30.11.2009 Fiolozofia Mediów
Techniczne uobecnianie poprzez migotanie. NIe ma tu sekwencji jedno po drugim. Jedno jest dokładane, dostawiane do drugiego. NIe ma założenia sekwencyjności czasu, że coś ewoluuje z czegoś poprzedniego, jest konsekwencją tego stanu (Deleze) → rzeczywistość bez konsystencji i konsekwencji (coś znika i pojawia się bez związku, to coś drugiego co się pojawia nie jest kontynuacja, przedłużeniem poprzedniego, przedłużenie w innym stanie, brak stałości. Stany nie są ustalone w mikrofizyczności. MEdia są unikiem abyśmy doszli do wirtualności unikając jawienia się makrorzeczywistości. Przejście z mikroświata w makroświat na zasadzie wszechzamienialności, wszechkoneksji elementów, które jawią na interfacach jakieś formy. Chaos - znika wszelka forma która się zjawia, formy które zestawiają ze sobą pewne formy mają tą samą właściwość pojawiania się i znikania, należą w sensie nieskewencyjności do teorii chaosu do wirtualności. Jest to "pustka nie będąca niebytem, tylko iwrualnościa - bo zawiera ona wszystkie możliwe cząsteczki i wydobywają się z nich wszystkie możliwe formy. Wydobywają się one oczywiście na jakimś interfacie (może być to organ ludzki który został zmodyfikowany, implanty pomagające widzieć też mogą być tego typy organem, ekran itd).
Wirtualność zawierająca wszystkie możliwe cząsteczki (partykuły) i wydobywające wszystkie możliwe formy wydobywane z zestawień tych elementarnych partykuł. Zestawy są po to byśmy prześli do makrofizyczności. Te formy zjawiają się by zniknąć bez konsekwencji co było przed nimi i co będzie po nich. To odbiera tym formom tą konsystencję (stałość materialną) i płaszczyznę sekwencyjną (konsekwencję). Jest to nieskończona prędkość zjawiania się i znikania. NIe chodzi tu o zmianę jakiejś rzeczy (tradycyjnej rzeczy samej w sobie, które podlega ewolucyjnej zmianie), jest tylko zastąpienie jedno przez drugie - dokładanie nowych rzeczy nie na zasadzie zmiany czegoś poprzedniego. Zmiana nie jest naturalnie dana, chodzi tu o zmianę jako natychmiastowe zjawienie się i natychmiastowe zniknięcie - formy z zestawiennictwa mikrofizycznych danych. CHodzi o zmianę w nieskończoności zmiennych partykuł, cząstek i wydobywanych przez zestawienie tych cząśtek zmiennych formu. Cały czas chodzi tu o acentryczny system połaćzeń sieciowych. SIeć za kozdym razem pry połączeniach się zmienia, to nie jest sieć ustalona. Tu zmiany zachodzą dzięki momentom połączeń i połączeń sieciowych. Nie chodzi o zdeterminowaną zmianę (dlatego mówimy o chaosie i wirtualnosci). System acentryczny bez konsystencji i konsekwencji. Zmiany są czystoprzypadkowe, przypadek jest wykluczony jedynie przez programy doraźne (nie przez programy dziedziczone, stałości) dlatego jest to chaos organizowany za pomocą programów. Cały czas sieci acentryczne i programy doraźne które możemy reprogramować. Efekty kwantowe, zastosowane by wydostać się z efektów grawitacyjnych (newtonowskich), cały fortel polega na przejściu do prędkości nieskończonych. Zmiany czystoprzypadkowe, bo każde połączenie jest możliwe. TO daje nowe możliwości bycia w stosunku do tego bycia które jest samoobecne i się jawi z ewolucji (Heidegger) to nadchodzenie nieskończonych możliwości bycia. Pragniena- rośnie intensywność ich przez pobudzanie. Przejście na myślenie w funkcji pragnienia a nie nauczania (Zapamiętywania niedobrowolnego). Pragnienie reaguje i wzrasta - jest przyśpieszenie za cenę odejścia od dyskursywności językowej. Ta dyskursywność podlega mocnej chaotyzacji która spekuluje na wartości pragnienia. Wartości pragnienia muszą być osiągane w sposób pozytywny, mają swoją wartość rynkową.
