al. Marcin Wronka
SATANIZM
Definicja
Termin „satanizm” obejmuje szeroki zakres zjawisk o wielu obliczach i aspektach. Jednak można powiedzieć, że satanizm powstał z chęci "bycia jak bóg". Pragnienie wywyższeniem człowieka wiąże się z buntem przeciw Bogu i odrzucenie wszelkich powszechnie przyjętych zasad etycznych. Istotą przeciwstawiającą się Bogu jest Szatan, dlatego osoby podające się za satanistów buntując się przeciw Bogu opowiadają się po stronie Szatana i w mniejszym lub większym stopniu, świadomie lub mniej świadomie oddają mu cześć i mu służą. W ten sposób ulegają złudzeniu, że mogą osiągnąć szczęście na ziemi i lepiej korzystać z dóbr ziemskich.
Geneza
Trudno ustalić dokładną datę powstania satanizmu, ponieważ, po pierwsze, jakby nie było Szatan istnieje od dawna i w różny sposób ludzie się nim interesują, a po drugie grupy satanistyczno - okultystyczne są raczej zamknięte, więc trudno określić, jakiego charakteru jest dana grupa i czym dokładnie się zajmuje, jakie kulty są w niej obchodzone.
Jedną z pierwszych informacji na temat satanizmu dostarcza wiek XVII, kiedy to na terenie Francji odprawiano czarne msze. Następnie w Anglii w XVIII w. Francis Dashwood zakłada Klub Piekielnego Ognia, później w XIX Eugene Vintras zakłada Dzieło Miłosierdzia, gdzie praktykowano czarne msze. Kolejną osobą, która przyczyniła się do rozszerzenia satanizmu był Aleister Crowley, należał on do Zamkniętego Zakonu Złocistego Świtu, Templariuszy Orientu, a także założył własne stowarzyszenie zwane Zakonem Srebrnej Gwiazdy. Wiele z nauk Crowley'a czerpał Anton Szandor La Vey, który założył formalnie Kościół Szatana w Noc Walpurgii z 30 kwietnia na 1 maja 1996 roku.
Aleister Crowley
Urodził się w 1875 w Leamington w Anglii. Będąc dzieckiem uważał się za wcielenie Bestii z Apokalipsy św. Jana. Znany był pod pseudonimem Wielka Bestia. Jest on twórcą wspomnianego Zakonu Srebrnej Gwiazdy i innych grup o charakterze satanistycznym. Jego satanizm był bardziej krzykliwy, z bogatą ceremonialnością i aktywnością seksualną niż związany z oddawaniem czci Szatanowi. Sam Crowley nie wierzył w Szatana.
O poglądach Crowley'a świadczy cytat z Liber legis (czyli Księga Prawa, tekst filozoficzno - magiczny Crowley'a): "Nie istnieje żadne prawo poza zasadą "czyń, co chcesz". (...) Bądź silny, człowieku! Pożądaj i zaznawaj wszystkiego, co dają ci zmysły i ekstaza; nie bój się, że jakiś Bóg odrzuci cię z tego powodu. Każdy człowiek jest gwiazdą, jeżeli zdoła odkryć swoją własną prawdziwą wolę, w przeciwnym razie jest niewolnikiem; niewolnicy zaś muszą służyć. Niech zniknie miłosierdzie; przeklęci, którzy współczują! Zabijaj i torturuj, nie oszczędzaj nikogo!"
Crowley zmarł w skrajnej nędzy w 1947 roku w Hastings w Anglii nie mogąc w stanie wypowiedzieć się sensownie, a osiągnął niemały prestiż w środowiskach okultystycznych.
Anton Szandor La Vey
Urodził się w 1930 w rodzinie Cyganów w Chicago. Od młodości był zafascynowany muzyką (duże osiągnięcia, członek orkiestry), metafizyką, okultyzmem. W wieku 18 lat nauczył się hipnozy od iluzjonisty. Pracował jako policyjny fotograf w Wydziale Kryminologii w San Francisco, widząc tam straszne zbrodnie kształtował swój światopogląd, a wstręt w nim wzbudzało mówienie, że taka jest wola Boża. Studiował ezoterykę i magię, następnie sam wygłaszał wykłady dotyczące nawiedzenia duchów, wyjaśniania snów, wampiryzmu energetycznego, wilkołaków, białej i czarnej magii. Interesował się ceremoniami starożytnych ludów.
