Lp.	Nazwa:	Dawka:	Wskazania:	Uwagi (odtrutki, interakcje, przedawkowanie)
Numer porządkowy leku	(Nazwa zwyczajowa, handlowa i inne temu podobne umożliwiające rozpoznanie leku + forma leku)	Sposób dawkowania danego leku, ewentualny podział na dorosłych, dzieci i ludzi starszych jeśli wymaga tego dawkowanie	Kiedy stosować dany lek (nie opisywać sposobu działania leku)	Wszelakie uwagi ważne w stosowaniu leku, interakcje z innymi lekami i co robić przy przedawkowaniu- czy można lek przedawkować???
39	glucagon antidotum, diagnosticum, hormonum H04AA	W przypadku ciężkiej hipoglikemii: dzieci powyżej 20 kg mc. i dorośli, po rozpuszczeniu bezpośrednio przed podaniem (w wodzie lub zwykle dołączonym do zestawu rozpuszczalniku w stężeniu nieprzekraczającym 1 mg/ml) i uzyskaniu klarownego roztworu, s.c., i.m. lub i.v. 1 mg preparatu. Dzieci do 20 kg: 10-20 g/kg mc. (zwykle połowę dawki dla dorosłych, tj. 0,5 mg). W razie opóźniającej się reakcji dawkę można powtórzyć, jednak zwykle wobec braku efektu do 15 min zaleca się podanie glukozy i.v. Po wybudzeniu należy podać węglowodany celem uzupełnienia wątrobowego glikogenu. W zatruciu -adrenolitykami: dorośli początkowo bolus 5-10 mg, następnie wlew i.v. 2-10 mg/h; dzieci początkowo bolus 15-150 g/kg mc. a następnie wlew i.v. 1-5 mg/h. W diagnostyce przewodu pokarmowego efekt miorelaksujący następuje 1 min po podaniu i.v. oraz 5-10 min po podaniu i.m. i utrzymuje się w zależności od dawki i drogi podania: i.v. 0,25-0,5 mg - 9-17 min, 2 mg - 22-25 min, i.m. 1 mg - 12-27 min, 2 mg - 21-32 min, co umożliwia dobranie dawki i drogi podania do potrzeb. Do zahamowania motoryki żołądka, opuszki oraz samej dwunastnicy i jelita cienkiego dawka wynosi 0,2-0,5 mg i.v. lub 1 mg i.m.; zahamowanie czynności jelita grubego wymaga dawki 0,5-0,75 mg i.v. lub 1-2 mg i.m. Przy wstecznej endoskopowej cholangiopankreatografii dawka wynosi 0,2-0,5 mg i.v. W teście wydolności komórek  trzustki z oznaczeniem C-peptydu (rzadziej insuliny) 1 mg i.v.	Leczenie ciężkiej hipoglikemii, zwłaszcza z utratą przytomności, pod warunkiem zachowania rezerwy glikogenu w wątrobie. Stosowany w zatruciach lekami -adrenolitycznymi, oraz w czasie badań diagnostycznych - jako środek antycholinergiczny do badań przewodu pokarmowego (jako środek zwiotczający dwunastnicę) oraz w badaniu rezerwy komórek  trzustki (oznaczanie wydzielania peptydu C).	W formie liofilizowanej jest stabilny w temperaturze pokojowej.
1	Natrium chloratum 0,9% płyn do wlewów	Indywidualne i.v. w zależności od: • wieku, • stanu klinicznego chorego, • masy ciała, • stężenia elektrolitów, • molalności osocza.	W celu uzupełnienia niedoborów jonów sodu lub chloru powstających na skutek zaburzeń gospodarki elektrolitowej występujących	W czasie podawania preparatu nie należy stosować innych leków zawierających jony chlorkowe i sodowe.
