LEKI DO INTUBACJI
DIAZEPINY
Midazolan (dormicum, fulsed, midanium, sopodorm) 5mg/1ml, 1mg/1ml
Bardzo szybkim i silnym działaniu nasennym i uspokajającym przeciwdrgawkowo.
Sedacja w premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi lub diagnostycznymi.
Wprowadzenie i podtrzymanie znieczulenia ogólnego.
Przeciwwskazania: ostra niewydolność oddechowa, wstrząs, śpiączka, ostre zatrucie alkoholem z objawami zahamowania podstawowych czynności życiowych,
Działania niepożądane: spadek ciśnienia skurczowego. Rzadko: depresja oddechowa, bezdech, zatrzymanie czynności serca, pobudzenie, nadmierna ruchliwość, agresywność, Objawy przedawkowania: zmęczenie, bezład, amnezja, depresja oddechowa.
W przypadku ciężkiego przedawkowania oprócz leczenia objawowego zaleca się podanie flumazenilu
Dawkowanie: p.o.- 7,5-15 mg, 30-60 min przed zabiegiem osoby wyniszczone 7,5 mg
i.m. 0,07-0,1 mg/kg mc., zwykle podaje się ok. 5 mg. Dzieci: i.m. 0,15-0,2 mg/kg mc. lub p.r. (metoda preferowana) za pomocą plastikowego aplikatora 0,35-0,45 mg/kg mc. i.v. 0,15 - 0,3 mg/kg początkowo 2,5 mg kolejne dawki po 1 mg
DIAZEPAM ( relanium )
Długo działająca pochodna benzodiazepiny wykazująca silne działanie przeciwdrgawkowe, uspokajające, anksjolityczne, nasenne i miorelaksacyjne
Postać: amp 10 mg/2ml
Wskazania: sedacja, stany lękowe i niepokoju, ostre stany bólowe w zestawieniu z analgetykami, stan padaczkowy, Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu, U dzieci stosowany w leczeniu drgawek gorączkowych
Działania uboczne: depresja oddychania, spadek ciśnienie krwi, suchość w jamie ustnej, splątanie ośrodkowe, . Przedawkowanie może się objawiać sennością, zaburzeniami świadomości, koordynacji ruchowej, osłabieniem odruchów, niewyraźną mową, jak również tachykardią, niedociśnieniem oraz zahamowaniem czynności ośrodka oddechowego i śpiączką. Leczenie: monitorowanie oddechu, tętna i ciśnienia tętniczego, płukanie żołądka, podawanie płynów i.v. oraz zachowanie drożności dróg oddechowych. W ciężkich zatruciach pochodnymi benzodiazepiny oprócz leczenia objawowego zaleca się podanie flumazenilu (wybiórczego antagonisty receptorów benzodiazepinowych) w celu częściowego lub całkowitego odwrócenia sedacji wywołanej przez te leki. Należy pamiętać o ryzyku wystąpienia drgawek po podaniu flumazenilu
Przeciwwskazania: ciężka, przewlekła niewydolność oddechowa (hiperkapnia), zwłaszcza w stadium zaostrzenia, zespół bezdechu sennego, ciężka niewydolność wątroby, . Preparaty do podawania p.o. są przeciwwskazane u dzieci do 3. rż. Podawanie leku niemowlętom do 6. mż. jest dopuszczalne tylko w przypadkach zagrożenia życia. Nie zaleca się podawania w ciąży
Sposób podawania: dożylnie
Dawkowanie: dożylnie 5-20 mg, w atakach drgawek do 60 mg, dzieci 1 mg/kg, Podając diazepam i.v. nie należy mieszać go z innymi lekami. I.m. podawać głęboko, w duże grupy mięśniowe; i.v. lek należy podawać do dużych żył, powoli, z szybkością 2,5-5 mg/min; nie należy wstrzykiwać pozanaczyniowo. Przed podaniem i.v. konieczne jest rozcieńczenie 2 ml roztworu diazepamu co najmniej w 50 ml 0,9% NaCl lub 5% glukozy. Zbyt szybkie podanie leku i.v. grozi depresją oddechową i spadkiem ciśnienia tętniczego. P.r. W czasie podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu chory powinien leżeć na brzuchu Dorośli: początkowo 5-10 mg, w razie braku skuteczności dawkę powtórzyć po 10-15 min, do dawki 30 mg. Niemowlęta po 7. mż. do 0,5 mg/kg mc.; dzieci o mc. 10-15 kg - 5 mg; dzieci o mc. >15 kg - 10 mg; jeśli drgawki nie ustępują, należy powtórzyć dawkę po 10-15 min. Dorośli: przeciętnie 2-20 mg i.v. lub i.m.
