Równowaga ciała człowieka.
Utrzymanie pionowej postawy ciała
utrzymanie postawy ciała oraz kierowanie ruchami związane jest ze złożonymi procesami zachodzącymi w organizmie człowieka
ciało człowieka charakteryzuje się :
budowa wielosegmentowa :
układ kostny
układ stawowy,
układ mięśniowy
ciało człowieka posiada znaczna wysokość,
podparte jest w jednym punkcie, w miejscu styku stóp z podłożem.
kład nerwowy w sposób ciągły kontroluje postawę człowieka, odbierając i wysyłając informacje nerwowe mające na celu utrzymać pionowa postawę ciała:
ten typ równowagi nazywamy równowaga chwiejna
cały czas nasze ciało poddawane jest działaniu siły grawitacji, która powoduje powstawanie zjawiska utraty równowagi,
utrata równowagi jest kompensowana ruchami poprawczymi zapobiegającymi utracie równowagi ciała.
Do najważniejszych narządów odpowiedzialnych za postawę ciała człowieka zaliczamy :
błędnik,
proprioreceptory mięśni szkieletowych ,
proprioreceptory mięśni szyi,
narząd wzroku,
móżdżek,
pień mózgu,
korę mózgowa.
Narząd równowagi znajdujący się w błędniku:
układ równowagi znajduje się w układzie przedsionkowym i obejmuje pozasłuchową część błędnika która składa się z następujących elementów :
łagiewki - reaguje na zmiany położenia głowy w przestrzeni i liniowe przyspieszenia i zwolnienia.
woreczka - wykrywa ruchy o niskiej częstotliwości czyli takie, które wywołują chorobę lokomocyjną
trzech kanałów półkolistych - wykrywają przyspieszenia kątowe (np.: związane z obrotami ciała wokół własnej osi).
woreczek i łagiewka
w plamkach woreczka i łagiewki znajdują się komórki zmysłowe zaopatrzone w rzęski,
pokryte są one masą galaretowatą z osadzonymi na niej kryształkami soli wapiennych zwanych otolitami,
podczas ruchu kamyczki błędnikowe przemieszczają się, powodując napięcie włosów i pobudzenie komórek rzęskowatych. Powstaje impuls, który jest przekazywany w I neuronie czuciowym w zwoju przedsionkowym.
kanały półkoliste :
w bańkach błędnikowych znajdujących się w końcowej części kanałach półkolistych znajduje osklepek,
zbudowany jest z komórek rzęsatych zlepionych masą galaretowata,
jeżeli następuje wychylenie osklepka w kierunku przedsionka do powstaje depolaryzacja komórek rzęsatych i zwiększenie impulsów w I neuronie czuciowym zwoju przedsionkowego,
jeżeli osklepek wychyla się w kierunku kanału następuje repolaryzacja i zmniejszenie częstotliwości impulsów.
przebieg pobudzenia z narządu przedsionkowego :
impuls przewodzony jest z narządu równowagi nerwem przedsionkowym do jąder przedsionkowych : górnych, dolnych, bocznych, i przyśrodkowych w rdzeniu przedłużonym (kolor czerwony).
drogi doprowadzające pobudzenie z jąder przedsionkowych do mięśni gałek ocznych (kolor zielony) :
droga przedsionkowo podłużna : jądro przedsionkowe górnego → jądro nerwu bloczkowego → jądro nerwu okruchowego → włókna nerwowe przechodzą na przeciwna stronę → mięśnie gałki ocznej od strony przyśrodkowej,
II droga w kontrlateralnym w pęczku podłużnym przyśrodkowym : jądro przedsionkowe środkowe → przejście włókien nerwowych na przeciwna stronę →jądro nerwu bloczkowatego → włókna biegną w pęczku podłużnym przyśrodkowym →jądro nerwu okruchowego → mięśnie gałki ocznej w części przyśrodkowej,
III droga kontrlateralna w nerwie odwodzącym : jądro przedsionkowe środkowe → włókna nerwowe przechodzą na druga stronę →jądro nerwu odwodzącego → stąd nerwem odwodzącym włókna dochodzą do zewnętrznych mięśni gałki ocznej.