2	aspiryna, aspirin, polopiryn, tabletki P.O	Dorośli przeciwgorączkowo 2,5 g/d Świeży zawał 162-325 mgkolejne dawki 75-160 mg/d Dzieci. W gorączce reumatycznej 90-130 mg/kg mc	Gorączka, reumatoidalne zapalenie stawów, przeciwzakrzepowo, w czasie leczenia zawału serca	Nadwrażliwość na salicylany, chor. wrzodowa żołądka, krwawienie z przew. pokarm, osłabia działanie moczopędne furosemidu, kwasica ketonowa odtrutki brak
4	Adrenalina,Epinefryna handlowa:Adrenalini,Adrenalinum,Anapen, Fastjekt międzynarodowa:Epinephrinum forma leku: iniekcje 1mg/ml.	W NZK 1 mg i.v, co 3-5 min dotchawiczo dawki 3-10 razy większe - do rurki zazwyczaj 2-3 mg adrenaliny rozcieńczone 10 ml wody do wstrzyknięć Dzieci. Dawka w zależno�ci od masy ciała. Resuscytacja kršżeniowo-oddechowa. I.v. 10 žg/kg mc. co 3-5 min.Doszpikowo 10 žg/kg mc. lub dotchawiczo 100 žg/kg mc. co 3-5 min. W opiece poresuscytacyjnej wlew cišgły i.v. 0,1-1 žg/kg mc./min. We wstrzšsie anafilaktycznym i.v. 10 žg/kg mc. (10 žg = 1 ml w rozcieńczeniu 1:100 000), nie przekraczajšc jednorazowej dawki 0,1 mg. Reakcje anafilaktyczne z wyrównanym kršżeniem, astma oskrzelowa - 10 žg/kg mc. s.c., maksymalnie 0,5 mg. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 20 min-4 h.	- w reanimacji - w ustaniu pracy serca - stan astmatyczny - dychawica oskrzelowa w stanie zaostrzenia - wstrzšs anafilaktyczny	przedawkowanie: powoduje tachykardie ,zaburzenia rytmu serca, kołatania, dławica piersiowa, nadci�nienie tętnicze, niepokój, drażliwo�ć, bezsenno�ć, bóle i zawroty głowy, blado�ć powłok, drżenia, osłabienie. interakcje:Równoczesne stosowanie halotanu lub cyklopropanu może spowodować zaburzenia rytmu serca. Zwiększonej tendencji do występowanie zaburzeń rytmu może sprzyjać stosowanie preparatów naparstnicy.
7	Amiodaron Cordarone - tabletki 0,2 g, ampułki 0,15 g Opacorden - tabletki 0,2 g	Cordarone - doustnie początkowo 400-600 mg w 2-3 dawkach podzielonych (przez ok. 10 dni); następnie 200-300 mg/24 h raz/dzień; dożylnie 5 mg/kg m.c. w ciągu 20-120 min; W migotaniu komór opornym na defibrylację - 300 mg rozpuszczone w 20 ml 5% glukozy przez 1-2 min po 3 defibrylacjach.	Częstoskurcz nadkomorowy związany z zespołem WPW(Wolffa- Parkinsona- White`a) Migotanie i trzepotanie przedsionków Częstoskurcz komorowy Nawracające migotanie komór Pobudzenia przedwczesne komorowe Choroba wieńcowa	Interakcje: Amiodaron może zwiększać działanie warfaryny oraz zwiększać stężenie digoksyny. Postępowanie w zatruciu: Płukanie żołądka, podanie leków pobudzających receptory β- adrenergiczne (izoprenalina) lub glukagonu - w bradykardii.