La Vey uważał, że szatan został wymyślony przez twórców wszystkich religii na świecie, aby przewodzić na ziemi grzesznym czynnościom i sytuacjom. Diabła uważał za przeciwnika Boga; moc, która jest odpowiedzialna za sprawy niewytłumaczalne przez naukę, a które toczą się na ziemi; za inspiratora ruchów, które przyczyniły się do rozwoju cywilizacji, postępu ludzkości. La Vey opracował Biblię Szatana (wyd. 1969) i Rytuały satanistyczne(wyd. 1972). Uważał, że jego misją jest zniszczenie chrześcijaństwa.
Zmarł w 1997 w San Francisco.
„Nauka” satanizmu
W satanizmie większość, jeśli nie wszystko jest antytezą chrześcijaństwa; małpowaniem i przerabianiem chrześcijaństwa, jego zniekształcaniem.
Tzw. prawdy wiary satanistów zawarte są we wstępie do Biblii Szatana. Jest to dziewięć tez satanicznych stanowiących swoistą pochwałę ludzkiego pragnienia samozaspokojenia psychofizycznego za wszelką cenę, zarówno w stosunku do samego siebie, jak i w odniesieniu do innych, a przede wszystkim w odniesieniu do Boga i Jego nakazów.
Tezy:
1. Szatan reprezentuje pobłażanie zamiast abstynencji!
2. Szatan reprezentuje żywiołowe istnienie zamiast uduchowionych snów!
3. Szatan reprezentuje nieskazitelna mądrość zamiast pełnego hipokryzji samozakłamania
4. Szatan reprezentuje dobroć wobec zasługujących na to zamiast miłości marnotrawionej przez niewdzięcznika!
5. Szatan reprezentuje prawo zemsty zamiast zasady nadstawiania drugiego policzka
6. Szatan reprezentuje odpowiedzialność dla odpowiedzialnych zamiast troski w stosunku do psychicznych wampirów
7. Szatan reprezentuje człowieka jako - po prostu innego typu zwierzę, któremu czasem wiedzie się lepiej, zwykle jednak gorzej od tych, co chodzą na czterech łapach. On sam z powodu swojego „boskiego, duchowego i intelektualnego rozwoju” stał się zwierzęciem najbardziej ze wszystkich złowrogich!
8. Szatan reprezentuje wszystkie tzw. grzechy, ponieważ one prowadzą do fizycznej, umysłowej czy też emocjonalnej satysfakcji!
9. Szatan był najlepszym przyjacielem człowieka, jakiego Kościół kiedykolwiek posiadał, ponieważ dzięki niemu przez te wszystkie lata miał co robić!
