Autism Research Review International, 1987, Vol. 1, No. 4, page 3
Witamina B i magnez w leczeniu autyzmu
Wszystkie 18 znanych mi badan, w których witamina B6 byla oceniana pod katem leczenia dzieci autystycznych, mialy wyniki pozytywne. Jest to wynik imponujacy, gdyz wiele leków ocenianych w leczeniu autyzmu mialo wyniki bardzo niejednolite. Jezeli lek wykazuje pozytywne wyniki mniej wiecej w polowie badan oceniajacych jego skutecznosc, uznawany jest za udany i nastepnie zalecany jest do stosowania u pacjentów autystycznych. Jednak pomimo wyjatkowo konsekwentnych wyników badan na temat stosowania witaminy B6 w leczeniu autyzmu, a takze pomimo faktu, iz witamina ta jest nieporównywalnie bezpieczniejsza niz jakiekolwiek inne leki stosowane u dzieci autystycznych, obecnie tylko nieliczni lekarze stosuja ja lub zalecaja do leczenia autyzmu.
Badania nad zastosowaniem witaminy B6 u dzieci autystycznych rozpoczely sie w latach 60-tych. W roku 1966 dwóch neurologów angielskich, A. F. Heeley i G. E. Roberts, stwierdzilo, ze 11 na 19 autystycznych dzieci wykazalo odbiegajace od normy metabolity w moczu po poddaniu ich badaniu z obciazeniem tryptofanem. Podanie tym dzieciom pojedynczej tabletki 30 mg witaminy B przywracalo sklad moczu do normy; jednak nie wykonano zadnych badan behawioralnych. Badacz niemiecki V. E. Bonisch, oglosil w roku 1968, ze 12 z 16 dzieci autystycznych wykazalo znaczna poprawe behawioralna po podaniu wysokich dawek (100 mg do 600 mg na dzien) witaminy B6. Trzech z pacjentów doktora Bonischa przemówilo po raz pierwszy po podaniu witaminy B w otwartym badaniu klinicznym.
Po opublikowaniu mojej ksiazki Infantile Autism (Autyzm u niemowlat) w roku 1964, zaczalem otrzymywac setki listów od rodziców dzieci autystycznych z calych Stanów Zjednoczonych, w tym od wielu, którzy próbowali wówczas nowego pomyslu "terapii megawitaminowej" u swoich autystycznych dzieci. Wiekszosc zaczela eksperymentowac z rozmaitymi witaminami podawanymi autystycznym dzieciom, po przeczytaniu ksiazek pisanych przez popularnych dietetyków. Poczatkowo bylem bardzo sceptyczny wobec znacznej poprawy zglaszanej przez niektórych z tych rodziców, ale dowody narastaly i to spowodowalo moje zainteresowanie. Kwestionariusz rozeslany do 1.000 rodziców, których mialem wówczas na swojej liscie adresowej, ujawnil 57 eksperymentów ze znacznymi dawkami witamin. Wielu rodziców obserwowalo pozytywne wyniki u swoich dzieci. W wyniku tego rozpoczalem zakrojone na szeroka skale badanie, obejmujace ponad 200 autystycznych dzieci, z duzymi dawkami witaminy B6, niacidemidu, kwasu pantotenicznego i witaminy C, wraz z tabletka multiwitaminy specjalnie opracowana na potrzeby tego badania. Dzieci mieszkaly ze swoimi rodzicami w wielu zakatkach USA i Kanady i kazde z nich pozostawalo pod nadzorem medycznym wlasnego lekarza rodzinnego. (Ponad 600 rodziców zglosilo sie do badania, lecz wiekszosc nie zdolala pokonac sceptycyzmu ze strony swoich lekarzy).
Na koniec czteromiesiecznego badania stalo sie oczywiste, ze witamina B6 jest najwazniejsza z czterech witamin poddanych badaniu, i w niektórych przypadkach spowodowala ona znaczna poprawe. 30 do 40% dzieci wykazalo istotna poprawe po podaniu im witaminy B6. Nieliczne dzieci wykazaly lagodne efekty uboczne (drazliwosc, wrazliwosc na dzwieki i moczenie sie w lózku), lecz te szybko ustapily po dodatkowym podaniu magnezu, przy czym magnez zapewnil dodatkowe korzysci.
Dwa lata pózniej wraz z dwoma moimi kolegami rozpoczalem drugi eksperyment dotyczacy stosowania terapii megawitaminowej u dzieci autystycznych, tym razem skupiajac sie na witaminie B6 i magnezie. Moimi wspólbadaczami byl profesor Enoch Callaway z wydzialu medycyny uniwersytetu Kalifornii w San Francisco i Pierre Dreyfus z wydzialu medycznego uniwersytetu Kalifornii w Davis. Przeprowadzona zostala podwójnie slepa próba kliniczna z uzyciem placebo na 16 autystycznych, która ponownie wykazala wyniki istotne statystycznie. Dla wiekszosci dzieci dawki witaminy B6 wahaly sie od 300 mg do 500 mg dziennie. Podawano równiez kilkaset miligramów magnezu na dzien i tabletki B-complex, aby chronic przed niedoborem tych innych skladników spowodowanych przez witamine B6. (Najprawdopodobniej przejsciowe dretwienie i mrowienie spowodowane olbrzymimi dawkami witaminy B6 zglaszane przez Schaumburg et al, bylo wynikiem niedoborów innych skladników odzywczych spowodowanych zazywaniem samej witaminy B6 w ogromnych dawkach - co nie jest rozsadnych postepowaniem).