11	Atropina Atropinum sulfuricum, Atropini sulphas- Roztwór do wstrzykiwań	Domięśniowo, podskórnie lub dożylnie: 0,3-0,6 mg przed indukcją znieczulenia, w przypadku bradykardii podawać 0,1 mg. Bradyarytmie 0,4-1,0 mg na dawkę. Zazwyczaj dawka dobowa nie przekracza 2 mg. Dzieci - 20 µg/kg m.c./dobę.	Stany skurczowe jelit, układu moczowego, kolka żółciowa, premedykacja do znieczulenia ogólnego, rzadkoskurcz spowodowany odruchowym pobudzeniem nerwu błędnego, zatrucie insektycydami fosforoogranicznymi i niektórymi grzybami.	Nadwrażliwość na leki cholinolityczne. Jaskra z wąskim kątem przesączania. Schorzenia powodujące zaburzenia drożności dróg moczowych Diazepam w celu opanowania drgawek
21.	CLEMASTINUM Roztwór do wstrzykiwań 1mg/ml	Lek należy podawać dożylnie lub domięśniowo. Przed podaniem dożylnym należy zawartość ampułki rozcieńczyć pięciokrotnie (1:5) 0,9% NaCl lub 5% roztworem glukozy. Wstrzykiwać powoli w ciągu 2-3 min. Leczenie wspomagające we wstrząsie anafilaktycznym , obrzęku naczynioruchowym: dozylnie lub domięśniowo, 2 ml (1 ampułka) 2 razy na dobę, rano i wieczorem. Zapobiegawczo przed zabiegiem mogącym wywołać uwolnienie histaminy: dozylnie, 2 ml bezpośrednio przed zabiegiem.	W leczeniu wspomagającym we wstrząsie anafilaktycznym, obrzęku naczynioruchowym. Zapobiegawczo przed zabiegiem mogącym wywołać uwolnienie histaminy.	Nie stosować leku jeśli stwierdzono nadwrażliwość na klemastynę i inne związki o podobnej strukturze chemicznej oraz u pacjentów stosujących inhibitory monoaminooksydazy. Interakcje Należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków , które działają hamująco na OUN np. barbituranami, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami stosowanymi w parkinsonizmie. Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) przedłużają i nasilają działanie klemastyny.
24.	Corhydron- Hydrocortisonum proszek i rozpuszczalnik do przygotowywania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji dożylnych, proszek i rozpuszczalnik do przygotowywania roztworu do wstrzykiwań i wlewu dożylnego	Dawkowanie i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Nie zaleca się stosowania dłużej niż 2 tygodni. W razie długotrwałego leczenia nie należy leku nagle odstawiać ze względu na możliwość wystąpienia objawów ostrej niedomogi kory nadnerczy. Hydrokortyzonu nie należy stosować 8 tygodni przed szczepieniami ochronnymi i 2 tygodni po nich. W ciężkich zakażeniach i gruźlicy hydrokortyzon można stosować wyłącznie równolegle z leczeniem przyczynowym.	Leczenie pacjentów w ciężkim stanie, wymagających szybkiego podania glikokortykosteroidu, np.: pierwotna lub wtórna niedomoga kory nadnerczy; stany wstrząsowe (wstrząs pourazowy, pooperacyjny, kardiogenny, anafilaktyczny, poprzetoczeniowy, pooparzeniowy); ciężkie stany spastyczne oskrzeli (stan astmatyczny); ostre stany alergiczne (obrzęk naczynioruchowy Quinckego); ciężka postać rumienia wielopostaciowego (zespół Stevens-Johnsona); ostre postacie schorzeń z autoagresji; ostra reakcja nadwrażliwości na leki.	MOŻLIWE SKUTKI UBOCZNE: Podczas stosowania mogą wystąpić: zaburzenia wodno-elektrolitowe; zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego; zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zmiany skórne (zaburzone gojenie się ran, ścieńczenie skóry, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień na twarzy, rozstępy skórne, wykwity trądzikopodobne, zmniejszenie reaktywności w testach skórnych, reakcje nadwrażliwości - alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy); zaburzenia neurologiczne (napady drgawek, zapalenie nerwów, zaburzenia czucia); zaburzenia hormonalne; zaburzenia dotyczące narządu wzroku (zwiększenie ciśnienia śródgałkowego, jaskra wtórna, wytrzeszcz, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zaćma); zaburzenia metaboliczne; zaburzenia psychiczne, zaburzenia układu sercowo-naczyniowego; zaburzenia hematologiczne. POINFORMUJ LEKARZA: Gdy masz nadwrażliwość na hydrokortyzon lub inne kortykosteroidy. Gdy chorujesz na grzybice układowe, czynną chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, zapalenie uchyłka jelita grubego, zaawansowaną osteoporozę, cukrzycę, grzybice narządowe, czynną gruźlicę, ostre choroby wirusowe, stany psychotyczne, zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu BCG, jaskrę, zespół Cushinga, nadciśnienie tętnicze, zakrzepy żylne, nużliwość mięśni, trądzik, zmiany skórne wokół ust. Gdy przyjmujesz cyklosporynę, leki cholinomimetyczne, digoksynę, estrogeny, inhibitory enzymów mikrosomalnych wątroby (erytromycyna, ketokonazol), leki indukujące enzymy mikrosomalne wątroby (barbiturany, fenytoina, rifabutyna, rifampicyna, aminoglutetimid, piramidon, karbamazepina), izoniazyd, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwcukrzycowe, leki przeciwnadciśnieniowe, leki przeciwbólowe, doustne środki antykoncepcyjne. Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.