PROPOFOL ( diprivan, abbofol ) flakon
Wywołujący zależną od dawki utratę świadomości, dobrą kontrolę stopnia sedacji oraz szybki powrót świadomości po przerwaniu wlewu
Przeciwwskazania Nie stosować do znieczuleń w położnictwie, także do cięcia cesarskiego (przenika przez łożysko i może wywołać depresję oddechową u noworodka) , sedacji dzieci do 16. rż., znieczulenia dzieci do 3. rż.
Działania niepożądane:
niewielkie objawy pobudzenia, krótkotrwały bezdech, obniżenie lub rzadko podwyższenie ciśnienia tętniczego, rzadko bradykardia, zaburzenia rytmu, czkawka, kaszel.
Dawkowanie: Wstrzyknięcia lub wlew i.v.; podawanie w powolnym, ciągłym wlewie1,5-2,5 mg/kg mc., podawać 40 mg w iniekcjach i.v. co 10 s lub w postaci wlewu i.v. Podtrzymanie znieczulenia ogólnego 25-50 mg lub wlew ciągły - 4-12 mg/kg mc./h, (po dawce pojedynczej 2-2,5 mg/kg mc. powrót świadomości następuje po 3-5 min).
KETAMINA ( calypso, ketanest) 0,05g/ml
Szybko działający środek znieczulający,
Wskazania: Wskazana do znieczulenia do zabiegów niewymagających zwiotczenia mięśni, może być stosowana do krótkotrwałych zabiegów chirurgicznych dotyczących powłok, zabiegów repozycji złamanych kości, Może być stosowana wielokrotnie u tego samego pacjenta u pacjentów z ciężkimi postaciami astmy oskrzelowej, a także w skojarzeniu z innymi lekami
Przeciwwskazania: Nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, Nie stosować u pacjentów po zatorach i udarach mózgu i po urazach czaszkowo-mózgowych, u alkoholików w stanach delirium i w psychozach.
Ketamina nasila działanie leków zwiotczających mięśnie.
Działania niepożądane: W okresie budzenia mogą wystąpić reakcje dysforyczne (omamy, splątanie, sny). Drgawki toniczno-kloniczne, wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego wzrost ciśnienia tętniczego, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, zaburzenia rytmu, pogorszenie wydolności układu krążenia.
Dawkowanie: I.v. 0,5-2 mg/kg mc., w dawkach powtarzanych do wysokości od 1/4 do pełnej dawki początkowej co 5-15 min. I.m. 5-10 mg/kg mc., można kontynuować, powtarzając dawki i.v. Wlew ciągły i.v. 2-6 mg/kg mc./h.
ETOMIDAT ( hepnomidate)
Usypiający
Wskazania: Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego i jego podtrzymywanie.
Przeciwwskazane jest podawanie etomidatu dzieciom we wlewie ciągłym.
Dawka w indukcji znieczulenia ogólnego u dorosłych wynosi 0,3-0,4 mg/kg mc. i.v., Dawka podtrzymująca 0,25-1 mg/min w wlewie i.v
BARBITURANY
TIOPENTAL ( w postaci proszku 1g/20ml )
Bardzo szybkim i krótkim działaniu nasennym, znieczulającym i przeciwdrgawkowym. Nie działa przeciwbólowo i zwiotczająco na mięśnie szkieletowe.