Rodzaje satanizmu
Pierwszy podział:
1. satanizm niewierzących - należą do niego ludzie podający się za satanistów, którzy nie wierzą w szatana, uznają go jako coś a nie kogoś z kim można mieć kontakt personalny, szatan jest dla nich symbolem opozycji wobec Boga, ludzi wierzących, zasad moralnych
2. satanizm wierzących - osoby wierzą w istnienie osobowego szatana, który jest czczony i adorowany, szatan pełni u nich rolę Boga
3. lucyferyzm, który dzieli się na:
a) lucyferynizm, czyli lucyferyzm praktyczny - wiara w istnienie Lucyfera, który jest dobroczyńcą całej ludzkości jako Niosący światło, Lucyfer nie jest w zasadzie przeciwnikiem Boga, ale Bóg jest traktowany marginalnie
b) lucyferianizm, czyli lucyferyzm monoteistyczny - wiara tylko w jedne i jedyne największe bóstwo czyli w Lucyfera, rozwinięty kult o charakterze magiczno - seksualnym
Drugi podział, wyróżnia pięć zasadniczych grup satanistów:
1. sataniści pokoleniowi - należą całe rodziny, dzieci biorą udział w czarnych rytuałach i magii, nadużycia seksualne względem dzieci
2. sataniści w pierwszym pokoleniu - praktyki głównie orgiastyczne, tworzą je ludzie przyłączający się do istniejących grup
3. sataniści samodzielni - działają na własną rękę, nie przynależą do żadnej grupy, uprawiają własne rytuały
4. grupy oficjalne - ludzie są dumni z swojej satanistycznej wiary, chętni o niej rozmawiają
5. amatorzy satanizmu - największa liczbowo grupa satanistów, zbuntowana młodzież, dorastająca, poszukująca sensu życia, zainteresowana magią i okultyzmem
Trzeci podział, wyróżniający 5 poziomów satanizmu:
1. uprawianie wróżbiarstwa, łagodne formy magii tradycyjnej
2. młodzież zainteresowana muzyka satanistyczną, diabelskimi grami komputerowymi, narkotykami, czasem udział w seansach satanistycznych, zwykle po przeczytaniu Biblii Szatana i Rytuałów satanistycznych
3. samozwańcze grupy o charakterze satanistycznym, często zajmują się handlem narkotykami, na spotkaniach pojawia się alkohol, orgie rytualne; grupa kształtuje sama swoje nauczanie i ceremonie
4. tzw. religie publiczne - legalne stowarzyszenia i kościoły propagujące ezoteryczny okultyzm, rozprowadzanie pism okultystycznych
5. tzw. hard - core - sataniści zajmujący się składaniem ofiar ku czci szatana, gromadzą się w grupy zorganizowanie (zwane gang grotto) i w swojej strukturze mają kręgi o zróżnicowanym stopniu przynależności (stopnie str. 40 w Bezdroża zła, Zwoliński Andrzej; str. 110 w Satanizm jako ucieczka w absurd, ks. Jeffrey J. Steffon), praktykują składanie ofiar nawet z ludzi; przywódcy (ci o najwyższym stopniu wtajemniczenia) nie są znani, bardzo trudno ich rozpoznać, z reguły w normalnym życiu nie ubierają się „na czarno”, można powiedzieć, że wyglądają normalnie, w końcu sam szatan podaje się za anioła światłości
Czwarty podział, trzy odłamy czcicieli szatana wg socjologów:
1. sataniści - Bóg istnieje, jest istotą nadrzędną, ale słabą, rytualnym rekwizytem jest czerwone wino, kult łagodny o charakterze witalnym, biologicznym
2. szataniści - oddawanie czci szatanowi, brak obniżania wartości Boga, rytualnym rekwizytem jest czerwone wino lub zwierzęca krew
3. lucyferianie - Szatan jest najwyższy bogiem, Bóg Biblijny jest uzurpatorem i spod Jego władzy należy się uwolnić, rytualnym rekwizytem była wyłącznie krew
Funkcjonuje też takie pojęcie jak satanizm subkulturowy - zalicza się do niego osoby zainteresowane muzyką black metalową, następnie słuchacze często eksperymentują z satanistycznymi rytuałami, np. jak to miało miejsce na festiwalu w Jarocinie w 1986 roku.
Kult, obrzęd, praktyka
Podczas spotkań satanistów odprawiane są rytuały, które mają charakter magiczny, celem jest zaspokojenie pożądań seksualnych, zapewnienie sobie lub komuś powodzenia albo zaszkodzenie wybranej osobie. Zalecane jest podczas spotkań, jak i w całym życiu satanisty popełnianie chrześcijańskich 7 grzechów głównych, a także prowadzenie nieskrępowanego życia seksualnego.