29.	DIAZEPAM (RELANIUM) Roztwór do wstrzykiwań	Domięśniowo podawac w duże grupy mięśniowe. Dożylnie podawać do dużych żył, powoli z szybkością 2,5-5 mg/min; nie wstrzykiwac pozanaczyniowo. Lek rozcieńczyć 2ml roztworu diazepamu co najmniej 50 ml 0,9% NaCl lub 5% roztworu glukozy. Dawkowanie Dorośli: 2-10 mg 2-4 razy na dobę. Objawy nagłego odstawienia alkoholu:10 mg 3-4 razy przez pierwszą dobę, następną dawke można zmniejszyć do 5 mg 3-4 razy na dobę. Lek przeciwdrgawkowy:(dorośli) 2-10 mg 2-4 razy na dobę,(dzieci) 0,5 mg/kg mc.	Doraźne i krótkotrwałe leczenie stanów lękowych, które mogą być też związane z bezsennością. Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu. Lek uspokajający, przeciwdrgawkowy, zwiotczający mięśnie.	Nadwrażliwość na diazepam, inne pochodne benzodiazepiny lub inny składnik preparatu. Nie należy prowadzić pojazdów przez co najmniej 24h od zażycia leku. Nie należy spożywać alkoholu do 36h po przyjęciu leku. Interakcje Synergizm działaniea w trakcie równoległego stosowania z lekami o działaniu depresyjnym na OUN (barbiturany, leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, neuroleptyki, leki przeciwdrgawkowe, znieczulające, przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, opioidowe leki przeciwbólowe), etanolem i lekami zwiotczającymi mięśnie. Przedawkowanie Objawy: senność, zaburzenia świadomości i koordynacji ruchowej, niewyraźna mowa, tachykardia, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego. Leczenie: monitorowanie oddechu, tętna i ciśnienia tętniczego, płukanie żołądka do 6 godz, podawanie plynów, zachowanie drożności dróg oddechowych.Podanie dożylnie swoistego antagonisty pochodnych benzodiazepiny - flumazenilu (Anexata) - wybudzanie pacjenta po kilku, kilkunastu min. * Flumazenil (Anexate) - amp. 1 mg/10 ml, dożylnie, w dawce 0,3-0,5 mg podaje się pacjentom nieprzytomnym, którzy wybudzają się już w ciągu 2-5 min. Podawać do 2 godz. od zatrucia.
34.	Dormicum, Midazolamum	Dawkę ustala lekarz. Tabletki - zazwyczaj dawka nasenna dla pacjenta dorosłego wynosi 7,5-30 mg. Zastrzyki o mocy zgodnej z zaleceniem lekarza anestezjologa wykonuje wyłącznie służba zdrowia, która udziela bliższych informacji o leku	Doraźnie w leczeniu zaburzeń snu, przy bezsenności i trudności w zasypianiu. Stosowany jako lek uspokajający przed operacjami i zabiegami diagnostycznymi.	Bezdech śródsenny, choroby watroby, nadwrażliwość na substancje pomocnicze, ciąża i karmienie piersią. Stosowanie innych leków działających na OUN.