Wskazania: w celu przerwania napadu drgawek i obniżenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, do sedacji pacjentów z urazem głowy na oddziałach intensywnej opieki medycznej oraz leczeniu stanów po ostrym niedokrwieniu mózgu (zatrzymanie krążenia, resuscytacja)
Działania niepożądane: Działa depresyjnie na m. sercowy, może wyzwalać zaburzenia rytmu serca, spadek oporu obwodowego Może spowodować skurcz głośni, bezdech, skurcz oskrzeli, reakcje uczuleniowe do wstrząsu anafilaktycznego włącznie.
Przeciwwskazania: Bezwzględne: porfiria, astma, hipowolemia. Względne: ciężka niewydolność nerek, wątroby, serca, nadciśnienie.
Dawkowanie: Indukcja do znieczulenia: i.v. 3-5 mg/kg mc., u dzieci 5-6 mg/kg mc., u niemowląt 7-8 mg/kg mc Przeciwdrgawkowo w bolusach i.v. 0,5-2 mg/kg mc Premedykacja doodbytnicza u dzieci: 20-40 mg/kg mc.
LUMINAL ( milocardin, bellergot ) fenobarbital ?
Działanie: Działa uspokajająco, w większych dawkach długotrwale nasennie i przeciwdrgawkowo.
Wskazania: Napady padaczkowe częściowe i uogólnione jako środek pomocniczy w napadach kolek, przed zabiegami chirurgicznymi, w nadciśnieniu tętniczym, w niewydolności serca, w tężcu, czkawce, wymiotach
Przeciwwskazania: oddechowa, miastenia, choroba Parkinsona, porfiria, obrzęk śluzowaty, rozedma płuc, niewydolność wątroby i nerek, ciężka niewydolność serca,
Działania niepożądane: Nadmierne uspokojenie i depresja, senność, depresja ośrodka oddechowego, zaburzenia artykulacji mowy, zaburzenia koordynacji ruchów,
Dawkowanie: Dorośli. Stan padaczkowy 50-200 mg i.v, Dzieci: p.r. 3-5 mg/kg
ŚRODKI ZWIOTCZAJĄCE-depolaryzujące
SKOLINA
ŚRODKI ZWIODCZAJĄCE - nie depolaryzujące
NORKURON ( wekuronium ) proszek 0,01g, 0,004g
Lek zwiotczający mm. Szkieletowe
Wskazania: Lek stosowany jest podczas znieczulenia ogólnego w celu ułatwienia intubacji i zwiotczenia mięśni poprzecznie prążkowanych
Działania niepożądane: Bradykardia
Dawkowanie: Indywidualnie, wyłącznie i.v. 0,08-0,10 mg/kg mc., dawkę podtrzymującą wynoszącą 0,010-0,015 mg/kg mc., We wlewie i.v. 1-2 g/kg mc./min, wlew rozpoczyna się 20-40 min po podaniu dawki początkowej.
Atropina
Działanie atropiny na organizm człowieka jest wielokierunkowe i w zależności od narządu docelowego obejmuje drogi oddechowe: rozkurcz mięśni gładkich, powodujący zwiększenie światła oskrzeli, zmniejszenie wydzielania śluzu; serce: poprzez swoje działanie znoszące wpływ nerwu błędnego na serce powoduje zwiększenie częstotliwości rytmu serca i pojemności minutowej
Postać: amp 1 mg/1 ml
Wskazania: asystolia, rozkojarzenie elektryczno-mechaniczne, blok serca, bradykardia, nadmiernego wydzielania i skurczu oskrzeli, stanów spastycznych przewodu pokarmowego,
Działania uboczne: możliwa przewaga działania układu współczulnego z arytmią, suchość w jamie ustnej, rozszerzenie źrenic, zatrzymanie moczu, przyspieszenie i zaburzenia rytmu serca (w małych dawkach może zmniejszać częstotliwość rytmu serca). Objawy toksyczne obejmują podwójne widzenie, światłowstręt, suchość i zaczerwienienie skóry, poszerzenie źrenic, gorączkę, objawy ośrodkowego zespołu cholinolitycznego (omamy, dezorientacja, delirium, śpiączka) i wstrząs. W razie wystąpienia objawów toksycznych stosuje się płukanie żołądka, fizostygminę, krótko działające barbiturany oraz leczenie objawowe. Przeciwwskazania: , niedrożność przewodu pokarmowego, zwężenie odźwiernika, choroba refluksowa żołądka, zwężenie szyi pęcherza moczowego. Atropina potęguje działanie leków pobudzających układ adrenergiczny, natomiast osłabia działanie metoklopramidu, inhibitorów AChE oraz zmniejsza depresyjne działanie morfiny na ośrodek oddechowy. Spożywanie alkoholu podczas stosowania atropiny może spowodować zaburzenia uwagi.