Kwestia niezdeterminowania. CHodzi o nieskończone ciągnienia losowych połączeń i ciągnienia o nieskończonych możliwościach, to jest indeterminacja. Ale kożystamy z tego do pewnych granic - gdy odpowiadają naszym pragnieniom, w tych granicach się poruszamy. (Heidegger). CIągle mówimy o przyśpieszeniu, bo gdybyśmy dziaalis w starych wartościach metafizycznych (metafizyka platońska - docieranie do prawdy) to byśmy nie przyspieszyli. SYstem wymusza od nas przyśpieszenie, rezygacja z projektu platońskiego. Im dłużej będziemy żyć jako użytkownicy systemu tym mniej będziemy kożystać z myślenai symbolicznego. Wg. Deleza sam mózg będzie zastąpiony sztucznym mózgiem. Idea przerwań i zestawień danych nazywana jest rpzez niego jako sztuczny mózg (sam ten system acentrycznych połączeń nazywany jest sztucznym mózgiem - nie jest to ośrodek jakiegoś umysłu) Regulacja ?autokoneksjonistyczna?. Acentryczny system połączeń, sztuczny mózg - to to samo. Zjawianie się i znikanie. NIc nie może ustalać się i trwać. CIągły kryzys tożsamości - żadna tożsamość nie może trwać, ustabilizować się i ustalić - nie może ewoluować w jakiś ustalony stan. Brakuje tutaj stasis czasowego (ustalenia trwania, że coś jest tożsame z sobą przez jakiś czas - np. człowiek jest tożsamy ze sobą od początku życia do śmierci). Tu jest ciągły kryzys tożsamości bo nie trwa jako tożsamy z sobą, podelga prawu znikania się i pojawiania. Skoro jest kryzys tożsamości to jest on ukartowany technicznie, wg interpretacji Klosowskiego (nietzshego)- jest on technicznie ukartowany i zajmuje miejsce polityki!!! tylko tożsamości unitarne - tożsame z sobą, które pilnują pamięci o sobie samej (działą w sposób polityczny) t wszystko jest obalone przez nowych mediów. CAły czas upada wszelka polityka, bo ją mogą prowadzić jedynie walczące o swoją tożsamość podmioty - to wszystko upada. Jest tylko spekulacja na wartości rynkowej pragnienia - jej tożsamość która się ciągle zmienia, musi odpowiadać pragnieniom które na rynku przeważają, mamy do czynienia z nieskończonym plebiscytem tożsamosci z powodu kryzysu tożsamosci i upadku polityki. Wynika z indeterminacji czasowej, coś sie jawi i musi znikać, nie jest w stanie utżymać możliwości trwania.
TEoria wirtalności. NIc co się dzieje nie ma czasu by trwać, nie ma konsystencji (idea konsystencji związana jest z trwaniem, to znika). Zmiana kultury idzie od mediów, nie jest oddzielna od kultury. NIc nie trwa ciągle, trwa tylko fakt iż się zmienia, jedno zastępuje drugie. Trwa jedynie zmiana (Deleze) Trwa tylko różnica w sobie, czysta intensywność. Trwanie określone jako czysta zmiana, nie trwa w tożsamości z sobą. NIe ma nawet przedmiotu zmiany. Czysta zmiana zakłąda to że nie ma nawet przedmiotu zmiany, jest jedynie sama zmiana - idea chaosu. Zerwanie z zasadą następstwowości. COś jest dokłądane, dostawiane do czegoś poprzedniego, ale nie na zasadzie, że coś jest po czymś. NIe ma sytuaji że uprzedni stan determinuje jakiś stan po nim następujący. W tych formachktóre się jawią z elementów mikrodanych. JEst jakaś determinacja, że te elementy muszą stwożyć jakąś formę. NAwet jeżeli jest determinacja to jest ona tylko w obrębie serii, nie są zbierzne ze sobą. System zakłada, żę serie są ze sobą rozbierzne, są poprzedzielane przerwaniami irracjonalnymi - nie ma skojarzeń umysłowych między tymi seriami która nadawałaby współmierność symboliczną. Wtedy mamy do czynienia ze sztucznym mózgiem pracującym na zasadzie przerwań irracjonalnych. Jest to systuacja całkowitej indeterminacji. Żadna seria nie determinuje następującej po niej. W każdej serii zawiera się jakaś determinacja, ale gdy kończy się seria kończy się determinacja. TO niemożliwość stosunku między dwoma deterinacjami. Nawet jeśli mamy w ramach serii jakąś determinajcę to miedzy seriami nie ma tej determinacji, bo jedna seria nie pociąga za sobą drugiej - nie ma tu zbierzności kojarzeniowej, symbolicznej. W kinie oczywiście szukamy pewnych determinacji, by satysfakcjonowało to pragnienie.To niemożliwość stosunku między dwoma determinacjami, nic sie nie zjawi jeżeli coś nie zniknie (nie ma determinacji takiej jak - znika młodość i determinuje wiek dojrzały) Tutaj brak tej determinacji. Wszystko jest jako zerwania i przeskoki, mamy do czynienia z nieskończoną możliwością przerwań.
