2MOJ65, Rok akademicki 1994/95


Rok akademicki 1996/97

Laboratorium z fizyki

Nr ćwiczenia: 65

Badanie rozkładu elektronów w

zależności od ich prędkości.

Elektronika

telekomunikacja

Grupa: E.02

Tomasz Król

Data wykonania

Ocena

Data zaliczenia

Podpis

20.03.1997

T

S

1.Zasada pomiaru

W doświadczeniu w celu otrzymania rozkładu elektronów w zależności od ich prędkości, bada się rozkład elektronów w lampie elektronowej stosując metodę potencjału hamującego. Na anodę lampy próżniowej z żarzoną katodą podaje się napięcie hamujące, przeszkadzające dochodzeniu elektronów do anody. Dochodzą do niej tylko te elektrony, których energia kinetyczna jest większa od pracy sił pola elektrycznego wywołującego hamowanie. Mierząc prąd anodowy przy różnych napięciach hamowania, można bezpośrednio śledzić rozkład ilości termoelektronów w zależności od ich energii. Rozkład ten jest zgodny z rozkładem Maxwella - Boltzmana:

0x01 graphic
gdzie:

dN - liczba elektronów ze składowymi prędkości zawartymi w przedziale prędkości vv+dv

N - koncentracja swobodnych elektronów, które opuściły metal

m - masa elektronu

kB - stała Boltzmana

T - temperatura bezwzgledna

Zależnośc prądu anodowego od napięcia hamującego:

0x01 graphic
gdzie : U - napięcie hamujące

Ia0 - natężenie prądu anodowego w przypadku, gdy różnica potencjałów między anodą i katodą wynosi zero

Wykres zależności lnIa lub ln Ia/Ia0 od wartości napięcia anodowego powinien być linią prostą daną równaniem:

0x01 graphic
lub 0x01 graphic

Liniowa zależność lnIa lub ln Ia/Ia0 od wartości napięcia hamującego potwierdza założenia o Maxwellowskim rozkładzie prędkości elektronów termoemisji. Znając współczynnik nachylenia prostej: 0x01 graphic
można obliczyć temperaturę gazu elektronowego w lampie , a tym samym temperaturę katody.

Znając wartość napięcia hamującego U można łatwo określić prędkość elektronów korzystając z zależności:

0x01 graphic
m - masa elektronu

v - prędkość elektronu

e - ładunek elementarny

2.Schemat układu pomiarowego

0x01 graphic

Prąd żarzenia Iż=0,66 A

Ocena dokładności pojedynczych pomiarów

W doświadczeniu stosowano urządzenia:

a) miliwoltomierz: klasa 0,5 zakres 750 mV ΔU=3,75 mV

b) mikroamperomierz: klasa 0,5 zakres 750 A Ra = 60 ΔI=3,75 μA

c) amperomierz: klasa 0,5 zakres 1 A

Iż= klasa*zakres/100= 0,5*1A/100= 0,005 A

4.Tabele pomiarowe

Lp.

Iz

[A]

Ia

[μA]

U

[mV]

IaRa

[mV]

U'=U-IaRa

[mV]

Ua=U'+Δϕ

[mV]

ln Ia

ln Ia/Io

1

0,66

750

550

45,0

505,0

x

6,62

1,27

2

0,66

700

500

42,0

458,0

x

6,55

1,20

3

0,66

650

450

39,0

411,0

x

6,48

1,13

4

0,66

600

400

36,0

364,0

x

6,40

1,05

5

0,66

540

350

32,4

317,6

x

6,29

0,94

6

0,66

490

300

29,4

270,6

x

6,19

0,85

7

0,66

440

250

26,4

223,6

x

6,09

0,74

8

0,66

390

200

23,4

176,6

x

5,97

0,62

9

0,66

350

150

21,0

129,0

x

5,86

0,51

10

0,66

300

100

18,0

82,0

x

5,70

0,36

11

0,66

260

50

15,6

34,4

x

5,56

0,21

12

0,66

210

0

12,6

-12,6

x

5,35

0

Δn/no

EK [meV]

V

[m/s]

13

0,66

220

0

13,2

-13,2

-38,6

5,39

0

0,05

39

116

14

0,66

170

-50

10,2

-60,2

-85,6

5,14

-0,26

0,23

86

173

15

0,66

130

-100

7,8

-107,8

-133,2

4,87

-0,53

0,18

133

216

16

0,66

100

-150

6,0

-156,0

-181,4

4,61

-0,79

0,14

181

252

17

0,66

70

-200

4,2

-204,2

-229,6

4,25

-1,15

0,14

230

284

18

0,66

50

-250

3,0

-253,0

-278,4

3,91

-1,48

0,09

278

313

19

0,66

30

-300

1,8

-301,8

-327,2

3,40

-1,99

0,09

327

339

20

0,66

20

-350

1,2

-351,2

-376,6

3,00

-2,40

0,05

377

364

21

0,66

10

-400

0,6

-400,6

-426,0

2,30

-3,09

0,05

426

387

22

0,66

0

-450

0,0

-450,0

-475,4

0,05

475

409

5.Przykładowe obliczenia wyników pomiarów wielkości złożonej

Zakres mikroamperomierza (750 μA) nie pozwolił nam na prowadzenie dalszych obliczeń.