Sposób podawania: dożylnie, dooskrzelowo
Dawkowanie: dożylnie dorośli: asystolia, REM 3 mg dożylnie co 3 min, dzieci 0,02 mg kg/mc, blok, bradykardia 0,5 mg co 5 min do łącznej dawki 3 mg, W bradykardii zatokowej, bradyarytmii, bloku przedsionkowo-komorowym i.v.: u dorosłych 0,5-1 mg, u dzieci 0,01-0,03 mg/kg mc do 1 mg u dzieci
ESMEROL ( rokuronium) 0,01mg/1ml
Lek zwiotczający mięśnie poprzecznie prążkowane.
Wskazania: Zwiotczenie mięśni przed intubacją tchawicy, zapewnienie zwiotczenia mięśni podczas znieczulenia ogólnego.
Dawkowanie: Rokuronium podaje się wyłącznie i.v. w postaci powtarzanych wstrzyknięć lub ciągłego wlewu Dawka początkowa dla dorosłych i dzieci po 1. mż. przed intubacją tchawicy wynosi 0,6 mg/kg mc. Dawki podtrzymujące: 0,15 mg/kg mc.
PAVULON ( pankuronium )0,002g/ml
Działanie: Długo działający lek zwiotczający mm. Szkieletowe
Wskazania: Lek stosowany jest podczas znieczulenia ogólnego w celu ułatwienia intubacji i zwiotczenia mięśni szkieletowych w trakcie zabiegów chirurgicznych o średnim czasie trwania.
Działania niepożądane: Może nastąpić przejściowy wzrost ciśnienia tętniczego lub oporu naczyń płucnych, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, zaczerwienienie skóry, świąd, skurcz oskrzeli. Przedawkowanie: przedłużające się porażenie mięśni lub wystąpienie bradykardii i spadku ciśnienia tętniczego.
Dawkowanie: Dorosłym, niemowlętom po 4. tyg. życia i dzieciom podaje się średnio 0,08-0,1 mg/kg mc. we wstrzyknięciach i.v. dawka wstępna u noworodków 0,01-0,02 mg/kg mc.
ŚRODKI P/BÓLOWE
Morfina
Postać: amp 10(20) mg/ 1 ml
Wskazania: ciężkie stany bólowe, ostra faza zawału m. sercowego, bóle i jednoczenie obrzęk płuc
P/ wskazania: Bezwzględne: ostra niewydolność oddechowa, alergia na lek, zatrucie środkami narkotycznymi i atropiną, podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe,
Działania uboczne: depresja ośrodka oddechowego, sadacja, zwężenie źrenicy, trudności w oddawaniu moczu Może wystąpić bradykardia, spadek ciśnienia tętniczego W razie podawania zewnątrzoponowego morfina może powodować świąd skóry, zatrzymanie moczu, nudności i depresję oddechową. W przypadku podejrzenia przedawkowania lub w razie wystąpienia groźnych dla życia działań niepożądanych (depresja oddechowa) u chorych leczonych preparatami morfiny o przedłużonym uwalnianiu należy podać nalokson w ciagłym wlewie dożylnym w dawce początkowej 0,1-0,2 mg.