37.	Flumazenil, Anexate	Dorośli. Anestezjologia. Początkowo 0,2 mg i.v. przez 15 s. Po minucie można podać dawkę 0,1 mg, można ją powtarzać co minutę do dawki całkowitej 1 mg. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 0,3-0,6 mg. Intensywna terapia. Dawka wstępna 0,3 mg i.v., jeżeli w ciągu 60 s nie uzyskano zadowalającego powrotu stanu świadomości, można podać kolejne dawki flumazenilu, łącznie nie więcej niż 2 mg. Jeżeli senność nawraca, można podawać wlewy i.v. z prędkością 0,1-0,4 mg/hZbyt szybkie podanie flumazenilu pacjentom leczonym przez dłuższy czas dużymi dawkami pochodnych benzodiazepiny może wywołać objawy ich odstawienia.	Diagnostyka i leczenie przedawkowania pochodnych benzodiazepiny lub zatrucia nimi. Całkowite lub częściowe odwrócenie działania pochodnych benzodiazepiny w okresie okołooperacyjnym, podczas zabiegów diagnostycznych i leczniczych.	Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub pochodne benzodiazepiny. Nie podawać pacjentom leczonym pochodnymi benzodiazepiny z powodu stanów zagrażających życiu, np. stanu padaczkowego lub zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Nie należy podawać flumazenilu, jeśli pacjent pozostaje pod wpływem środków zwiotczających mięśnie.
38.	Furosemid, Furosemide Furosemidum	P.o. Zwykle 20-40 mg/d, w razie potrzeby do 1000 mg/d. I.m., i.v. w dawce 20-40 mg codziennie lub co 2 dni. Można co 2 h zwiększać o 20 mg aż do uzyskania diurezy. Lek powinien byc stosowany w kilku (w miarę możliwości co najmniej w dwóch) dawkach podzielonych w ciągu doby. W obrzęku płuc: 40 mg i.v. w dawce powtarzanej w razie potrzeby. Można stosować większe dawki w razie konieczności. Dzieci po 8. rż.: 0,5-1 mg/kg mc./d. Dawka i.v. we wlewie kroplowym nie może przekroczyć 4 mg/min..	Obrzęki w niewydolności krążenia, obrzęk płuc, obrzęk mózgu, ostra lub przewlekła niewydolność nerek (działa nawet, gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 5-10 ml/min), zespół nerczycowy, marskość wątroby, przełom nadciśnieniowy (z innymi lekami), zatrucia (wymuszanie diurezy). Należy stosować w przypadku braku lub słabego efektu działania innych leków moczopędnych oraz w leczeniu skojarzonym nadciśnienia.	Nadwrażliwość na lek lub pochodne sulfonamidów, hipokaliemia (biegunka, niedobory pokarmowe), zatrucie glikozydami naparstnicy, przedśpiączkowy etap niewydolności wątroby, ostre kłębuszkowe zapalenie nerek, bezmocz, niedrożność dróg moczowych. Ostrożnie stosować w ciężkiej niewydolności serca, w rozroście gruczołu krokowego i u pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu.
40.	Glukoza 20%, 40%	- dożylnie Wlew dożylny przez żyłę centralną Dawka dobowa - do 30 ml/kg m.c Szybkość wlewu - do 1.25 ml/kg m.c	- uzupełnienie niedoborów energetycznych poprzez żywienie pozajelitowe - leczenie hipoglikemii	- hiperglikemia - hipokaliemia - kwasica -przewodnienie i odwodnienie hipotoniczne - ostrożnie u kobiet w ciąży - monitorowanie pacjenta powinno obejmować regularne kontrole stężenia glukozy we krwi, bilansu płynów i stężeń elektrolitów.
41.	Glukoza 5%, 10%	Glukoza 5%: maksymalna dawka dobowa wynosi do 40 ml/kg m.c./dobę, szybkość wlewu - 1,7 kropli/min; można podawać we wlewach do naczyń obwodowych. Glukoza 10%: do naczyń obwodowych, z preferencją do naczyń centralnych; maksymalna dawka dobowa wynosi do 40 ml/kg m.c./dobę, szybkość wlewu - 0,8 kropli/min	Glukoza 5%: rozpuszczalnik do leków i koncentratów podawanych pozajelitowo. Glukoza 10%: uzupełnienie niedoborów energetycznych poprzez żywienie pozajelitowe, leczenie hipoglikemii oraz jako rozpuszczalnik do koncentratów elektrolitowych i leków podawanych pozajelitowo, nie wykazujących niezgodności.	Hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica, przewodnienie, odwodnienie hipotoniczne. Zbyt szybkie podanie może spowodować obrzęk płuc i hiperwolemię. Podczas podawania może wystąpić zakrzepica żył lub zapalenie żył w miejscu wkłucia, a także wynaczynienie. Interakcje: Podanie koncentratów erytrocytów do preparatu powoduje wystąpienie pseudoaglutynacji krwinek.