drogi doprowadzające impulsy do ośrodków odpowiedzialnych za odruchy posturalne (kolor niebieski) :
droga przedsionkowo - rdzeniowa boczna (wiąże się z odruchami posturalnymi ciała) : jądro przedsionkowe boczne → droga przedsionkowo rdzeniowa
droga przedsionkowo - rdzeniowa przyśrodkowa ( wiąże się z kontrolą napięcia mięśni szyi) : jądrze przedsionkowe przyśrodkowe → biegnie częściowo po tej samej stronie a częściowo po stronie przeciwnej .
drogi doprowadzające impulsy do zakrętu poza środkowego mózgu i płata ciemieniowego kory mózgowej (następuje częściowe uświadomienie położenia ciała w przestrzeni),
droga przedsionkowo - móżdżkowa - doprowadzenie impulsów do kory móżdżku.
zadania narzadu równowagi :
odruchowe utrzymanie wzroku na obserwowanym obiekcie poprzez odruchy przedsionkowo oczne,
utrzymanie prawidłowej postawy ciała poprzez odruchy posturalne, przedsionkowo - rdzeniowe..
Proprioreceptory
za pomocą proprioreceptorów odbierane są pobudzenia z mięśni , ścięgien i więzadeł,
receptory te informują Centralny Układ Nerwowy o
położeniu stawów w przestrzeni,
o długości mięśni,
wielkości napięcia mięśniowego itp.
rodzaje propiorceptorów :
ciałka zmysłowe : występują w torebkach stawowych i ścięgnach, wolno adaptują się i reagują silne na zmiany położenia stawów, zwłaszcza przy nadmiernym zgięciu i prostowaniu,
ciałka blaszkowate : występują w niewielkiej ilości w stawach, w ścięgnach i powięźiach mięśniowych, należą do receptorów szybko adaptujących się i sygnalizują gwałtowne zmiany ruchu w stawie,
ciałka buławkowate : występują w ścięgnach, należą do wolno adaptujących się receptorów i ulęgają podrażnieniu dopiero przy gwałtownym wzroście napięcia ścięgna,
wrzeciona nerwowo - mięśniowe: występują w mięśniach w postaci włókien intrafuzalnych (śródwrzecionowych), są ułożone równolegle do włókien ekstrafuzalnych (zewnątrzwrzecionowych) i reagują na rozciąganie mięśnia.
drogi impulsów z proprioreceptorów
droga rdzeniowo - móżdżkowa (kolor niebieski):
przesyłanie impulsów odbywa się poza naszą świadomością,
neuron I rzędu znajdujący się w zwojach rdzeniowych odbiera pobudzenie z proprioreceptorów stawów, mięśni itp.,
neuronem II rzędu przenosi pobudzenie do kory móżdżku (płat przedni i tylny)
droga rdzeniowo - korowa (kolor czerwony):
impulsów częściowo dochodząca do naszej świadomości),
neuron I rzędu znajdujący się w zwojach rdzeniowych odbiera pobudzenie z proprioreceptorów i przenosi je pęczkiem klinowatym i smukłym (układ tylno powrózkowi) do jądra klinowatego i jądra smukłego,
w jądrze klinowatym i jądrze smukłym następuje przekazanie impulsu na neuron II rzędu i aksony krzyżują się biegnąc wstędze przyśrodkowej,
w jadze brzusznym tylno - bocznym wzgórza następuje przełączenie na neuron III rzędu który kończy się w polu czuciowym kory somatosensorycznej kory.
Móżdżek
zadania móżdżku
utrzymywanie równowagi i pionowej postawy ciała,
regulacja napięcia mięśniowego,
koordynacja ruchów dowolnych w celu zapewniania ich precyzji i płynności.
