Wykład 2
SZLAK PENTOZOFOSFORANOWY
Rola:
-produkcja NADPH
produkcja rybulozo-5-fosforanu
ATP→ADP NADP+→NADPH
Glukoza → glukozo-6-fosforan → 6fosfoglukozalakton
↓glukonolaktonaza
6-fosfoglukonian
CO2 ← ↓6-fosforoglukonian (NADP+→ NADPH)
rybulozo-5-fosforan
↓ ↑ ↓
epimeraza izomeraza
Kinaza aktywowana przez adenozynomonofosforan (AMP) →
odpowiada na poziom energii w komórce →
wpływa na aktywność kluczowych enzymów szlaków metabolicznych →
adaptuje metabolizm do możliwości energetycznych organizmu
AMPK - enzym aktywowany w niedożywieniu komórki, hamowany przez zapasy energii i substratów energetycznych
↓
* Negatywnym regulatorem allosterycznym AMPK jest fosfokreatyna
* AMPK ma domenę wiążącą glikogen - wysoki poziom glikogenu w mięśniach obniża aktywność AMPK
Kinaza aktywowana przez AMP (AMPK):
* mięsień sercowy (↑ utlenianie KT, wychwyt glukozy, glikoliza);
* mięsnie szkieletowe (↑ utlenianie KT, wychwyt glukozy);
* tkanka tłuszczowa (↓ synteza KT, lipoliza);
* hepatocyty (↓ synteza KT, synteza cholesterolu);
* komórki β trzustki (↓ wydzielanie insuliny).
AMPK
Stymylacja:
- 6-fosfofrukto-2-kinaza;
- transportery glukozy GLUT 1 i GLUT 4;
- acylotransferaza karnitynowa.
Hamowanie:
- syntaza KT
- karboksylaza malonylo-CoA
- syntaza glikogenu
- lipaza hormonozależna
- mTOR
- eEF2
- reduktaza hydroksymetyloglutarylo-CoA
AMPK- działa jak „key metabolic master switch” fosforyzując białka zaangażowane w odpowiedź metabolizmu na zmiany w ładunku energetycznym komórki.
Rola AMPK w centralnej - podwzgórzowej regulacji bilansu enegrii
podwzgórze
(żołądek) grelina → AMPK → NPY (↑ spożycia pokarmu, ↓ wydatku energetycznego)
leptyna ¬ AMPK ¬ NPY (↓ spożycia pokarmu, ↑ wydatku energetycznego)
* Wydzielana w stanie głodu przez śluzówkę żołądka grelina stymuluje aktywność AMPK w podwzgórzu, a AMPK pobudza wydzielenie neuropeptydu Y (NPY), który pobudza pobieranie pokarmu i zmniejsza wydatek energetyczny.
* Wydzielana przez tkankę tłuszczową leptyna hamuje aktywność AMPK w podwzgórzu, wydzielanie NPY i pobieranie pokarmu, a zwiększa wydatek energetyczny.
METABOLIZM KT
Karnityna i acetylotransferaza karnitynowa
KT ß-oksydacja
mitochondrium
lipogeneza
malonyloCoA
acetyloCoA
karboksylaza CoA
mitochondrium
acetyloCoA+CO2
cytozol
Regulacja karboksylazy acetyloCoA
ufosforylowany protomer karboksylazy acetylo CoA - nieaktywny
Cytrynian
Defosforylacja m.in.
przez fosfatazę białkową
aktywowaną przez insulinę
nieufosforylowany polimer karboksylazy acetylo CoA - aktywny
Pierwsza reakcja w syntezie KT:
acetyloCoA+CO2
karboksylaza acetyliCoA
malonyloCoA
* Karboksylaza acetyloCoA jest kluczowym enzymem w syntezie KT.
* ACC jest aktywowana przez cytrynian i hamowana przez palmityloCoA i inne długołańcuchowe acyloCoA oraz przez fosforylację (AMPK, kinaza białkowa A).
* Acylotransferaza karnitynowa jest hamowana przez malonyloCoA.
Regulacja lipolizy:
* Lipaza hormonozależna jest aktywowana w stanie ufosforylowanym.
* Adrenaliza stymuluje kinazę lipazy.
