Muzy - boginie sztuki i nauki; występowały w orszaku Apollina.
- Kalliope (Pięknolica) - pieśń bohaterska, poezja epicka, filozofia,retoryka; rylec, tabliczka do pisania
- Klio (Głosząca Sławę) - historia; zwój pergaminu / papirusu
- Euterpe (radosna) - patronka liryki; gra na flecie, aulos
- Taleja (Rozkoszna) - maska komiczna - muza komedii
- Melpomene (Śpiewająca) - muza tragedii; smutna maska
- Terpsychora (Kochająca taniec) - wielka lira w ręku; uczy ludzi tańca; lira, plektron
- Erato (Umiłowana) - na małej cytrze wygrywa pieśni miłosne
- Polihymnia - poezja chóralna, pantomima przedstawiano ją zawsze głęboko zamyśloną, bez atrybutu
- Urania (Niebiańska) - astronomia i geometria, przedstawiano ją z cyrklem i kulą ziemską
Hiakintos - Był pięknym młodzieńcem, ulubieńcem Apollina, który nauczał go strzelania z łuku oraz grania na cytrze. Zefir, który zabiegał o jego względy, ale Hiacynt go nie dostrzegał, z zazdrości tak skierował rzucony dysk, że zranił śmiertelnie Hiacynta. Z krwi zmarłego wyrósł kwiat zwany dziś hiacyntem, a jego ciało Apollo zabrał na Olimp.
Arachne - mistrzyni tkania i haftu. Jej przechwałki o własnych zdolnościach rozgniewały Atenę, która wyzwała ją na tkacki pojedynek. Atena wyhaftowała wizerunki bogów olimpijskich, obrazując ich potęgę. W rogach tkaniny umieściła przykłady kar, które spotykają ludzi za ich pychę. Ten dydaktyczny przekaz nie powstrzymał Arachne, która na swoich krosnach wyczarowała bogów w miłosnych związkach ze śmiertelnymi dziewczętami. Jej tkanina była co najmniej równie piękna, jak haft Ateny. Rozgniewana bogini rozdarła dzieło Arachne i ją samą zaczęła bić czółnem tkackim. Dziewczyna powiesiła się z rozpaczy. Atena poczuła smutek w związku z zaistniałą sytuacją, więc postanowiła przywrócić życie samobójczyni. Jednak już nie pod postacią człowieka, ale pająka, który zawsze tkałby misterne nici. Arachne była również uczennicą Ateny.
Aktajon (Akteon) - Uchodził za syna Aristajosa i Autonoe oraz za wnuka Kadmosa. Był wychowankiem centaura Chirona. Akteon podpatrzył Artemidę i jej nimfy w kąpieli, za co został przez nią zamieniony w jelenia, a wówczas rozszarpały go własne psy. Zwierzęta bardzo cierpiały po utracie pana, dopóki Chiron nie wyrzeźbił posągu tak wiernie go przypominającego, że zmylił psy.
Syrinks - najada (lub hamadriada albo oreada) z Arkadii związana z Artemidą, ukochana Pana. Uchodziła za córkę boga Ladona. Była tak piękna, że bóg Pan, gdy ją ujrzał, zapragnął ją posiąść. Nimfa, uciekając przed nim, w ostatniej chwili zamieniła się w trzcinę rosnącą nad brzegiem rzeki Ladon. Pan postanowił zerwać roślinę i połączyć poszczególne łodygi o odpowiednich długościach woskiem. W ten sposób powstał instrument muzyczny - syrynga, upamiętniający imię nimfy. Według innej wersji w trzcinę zamienili ją bogowie, by uchronić przed zalotami Pana.
Tereus - w mitologii greckiej syn Aresa, król Daulis w Fokidzie, mąż Prokne, ojciec Itysa. Tereus uwiódł siostrę żony, Filomelę, i uciął jej język, aby o zdradzie nie dowiedziała się Prokne. Filomela utkała peplos, w którego deseniu umieściła słowa-klucze, dzięki którym Prokne dowiedziała się o losie siostry. Mszcząc się, siostry zabiły Itysa - syna Prokne i Tereusa - i podały jego ciało w potrawie Tereusowi. Dzięki wysłuchaniu błagań sióstr bogowie dopomogli uniknąć im gniewu Tereusa; Prokne zamieniona została w słowika, Filomela w jaskółkę, a Tereus w dudka.
Titonos - postać z mitologii greckiej. Był synem króla trojańskiego, Laomedona i Strymo. Jego bratem był Priam. Jego potomkami byli Memnon i Emation. Titonos panował w prowincji Persji z ramienia asyryjskiego króla Teutamosa, zwierzchnika Priama. Priam podarował Titonosowi złotą winną latorośl w zamian za przysłanie do niego jego syna Memnona, aby ten dowodził tysiącem Etiopczyków w walce przeciw wrogom Priama. Na prośbę zakochanej w nim bogini Eos Zeus obdarzył go nieśmiertelnością. Jednak bogini zapomniała poprosić o dar wiecznej młodości, wskutek czego Titonos stał się nieśmiertelnym starcem. Z biegiem lat Titonos skurczył się do tego stopnia, że trzeba było go układać w koszyku wiklinowym jak dziecko. Eos opiekowała się ukochanym i prosiła bogów o ulitowanie się nad nim. W końcu ubłagany Zeus przemienił Titonosa w świerszcza. Inne wersja mitu głosi, że bogini miała dosyć pielęgnowania starca i zamknęła go w swojej sypialni.