Depresja, Fizjoterapia, kardiologia, Anatomia, Psychologia


Depresja


Depresje mogą towarzyszyć ciężkim chorobom. Wiążą się wówczas nie tylko z wpływem schorzenia na ośrodkowy układ nerwowy, ale także z przeżyciami związanym przebiegiem choroby.

Depresja - ta tajemnicza choroba jest wg WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym na świecie! Do niedawna, ze względu na słabą znajomość społeczną oraz brak wyraźnych przyczyn zachorowalności, "złego stanu" chorego, było często lekceważona. Osoba z depresją albo nie przyznawała się do niej, albo była pozostawiana samej sobie i zbywana słowami "weź się w garść". Obecnie coraz więcej ludzi poznaje istotę choroby, zaczynamy poznawać "co to jest depresja", a kolejne mity np. na temat leków przeciwdepresyjnych są obalane.
Jest dość powszechnym problemem i najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym.

Depresja to poczucie smutku i przygnębienia, któremu towarzyszy obniżenie szybkości wszelkich procesów zachodzących w naszym ciele.

Jest stanem całego organizmu. Może być objawem, chorobą lub reakcją.

W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby osób leczonych z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych. Występują niemal we wszystkich kulturach na całym świecie. W różnych krajach w ciągu życia choruje na depresję 17% populacji ogólnej. Połowa z tych osób (8-10%) ma objawy o niewielkim nasileniu, wystarczającym jednak do klinicznego rozpoznania tego stanu.

Etiologia depresji


Każdemu z nas znane są różne rozczarowania z powodu życia osobistego lub zawodowego. Wtedy zwykle przez kilka dni jesteśmy smutni, doznajemy niepokoju, wycofujemy się z aktywności. Wkrótce jednak obniżony nastrój wyrównuje się i umożliwia nam powrót do normalnego życia.

Bywają jednak sytuacje, kiedy nastrój depresyjny, izolacja od ludzi utrzymują się dłuższy czas, człowiek traci poczucie przyjemności i sensu życia. Towarzyszą temu liczne objawy fizyczne - ból głowy, brak apetytu, zaburzenia snu. Stan ten wymaga pomocy lekarskiej.

Nie ma wyraźnej granicy między "zwykłym" przygnębieniem, którego wszyscy doświadczamy w życiu a prawdziwą depresją jako stanem chorobowym. W rozróżnieniu pomaga kryterium nasilenia zaburzeń i czas trwania objawów.

Jak dzielimy stany depresyjne?


Depresje można podzielić na trzy duże grupy w zależności od czynników, które je wywołują.

Poziomy przeżywanej depresji:


W zależności od głębokości depresji wyróżniamy:

Mechanizm wyzwalający stan depresji


Depresja pojawia się na podłożu określonych predyspozycji biologicznych (czynniki genetyczne oraz zaburzenia metaboliczne) i psychicznych. Wyzwalają ją zarówno ciężkie, jednorazowe przeżycia, jak i przewlekłe przeciążenia. Może wystąpić również samoistnie, bez wyraźnej przyczyny. Niezależnie od pierwotnych przyczyn, ostatnim etapem patogenezy są zaburzenia neurotransmisji prowadzące do objawów depresji.

Nieznane są w pełni mechanizmy zaburzeń chemicznych procesów zachodzących w mózgu. Występowanie tego stanu wiąże się z okresowo pojawiającymi się zaburzeniami czynności układu limbicznego, podwzgórza i układu siatkowatego jako następstwami zakłóceń przekaźnictwa w neuronach noradrenergicznych i serotoninergicznych. W etiopatogenezie depresji serotonina i noradrenalina odgrywają ważną rolę. Obie te substancje przekaźnikowe są syntetyzowane w neuronach presynaptycznych, a potem gromadzone w pęcherzykach synaptycznych. Uważa się, że przyczyną depresji jest niedobór przekaźników synaptycznych, dlatego celem farmakologicznego leczenia depresji jest m.in. wzrost stężenia tych przekaźników.

Kto choruje


Choroba ta dotyka nie tylko dorosłych, ale także młodzież i dzieci.Oprócz predyspozycji genetycznych do wystąpienia depresji przyczyniają się także choroby fizyczne i uwarunkowania psychospołeczne, jak na przykład postawy nabyte w środowisku rodzinnym, czy też wskutek wychowania, oraz utrwalone cechy osobowości, takie jak introwersja lub skłonność do reagowania lękiem.

Depresję można leczyć


Wydobycie się z depresji nigdy nie jest łatwe, dla każdego przeżywającego stany przygnębienia wychodzenie z "dołka psychicznego" jest czymś odmiennym. Dużo łatwiej jest wyjść ze stanu przygnębienia, jeżeli rozumiemy, co się w naszym życiu wydarzyło.

Leczenie polega więc na właściwym rozpoznaniu i ocenie głębokości depresji, stosowaniu środków farmakologicznych łagodzących zaburzenia neurotransmisji, na psychoterapii i leczeniu schorzeń somatycznych.

Objawy zespołu depresyjnego



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ból rozw, Fizjoterapia, kardiologia, Anatomia, Psychologia
PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA Ch U K - kons pekt, Fizjoterapia, Kardiologia
minie szyi, Fizjoterapia, fizjoterapia I rok, anatomia, głowa i szyja
anat2, Fizjoterapia, 1 ROK, ANATOMIA
Anatomia, Fizjoterapia, fizjoterapia I rok, anatomia, EGZAMIN
SKALA DEPRESJI HAMILTONA, Dokumenty- pedagogika, psychologia, emisja głosu
Kardiologia wyklady, fizjoterapia, kardiologia
gielda anata, Fizjoterapia, fizjoterapia I rok, anatomia, głowa i szyja
1NerwyWechowe, Fizjoterapia, 1 ROK, ANATOMIA
2 niewydolnosc, Fizjoterapia, Kardiologia
3 tetniak, Fizjoterapia, Kardiologia
ściąga z kardiologi, fizjoterapia, kardiologia
13-30 pytan z glowy i szyi, Fizjoterapia, fizjoterapia I rok, anatomia, głowa i szyja
anatomia2, Fizjoterapia, 1 ROK, ANATOMIA
egz. anatomia rozwiazany, Fizjoterapia, fizjoterapia I rok, anatomia, EGZAMIN
anatomia3, Fizjoterapia, 1 ROK, ANATOMIA

więcej podobnych podstron