* Insulina hamuje lipolizę przez uaktywnienie fosfatazy lipazy hormonozależnej.
Synteza cholesterolu:
+ NADPH
acetyl-CoA + acetoacetyl-CoA → HMG-CoA →→ mewalonian →
pirofosforan izopentenylu → pirofosforan gernylu → pirofosforan farnezylu →
skwalen → lanostanol → cholesterol
Synteza cholesterolu:
* Kluczowym enzymem w syntezie cholesterolu jest reduktaza hydroksymetylo-glutaryloCoA.
* HMGR jest aktywna w stanie nieufosforylowanym.
* Fosforylację HMGR katalizuje AMPK.
* Glukagon i adrenalina hamują syntezę cholesterolu przez obniżanie aktywności HMGR na drodze wzmagabia aktywności inhibitora fosfataz białek ufosforylowanych - PPI-1.
WPŁYW MAKROSKŁADNIKÓW POKARMOWYCH NA PROCES SYNTEZY BIAŁKA:
* KT wpływają na ekspresję genów za pośrednictwem receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomalne - Peroxisome Proliferator Activated Receptors - PPAR.
* Ligandami PPAR oprócz KT są ich pochodne - eikozanoidy.
Syntetyczne ligandy PPARs:
* PPARα (Fibraty hipolipidemizujące)
* PPAR γ (Flazo... zwiększające wrażliwość na insulinę).
* Istnieją trzy typy Receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomalne - α,β,γ.
* Wszystkie tworzą heterodimery z RXR (receptory kw. retinowego).
* PPAR łączą się z PPRE - odcinkami DNA w promotorach regulowanych genów.
PPARs
a)PPARα (wątroba) - ↑ AcTK, enzymy β-oksydacji = ↑utleniania KT
b)PPAR γ (tk. tłuszcz, mięśnie) - ↑FATP, FABP = gromadzenie KT w komórce: adipogeneza; ↑ biogeneza mitochondriów
z a) i b) wynika
↓ stęż. TG i KT w osoczu
Inne czynniki transkrypcyjne, za pośrednictwem których KT wpływają na metabolizm to:
* SREBP - białko wiążące element regulowany przez sterole;
* LXR - wątrobowy receptor X aktywowany przez sterole.
SREB 1 - Sterol regulatory element binding protein - czynnik transkrypcyjny o kluczowym znaczeniu w ekspresji genów lipogenicznych.
Trzy izoformy - Sterol Regulatory Element Binding Protein - SREBP: 1a, 1c i 2.
SREBP 1a - aktywator wszystkich genów odpowiadających na SREBP - ponad 30 genów związanych z wychwytem przez komórki i syntezą cholesterolu, kwasów tłuszczowych, triglicerydów, fosfolipidów i NADPH - kofaktora w syntezie związków lipidowych.
SREBP 1c indukuje transkrypcję genów syntezy KT, nie wpływa na transkrypcję genów syntezy cholesterolu. Geny docelowe: liaza cytrynianowa, karboksylaza acetyloCoA, syntaza kwasów tłuszczowych, desaturaza stearoiloCoA, acylotransferaza 3-fosfotanu glicerolu.
Nadekspresja SREBP 1c u myszy - stłuszczenie wątroby spowodowane gromadzeniem triglicerydów.
SREBP 2 - aktywuje transkrypcję genów enzymów syntezy cholesterolu - synteza hydroksymetyloglutarylo-CoA, reduktaza HMG-CoA, syntaza difosforanu farnezylu i syntaza skwalenu.
Nadekspresja SREBP 2 wątrobie myszy - 28-krotny wzrost poziomu mRNA enzymów syntezy szlaku cholesterolu połączony z 4-krotnym wzrostem poziomu mRNA enzymów syntezy KT.
Wpływ KT na metabolizm lipidów zależy od budowy cząsteczki - tylko WNKT hamują w znaczącym stopniu lipogenezę.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe:
PPARα,δ,γ PPRE + Peroksymalna i mitochondrialna β-oksydacja
¬ SREBP 1,2 SRE LXRE - Synteza KT i TG.
¬ LXR α,β LXRE - Synteza KT.
Palmitylo CoA
Fosforylacja m.in. przez kinazę
aktywowaną przez AMP w stanie
niedoboru ATP w komórce