Spotkania satanistów odbywają się często w urodziny jednego z satanistów, ponieważ każdy uważany jest za boga. Oprócz tego można wyróżnić najważniejsze święta satanistyczne:
7 I - Dzień Św. Winebalda, rytuał krwi
17 I - biesiady sataniczne, rytuał seksualny
2 II - biesiady sataniczne, rytuał seksualny
25 II - Dzień Św. Walpurgisa, rytuał krwi
1 III - Dzień Św. Eichatadta, rytuał krwi
20/21 III - wiosenne przesilenie dnia z nocą, orgie
21-26 IV - przygotowanie do złożenia ofiary
26 IV - główne święto, rytuał DaMeur
30 IV na 1 V - noc Walpurgii, założenie Kościoła Szatana
21/22 VI - letnie zrównanie dnia z nocą, orgie
1 VII - diabelskie biesiady, rytuał krwi
3 VIII - biesiady sataniczne, rytuał seksualne
7 IX - małżeństwo z Bestią, rytuał seksualne
21/22 IX - jesienne przesilenie dnia z nocą, orgie
29 X - 1 XI - Wigilia Wszystkich Świętych, rytuał krwi i seksualny
4 XI - biesiady sataniczne, rytuał seksualne
21/22 XII - zimowe przesilenie dnia z nocą, orgie
24 XII - diabelskie biesiady, rytuał DaMuer
Ważne jest zauważenie, że pewne święta pokrywają się ze świętami katolickimi, np. z Bożym Narodzeniem, dniem Wszystkich Świętych.
Podczas spotkań odprawiane są czarne msze czy też inne rytuały jak np. rytualne zabójstwa, samobójstwa czy stosunki.
Rytualne samobójstwa często dokonywane są po wcześniejszym zaznajomieniu się z instrukcją rytuału samobójstwa czy po przeczytaniu książki satanistycznej (odnotowano takie przypadki). Takie instrukcje często są rozprowadzane przez różne grupy satanistyczne, w których informują one jak rytualnie poświęcić swoje życie Szatanowi.
Z kolei rytualne zabójstwa umożliwiają spożycie krwi zabitej uważanej jako nie tyle symbol życia, ale samo życie. Przykładem takiego rytualnego morderstwa jest fakt z 1997 roku, kiedy to 16 - letnia Iwona R. z Opola zamordowała swoją 73 - letnią babcię, następnie piła jej krew, a na ścianach namalowała jej krwią satanistyczne hasła.
Czarne msze praktykowane są wg Biblii Szatana, w niej La Vey opisał schemat przebiegu ceremonii, opis sposobu jak oddać się szatanowi, opis satanistycznego seksu, listę szatańskich imion, satanistyczne prawa i objawienia. Grupy satanistyczne nie tylko opierają się na Biblii Szatana, ale także same interesują się różnymi formami magii czy jakimiś starożytnymi rytami. Odprawianie czarnych mszy jest parodią rytuałów chrześcijańskich. Istnieją dwa typy czarnych mszy:
1) kiedy mordy rytualne mają charakter symboliczny
2) kiedy podczas mszy dochodzi do faktycznych mordów rytualnych
Z relacji jednej z osób uczestniczących w czarnej mszy wiadomo, że podczas niej dochodzi do orgii i makabrycznych morderstw, części ciała służą jako komunia dla satanistów biorących udział w obrzędzie. Często dochodzi do zabójstw dzieci, które uważane są jako te najbardziej czyste, podobne do Boga, zabija się je zaraz po urodzeniu lub w 3/6 miesiącu po urodzeniu, najczęściej są to dzieci urodzone w sekcie i złożone w ofierze Szatanowi.
Czarne msze odbywa się w kaplicach cmentarnych, grobowcach, piwnicach, strychach; ołtarzem jest katafalk, trumna lub grób. W tych miejscach umieszcza się symbole śmierci - czaszkę lub szkielet. Ofiarą składaną na ołtarzu jest pies, kot, ptak, a nawet w niektórych grupach satanistycznych praktykuje się ofiarę z człowieka. Naga kobieta (wynajęta prostytutka lub porwana kobieta) leżąca na ołtarzu symbolizuje ofiarę z człowieka, często służy za sam ołtarz, na jej brzuchu rysuje się pentagram. W miejscu sprawowania rytuału znajduje się duży odwrócony krzyż i mały symbolizujący Kościół Katolicki, ten mniejszy spalany jest pod koniec obrzędów. Podczas obrzędu mężczyźni noszą czarne ubrania, a kobiety stroje sugestywnie seksualne. W czasie mszy odmawia się wyznania wiary w Lucyfera, a także inne „odwrócone” modlitwy chrześcijańskie. Po tzw. komunii, którym mogą być skradzione konsekrowane hostie lub ciało człowieka, następuje z reguły orgia seksualna.
