Specyfika infrastruktury transportu
Niepodzielność techniczna - inwestycje infrastrukturalne są niepodzielne technicznie, gdyż nie można wykonać ich w rozmiarach mniejszych niż pewne określone minimum techniczne, np. budowana droga pod metro niedokończona nawet na krótkim odcinku nie może być oddana do eksploatacji.
Niepodzielność ekonomiczna - infrastruktura jest skutkiem niepodzielności technicznej i wypływa stąd, że realizacja cząstkowa jest nieopłacalna ekonomicznie. Powoduje to konieczność realizacji inwestycji w dużym zakresie i wymaga dużych nakładów kapitałowych. W procesie projektowania i przygotowania inwestycji infrastrukturalnych koniecznie jest uwzględnienie warunków i potrzeb, jakie mogą nastąpić za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat. Dlatego przy tworzeniu infrastruktury transportowej często wybiega się poza granice wyznaczone krótkofalowymi potrzebami. Przykładem takiej inwestycje, której rozmiary znacznie przekraczają aktualne potrzeby transportu jest Eurotunel.
Długi okres powstawania - obiektów infrastrukturalnych również wiąże się z ich niepodzielnością. Okres realizacji inwestycji infrastrukturalnych jest znacznie dłuższy niż przeciętny cykl inwestycyjny w gospodarce. Do tego dochodzi jeszcze długi okres ich projektowania, wynikający z konieczności przeanalizowania i uwzględnienia w projekcie wpływu tej inwestycji nie tylko na sektor transportu, ale także na inne działy oraz otoczenie. Pierwszy projekt pod Kanałem La Manche powstał w 1802 roku jako projekt tunelu dla pojazdów konnych, a zrealizowano go prawie dwieście lat później dla zupełnie innych środków transportu.
Pierwotność nakładów infrastrukturalnych - oznacza, że nakłady na infrastrukturę transportową muszą wyprzedzać nakłady bezpośrednio produkcyjne, zarówno w czasie, jak i pod względem wielkości. Bez określonego minimalnego stanu infrastruktury transportu niemożliwy jest rozwój innych działów gospodarki.
Długi okres eksploatacji - obiektów infrastruktury transportu wiąże się z techniczną trwałością i ich dużą uniwersalnością czasową. Trwałość poszczególnych elementów infrastruktury określa się w przedziale 50-120lat. W rezultacie obecny kształt sieci dróg i rozmieszczenie punktów transportowych na każdym obszarze to efekt wielu lat dokonujących się przemian.
Wysoka majątkochłonność i kapitałochłonność - wynika z niepodzielności technicznej i ekonomiczne oraz długiego okresu kształtowania. Konieczności ponoszenia wysokich nakładów kapitałowych i jest nie zbędna do utrzymania lub polepszenia istniejącego stanu infrastruktury transportowej.
Powolność zmian jakościowych - występuje mimo stałego rozwoju i modernizacji infrastruktury. Ponieważ przydatność eksploatacji obiektów jest bardzo długa więc wprowadzane są nowe jakościowo składniki wykorzystane równocześnie ze starymi, aż do ich zużycia.
Dominujące zaangażowanie kapitału państwowego i mała podatność na angażowanie kapitału prywatnego - spowodowane są kilkoma czynnikami. Państwo inwestuje w infrastruktura transportu gdyż służy wszystkim jednostką gospodarczym i społeczenistów. Jednocześnie zaś wysokie nakłady inwestycyjnych w długim okresie przerastają możliwość kapitału prywatnego i dają mniejszą rentowność i inwestycje w długim okresie (…)
Immobilność przestrzenna - oznacza nie przesuwalność, nieprzenośność w przestrzeniu. Składniki rzeczowe infrastruktury transportu są trwale związane z podłożem i nie można ich przenieść na inne miejsce. Podjęcie złej decyzji o lokalizacji obiektów infrastrukturalnych wywołuje nieodwracalne straty związane z zamrożonym kapitałem.
Korzyści dużej skali - jakie stwarza infrastruktura mogą być szybko odczuwalne. Wiele elementów infrastruktury służy innym działom gospodarki m. In. W turystyce, przemysłowi, handlowi (np. port), jest więc dla niech źródłem korzyści.
Korzyści wynikające z rozwoju infrastruktury:
-wzrost szybkości eksploatacyjnej środków transportu, dzięki czemu zwiększa się produktywność tych środków, a jednocześnie szybkość dostawy ładunków do odbiorców
-dostęp do nowych rynków
-rozwój turystyki
-rozwój tranzytu
-aktywizacja regionów słabiej rozwiniętych
-dostęp do nowych rynków