Obliczanie wartości napięcia na mikroamperomierzu

- dla kierunku przewodzenia lp. 7 JaRa = 440 · 10-6 · 60 = 26,4 mV

- dla kierunku zaporowego lp. 18 JaRa = 50· 10-6 · 60 = 3,0 mV

Obliczanie napięcia na diodzie

- dla kierunku przewodzenia lp. 7 U' = U - JaRa = 250 - 26,4 = 223,6 mV

- dla kierunku zaporowego lp. 18 U' = U - JaRa = -250 - 3,0 = -253,0 mV

Obliczanie kontaktowej różnicy potencjałów Δϕ.

Posłużyłem się równaniami prostych aproksymujących z wykresu ln Ia/Io = f (U'), które w miejscu przecięcia się wyznaczyły nam dokładną wartość x, czyli nasze szukane Δϕ.

y = 0,0024x + 0,152

y = 0,0077x + 0,2865

Δϕ = -25,4mV

Obliczanie rzeczywistego napięcia na diodzie (uwzględniając Δϕ):

- dla kierunku zaporowego lp. 18 Ua = U' + Dj = -253,0 + (-25,4) = - 278,4 mV

Obliczenie temperatury katody.

Do obliczeń potrzeba nam jest wartość tgα, którą obliczymy z wykresu ln Ia/Io = f (U').

Wykorzystujemy równanie prostej aproksymującej dla kierunku zaporowego, która pozwola nam w łatwy sposób obliczyć tgα

y = 0,0077x + 0,2865

Podstawiając za x dowolną wartość, otrzymuję y (uwzględniamy jednostkę)

tgα = y/x *1000 = 10,6

Ze wzoru obliczam temperaturę katody, dla kierunku zaporowego, wynosi ona: 1,6*10-19/(1,3*10-23*10,6)= 1161 K.

Obliczanie względnej liczby atomów.

Wyniki podane w tabeli.

Obliczanie energii kinetycznej lp. 18 Ek = e · Ua = 278,4 meV

Obliczanie prędkości elektronów lp. 18

6.Rachunek błędów

Błąd maksymalny spadku napięcia na miliamperomierzu obliczyłem metodą różniczki logarytmicznej

IaRa= 3 mV*(3,75/250)= 0,045 mV

Ponieważ należy rozważać najgorszy przypadek ,gdy błędy maksymalne się dodają, więc błąd rzeczywistego napięcia na diodzie wynosi:

U' = ΔU + Δ IaRa= 4 mV

7.Uwagi i wnioski

Błędy wynikające z zastosowanych przyrządów podane są w punkcie 6. Trudno jest określić błąd powstały przy wyznaczaniu różnicy potencjałów . Przypuszczalnie jest bardzo mały ponieważ został wyliczony przy pomocy dość dokładnych danych (równania prostych aproksymujących). Na wykresach z powodów technicznych nie zostały naniesione błędy pomiarowe.

Charakterystyka diody, jak i wykres funkcji rozkładu Maxwella-Boltzmana wg. energii zasadniczo pokrywają się z danymi zamieszczonymi w literaturze. Wyniki temperatury katody możemy uważać za poprawne ,zgadzają się z wynikami zamieszczonymi w literaturze.

Doświadczenie to ma charakter statystyczny i cechuje się dużą niedokładnością. Wynika to z tego, że zbadanie Ek i v elektronu jest trudne ze względu na przypadkowy charakter wypływu elektronów z katody. Prędkości te możemy jedynie określić w pewnym przybliżeniu i z dość dużym błędem.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
LABO7, Rok akademicki 1994/95
51 Ładunek Właściwy Elektronu, Cw 51 , Rok akademicki 1994/95
KOCIO, Rok akademicki 1994/95
FOGNIWO2, Rok akademicki 1994/95
2MOJ63, Rok akademicki 1994/95
2MOJ71, Rok akademicki 1994/95
2MOJ72, Rok akademicki 1994/95
2MOJ72, Rok akademicki 1994/95
C2, Rok akademicki 1994/95
LABO50, Rok akademicki 1994/95
LABO47, Rok akademicki 1994/95
DOSW2, Rok akademicki 1994/95
POL MAGN, Rok akademicki 1994/95
WAHADLO3 2, Rok akademicki 1994/95
47.Charakterystyka fotoogniwa, Rok akademicki 1994/95
C50-ZM~1, Rok akademicki 1994/95

więcej podobnych podstron