54	Metoclopramid Nazwa miedzynarodowa: Metoclopramidum tabletki	Doustnie, dorośli i dzieci powyżej 15 r.ż. zazwyczaj 10 mg (1 tabl.) 3 razy dziennie, przed posiłkami	Zaburzenia czynności ruchowej przewodu pokarmowego, refluks żołądkowo-przełykowy, przepuklina rozworu przełykowego, zgaga, zapalenie błony śluzowej żołądka, nudności, wymioty różnego pochodzenia, niewydolność wpustu żołądka, zaparcia wynikające z leniwej perystaltyki jelita grubego, atonia żołądka, zaburzenia perystaltyki jelit po operacjach jamy brzusznej, jako lek pomocniczy w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w diagnostyce przewodu pokarmowego.	Nie należy podawać metoklopramidu z lekami przeciwpadaczkowymi, z neuroleptykami fenotiazynowymi - występuje możliwość wzajemnego spotęgowania niepożądanych objawów pozapiramidowych, z lekami nasennymi, uspokajającymi, alkoholem może wystąpić spotęgowanie efektu uspokajającego. Cholinolityki osłabiają działanie leku. Pod wpływem działania metoklopramidu osłabieniu może ulec wchłanianie leków z żołądka np. digoksyny a nasileniu wchłanianie z jelita cienkiego np. paracetamolu, tetracyklin, lewodopy, alkoholu.
48	Ketonal, Ketonal forte (Ketoprofen) Tabl.powlekane 50mg Kaps.twarde 100mg	Dorośli w stanach ostrych: 300mg/24h w 3 dawkach	Stany ostre i przewlekłe jako lek przeciwzapalny, przeciwbólowy:(reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, gościec łuszczycowy, artrozy),zwyrodnienia stawów, dyskopatie, bóle korzonkowe, dna, jak również ciężkie bóle niereumatyczne, w tym bóle miesiączkowe	Mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego( zaburzenia żołądkowo jelitowe, ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), nawrót choroby wrzodowej, owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy, rzadziej -ból i zawroty głowy, skórne reakcje uczuleniowe
56	Morphinum	Doustnie: 5-20 mg jednorazowo Dożylnie: 5-10 mg,	silne bóle nie ustępujące po podaniu innych leków przeciwbólowych, ostre i długotrwałe bóle nowotworowe	Odtrudka: Narcan(Nalocson) 0,4 mg dożylnie, dzieci 0,003-0,01mg/kg mc Lek wywołuje zależność. Wzmagają jego działanie: alkohol, pochodne fenotiazyny, inhibitory MAO, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne
50	Lignocain 2% (Lidocaine)	1-1.5 mg. /kg m.c. W razie potrzeby po 15 min można podać ½ lub 1/3 dawki początkowej byle nie przekroczyć 4 mg / kg m.c. / h	Lek przeciwarytmiczy ( ostre tach. I arytmie komorowe) Stosowany w RKO (migotanie komór)	Cymetydyn, B-blokery, noradrenalina wzmagają działanie leku
51	Lidocaine et adrenaline (Antiarrhythmicum) iv Lidocain-Adrenalin Lidocain-Epinephrin Lidocaton-Epinephrin Rapidocain-Epinephrin Xyocain mit Adrenalin Xylocaine-Adrenalin Xylocitin 2% mit Epinephrin 0,0005% Xylodont cum Adrenalini	0,25-0,5% roztwór z epinefryną (5μg/ml)* 1-2% roztwór z epinefryną (5μg/ml)* *5μg na każdy ml lidokainy	- znieczulenie nasiękowe - blokady nerwów, splotów i zwojów - znieczulenie zewnątrzoponowe	Nie wolno stosować w znieczuleniu palców, ucha, nosa i prącia. Brak odtrutki.