Ośrodki ruchu w korze mózgowej :
pierwszorzędowa reprezentacja ośrodków ruchowych znajduje się w zakrecie przyśrodkowym kory mózgowej,
Ogólny schemat kontroli ruchu :
Kora kojarzeniowa :
odpowiada za planowanie ruchów dowolnych,
wysyła polecenia ruchowe które inicjują ich wykonanie,
Zwoje podstawy :
dostarczają wzorców ruchowych niezbędnych do utrzymania postawy ciała, która jest warunkiem prawidłowego wykonania poleceń ruchowych
Móżdżek :
otrzymuje informację z kory mózgowej o naturze zamierzonego ruchu, nato-miast z rdzenia kręgowego o tym jak dalece prawidłowo jest ruch wykonywany,
informacja ta umożliwia dostosowanie poleceń ruchowych tak aby zamierzony ruch był wykonywany prawidłowo.
Pień mózgu :
stanowi stację przekaźnikową dla poleceń ruchowych z wyjątkiem poleceń wymagających najwyższej precyzji.
odpowiedzialny jest za utrzymanie normalnej postawy ciała podczas aktywności ruchowej.
Rdzeń kręgowy:
zawiera wspólne końcowe drogi, poprzez które ruch jest wykonywany.
uczestniczy we właściwym wykonaniu zadań ruchowych poprzez wybór właściwych motoneuronów do poszczególnych zadań i przez odruchowe dostosowanie ich aktywności.
Receptory :
nieświadoma informacja o pozycji ciała w przestrzeni i napięciu wytworzonym przez kurczące się mięśnie szkieletowe jest dostarczana z proprioreceptorów znajdujących się w więzadłach, mięśniach i narządach przedsionkowych.
świadoma informacja o pozycji ciała i kończyn w przestrzeni dostarczana jest przede wszystkim przez wzrok i skórne narządy czuciowe,
Charakterystyka zaburzeń związanych z choroba lokomocyjna
system kontroli nerwowo - mięśniowej kontroluje położenia ciała w przestrzeni
informacje pochodzące z siatkówki oka, przedsionka i zakończeń propioceptywnych są analizowane w Ośrodkowym Układzie Nerwowym i jest formułowana odpowiedz w postaci informacji wyjścia i opierająca się na trzech oddzielnych układach :
gałki ocznej w stosunku do głowy,
głowy w stosunku do reszty ciała,
ciała jako całości w otaczającej przestrzeni
w różnych sytuacjach życiowych możemy mieć do czynienia z choroba lokomocyjna wywołana pływaniem na jachcie, podrożą samochodem czy też samolotem. Czynniki sprzyjające powstawaniu choroby lokomocyjnej są następujące :
zaburzenia systemu nerwowo - mięśniowej kontroli postawy i ruchu ciała
stany psychiczne (nerwice, stres, depresje),
zjawiska fizykalne (pobudzenie węchowe, zła wentylacja, hałas, wibracje, zmiana ciśnienia)
Choroba lokomocyjna charakteryzuje się określonymi objawami, które dzieła się na :
zaburzenia nerwowe: nudności, wymioty, spadek ciśnienia, zmiana częstotliwości tętna, i oddychania, nadmierna pobudliwość,
zaburzenia równowagi: zawroty głowy, utrudnione poruszanie się
zaburzenia psychiki: zmienność nastroju, lęki, stany znużenia, senność, iluzje, otępienie, zanik instynktu samozachowawczego.
adaptacja do zjawisk zaburzających postawę ciała człowieka zależy od predyspozycji osobniczych.
u zdrowych ludzi proces przystosowania do kołysania trwa od kilku godzin do 2-3 dni,
istnieje jednak grupa ludzi, u których te objawy adaptacji w ogóle nie występują oraz grupa ludzi, u których objawy przebiegają tak ciężko, że dyskwalifikują ich z pływań na jachcie żaglowym czy jazdy samochodem.
proces adaptacji związany jest ściśle z warunkami, w których zachodzi i zmiana tych warunków (falowanie, siła wiatru) mogą spowodować ponowne pojawienie się wymienionych objawów.
7
Postawa ciała