Krzywa cechowania osi x programu obsługi spektrometru jest narysowana na poniższym wykresie.
Zależność aproksymacji liniowej została obliczona w programie i jest dana wzorem:
λrzeczywiste = 0,9855λmierzone + 8,3865
Tabela dla wodoru:
Długość fali (nm) |
1/długość fali |
Natężenie |
1/n2 |
658 |
656,8455 |
1630 |
0,111111 |
486 |
487,3395 |
897 |
0,0625 |
463 |
464,673 |
871 |
0,04 |
Wykres zależności 1/długość fali = f(1/n2)
Zależność aproksymacji liniowej jest dana wzorem:
1/λ=-0,0093(1/n2) + 0,0026
Wyznaczam rzędną przecięcia z OY, czyli głowicę pasma dla serii Balmera:
1/λ= 0,0026 [1/nm]
Stałą Rydberga obliczam ze wzoru:
[1/nm]
R = 10 400 000 [1/m]
Energię jonizacji atomu wodoru:
Ej=Rhc
Gdy R= 10 400 000 [1/m], h=6,626·10-34, c=3·108, to Ej=2,067·10-18 [eV]
Błąd pomiaru stałej Rydberga:
=
Dla R=10 400 000[1/m], ∆λ=25nm
∆R = 520 000 [1/m]