Symbole satanistyczne
Mogą być umieszczane na różnych przedmiotach np. wyszywane na ubraniu czy w formie biżuterii (pierścienie, naszyjniki, łańcuszki)
1. ołtarz - naga kobieta symbolizująca matkę ziemię
2. symbol Baphometa, Kozioł z Mendes, Kozioł o Tysiącu Młodych, Kozioł Judasza, Kozioł Ofiarny; umieszczony na ścianie nad Ołtarzem - symbolizuje Siły Ciemności z rozrodczą płodnością kozła
3. świece, czyli światło Lucyfera (Niosącego Światło), podczas rytuałów jest jedna biała, reszta czarne, nie ma innego oświetlenia na czarnej mszy, przypominają one o wiecznym ogniu piekielnym
4. kielich - jako Puchar Rozkoszy, napełniony symbolicznym Eliksirem Życia, pitym po wygłoszeniu inwokacji do Szatana
5. pacyfka (krzyż Nerona) - złamany krzyż, symbolizuje pokonanie chrześcijan
6. Głowa Kozła - wyśmianie ofiary Chrystusa - Baranka
7. odwrócony krzyż (krzyż południowy) - ośmiesza krzyż Chrystusa, noszony na szyi, można spotkać na okładkach płyt muzyki heavy metalowej
8. pentagram - gwiazda 5-ramienna, często wpisana w koło, w nią wpisana głowa kozła,
(1) symbolika: ludzkość sięgająca ku niebu i stojącej okrakiem nad światem przyrody (2) symbolika: górne ramiona to dualizm dobro i zło, dolne ramie symbolizuje piekło, okrąg oznacza siłę życia i wieczność; Baphomet oznacza szatańską rozkosz, jest jak gwiazda spadająca z nieba (Ap 9,1 i Iz 14,12)
9. 666 - odwrócone 9 symbol dziecka szatana, czyli bestii, lub w formie 3 pierścieni, czy FFF (bo F to 6 litera alfabetu), liczba niedoskonała do 777
10. krzyż sataniczny - podważa ważność chrześcijaństwa, boskość Chrystusa
11. żuk skarabeusz - symbol Belzebuba, oznacza, że ten który go nosi ma moc, symbol mocy i pomyślności
12. udjat albo wszechwidzące oko (oko Horusa) - symbol Lucyfera - króla piekła, oko na w pół zamknięte, oznacza, że diabeł cię obserwuje, chociaż tak mogło by się nie wydawać, łza pod okiem oznacz że szatan płacze nad tymi, którzy są poza jego wpływami
13. dłoń na kształt rogów (rogata dłoń) - pozdrowienie osób związanych z okultyzmem lub znak grup okultystycznych, często spotykane na koncertach heavy metalowych, widnieje na okładce jednego z wydań Biblii Szatana
14. dzwony - rozpoczynają i kończą rytuały, dźwięk ma charakter oczyszczający
15. gong - przywołanie sił ciemności i zła
16. miecz potęgi - przedłużenie ramienia kapłana, symbol potęgi i siły
17. fallus - symbol płodności, życia
18. pergamin - wykonany ze skóry owcy przeznaczonej na ofiarę, służy do zapisywania życzeń i zaklęć
Jak działają grupy satanistyczne? Wcześniejsza i obecna działalność w świecie
Obecnie na świecie jest około 2 mln satanistów, najwięcej jest w USA, Włoszech (szczególnie Turyn), Francji i Anglii. Często między grupami występuje luźna forma organizacyjna, niekiedy w formie tylko korespondencyjnej. Obecni wiele grup działa przez Internet, istnieją różne fora, portale zrzeszające satanistów, gdzie można przeczytać np. takie wypowiedzi: Kocham Szatana za to, że mnie uwolnił. Nikt nigdy mi tego nie dał. Dziękuję satanistom (prawdziwym) za to, że otworzyli mi oczy, dziękuję za tę stronę. Pozdrowienia dla wszystkich Dzieci Szatana. Szatan jest moim wybawcą - kocham Szatana i chcę być jego ofiarą!!! - Paulina P.; materiały z Ośrodka Obserwacji i Dokumentacji Związków Wyznaniowych w Polsce.