W obydwu badaniach dzieci wykazaly róznorodne korzysci z przyjmowania witaminy B6. Zauwazono lepszy kontakt wzrokowy, mniej zachowan autostymulacji, wieksze zainteresowanie otaczajacym swiatem, mniej napadów zlosci, czestsze uzycie mowy i ogólnie rzecz biorac dzieci takie wygladaly na bardziej normalne, choc nie byly calkowicie wyleczone.
Zapotrzebowanie na witamine B6 rózni sie znacznie u róznych ludzi. Dzieci, które wykazywaly poprawe po podaniu witaminy B6 uzyskaly te poprawe, poniewaz potrzebowaly dodatkowej ilosci witaminy B6. Tym samym mozna stwierdzic, ze w wielu przypadkach autyzm jest zespolem uzaleznienia od witaminy B6.
Po zakonczeniu udzialu w badaniu, profesor Callaway odwiedzil Francje, gdzie przekonal profesora Gilberta LeLorda i jego kolegów do przeprowadzania dodatkowych badan na temat witaminy B6 i magnezu na dzieciach autystycznych. Badacze francuscy, choc sceptyczni, ze cos tak prostego jak witaminy moga wplynac na schorzenie tak powazne, jak autyzm, uwierzyli w to po ich pierwszym, niechetnie przeprowadzony, eksperymencie na 44 hospitalizowanych dzieciach Od tego czasu opublikowali szesc badan oceniajacych uzycie witaminy B6, z dodatkiem magnezu i bez, na autystycznych dzieciach i doroslych. Ich badania obejmowaly zwykle zastosowanie dawek 1 grama dziennie witaminy B i pól grama magnezu.
LeLord i jego koledzy oceniali nie tylko zachowanie autystycznych dzieci, lecz równiez oceniali wydzielanie kwasu homowaniliowego (HVA) i innych metabolitów w moczu. Ponadto przeprowadzili szereg badan, w których analizowali wplyw witaminy B6 i/lub magnezu na czynnosci elektryczne mózgu u pacjentów. Wszystkie te badania przyniosly pozytywne wyniki. LeLord i wsp. niedawno zestawili te wyniki uzyskane od 91 pacjentów: 14% wykazalo znaczna poprawe, 33% wykazalo poprawe, 42% nie wykazalo zadnej poprawy, 11% wykazalo pogorszenie. Zauwazyli oni, ze "we wszystkich naszych badaniach nie zaobserwowano zadnych skutków ubocznych…." Mozna zalozyc, ze nie zaobserwowano zadnych fizycznych skutków ubocznych. Wiele niedawnych badan przeprowadzonych przez dwie grupy badaczy amerykanskich, Thomasa Gualtieriego i wsp. na Uniwersytecie Karoliny Pólnocnej oraz przez George'a Ellmana i wsp. w szpitalu stanowym Sonomy w Kalifornii, równiez wykazalo pozytywne wyniki u autystycznych pacjentów .
Choc zaden pacjent nie zostal uleczony poprzez podawanie witaminy B6 i magnezu, to w wielu przypadkach zauwazono znaczna poprawe. W jednym przypadku 18-letni autystyczny pacjent byl o krok od eksmisji z trzeciego szpitala psychiatrycznego w swoim miescie. Nie dzialaly na niego nawet znaczne dawki leków i uwazano, ze jest zbyt gwaltowny i sklonny do ataków, aby trzymac go w szpitalu. Psychiatrzy spróbowali leczenia witamina B6 i magnezem jako srodka ostatecznego. Mlody czlowiek uspokoil sie bardzo szybko Lekarz psychiatra zglosila, ze niedawno odwiedzila jego rodzine i okazalo sie, ze mlody czlowiek jest obecnie przyjemnym i latwym w pozyciu mlodym autystycznym mezczyzna, który spiewal dla niej i gral na gitarze.
Kolejny przyklad: zdesperowana matka zadzwonila do mnie proszac o informacje na temat warsztatów w jej miescie, gdyz jej 25-letni autystyczny syn mial byc usuniety za niemozliwe do opanowania zachowanie. Nie wiedzialem o zadnym innym miejscu, które przyjeloby jej syna, ale zasugerowalem matce, aby spróbowala preparatu Super Nu-Thera, suplementu diety zawierajacego B6, magnez i inne skladniki odzywcze. Po kilku tygodniach zadzwonila ponownie i powiedziala mi, wyraznie podekscytowana, iz jej syn radzil sobie obecnie znakomicie i jego placa akordowa wzrosla ogromnie, z $1,50 tygodniowo do $25 tygodniowo.
W swietle powtarzajacych sie rezultatów dowodzacych bezpieczenstwa i skutecznosci skladników odzywczych witaminy B6 i magnezu w leczeniu osób dotknietych autyzmem, a takze w swietle nieuniknionych krótko- i dlugotrwalych skutków ubocznych zazywania leków, z pewnoscia stosowanie tych srodków wydaje sie bezpiecznym i racjonalnym podejsciem przed podawaniem innych leków.