8. Co to jest system? Przedstaw podstawowe elementy podejścia systemowego we współczesnej nauce. Porównaj podejście systemowe (syntetyczne) i analityczne. Wskaż silne i słabe strony tego ujęcia w teorii i praktyce zarządzania. Przedstaw kanon „myślenia systemowego”. Jak można wykorzystać elementy tego kanonu w praktyce współczesnego zarządzania? podaj konkretne przykłady.
Podejście systemowe zrodziło się z potrzeby, w latach 50, w USA. Po II wojnie walczą ze sobą dwa światy: tradycyjny - wyścig zbrojeń i nowoczesny - cybernetyka. Poszerzenie struktur poznawczych zwiększa pole widzenia.
Dotychczasowe podejście analityczne przyniosło wiele negatywnych konsekwencji. Ponieważ problemy w złożonym i zmiennym świecie mają takowy charakter, badacze doszli do wniosku, że wymagają one całościowego spojrzenia, syntezy, a nie analizy.
Podejście to zmierza do tego, by poznawać dla zmiany, poprawy efektywności funkcjonowania; nie oferuje żadnych prostych rozwiązań, ruchów „na skróty”
Całość jest niedekomponowalna, tzn. nie można jej rozłożyć na czynniki proste i badając je wyciągnąć wnioski dot. całości
Co to jest system? Powiązania stanowią SYSTEM czyli wyodrębnioną z otoczenia całość, złożoną z elementów (podsystemów) powiązanych ze sobą bezpośrednio lub pośrednio.
Przedstaw kanon „myślenia systemowego” - (wzorzec, płaszczyzna podobnego patrzenia na świat)
System jako całość jest nową jakością o cechach nieredukowalnych do własności swoich elementów. Dzieje się tak dzięki współdziałaniu, dzięki synergii
prymat całości nad częściami (system silniej działa na elementy niż odwrotnie)
suboptymalizacja nie = optymalizacji (tu: reguła Pareto)
z wysoce zawodnych elementów można zbudować wysoce niezawodną całość łącząc odpowiednio (szeregowo - buble; równolegle - zwiększone prawdopodobieństwo sukcesu)
wszystko jest ze wszystkim powiązane, acz reakcje i odpowiedzi są często przesunięte w czasie
APARAT POJĘCIOWY
* koncepcja systemu otwartego - nieustanna wymiana z otoczeniem, wymiana ta powinna być ekwiwalentna (równoważne strumienie). Koncepcja ta podkreśla znacznie otoczenia, które wyznacza podstawowe warunki działania
* synergia współdziałanie - mieszanie składników i tworzenie nowej jakości; + dwa czynniki, które dają „bonus”, tzn., efekt końcowy jest wyższy niż gdyby efekt każdego czynnika analizować oddzielnie <może być dodatnia, ujemna lub neutralna>.
u ludzi: efekt
- audytorium - świadomość bycia obserwowanym przez kogoś innego
- facylitacyjny - ktoś robi coś w towarzystwie osób robiących to samo
* optymalizacja (SUBOPTYMALIZACJA - usprawnianie funkcjonowania poszczególnych części, nie zawsze prowadzi do OPTYMALIZACJI, wzrostu sprawności funkcjonowania całości. Czasem nawet usprawnienie części może zaburzyć wewn funkcjonowanie organizmu, rozregulować go. <wąskie gardło - słabość, ciągnie w dół; lokomotywa - stanowi siłę org, ciągnie ją>)
* homeostaza - tendencja do równoważenia (tak ze światem wewn, jak i zewn); wszelkie zakłócenia są wygaszane, eliminowane
* ekwiwalentność (równy efekt) - jest wiele różnych sposobów osiągnięcia zamierzonego efektu (nie ma one best way!!!), różnorodność
* entropia - tendencja do chaosu; negentropia - uporządkowanie
* niezbędna różnorodność - tym większa, im bardziej złożony problem
* ewolucja systemu
* czarna skrzynka - system o niejasnej i nieznanej strukturze wewn, o której całą naszą wiedzę zdobywamy przez analizę stanów na wejściu i na wyjściu (input, output)
ORGANIZACJA JAKO SYSTEM (wg. Ackoffa) - organizacja to system zachowujący się rozmyślnie, który zawiera przynajmniej dwa zachowujące się rozmyślnie (świadomie, zamierzenie) podmioty, mający wspólne zamierzenie, ze względu na które w systemie zachodzi funkcjonalny podział pracy. Składniki systemu odpowiadają na wzajemne zachowanie się (w formie obserwacji lub łączności); przynajmniej jeden ze składników pełni funkcje kontrolno - kierownicze
Uznanie org za system i przyjęcie kanonu „myślenia systemowego” otworzyło organizację na wpływy otoczenia, czyniąc jednocześnie otoczenie wrażliwym na jej działanie. Umocniło tendencję do całościowego badania. W podejściu tym jednak zbyt często abstrahuje się od natury elementów tworzących organizacje; pomijanie zjawisk jakościowych (formuł mat) prowadzi do pozbawienia organizacji jej społecznego charakteru. Nadmierne uproszczenia zaowocowały nieprzewidzianymi skutkami praktycznymi. Na org trzeba spojrzeć przede wszystkim przez pryzmat zachodzących w nich procesów społ, z punktu widzenia działających w nich ludzi.
Porównaj podejście systemowe (syntetyczne) i analityczne.
ujęcie klasyczne |
ujęcie systemowe |
|
|
To co wspólne dla obu: budowa hierarchiczna, tendencja innowacyjna i zachowawcza, określanie pewnych parametrów, a także duża istota kontroli.
KONSEKWENCJE, czyli silne i słabe strony
+ „otworzyło” organizację na wpływy otoczenia, czyniąc je jednocześnie wrażliwym na jej działanie
+ umocniło tendencję do całościowego badania i przyczyniło się do rezygnacji z przywiązywania tak ogromnej wagi do znaczenia pojedynczych czynników
+ uznało możliwości i potrzeby wielo (nawet inter)dyscyplinarnych badań
+ wprowadziło mnóstwo innowacji
zbyt częste abstrahowanie od natury elementów tworzących organizację (nie można pomijać zjawisk jakościowych)
znów w jakiś sposób pominęło „element” bodaj najważniejszy w organizacji - ludzi
nadmierne uproszczenia spowodowały negatywne i nieprzewidziane skutki praktyczne