Niektóre grupy satanistyczne wysyłają materiały informacyjne przez internet, można wypełnić tam cyrograf czy obejrzeć antychrześcijańskie ilustracje, kilkanaście lat temu w formie korespondencji wysyłano np. kasety z informacją jak dokonać rytualnego samobójstwa.
Obecnie akcenty satanistyczne często znajdują się w grach komputerowych. Pojawiają się one jako elementy otoczenia np. w postaci pentagramów czy płonących krzyży. W niektórych grach stosowane są rytuały satanistyczne. W taki sposób gracz przyzwyczaja się do satanistycznych treści, a nawet może to spowodować zainteresowanie nimi. Gry umożliwiają wcielenie się w postać wyjątkową, obdarzona niezwykłymi, ponadnaturalnymi zdolnościami, a satanizm właśnie to oferuje. Cała ideologia zła kryje się pod płaszczykiem rozrywki i możliwości odprężenia - cytat z Satanizm w Polsce i na świecie Mariusza Gajewskiego.
Motywy satanistyczne obecne są także w muzyce, szczególnie w muzyce heavy metalowej. Często na okładkach płyt widnieją symbole satanistyczne, nazwy utworów nawiązują do satanizmu np. Noce Szatana, Trzy szóstki, Metal i piekło. Także w tekstach piosenek można usłyszeć np. wersety z Biblii Szatana w piosenkach zespołu KAT. Także warty poświęcenia uwagi jest tzw. przekaz podprogowy - backward masking process. W niektórych piosenkach jest tzw. ukryte nagranie, polegające na maskowaniu pewnych, które są słyszalne tylko wtedy, gdy taśma lub płyta gramofonowa jest puszczona od tyłu. Słowa te są więc niesłyszalne i rejestrowane przez świadomość przy zwykłym słuchaniu muzyki, są jednak rejestrowane przez podświadomość, która je skrupulatnie gromadzi. William Yarroll, przewodniczący The Appolied Potentials Research Institute w Aurora, w Colorado. Powiedział, że takie ukryte zdania przechodzą z lewej półkuli logicznej, do prawej, twórczej, która tłumaczy wiadomość na zrozumiałe, świadome zdania i magazynuje je. Dokonywane przez naukowców eksperymenty psychologiczne mówią o bezsprzecznym wpływie przekazu podprogowego na słuchacza (cytat za Bezdroża zła ks. Andrzeja Zwolińskiego).
Satanizm w Polsce
Satanizm rozpoczynał się stopniowo kształtować po 1986 - od momentu, gdy przetłumaczono Biblię Szatana. Rozpoczęto wtedy praktykować czarne msze, głównie przez fanów muzyki heavy metalowej. Praktycznie narodziny satanizmu w Polsce to koncert polskiej grupy rockowej KAT w Katowicach na Festiwalu Muzyki Heavy Metalowej „Metalmania 86”, gdzie zaprezentowano show muzyczne, które odczytano jako czarną mszę. Ten motyw został powtórzony miesiąc później na Festiwalu w Jarocinie. Wtedy to 31 lipca 1986, solista zespołu Test Fobii Creon Tomasz Zaranek na koncercie połamał krzyż i podeptał stułę, następnie uczestnicy po koncercie znaleźli grób, otwarli go, zbezszcześcili zwłoki i odprawili czarną mszę.
