Model pajęczyny. Cykle specjalne
I oscylacja przytłumiona (krzywa podaży - łagodna, krzywa popytu - stroma)
Czynnik pozacenowy powoduje przesunięcie krzywej popytu (przesunięcie jest równoległe).
P1 S1<D2 P z P1 do P2
D z D2 do D1 A(D1=S2)
A - chwilowy punkt równowagi
Po jakimś czasie reaguje podaż
S z S1 do S2
S2>D1 P
P z P2 do P3
D z D2 do D3 B(D3=D2)-chwilowy punkt równowagi
Podaż ponownie reaguje z opóźnieniem
S3<D3
Pis jednego pełnego cyklu (na egzaminie wykres i opis podobny razem z przyczynami tych zmian).
Oscylacja przytłumiona- procesy dostosowawcze (wyrównawcze) prowadzą do ustalenia nowego punktu równowagi
II. oscylacja eksplodująca
Czynnik pozacenowy wywołuje nierównowagę na rynku.
Opis cyklu (nie jestem pewna ale chyba powiedziała że jest identyczny do poprzedniego)
Nigdy nie dojdzie do ustalenia nowego punktu równowagi.
III oscylacja periodyczna
Ważny na egzaminie będzie punkt z którego zaczynamy rysowanie oscylacji i wyjaśnienie dlaczego właśnie z tego punktu.
ELASTYCZNOŚĆ POPYTU I PODA.ŻY
|
|
|
Zależności zgodne z prawem popytu (zmiany dwukierunkowe) - cena rośnie wielkość popytu spada -cena spada wielkość popytu rośnie |
Ep<0 |
Ep>0 |
Wyjątki (zmiany jednokierunkowe) -cena rośnie wielkość popytu rośnie -cena spada wielkość popytu spada |
Ep>0 |
Ep<0 |
|
A) 1/2 B)(- 1/5) C)(-2) D ) 1,5 |
|
Zmiana ceny o 1% |
A) 1%*1/2 B) 1%*(-1/5) C) 1%*(-2) D ) 1%*1,5 |
A) 1%* 1/2 B) 1%*(- 1/5) C) 1%*(-2) D ) 1%* 1,5 |
Zmiana o 10% |
A) 10%*1/2 B) 10%*(- 1/5) C) 10%*(-2) D ) 10%* 1,5 |
A) 10%*1/2 B) 10%*(- 1/5) C) 10%*(-2) D ) 10%* 1,5 |
W innych elastycznościach nie mnożymy przez (-1).
RÓWNOWAGA GOSPODARSTWA DOMOWEDO (KONSUMENTA)
Możliwości zaspokojenia potrzeb zależą od poziomu uzyskiwanych dochodów. Konsument zgłasza podaż na rynku pracy a popyt na rynku dóbr i usług. Cechy:
Nieograniczone potrzeby
Konieczność wyboru dóbr i usług. Pojawiają się koszty wybory przy stałych dochodach
Użyteczność- zadowolenie z konsumpcji (posiadania dobra). Dzieli się ona na
Całkowitą
Krańcową - informuje o zmianach użyteczności całkowitej (przyrost użyteczności krańcowej przy zwiększaniu o 1% użyteczności całkowitej)
Czas oglądania TV w godz (C) |
TU (użyteczność całkowita) |
|
0 |
0 |
- |
1 |
30 |
30 |
2 |
50 |
20 |
3 |
65 |
15 |
4 |
75 |
10 |
5 |
83 |
8 |
6 |
89 |
6 |
7 |
93 |
4 |
8 |
96 |
3 |
9 |
98 |
2 |
10 |
99 |
1 |
Używki są przykładem dóbr przy których zachodzi spadek zadowolenia przy nadużyciach.
PRAWA:
prawo malejącej użyteczności krańcowej ( I GOSSENA ). W miarę wzrostu konsumpcji- użyteczność całkowita rośnie ale przyrost zadowolenia spowodowany wzrostem konsumpcji o jednostkę- maleje. Wartość jaką człowiek przywiązuje do poszczególnych jednostek dobra zależy od już spożytych jednostek dobra np. dla spragnionego każda kolejna szklanka wody powoduje coraz mniejsze zadowolenie.
przyrost zadowolenia zależy od intensywności odczuwanej potrzeby. W miarę zaspokajania intensywność odczuwania maleje (prawo nasycalności potrzeb).
Model równowagi konsumenta. Zadowolenie maksymalne. Krzywa obojętności pokazuje preferencje konsumenta.
punkty |
Odzież (Y) |
Żywność (X) |
A |
30 |
5 |
B |
18 |
10 |
C |
13 |
15 |
D |
10 |
20 |
E |
8 |
25 |
F |
7 |
30 |
Gusty i preferencje decydują o nachyleniu krzywej!
Krzywych obojętności jest wiele i tworzą one mapę obojętności.
Konsumentowi jest wszystko jedno gdzie na krzywej się znajdzie, ponieważ daje mu to takie samo zadowolenie (A,B). Jednak nie tyczy się to poruszania się po różnych krzywych. Poruszanie się z A1 do A2 daje większe zadowolenie. Im wyżej leży krzywa tym większe zadowolenie odczuwa konsument (tylko na mapie). Konsument najchętniej znalazłby się na krzywej I5. Konsument chce osiągnąć znalezienie się na tej krzywej.
S
D, S
P3
D1
D2
D,S
D3=S2
P1
D1=S1
P2
P
B
A
S
D, S
S1=D1
S2
P3
P1
P2
P
B
A
S
D2
D1
D2
D1
C
TU
MU
C
10
10
99
1
Konsument woli żywność
Konsument woli odzież
A
Y
X
I5
I1
I3
A1
B
30
30
5
10
X
Y
Y
X
Y
X
P