„Kwestia lojalności wobec Towarzystwa Strażnica,
w świetle jego omylności”
Autor:
Jan Lewandowski
Do druku przygotował:
SCORP1ON
J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”
Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”
Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”
Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”
2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”
Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”
Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”
Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”
Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”
Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”
Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”
J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
Strona WWW:
Dość ciekawym i zarazem mocno problematycznym zagadnieniem jest kwestia roszczenia sobie przez Towarzystwo Strażnica autorytetu wymagającego od Świadków Jehowy lojalności wobec siebie, istniejąca w zderzeniu z oświadczeniami Towarzystwa Strażnica, w których nie rości sobie ono prawa do nieomylności (por. T. Połgensek, Zanim zostaniesz „Świadkiem Jehowy” - przeczytaj, Gdańsk 1994, str. 97-98). Z jednej strony Towarzystwo Strażnica nie rości sobie prawa do nieomylności, oto kilka cytatów z literatury Świadków Jehowy:
„Na skutek ludzkiej ułomności nieraz może zdarzyć się, że [Ciało kierownicze Świadków Jehowy - przyp. JL] zrozumie coś nieściśle a w rezultacie potrzebne jest skorygowanie” (Strażnica z roku CII, nr 4, str. 27).
„Nie chcemy też żeby nasze publikacje były otaczane czcią albo uważane za nieomylne” (cyt. za Przebudźcie się!, 1993 rok, nr 4, str. 4 przypis).
„Nie twierdzą, że klasa niewolnika jest nieomylna, (...)” (Świadkowie Jehowy, głosiciele królestwa Bożego, Brooklyn 1995, str. 626).
Aby odżegnać się od swego roszczenia do nieomylności, Świadkowie Jehowy przytaczają nawet pewną opinię, zgodnie z którą „niejednokrotnie przyznali się do popełnienia błędu w interpretacji proroctw” (Strażnica, rok C, nr 13, str. 29, par. 15).
Zatem z jednej strony przywódcy religijni nie roszczą sobie prawa do nieomylności. Jednak z drugiej strony, nakazują mimo to bezwzględne posłuszeństwo swym zaleceniom, jakby one pochodziły od samego Boga. Poniższe cytaty nie pozostawiają co do tego żadnej wątpliwości:
„Wiemy, że Jehowa posługuje się dziś Towarzystwem Strażnica >>niewolnika wiernego i rozumnego<< jako kierowniczym organem pośredniczącym na ziemi. Zasługuje ono na szacunek z naszej strony i jak najpełniejsze poparcie. (...) Niekiedy słyszy się o wygłaszaniu przez ludzi niedojrzałych lekceważących uwag, o bezmyślnej gadaninie czy otwartym krytykowaniu poczynań Towarzystwa. Jest to wyraźnym brakiem szacunku dla środka, którego Jehowa w tak znamienny sposób używa do wykonywania swej woli w obecnych czasach przed Armagedonem. Towarzystwo, jako kierowane przez świętego ducha Bożego, doprawdy godne jest naszego najgłębszego szacunku i okazywania mu z całego serca posłuszeństwa” (Strażnica, nr 18 z 1960 roku, str. 9-10, par. 18, podkreślenia od JL).
Ciekawe, że identycznego języka jakiego Towarzystwo Strażnica użyło tu wobec siebie, używa ono także wobec apostołów. Porównajmy podkreślony fragment z poniższego cytatu z fragmentem podkreślonym w cytacie powyższym:
„Kiedy Ananiasz i Safira uknuli w swych sercach, żeby okłamać Boga i wprowadzić do zboru obłudę, Piotr - kierowany duchem Bożym - przejrzał ich oszustwo i wydał na nich wyrok, który w rzeczywistości był wyrokiem samego Boga” (Strażnica, nr 5 z 1971 roku, artykuł pt. Sędziowie i doradcy w społeczności nowego porządku, par. 5).
Inne cytaty z literatury Towarzystwa Strażnica, wymagające od Świadków Jehowy bezwzględnej lojalności:
„Fakty wskazują, że Chrystusa reprezentuje wieloosobowy >>niewolnik wierny i rozumny<< - członkowie ostatka ciał Chrystusowego. Ten niewolnik służy jako Boży kanał informacyjny. Aby działać zgodnie z ochrzczeniem do życia, z chrztem Większego Noego, musimy się podporządkowywać temu niewolnikowi oraz współpracować z nim i jego prawnym narzędziem, Towarzystwa Strażnica” (Strażnica, nr 10 z 1960 roku, str. 12, podkreślenie od JL).
„Dlatego starsi powinni bez wahania wykonywać wszelkie polecenia otrzymywane od teokratycznej organizacji Bożej” (Strażnica, 1 października 1990, str. 31, podkreślenia od JL).
„Świadomi doniosłej roli dobrego słuchania stosujmy się w tym miesiącu oraz w następnych do wszystkich rad i wskazówek podawanych nam przez Towarzystwo” (Służba Królestwa nr 2 z 1970 roku, str. 1, podkreślenia od JL).
„Kto myśli, że może się obyć bez organizacji Bożej, że może studiować Biblię bez pomocy i niezależnie wykonać dzieło Boże, jak on to uważa za najlepsze, bez żadnej organizacji, ten jest bardzo nierozsądny. (...) Nie powinniśmy zapomnieć o tym, że Bóg nas poucza przez swą organizację, swą niewiastę, naszą matkę. Szanuje On swą niewiastę i ceni pracę, jaką ona wykonuje w interesie Jego synów i córek. Nie podoba Mu się przeto, jeśli ktoś, podający się za chrześcijanina, lekceważy "matkę" - organizację. Lekceważyć ją znaczy lekceważyć Jezusa Chrystusa, bo Bóg uczynił tego umiłowanego Syna Głową organizacji teokratycznej. (...) Co czynisz przeciw niej, to czynisz przeciw Niemu. "Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech [przekroczenie, KJ], towarzyszem jest mężobójcy." A wielkim mężobójcą jest szatan diabeł. (Przyp. 28:24) Nie rabujmy więc i nie niszczmy, lecz okazujmy swej matce miłość i uszanowanie, nie opuszczając nigdy jej prawa i jej pouczenia, jak to uczynił diabeł. Bądźmy zawsze posłuszni, tak, jak gdybyśmy słuchali samego Jehowy, jej męża i Głowy” (Strażnica, nr 5 z 1951 roku, artykuł pt. Droga powodzenia).
„Spotyka się i teraz osoby posuwające się do tego, że sobie biorą za podstawę prywatną interpretację Pisma Świętego; Ktokolwiek szerzy prywatne poglądy, stawiając w niekorzystnym świetle rady `wiernego niewolnika' ustanowionego przez Chrystusa, ten nie trzyma się mocno <<głowy>>" (Strażnica, rok CVII, nr 1, str. 14, par. 17, por. Strażnica, 1 X 1993, str. 19).
Jeśli zatem przywódcy religijni Świadków Jehowy przyznają, że nie są nieomylni, to czemu wymagają bezwzględnego posłuszeństwa wobec siebie i prezentowanych przez siebie nauk?
[11 2002]
3