57	Sodium Chloride (Electrolytum, Infundibilium) NaCl 10% Natrium Chloratum 10% roztwór	(1amp. w 500 ml NaCl 0,9% iv.) 2x na 24h	Hiponatremia, wstrząs pourazowy, oparzenia	Hipernatremia Lek HIPERTONICZNY
52	Sterofundin - roztwór do infuzji Magnez 20% Dożylnie we wlewie kropelkowym.	Dawkowanie indywidualne w zależności od stanu klinicznego pacjenta, jego wieku i masy ciała, od aktualnego zapotrzebowania na elektrolity i płyny. Szybkość wlewu wynosi zazwyczaj 5 ml/kg m.c./h co odpowiada 1,7 kropli/kg m.c./min. Maksymalna dawka wynosi 40 ml/kg m.c./dobę.	Uzupełnianie płynów przy regulacji zaburzeń równowagi kwasowo - zasadowej lub łagodnej kwasicy. Odwodnienie izotoniczne i hipotoniczne. Krótkotrwałe leczenie, polegające na zastępczym wypełnianiu łożyska naczyniowego. Rozcieńczalnik dla koncentratów elektrolitowych i leków wykazujących zgodność.	Przeciwwskazania : stan przewodnienia Działania niepożądane Podczas podawania preparatu może wystąpić hiperchloremia lub hiperwolemia oraz reakcje niepożądane ze względu na drogę podania (zakrzepica żył lub zapalenie żył w miejscu wkłucia, wyna czynie nie).
58	Naloxonnum hydrochloricum	Zatrucie opioidami. Dorośli: dawka początkowa wynosi 400-2000 ug we wstrzyknięciu dożylnym, w razie potrzeby wstrzyknięcia powtarzać co 2-3 min, aż do powrotu świadomości i równego, świadomego oddechu. Preparat można podawać również domięśniowo lub podskórnie; w stanach zagrożenia życia lek należy podawać dożylnie. Dzieci: zwykle 10 ug/kg rnc. w jednorazowym wstrzyknięciu dożylnym. W razie konieczności można podać dodatkową dawkę 100 ug/kg mc. Jeżeli nie można podać naloksonu dożylnie, lek stosować domięśniowo lub podskórnie w dawkach podzielonych. .	Zatrucie opioidami. Wyprowadzanie ze znieczulenia wywołanego opioidami. Znoszenie depresji ośrodka oddechowego noworodków, spowodowanej podaniem rodzącej narkotycznych leków przeciwbólowych podczas porodu. Różnicowe rozpoznawanie zatrucia opioidami.	Podczas stosowania leku nie wolno prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na składniki preaparatu Interakcje Nalokson znosi działanie przeciwbólowe leków narkotycznych i przeciwbólowych leków agonistyczno-antagonistycznych, takich jak pentazocyna, tramadol, buprenorfina.
63	płyn wieloelektrolitowy	uzależniona od zapotrzebowania na płyny i elektrolity. Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych: 40 ml/kg mc. Maksymalna szybkość wlewu zależy od stanu klinicznego pacjenta. Zaleca się podawać z szybkością 3 ml/kg mc./godzinę (210 ml/godzinę dla pacjenta o masie ciała 70 kg).	Do pozajelitowego wyrównania zaburzeń wodno-elektrolitowych przy niedostatecznej, doustnej podaży płynów. Do nawadniania w okresie pooperacyjnym. Przy nadmiernej utracie płynów i elektrolitów spowodowanych wymiotami i biegunką.	Przeciwwskazania: ostra niewydolność nerek, hiperwolemia, hipernatremia, hiperkaliemia, hiperkalcemia, obrzęk płuc. Podczas stosowania należy obserwować stan kliniczny pacjenta i w miarę potrzeby oznaczyć stężenie elektrolitów i parametry równowagi kwasowo-zasadowej. Ze względu na występujące w roztworze jony sodu należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością krążenia, przewlekłą niewydolnością nerek i w innych stanach klinicznych z obrzękami spowodowanymi zatrzymaniem jonów sodu. Przy zbyt szybkim podawaniu, szczególnie u osób starszych i chorych ze zmniejszoną tolerancją na przeciążenie układu krążenia, mogą występować: obrzęk płuc, niewydolność krążenia. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji: Należy zachowywać szczególną ostrożność podczas pozajelitowego stosowania preparatu Płyn Fizjologiczny Wieloelektrolitowy Izotoniczny u pacjentów leczonych glikokortykosteroidami lub mineralokortykosteroidami, ze względu na możliwość retencji jonów sodu. Równoczesne stosowanie leków moczopędnych może powodować zaburzenia wodno-elektrolitowe.
