiwanie oznak prestiżu, szacunku, respektu społecznego, ludzi cechuje orientacja na status, są uwrażliwieni na to, jak widzą ich inni i zabiegają o to, by widzieli ich jaj najlepiej.
Wymiar władzy wzbudza największe wątpliwości, intencja Webera nie jest jasno określona.
Partie - grupy, stowarzyszenia, organizacje o jednym celu - zapewnienie władzy swojej grupie przywódczej po to, aby pozyskać pewne korzyści materialne i prestiżowe dla swoich członków. Korzyści te nie są tylko osobiste, ale mogą polegać na wcielaniu w życie pewnej polityki, wizji, a zatem partie można porównać do współczesnych grup interesu, które dążą do uzyskiwania wpływu na decyzje.

19. Przedstaw wybrane koncepcje typów kapitalizmu ze wskazaniem ich specyfiki warunków rozwoju przedsiębiorczości.

Wpływ kultury na gospodarkę, a w tym na warunki sprzyjające bądź ograniczające rozwój przedsiębiorczości, można analizować w odniesieniu do typów kultur kapitalizmu.

Bardzo ogólnie, można wyróżnić dwa modele kapitalizmu: model gospodarki rynkowej opartej na koordynacji (ang. coordinated market economies, CME) oraz model gospodarki liberalnej (ang. liberal market economies, LME).

Ich rozróżnienie bierze się z mikroekonomicznego podejścia do analizy.

Gospodarka traktowana jest tu, jako system, w którym przedsiębiorstwa działają, opierając się na relacjach z innymi podmiotami, co pociąga za sobą dylematy koordynacyjne. Problemy koordynacji występują w pięciu sferach: stosunkach przemysłowych, szkoleniach zawodowych i edukacji, nadzorze właścicielskim, relacjach pomiędzy przedsiębiorstwami oraz wewnętrznymi relacjami między pracownikami danego przedsiębiorstwa.

Bardziej szczegółową koncepcją typów modeli jest koncepcja 5 kultur kapitalizmu.

Punktem wyjścia tej klasyfikacji jest wskazanie najważniejszych obszarów gospodarczych: konkurencji na rynku produktów, związku siły roboczej z płacami oraz instytucjami rynku pracy, sektora pośrednictwa finansowego oraz nadzoru właścicielskiego, ochrony socjalnej i państwa opiekuńczego, a także sektora edukacji.

Wyróżnić w związku z tym można:

1. Model rynkowy (Wielka Brytania, USA, Australia, Nowa Zelandia, Irlandia).

2. Model socjaldemokratyczny (Szwecja, Norwegia, Dania).

3. Model kontynentalny europejski (Francja, Niemcy, Holandia, Austria).

4. Model śródziemnomorski.

5. Model azjatycki (Japonia, Korea)

W innej koncepcji typów kapitalizmu, jako główne kryterium klasyfikacji posłużyła analiza roli państwa w gospodarce.

Jest ona jednym z podstawowych kryteriów odróżniających północnoeuropejski model kapitalizmu od liberalnego.

Należy także wspomnieć o koncepcji 7 kultur kapitalizmu zaproponowanej przez Charlsa Hampden-Turnera i Alfonsa Trompenaarsa, w której autorzy opierając się na wynikach badań wśród grup menedżerów z siedmiu krajów o rozwiniętej gospodarce, wskazali, że systemy wartości, zwyczaje, modele kulturowe, zwykle kojarzone z rozwojem społecznym albo ze sztuką, są również podstawowym składnikiem sukcesu ekonomicznego.

Każda z wymienionych siedmiu kultur, kultura USA, Japoni, Niemec, Francji, Wielkiej Brytani, Szwecji, Holandi, posiada własne, unikalne obyczaje i tradycje. Specyfika tych kultur wpływa na system gospodarczy. Zdaniem autorów rozwój gospodarczy zależy od integralnych dla danej kultury norm moralnych.

20. Wyjaśnij jak stratyfikacja społeczna oddziałuje na przedsiębiorczośc?.

Zagadnienia wpływu struktury społecznej i stratyfikacji na przedsiębiorczośc znajdują się w teorii przedsiębiorcy J.Schumptera. Twierdził on, że przedsiębiorcy nie stanowią osobnej klasy społecznej, w takim znaczeniu, w jakim tworzą ją np. właściciele ziemscy. Jednak przynależnośc osoby do zbiorowości przedsiębiorców może być czynnikiem wskazującym na pozycję przedsiębiorcy w systemie stratyfikcyjnym. Pozycja ta nie będzie pozycją przedsiębiorcy w strukturze społecznej, lecz pozycją kategorii związanej z wykorzystywaniem przez przedsiębiorcę kapitału, czyli będzie on np. właścicielem ziemskim czy kapitalistą.