Pełny opis funkcjonowania systemu.
Ten opis wirtualności odpowiada dalszemu opisowi funkcjonowania systemu. Delokalizacja naszego punktu widzenia - nie widzimy z naszego punktu widzenia. Delokalizacja - przenieienie umiejscowienia. Nasze zmysły są przemieszczane. Każda seria danych zakłada że pojawia się inny punkt widzenia. Nie jest to rzeczywisty punkt widzenia, tylkopunkt widzenia jest wirtualny - są mu dane pewne nowe punkty widzenia i słyszenia. MEdia elektroniczne mają obraz syntetyczny, nie dociekamy realnosci tych punktów widzenia.
- Decentrowany w delekalizowane punkty widzenia wirtualny przedmiot. Jest czystą możliwością bycia. Ma on nieskończone możliwości bycia (heidegger). W seriach rozbierznych względem siebie, bo każda delokalizacja punktu widzenia jest rozbierznością. Zerwanie więzi sensoryczno motorycznej, zerwanie tej lokomocji, to rozerwanie tej więziu i to powoduje, żę te serie są rozbierze.
Serie rozbierzne względem siebie aczkolwiek rezonujące między sobą. TO rezonowanie tych serii to umysłowe, sysmboliczne kojarzenie ze sobą tych serii na zasadzie... Wzajemne rezonowanie serii. Inaczej system wszechkoneksji, ascentryczna sieć połączeń z punktu widzenia atrakcyjności byśmy ją zerwali, bo to nie satysfakcjonowałoby naszego pragnienia. Tylko to się utrzyma co intensyfikuje nasze pragnienia. Rezonowanie tych serii - zawiera się w nich intensyfikowanie naszego pragnienia. Tu jest tajemnica powodzenia tego systemu. Różnica odnosząca różne do różnego - to rezonowanie, to jest moment najważniejszy. TO odnoszenie powoduje rezonans. W ytm opisie zawiera się idea symulakrum rozwijana po Gombrowiczu. → system serii ze sobą rozbierznych któ®e ze soą rezonują. Dzięki temu rezonansowi my możemy odbierać rzeczywistość nierzeczywistego systemu połączeń. Bierzemy pozór za rzeczywistość dzięki temu , żę te rozbierzne serie ze sobą rezonują. Rezonans oznacza, że jest ta współmierność i kojarzenie symboliczne. To skojaryenie musi nastpi i mie charakter szmbolicnyz.
POdmiot wirtualny nie jestna swoim miejscu, jego miejsce jest delokalizowane, w obecnej nam rzeczywistości nie możęmy zlokalizować tych miejsc. Są poza obecną przestrzenią, stąd ta wirtualność. POdmiot wirtualny jest poza przestrzenią, nie możemy mówić o styku naszej pamięci (wszystkeigo tego co jest nieobecne a kiedyś było obecne) bo to jest definicja rzeczywistego mózgu - on styka pamięć tego co nieobecne z tym co jest obecne. Jest to powierzchnia styku tego co nieobecne a zapamiętane przez nas z tym co jest obecne. Tylko wtedy mamy racjonalną pracę mózgu. W sztucznym mózgu tego styku nie ma (w zcentrycznym systemie połączeń) mamy techniczne sytaknie ze sąbą wszystkiego co w żadenkolwiek sposób nie było obecne. Wszystko to co się uobecnia ale nigdy nie było obecne. Podmiot wirtualny zamiast stykać swoją pamieć o nieobecnym z tym co jest obecne, to on styka ze sobą wszystko to co nie było obecne i dopiero teraz się oubecnia. Na tym polega wirtualny podmiot - uobecnianie zawsze nieobecnego i stykania ze sobą tych nieobecnych. TU wykluczona jest nasza obecność. Styk wnętrza i zewnętrza jest zaniechana. Pojawiają sie styki, współteraźniejszości wsyzstkigo co jest w danym momencie aktualizowane, przedmioty uzyskują swoją peirwszą aktualność z tej technicznej pamięci.