78.	Salbutamol WZF,	Dorośli zazwyczaj 4 mg/ dawkę, co 6-8 h. Dzieci 2-7 r. ż. 1-2 mg/dawkę, co 8 h; 8-14 r. ż 2 mg/ dawkę, co 6 h; 15-18 r. ż. 2-4 mg/ dawkę, co 6-8 h.	Lek należy stosować przy astmie oskrzelowej, przewle4kłym zapaleniu oskrzeli, rozedmie i innych obturacyjnych chorobach płuc.	Przeciwwskazane przy świeżym zawale mięśnia sercowego, migotaniu komór, częstoskurczu, tachykardii, kardiomiopatii przerostowej. Ostrożnie stosować w nadciśnieniu tętniczym, nadczynności tarczycy, niewyrównanej cukrzycy.
73	Salbutamol - ALBUTEROL SALBUPART SALBUTAMID SALBUVENT VENTODISK VENTOLIN PROLONGATUM	Syrop - 2mg / 5ml Aerozol wziewny - 100μg / dawkę Tabletki - 2mg i 4mg Roztwór do wstrz. - 0,5mg/ml Dawkowanie: Dorośli wziewnie 2 dawki 3-4 razy dziennie, dzieci 1 dawkę 3-4 razy dziennie w napadzie astmy 2 dawki dla dorosłych i 1 dla dzieci. Tabletki dorośli 2 mg 2-4 razy dziennie, następnie 4 mg 3-4 razy dziennie, lub 8 mg 2 razy dziennie, dzieci do 12 r.ż. tylko 2 mg 3-4 razy dziennie. Syrop jest tylko dla dzieci, od 4-6 kg 1-1,5 ml 3 razy dziennie; dzieciom od 8-10 kg 2-2,5 ml 3 razy dziennie; dzieciom od 12-14 kg 3-3,5 ml 3-4 razy dziennie; dzieciom od 16-18 kg 4,5-5 ml 3-4 razy dziennie; dzieciom od 20-24 kg 5-6 ml 3-4 razy dziennie; dzieciom od 28-32 kg 7-8 ml 3-4 razy dziennie; dzieciom od 36-40 kg 9-10 ml 3-4 razy dziennie.	Doraźne i przewlekle leczenie astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, dychawicy oskrzelowej oraz w uszkodzeniu pęcherzyków płucnych rozedmie (albuterol). Rozkurcza oskrzela w przypadku ich odwracalnego zwężenia	Działania uboczne: drżenie mięśniowe, tachykardia, rozszerzenie naczyń obwodowych, spadek ciśnienia, ból głowy. Przeciwwskazania: ciąża, nadczynność tarczycy, niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca Interakcje: β-blokery, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO (monoaminooksydazy), Teofilina nasila działanie
81	Solutionis Ringeri Forma: iniekcje	Dawka zależy od ilości utraconych elektrolitów.	Konieczność szybkiego uzupełnienia płynów w ustroju: Krwotoki , oparzenia , operacje.	Nie stosować w ostrej i przewlekłej niewydolnośći nerek z bezmoczem, w niewydolności krążenia, w odwodnieniu z podwyższonym ciśnieniem osmotycznym płynów ustrojowych. Zbyt szybkie podanie leku lub zbyt dużej objętości może spowodować obrzęk płuc.

17

---