Sataniści, kim są jako osoby i dlaczego wstępują - na podstawie badań
Sataniści, choć z pozoru demonstrują odwagę, butę i brutalność to w swoim wnętrzu często czują niepewność siebie, lęk, uważają siebie za mniej wartościowych, nie akceptują siebie, potrzebują miłości, uznania, zauważenia. Wynikać to z zaburzonej relacji z ojcem. Niezrozumienie czy nietolerancja ze strony ojca powoduje, że taka osoba potrzebuje nawiązania bliskich i satysfakcjonujących relacji z drugim człowiekiem - satanizm im to oferuje. Szczególnie młode osoby wybierają satanizm, ponieważ w okresie buntu szukają odpowiedzi na pytanie Kim jestem? Poszukują własnej tożsamości. Niezrozumienie ze strony rodziców prowadzi do walki z nimi i tym samym z ich wiarą, nie znajdując odpowiedzi ze strony rodziców czy Kościoła szukają jej w alkoholu, narkotykach, przeżyciach seksualnych, muzyce, okultyzmie, wszystko to mogą odnaleźć w satanizmie. Także brak czasu ze strony zapracowanych rodziców powoduje, że dzieci nie znajdując w nich oparcia szukają na własną rękę bezpiecznego miejsca, w którym są zauważeni. Grupa satanistyczna daje poczucie bezpieczeństwa, wspólnoty, każdy nowo wstępujący do sekty ma swojego „opiekuna”, który się o niego troszczy.
Cztery cechy satanistów (za Eugenio Fizzotti - wykładowca psychologii religii na Wydziale Wychowania Uniwersytetu Salezjańskiego w Rzymie):
1. skłonność masochistyczna, której przejawami są słaby temperament, tendencja do samokrytyki, potrzeba czucia się słabym i bezsilnym, dobrowolna rezygnacja z wszelkiego poczucia wolności i osobistej odpowiedzialności
2. głębokim poczuciem winy; Grzesznik czuje się zdeprawowany i bezsilny, powierza się miłosierdziu władzy ufając, że w ten sposób uzyska przebaczenie
3. postrzegania całej sfery prawa i - szerzej - środowiska kulturowego, społecznego i rodzinnego jako rzeczywistości tyranizującej człowieka, skutkiem lek przed zniszczeniem i skłonność do działań negatywnych
4. ukierunkowanie ku śmierci i ku rzeczom martwym
- często powodem wstąpienia do sekty jest słaba więź rodziców z dziećmi z powodu braku czasu dla nich, dzieci
Stosunek satanizmu do chrześcijaństwa
Satanizm jest negacją chrześcijaństwa, wiele rytuałów jest parodią obrzędów chrześcijańskich. Bardzo często dochodzi do włamań i podpaleń kościołów, niszczenie kaplic, cmentarzy, bezczeszczenie zwłok, kradzieży czaszek czy otwieranie grobów. Dochodzi także do kradzieży ornatów, hostii konsekrowanych, a nawet zakłócanie nabożeństw w kościołach czy bicia i zastraszania chrześcijan.
Stosunek chrześcijaństwa do satanizmu
Ten temat przybliża nam KKK od 2112 do 2117, czy też Kompendium KKK w punkcie 445. Można przeczytać tam takie słowa: Bałwochwalstwo polega na ubóstwieniu tego, co nie jest Bogiem. Ma ono miejsce wtedy, gdy człowiek czci i wielbi stworzenie zamiast Boga, bez względu na to, czy chodzi o innych bogów czy o demony (na przykład satanizm). [2113]; Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów[...] [2116]; Wszystkie praktyki „magii” lub „czarów”, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągnąć nadnaturalną władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. [2117]
„Jeśli panuje ciemność, nie przeklinaj ciemności, ale zapal światło! Powierzenie się Jezusowi jest najlepszym sposobem pokonania Szatana” - Mike Warnke, eks - satanista (cytat za Bezdroża zła ks. Andrzeja Zwolińskiego).
LITERATURA:
1. Gajewski Mariusz; Satanizm w Polsce i na świecie; Tychy 2001, Maternus Media
2. ks. prof. Manuel Guerra; Encyklopedyczny słownik sekt
3. ks. Andrzej Zwoliński; Bezdroża zła; 1999, Michalineum
4. ks. Jeffrey J. Steffon; Satanizm jako ucieczka w absurd; Kraków 1993, Wydawnictwo WAM
5. Georges Huber; Idź precz Szatanie: Działanie diabła dzisiaj; 1998 Michalineum
6. Maria Braun - Gałkowska; Młodzież w ruchu satanistycznym; 1991 Michalineum
7. Tadeusz Doktór; Nowe ruchy religijne i parareligijne w Polsce; Warszawa 1999, Verbinum