Sposób podawania: dożylnie
Dawkowanie: dożylnie 2-5 mg powoli
DOLARGAN ( petydyna ) 0,05g/ml
Działanie: Silny lek przeciwbólowy z grupy opioidów Działa 8-10-krotnie słabiej niż morfina,
Działania niepożądane: Zaburzenia oddychania, pogłębienie lub wywołanie depresji oddechowej, skurcz krtani lub oskrzeli,
Dawkowanie: Zwykle i.m. lub s.c., wyjątkowo i.v. Dorośli i młodzież. I.v. bardzo powoli po rozcieńczeniu 0,5-1 mg/kg mc., s.c. lub i.m. 1-1,5 mg/kg mc. co 4 h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 300 mg i.v. lub 500 mg i.m. lub s.c. Dzieci. S.c. 1-1,5 mg/kg mc
FENTANYL ( 0,1mg/2ml 0,05mg/ml )
Działanie: Silnie działający syntetyczny lek przeciwbólowy z grupy opioidów Działa ok. 100 razy silniej od morfiny (100 g fentanylu odpowiada pod względem działania przeciwbólowego w przybliżeniu 10 mg morfiny
Przeciwwskazania: z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, niewydolnością oddechową, chorobą alkoholową, upośledzoną czynnością wątroby i(lub) nerek. Należy zachować ostrożność u chorych ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, zaburzeniami świadomości, w stanie śpiączki - spadek ciśnienia tętniczego może zmniejszyć przepływ mózgowy, zwolnienie oddechu i następowa retencja CO2 może doprowadzić do narastania obrzęku mózgu.
Działania niepożądane: Depresyjny wpływ na ośrodek oddechowy (zwolnienie oddychania lub bezdech) może wywołać bradykardię lub asystolię, ). Sztywność mięśni (w tym również oddechowych) - działanie to można zminimalizować, podając powoli i.v. dawkę fentanylu, drżenia mięśniowe. Bradykardia, zaburzenia rytmu serca
Dawka:150mikrog./kg, dzieci 1-3mikrog./kg/min. Dawka podtrzymująca 25-150mikrog./kg
PENTAZOCYNA
Działanie: Lek przeciwbólowy, pochodna benzomorfanu
Wskazania: W celu zwalczania bólu o słabym lub umiarkowanym nasileniu. W premedykacji przed zabiegiem operacyjnym
Przeciwwskazania:upośledzenie oddychania ból w świeżym zawale serca w niewydolności lewokomorowej,
Działania niepożądane: Depresja oddechowa, halucynacje, omamy
Dawkowanie: I.m. 30-60 mg. Iniekcje i.v. - nie należy przekraczać jednorazowej dawki 30 mg, wlew i.v. z szybkością 0,1 mg/kg mc./h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 360 mg. P.o. jednorazowo doraźnie 50 mg, w przypadku bólów o dużym nasileniu - 100 mg. Dzieci >1 rż. i.m. lub s.c. 1 mg/kg mc.
Lignocaina
Postać: amp 1%, 2% /10 ml
niemiarowość pochodzenia komorowego, zapobiegawczo w ostrym zawale m. sercowego, częstoskurcz komorowy Znieczulenie miejscowe
P/ wskazania Ostrożnie stosować w przypadku wstrząsu, ciężkiego uszkodzenia wątroby lub nerek, padaczki, miastenii Lidokaina nasila działanie leków zwiotczających
Działania uboczne: objawy z zakresu ośrodkowego układu nerwowego (splątanie, zaburzenia świadomości, napady drgawek), bradykardia, hipotonia, blok przedsionkowo-komorowy drętwienie języka zatrzymanie oddechu zatrzymanie krążenia
Sposób podawania: dożylnie
Dawkowanie: Komorowe zaburzenia rytmu serca. Dorośli: i.v. dawka wstępna 1-1,5 mg/kg Wstrzyknięcie wykonywać powoli w ciągu 2-3 min. Zapobieganie migotaniu komór w ostrym zawale serca: 100 mg we wstrzyknięciu i.v., a następnie 2-4 mg/min we wlewie i.v. lub 100 mg we wstrzyknięciu i.v., po 10-15 min 50 mg we wstrzyknięciu i.v., a następnie 2 mg/min we wlewie i.v. Dzieci: i.v. 1-2 mg/kg mc., dawka początkowa wynosi zazwyczaj 1 mg/kg mc.