21. Przedstaw relacje między klasą średnią a przedsiębiorczością jako zjawiska stratyfikacyjnego?

Osiągnięciu prestiżu sprzyjają możliwości nabywcze, które zależą od posiadanych zasobów pieniężnych. Zatem, należy traktowac ten czynnik, jako ważną determinantę działań na własny rachunek, które mogą sprzyjac powiększaniu możliwości konsumpcyjnych. Kontekst stratyfikacyjny rozwoju przedsiębiorczości zawarty jest także w koncepcji Zdzisława Zagórskiego. Autor położył nacisk na procesy zmiany ustrojowej w Polsce jako czynnik powstania i rozwoju klasy średniej, ukształtowanej w znacznym stopniu przez prywatnych przedsiębiorców. Zdaniem autora klasa średnia współczesnego społeczeństwa składa się z jednej dominującej odmiany typologicznej klasy prywatnych przedsiębiorców. „Wielcy pracodawcy” nie są członkami klasy średniej, także drobni właściciele nie są do niej zaliczani. Rodząca się klasa średnia w okresie transformacji, którą przede wszystkim kształtują przedsiębiorcy, powinna stac się ostoją łądu społeczeństwa obywatelskiego.

22. Omów najważniejsze czynniki, które należy uwzględniac przy charakterystyce klimatu społeczno- kulturowego wobec przedsiębiorczości?

Kultura społeczeństwa stanowi istotną podstawę jego egzystencji. Kultura, jako fundament życia społecznego oddziałuje na wszelkie aspekty życia jednostek, kształtując ramy ich działania. Obejmują one także całokształt życia gospodarczego kształtując takie a nie inne postawy społeczne, np. związane z przedsiębiorczością. Kultura jest czynnikiem sprawiającym, że ludzie są gotowi ponosic samodzielne ryzyko własnych dokonan, ciężko pracowac, oszczędzac, inwestowac, bądź na odwrót, ludzie są posłuszni wobec wspólnot, w których żyją, są gotowi godzic się z losem, współczuc bliźnim, potępiac odmiennośc, konkurencję, egoizm. Kultura może być prorozwojowa lub antyrozwojowa. Jest ona najważniejszym, choc na pewno nie jedynym, czynnikiem innowacji bądź konserwacji. W kulturach antyrozwojowych, które można również nazwac tradycjonalnymi, nie toleruje się odmienności i zmian. Tę kulturę charakteryzuje dążenie do stabilności i nienaruszalności ładu społecznego, co kształtuje nieprzyjazny klimat wobec realizacji przedsiębiorczości, której cechą jest innowacyjnośc. Odmiennie kwestia ta wygląda w kulturze prorozwojowej. Oba typy kultur odróżniają się także dominującą w społeczeństwie postawą wobec pracy i pracowitości. Przedsiębiorczośc lepiej będzie się rozwijac, gdy w otoczeniu pojawi się sprzyjający klimat wobec przedsiębiorców oparty na postawach wspierających, akceptujących i szanujących osoby działające na własny rachunek.

23. Wyjaśnij na czym polega analiza przedsiębiorczości w perspektywie psychologicznej?

Analiza psychologiczna polega na przedstawianiu cech ułatwiających i utrudniających działania przedsiębiorcze w kategoriach ogólnych takich jak potrzeby psychiczne, motywacja, decyzje np. tendencja do powiększania stanu posiadania- cecha ułatwiająca,/ motywacja- kategoria ogólna/ chęc utrzymania posiadanego, a nie chęc do pomnażania- cecha utrudniająca. Analiza psychologiczna w badaniach nad przedsiębiorczością stawia sobie również pytanie czy możliwe jest nauczenie się przedsiębiorczości? Jeden z badaczy tego zagadnienia twierdzi, że gospodarka rynkowa poprzez odpowiednią motywację, radośc z wykonywanej pracy, koniecznośc zaangażowania osobistego i wykazywanie inicjatywy, jak także gotowośc do podejmowania ryzyka, koniecznośc dążenia do osiągniec jest w stanie ze zwykłego robotnika uczynic przedsiębiorcę. Oczywiście pod warunkiem, że wskazane czynniki uaktywnią się u danej osoby.

24. Omów wpływ rozwoju przedsiębiorczości na jakośc życia społeczeństwa.

Rozwój przedsiebiorczości, zakładanie własnego przedsiębiorstwa, zachęcanie d inicjatywy przedsiębiorczej jest zjawiskiem pożądanym z punktu widzenia podnoszenia wartości bazy gospodarczej, zwiększania mozliwości podażowych i popytowych a w konsekwencji poprawy jakości życia społeczeństwa, wpływa na zwielokrotnienie istnienia przedsiębiorstw a w konsekwencji spowoduje zwiększenie zatrudnienia.

Pytanie 6 jest bardzo podobne do 7, wystarczy wziąc dwie teorie i je porównac. Tylko że ten co mamy tutaj pyt i odp nie są w poukładane według kolejności od Majkuta;P

---